Στίχοι: Χρήστος42

#1

ο πόλεμος δεν τέλειωσε κι ας χάθηκε μια μάχη,
ο μονομάχος όρθιος αναπολεί,στιγμές ανδρείας,
το βλέμμα της στην σκέψη του,πολεμική ιαχή
σκέψεις στιγμές μοναδικές,χαρές της εφηβείας

σκουπίζοντας το δακρυ της νοερά,στα μάτια την φιλά.
υπόσχεση χορού για δυό, αργεντίνικο ερωτικό.
ειρήνη,γαλήνη,ευτυχία μετά του πολέμου τα δεινά
κι ελπίζει να γλυτώσει απ’του μυαλού το ξωτικό

οι μάχες ασταμάτητες μα πολεμά μονάχος,
βοήθεια η σκέψη της… λαβωματιά συνάμα
κουράγιο θέλει το κορμί,ξεκούραση η σκέψη,
ελπίδα ύστατης πνοής… να βρίσκονταν αντάμα

ο πόλεμος δεν χάθηκε κι ας χάσαμε τις μάχες…

#2

Σε μια σελίδα κάθισα να γράψω ιστορία
σβύστρα μολύβι και στυλό, κρασί για μια κυρία

έβγαλα βαθύ αναστεναγμό κύλησε και ένα δάκρυ
σκέψεις περάσαν φύγανε απ’ του μυαλού την άκρη

μα ούτε λέξη άφησα πάνω στην λευκή την κόλλα
πίνω μιλώ μονολογώ γι αυτήν τ’άφησα όλα

ψάχνω λίγη παρηγοριά και όμως δεν την βρίσκω
λύση δεν έχει πουθενά είναι σκληρό το ρίσκο

πρέπει να πάρω απόφαση και εμπρός να προχωρήσω
την άκαρδη έξω από την καρδιά για πάντα να αφήσω

#3

απόψε με εγκατέλειψε
και μ’άφησε μονάχο
έφυγε η αλανιάρα μου
και μ’έφτασε στον πάτο

και πήρα μία απόφαση
μες το ποτό να σβήσω
τη θύμιση απ’τα μάτια της
στην άκρη να αφήσω

τις νύχτες μόνος σαν γυρνώ
μες στο βαθύ σκοτάδι
σαν πίνω ,σαν σουρώνω ,
σαν σκέφτομαι, σαν λιώνω ,
σαν φτάνω ως στον Άδη…

σαν καίγομαι απ’την φωτιά…
αυτή που μου’χει ανάψει…
τάμα θα κάνω στον θεό…
μια νύχτα να την κάψει

να λυτρωθώ κι εγώ κι αυτή…

#4

θάθελα ναμουν μάγιστρος
τον χρόνο να έφερνα πίσω
να είχα λέει την δύναμη
στην σκάλα των Μιλάνων
μια νύχτα να γλεντήσω

με γλυκιές πενιές και καλή παρέα
χρόνια πίσω εκεί στην Μαγνησία
με μπουζούκι κιθάρα φίνα
εσένα κούκλα αγκαλιά
μεζέ απ’ όνειρα και φαντασία

θάθελα νάμουν μάγιστρος
τον χρόνο να έφερνα πίσω
και τα γλυκά σου τα φιλιά
για πάντα να αποκτήσω

#5

Σκιά μου χθες μπερδεύτηκες
μου έβαλες και εμπόδια
μάλλον δεν εκπαιδεύτηκες
μπλέκεσαι μες τα πόδια

την θέση σου δεν σκέφτεσαι
τρικλοποδιές μου βάζεις
και μέσα σου ίσως εύχεσαι
πως σαν παραπατήσω
πέφτοντας μέσα στον γκρεμό
εσένα μια για πάντα θα αφήσω

Δεν σου έμαθε η μάνα σου
πως της καρδιάς το μυστικό
σκιά του νου μου μάγισσα
έναστρης νύχτας διαόλου θηλυκό
βαθιά κρυμμένο βρίσκεται
στο ευαίσθητο μυαλό μας
που γιατρειά δεν δέχεται
τα λάθη μας ανέχεται …

#6

Γκρίνια μαγκιά και δάκρυ
σε μένα δεν περνάει
τράβα λοιπόν στην άκρη
να δούμε ποιος θα πονάει

τα μάγια που μου έκανες
με ξόρκια στα έχω δέσει
τώρα θ’αρχίσει ο αμανές
να δεις που θα σ’αρέσει

απελπισμένη θα γυρνάς
τις νύχτες μες σε δρόμους
για εμέ θα ψάχνεις θα πονάς
θα κλαις σε ξένους ώμους

φρόνιμα κάτσε βλάμισσα
και χαμηλά το βλέμμα
θα’σαι για με χανούμισσα
αλλιώς εγώ στο ρούφηξα
το κόκκινό σου αίμα

#7

Τα σκέρτσα και τα νάζια σου πολύ μʼέχουνε φτιάξει
μην ψάχνεις όμως άδικα κάτι να με ταράξει

στου νου σου τις πλεκτάνες σʼόνομα δίχως νόημα
υπόσχεση μη δίνεις για νάχεις χάι φρόνημα

άσε λοιπόν τις ζήλειες σου κάτι να καταφέρεις
τον χρόνο άσε να κυλά και πάψε να υποφέρεις

#8

Μαύρα μάτια μες το μέλι
γεια σου όμορφο κοπέλι
για …εμέ… δεν ξενυχτούν
δεν με βλέπουν με ξεχνούν

πράσινα μάτια μες το ψέμα
δεν με σκέφτονται εμένα
όλο νάζια ….όλο σκέρτσα
όμορφη γλυκιά καπάτσα

τα θαλασσιά τα μάτια σου
τι κάνω και που βρίσκομαι
μήτε αναρωτιούνται
όμορφα γλυκά κοιμούνται

τα μάτια όμως που αγαπώ
για με δακρύσαν δεν ξεχνώ
βαμμένα …χρώμα .κόκκινο
κι ʽναι η καρδιά μου κόσκινο

#9

Σούρωσα και δεν πρόλαβα σπίτι μου να γυρίσω
σε δρόμους και παγκάκια μάλλον θα καταντήσω

σούρωσα και σε ξέχασα και εσένα βρε μικρό μου
απόψε όμως ήθελα να σβήσω τον καημό μου

σούρωσα με γλυκό κρασί μπουζούκι και κιθάρα
τον πόνο μου ας ξέχναγα να έδιωχνα την κατάρα

σούρωσα μα δεν το θελα μπεκρής εγώ να γίνω
η ψεύτρα η καρδιά σου με κάνει κι αργοσβήνω

#10

Εχθές το βρά μες στο σκοτά
με την κεφάλα μου γιομά
με σταματά ένας πολιτσμά
με ύφος μέγα στρατηλά

δίπλωμα ασφάλεια ζητά
και αλκοτέστ με πάει να κά
μετά μαγκίζει και φωνά
για το ποτό παραμιλά

την ψάχνει να με πάει μέ
και να με δει φυλακισμέ
άστο το τεφτέ βρε αδερφέ
μα δεν αγάπησες ποτέ;

κείνος μου λέει για τα ποτά
και την ζημιά που αυτά κά
θέλει μυαλό για να μου βά
πως να μην είμαι παραβά

για πόνο αγάπης του μιλά
και η καρδιά μου πως πονά
κάθεται ακούει και μανθά
πως να προσέ για να μην πά

#11

Ατσίδα είσαι μάτια μου
αν θέλεις να γουστάρεις
η γκλάβα σου αν δουλεύει
εμέ να κουσουμάρεις

πάψε λοιπόν κουκλάκι μου
και μη με κογιονάρεις
κι όχι εμέ πάντα στραβά
εσύ να με κοζάρεις

μην είμαι εγώ μπεμπέκα μου
κάνας λοιμοκοντόρος;
ξηγήσου μου στα όμορφα
για να μην γίνει ντόρος.

αστες λοιπόν μωράκι μου
κιαυτές τις ματσαράγκες
και δεν μπαλαμουτιάζονται
οι εκ Θεσσαλονίκης μάγκες

#12