Τωρα βλεπω το ποστ
Για τον Σασσο ειχα κανει παλαιοτερα επισης και εγω μια μικρη ερευνα
Φαινεται καποιος George Dominick Sasso να μεταναστευει στην ΝΥ στις 4 Σεπτεμβριου του 1900,Εαν ο George ειναι ο πατερας του οργανοποιου (και για αυτο δινεται το ονομα του παππου Dominick στο γυιο) τοτε ολα τοποθετουνται σε σωστη χρονολογια .Το πιστοποιητικο παντως λεει τοπος γενησεως Ιταλια
Πραγματικ και εδω κολλανε τα στοιχεια η διαφημιση με την οδο στο νουμερο 201 ειναι απο διαφημιση του Γεναρη του 1916 ενω η παλιοτερη στον αριθμο 246 ειναι του 1920.
Σταυρο , το μπουζουκι του Βρακα του 1910
http://antebelluminstruments.blogspot.com/2014/10/1910s-vracas-bouzouki.html
εχει διευθηνση 246…αρα θα επρεπε να ηταν πρωτα στο 246 και μετα στο 201(?) και μετα πως γινεται να ειναι και το 1911 στη διευθηνση 347 με το Σασσο?
μπορει ο οργανοποιος που εκανε την συντηρηση του μπουζουκιου να εχει κανει λαθος ημερομηνεια για το 1910?
Αν και μπορεί να βγαίνω λίγο εκτός θέματος, βλέποντας τις φωτογραφίες παρατήρησα ότι το συγκεκριμένο όργανο από τρίχορδο με τετραπλή μπουργκάνα κατέληξε σε τετράχορδο με κούρδισμα GDAE (κέλτικου μπουζουκιού). Μήπως είναι λίγο άδικο αυτό για το συγκεκριμένο (ιστορικό ίσως) όργανο; Απλά σαν σκέψη …
-1904 registered in the AMERICAN FRETTED MUSICAL INSTRUMENT MAKERS (under Vracas, Fote)
-1910 he is sharing the same address with Dominick Sasso (under Vracof Fotte)
-1910 he has built a bouzouki instrument
-1911 he is sharing the same address with Dominick Sasso (under D and F Vracas)
-1915 he is under partnership sharing same address with E.S Holley (under Fote Vracas)
-1916 he is under partnership sharing same address with E.S Holley
-1917 he is under partnership sharing same address with E.S Holley
-1918 he is under partnership sharing same address with Kosta Petcoff ( under Vracas F and Co)
-1918 died
Ενω εγγραφα ενα αρθρο για τους 5 κσατασκευαστες μπουζουκιων της Αμερικης αρχεσ του 20, ξανα κοιταξα μια παλαια ερευνα που ειχα κανει προ πολλου και εφτιαξα ενα λεπτομερες αρθρο με φωτογραφικο υλικο. Περισσοτερα στο μπλογκ μου
http://memoriesoftheinnocentage.blogspot.com/2015/04/the-flagship-of-greek-lutherie-in.html
Πώς και πέθανε το 1918, αφού βρίσκω στο άνετο διαφημιστική του καταχώριση (στη διεύθυνση: 246 W, 145th St. N. York) “ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ” F. Vracas στην εφημ. της Ν. Υόρκης ΑΤΛΑΝΤΙΣ 3/3/1931;;;
Εαν δεν με διαψευδει η μνημη μου ετος θανατου το 1918 δινει και ο Πετροs Μουστακας στη διατριβη του (ξανα-λεω εαν δεν με απαταει η μνημη μου την εχω δει και σε Ελληνικη γραφη αυτη την ημερομηνια) μπορει ομως και να κανω λαθος
Παντος η επιχειρηση θα μπορουσε να συνεχιστει και μετα το θανατο του Βρακα
Εγω την πληροφορια την αντλησα απο το καταλογο
[b]A[i]MERICAN FRETTED MUSICAL INSTRUMENT MAKERS ( Pre-Civil War to WWII).
[/i][/b][b]με επιφυλαξη ειπα πως εαν ο σταυρος σημαινει το θανατο του Βρακα, τοτε τοποθετηται στο 1918
[/b]
Πράγματι και ο Μουστάκας στη διατριβή του δίνει το ίδιο έτος θανάτου, εφόσον αντλεί από την ίδια πηγή, δηλ. τον Κατάλογο αυτόν. Ομολογώ ότι δεν είδα κάπου στον Κατάλογο να στοιχειοθετείται αυτή η χρονολογία θανάτου (αν ο σταυρός σημαίνει κάτι τέτοιο).
Ας είναι, ας παραμείνουμε σε επίπεδο εταιρικής επωνυμίας και ας δούμε τι μπορούμε να αντλήσουμε για τους Έλληνες οργανοποιούς στη Ν. Υόρκη, αποδελτιώνοντας πρόχειρα την τοπική εφημερίδα ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ. Ο πρώτος που συνάντησα σε διαφημιστική καταχώριση στην εφημερίδα είναι ο γνωστός Θ. Π. Καραμπάς (11/2/1902). Στη συνέχεια, το 1909 σκάνε σε διαφημιστική καταχώριση ο επίσης πασίγνωστος Α. Σταθόπουλος και το ζευγάρι που μας ενδιαφέρει σε αυτή τη συζήτηση: οι Δ. Σάσσος και Φ. Βράκας, με διεύθυνση 346 W (5/3/1909). Ο οργανοποιός μας πρέπει να λεγόταν Βράκας και όχι Βρακάς, όπως τεκμαίρεται από μεταγενέστερη καταχώριση (31/3/1913) επί της οποίας αναγράφονται τα εξής από τον γνωστό καραγκιοζοπαίχτη Χρήστο Πατρινό: «Ηγόρασα και μεταχειρίζομαι Μπουζούκι του Εργοστασίου Σάσσου και Βράκα και είμαι υπερευχαριστημένος διά την τελειότητά του». Με την αφορμή αυτή θεωρώ ότι και ο Σάσσος είναι μάλλον Έλληνας, εφόσον τον συνάντησα σε αρκετές καταχωρίσεις ελληνιστί σε ονομαστική και γενική. Στις 3/7/1911 αλλά και σε άλλες χρονολογίες συναντάμε το Εργοστάσιον D. Sasso & F. Vraka στη διεύθυνση 347 W.
Παρένθεση: ενδιαφέρον έχει μια καταχώριση του Καραμπά στις 13/1/1913, η οποία αναφέρει: «Τα ξακουσμένα Λαβούτα, Μπουζούκια, Μανδολίνα, Κιθάρες και τα άλλα όργανα των περίφημων εκ Πατρών και Καλαμών οργανοποιών Τάκη Τσίμη, Γεωργίου Τσαναλά, Ν. Παραπόδα και Εμμ. Λυμπεράκη είναι προϊόντα αποκλειστικά του οργανοποιείου ΝΕΟΛΑΙΑ». Εδώ οι φορουμίτες που ασχολούνται με την οργανοποιία ίσως θα είχαν να μας πουν κάτι. Καταρχάς, πέραν του Τσίμη, που ξεκίνησε μετέπειτα δικιά του δουλειά, οι άλλοι είναι γνωστοί; Και δεύτερον, άραγε δούλευαν τσιράκια υπό τον αρχιμάστορα Καραμπά ή τι άλλο;
Ξαναγυρνάμε στο ζευγάρι που μας ενδιαφέρει: τελευταία φορά που τους «βλέπω» παρέα ως συνεταίρους είναι στις 31/3/1913 (στη διεύθυνση 347 W πάντα). Στις 16/8/1913 η διαφημιστική καταχώριση γίνεται: «Εργοστάσιον Μουσικών Οργάνων Δ. Σάσσου», η δε διεύθυνση αμετακίνητη: 347 W. Συμπέρασμα: η εταιρεία Σάσσου-Βράκα διάρκεσε 1909-1913 (πάντα κατά τις ενδείξεις που μας παρέχουν οι διαφημιστικές καταχωρίσεις).
Παρενθετικά αναφέρω ότι συναντώ καταχώριση στις 5/11/1915 του αυτονομημένου ως φαίνεται πλέον Παναγιώτη Τσίμη («Μέγα Ηλεκτροκίνητον Εργοστάσιον Μουσικών Οργάνων»).
Τον Βράκα θα τον συναντήσω πάλι στις 25/11/1915, ως F. VRACAS & CO. στη διεύθυνση 201 W, δηλ. έχουμε νέο συνεταιρισμό και νέα διεύθυνση, εφόσον στην προηγούμενη παρέμεινε μόνος ο Σάσσος. Μέχρι τις 17/6/1916, που υπάρχουν φύλλα της εφημερίδας στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, ο Βράκας και κομπανία παραμένει στο 201 W. Μετά λείπουν φύλλα για ένα διάστημα 2,5 ετών περίπου και, όταν ξαναϋπάρχουν φύλλα της εφημερίδας, τον συναντάω στις 6/1/1919 ως F. VRACAS & CO. και πάλι, αλλά σε άλλη διεύθυνση: στο 246 W. Μετά πάλι λείπουν φύλλα από την εφημερίδα (το διάστημα 6/1922 έως 12/1923), έως ότου στις 2/1/1924 να τον συναντήσω για πρώτη φορά αυτονομημένο και μόνο του χωρίς συνεταιρισμό, στην ίδια όμως διεύθυνση: 246 W.
Νομίζω ότι η περιδιάβαση αυτή άξιζε και κάποιες ψηφίδες μπήκαν. Συγκεκριμένα, για το μπουζούκι του Βράκα που φέρεται χρονολογημένο το 1910, νομίζω πως η χρονολόγηση πρέπει να μεταφερθεί για μετά τα μέσα του 1916 τουλάχιστον (εφόσον η ετικέτα του οργάνου αναγράφει F. VRACAS & CO. 246 W) έως το 1922-23.
Κατατοπιστικοτατα στοιχεια. Μπραβο για την ερευνα…
Οι φορουμίτες οπως λες που ασχολούνται με την οργανοποιία ίσως θα είχαν να μας πουν κάτι περισσοτερο.Καλα που εχουν ολοι εξαφανιστει σε τετοιο σοβαρο θεμα>?:112:
Νομίζω ότι η περιδιάβαση αυτή άξιζε και κάποιες ψηφίδες μπήκαν. Συγκεκριμένα, για το μπουζούκι του Βράκα που φέρεται χρονολογημένο το 1910, νομίζω πως η χρονολόγηση πρέπει να μεταφερθεί για μετά τα μέσα του 1916 τουλάχιστον (εφόσον η ετικέτα του οργάνου αναγράφει F. VRACAS & CO. 246 W) έως το 1922-23.
Σωστο μου ακουγεται!
Πολυ χρησιμα Παρασανταλε μπραβο και απο μενα για την ερευνα .Μονο μια διορθωση ο Αναστασιος Σταθοπουλος εμφανιζεται για πρωτη σε διαφημιση της Ατλαντις το 1905 ,δυστυχως οταν εκανα και εγω αποδελτιοποιηση δεν προσεξα τα σβησμενα γραμματα στην εφημεριδα πανω πανω και δεν εχω ακριβη ημερομηνια ομως ειχα σημειωσει χρονολογια 1905 ,οποιος ενδιαφερεται του το στελνω με μειλ ,εδω δεν μπορουσα λογω μεγεθους του pdf.
Οσο αφορα τον Σασσο μετα την παραπανω ερευνα που παρεθεσαν πιο πριν τα παιδια ειμαι πεπεισμενος οτι προκειται για τον Ιταλο μαστορα και οχι για καποιο Ελληνα.Ο Χρηστος Πατρινος παλι ειναι αγνωστος καραγκιοζοπαιχτης εκτος και αν προκειται για τον Χ.Σύλλα γνωστο απο τις ηχογραφησεις τις εταιρειας Πανελληνιον μεταξύ 1920-1924,ενας ακομα Πατρινος καραγκιοζοπαιχτης της Αμερικης μαζι με τους Μακη Πατρινο,Χαρη Πατρινος,Κωστα Θεοδωροπουλο .
Μερσί (και στον SDimis μπράβο για τις αναρτήσεις του).
Γενικότερα, η πληθώρα και η επαναληπτικότητα των καταχωρίσεων (για το διάστημα, χονδρικά, από 1905 έως 1920 περίπου) μού έδωσε την εντύπωση εύρωστης αγοράς και αρκετά ανταγωνιστικής θα έλεγα. Τόσος κόσμος έπαιζε όργανα, ρε παιδί μου; Και μπουζούκια και κακό, κάργα φτιάχνανε και πουλάγανε.
Υπογραμμίζω και τις περιπτώσεις μουσικών καταστημάτων, όπως ο «ΑΡΙΩΝ» του «music teacher», παρακαλώ, Μάρκου Πελτέκη. Σε καταχώρισή του στις 23/11/1913 μαθαίνω ότι, ως φαίνεται, τα μπουζούκια γενικά φτιαχνόντουσαν και πουλιόντουσαν κατά κατηγορίες ανάλογα με τις ντούγιες. Φαίνεται πως μάλλον υπήρχαν τέσσερις κατηγορίες: με 9, με 15, με 21 και με 27 δούγιες, με τις τιμές να κλιμακώνονται ανοδικά αναλόγως. Από την συγκεκριμένη καταχώριση επιβεβαιώνεται και το γεγονός της κατασκευής οκτάχορδων μπουζουκιών, ήδη την εποχή αυτή. (Νομίζω υπάρχει παλαιότερη συζήτηση περί Σταθόπουλου επʼ αυτού).
Α, επίσης ο Πελτέκης παρέδιδε και μαθήματα μουσικής «εφʼ όλων σχεδόν των οργάνων». Επίσης είδα ότι μαθήματα μουσικής διαφήμιζαν ότι παρέδιδαν και από το οργανοποιείο Σταθόπουλου.
Σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό τώρα μεταξύ των οργανοποιών. Από τις διαφημιστικές καταχωρίσεις που είδα, φαίνεται πως την εποχή αυτή στη Ν. Υόρκη δραστηριοποιούνται ο Καραμπάς, ο Σταθόπουλος, ο Σάσσος, ο Βράκας, και ο Τσίμης. Μου μοιάζει μάλλον μεγάλος αριθμός, αλλά δεν έχω εγκύψει σε λεπτομέρειες σε ό,τι αφορά τις δημογραφικές και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες ως προς τους τότε Έλληνες μετανάστες εκεί. Τον νιώθει πάντως μια χαρά κανείς τον ανταγωνισμό, μόνο και μόνο διαβάζοντας κάποιες καταχωρίσεις των επαγγελματιών. Στις 13/1/1914 ο Σταθόπουλος τιτλοφορεί την καταχώρισή του: «Φως εις την αλήθειαν και η αλήθεια θα βασιλεύση» (!!!: δικά μου τα θαυμαστικά), ενώ στις 13/1/1914 διαμηνύει «νʼ αγοράζετε τα όργανά σας από το εργοστάσιον κατʼ ευθείαν και όχι από μεταπράτας», ενώ δεν παύει να υπενθυμίζει την 40 ετών πείρα του.
Οι Σάσσος/Βράκας, επίσης, στις 13/1/1913 είναι σαφείς: «ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΛΛΗΝΕΣ: Εάν θέλετε όργανα πραγματικής αξίας, κατασκευασμένα με το χέρι από τεχνίτας οργανοποιούς, δοκιμάσατε τα ιδικά μας». Ενώ κι όταν ο Σάσσος κάνει μόνος του δουλειά («Μέγα εργοστάσιον οργάνων»), στις 13/1/1914 υπογραμμίζει: «κατασκευή δε με το χέρι και όχι με μηχανήν», στις δε 5/11/1915 ο τίτλος της καταχώρισής του τα λέει όλα: «ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ».
Αυτα τα περι ανταγωνισμου συμβαδιζουν και με την διαφημιση του Καραμπα μεσα στο παλιο μου μπουζουκι που εχει στην κατοχη του ο φιλος liga rosa,ο οποιος μιλαγε για κολοκυθενια οργανα αλλων οργανοποιων κλπ,(καπου υπαρχει η αναρτηση στο φορουμ με τις φωτογραφιες).Εκτος απο το Αρίων υπήρχε επισης και το μαγαζι Απολλων στην Νεα Υορκη το οποιο δεν εμφανιζεται στις εφημεριδες αλλα σε καταλογο της εποχης και το οποιο επισης πουλαγε μπουζουκια δισκους κλπ ,κυριως απο παλισανδρο ο οποιος ηταν σε αφθονια.Στο ρεζουμε τωρα ,σαφως και το θεμα εχει τεραστιο ενδιαφερον και μακαρι να βρεθουν οργανα ολων αυτων των οργανοποιων για να δουμε την τεχνη αυτων του σπουδαιων μαστορων .Προσωπικα εχω δει 4 μπουζουκια του Σταθοπουλου τα οποια δεν εμοιαζαν καθολου το ενα με το αλλο στον ηχο.Παντως ο πιο φημισμενος μαστορας στην Αμερικη θεωρουταν ο Γιωργος Γκρετσης τον οποιο πολυ μουσικοι μεταναστες τον παρομοιζαν με τον Στραντιβαρι της ελληνικης οργανοποιας στην Αμερικη.Ισως,αφου πιστευω οτι καθολου τυχαια δυο κορυφαιοι οργανοπαιχτες της Νεας Υορκης ,Μανωλης Καραπιπερης και Ιωαννης Χαλκιας χρησιμοποιησαν μπουζουκι του Γκρετση στις ηχογραφησεις τους και οχι των μαστορων που αναφερουμε πιο πανω.Επισης μια ισως ασχετη αλλα ενδιαφερουσα μαρτυρια σχετικα με τα οργανα των Ελληνων οργανοποιων στην Αμερικη Σε συζητηση που ειχα καποτε με τον Μανωλη Δημητριανακη μου αναφερε πως καποτε ρωτησε τον Μαρκο ,τι μπουζουκι κραταει στην γνωστη φωτογραφια της Τετρας.Εκεινος του απαντησε οτι ηταν ενα οργανο Εξ’Αμερικης αλλα δεν θυμοταν ποιου μαστορου.Στην αρχη δεν το πιστεψα αλλα κοιτωντας αργοτερα ξανα την φωτογραφια και τις λεπτομερειες του οργανου θα ελεγα πως ειναι πολυ πιθανο .
Έχω δει φωτογραφιες του 1910 του μπουζουκιού Του πατέρα Γκρετση , του οποίου κάτοχος ειναι ο φίλος John pappas , ο οποίος μάλιστα έχει συναντηθεί και μίλησε με το γυιο Δημήτρη και έχει μια πολλή όμορφη ιστορία τριγύρω της απόκτησης αυτού του οργάνου το οποίο κρεμόταν σε ένα καφενείο
Σύντομα θα γράψω για αυτή την ιστορία και αυτό το πανέμορφο ορφανό που επίσης όπως και του Καραμπά λαουτιζει
Eιναι φοβερο αυτο το στοιχειο,ο Καραμπας λειτουργουσε σαν γενικος εποπτης εχωντας αλλους μαστορους να φτιαχνουν τα οργανα στο μαγαζι και διαφημιζει και τον τοπο καταγωγης τους οχι τυχαια,αλλο ενα στοιχειο που συνηγορει στο οτι η Πελοποννησος ειναι η πατριδα του μπουζουκιου ,η περιοχη οπου οι περισσοτεροι μαστορες καταγονταν.
Για την ιστορία.Η μια εγγονή του Καραμπά ζούσε πριν απο λίγα χρόνια στη Νέα ερυθραία.Προσπάθησα να τη συναντήσω αλλά δεν πρόλαβα.Ευχαριστούμε Παρασάνταλε για τα στοιχεία.Έχει ενδιαφέρον ότι είχε πολλαπλές δραστηριότητες και βἐβαια ότι απ το εργαστήριο της Νεολαίας προέκυψαν τόσοι κατασκευαστές
Ωπ, μόλις πέτυχα κι άλλη εταιρία. Διαφημιστική καταχώριση 10/9/1927 Εργοστάσιον Μουσικών Οργάνων A. Politis & K. Kastrounis. Στο κείμενο διαβάζουμε μεταξύ άλλων: “Τα όργανά μας και τα εξαρτήματά των είναι κανονισμένα και δοκιμασμένα υπό του γνωστού και πεπειραμένου καλλιτέχνου Α. Πολίτη”
Τους γνωρίζουμε αυτούς τους οργανοποιούς;
Για να σε στεναχωρήσω λίγο παραπάνω. Το ηχητικό το άκουσες;
Μια μικρή έρευνα εδώ και κάποιο καιρό για τον Αλέξανδρο πολίτη
Είχε πουληθεί ένα μπουζούκι του Πολίτη “πρόσφατα”.
είναι αυτό που παίζει ο (όπως κοιτάμε) δεύτερος από αριστερά μουσικός, βέβαια λόγω πλήθους οργάνων δεν ακούγεται σόλο, αλλά ξεχωρίζει η χροιά του…
Μπαμπη ειναι αυτο το μπουζουκι που βρισκοταν στο μαγαζι του Ραπακουσιου?
Απ ότι είχα μάθει, το είχε συμμαζέψει ο Ραπακούσιος, οπότε μάλλον ναι.
