ο πόλεμος δεν τέλειωσε κι ας χάθηκε μια μάχη,
ο μονομάχος όρθιος αναπολεί,στιγμές ανδρείας,
το βλέμμα της στην σκέψη του,πολεμική ιαχή
σκέψεις στιγμές μοναδικές,χαρές της εφηβείας
σκουπίζοντας το δακρυ της νοερά,στα μάτια την φιλά.
υπόσχεση χορού για δυό, αργεντίνικο ερωτικό.
ειρήνη,γαλήνη,ευτυχία μετά του πολέμου τα δεινά
κι ελπίζει να γλυτώσει απ’του μυαλού το ξωτικό
οι μάχες ασταμάτητες μα πολεμά μονάχος,
βοήθεια η σκέψη της… λαβωματιά συνάμα
κουράγιο θέλει το κορμί,ξεκούραση η σκέψη,
ελπίδα ύστατης πνοής… να βρίσκονταν αντάμα
ο πόλεμος δεν χάθηκε κι ας χάσαμε τις μάχες…