50 χρόνια Κύπρος

Δεν ξέρω αν το ρεμπέτικο φόρουμ είναι το κατάλληλο μέρος για αυτή τη δημοσίευση αλλα αισθάνομαι οτι πρέπει κάτι να αναφέρθεί.

Η Κυπριακή δημοκρατία συμπληρώνει φέτος 50 χρόνια. Απο ότι καταλαβαίνω έχουν οργανωθεί αρκετές εκδηλώσεις σε Κύπρο και Ευρώπη.
Στις 12 Οκτώβρη η ορχήστρα με την οποία δουλεύω , Academy St Martin in the Fields, υπο τον Sir Neville Marriner θα δώσει συναυλία στις Βρυξέλλες(Studio 4, Flagey) για τον εορτασμό των 50 χρόνων Κυπριακής δημοκρατίας.
Θα παίξει μαζί μας ο Κύπριος πανίστας Μαρτίνο Τιρίμο και έχουμε επίσης και μια σύνθεση Κύπριου συνθέτη που ονομάζεται Μουστούκης. Δεν μου συμβαίνει συχνά να παίζω σε εκδηλώσεις που έχουν σχέση με Ελληνισμό. Είναι σπάνιο η κλασσική μουσική να συμπεριλαμβάνεται σε τέτοιες εκδηλώσεις. Ανυπομονώ και ελπίζω να μάθω λίγα περισσότερα για την ιστορία.
Θα γράψω ίσως περισσότερα όταν φτάσω εκεί, μεθαύριο.

(αν είναι τελείως άσχετο, το πετάτε…, ή το γυρίζουμε σε μπλόγκ)

Δεν είναι άσχετο φίλε alk, το αντίθετο θα έλεγα…1) Κάποιος πρέπει να μας υπενθυμίζει τις σημαντικές επετείους του Ελληνισμού… 2) Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν ο Ελληνισμός γιορτάζει στο εξωτερικό και 3) Η χαρά μας είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν μαθαίνουμε για Έλληνες μουσικούς (και μάλιστα μέλη αυτού του φόρουμ ) που διαπρέπουν σε ορχήστρες του εξωτερικού! Εξάλλου υπάρχουν ΚΑΙ στις Βρυξέλλες (όπως και σ όλο τον κόσμο…) φίλοι του φόρουμ που ενημερώνονται απ αυτό!

Συμφωνώ απόλυτα με το φίλο tountas priest στα λεγόμενα του, καθότι η Ελλάδα δέχεται ισχυρά πλήγματα και τέτοιες εκδηλώσεις αποτελούν βάλσαμο στην πληγή της. Επίσης όπως είπε και φίλος tountas priest καλιτέχνες εκτός συνόρων πρέπει να αναδεικνύονται και να αποτελούν πρότυπο

ρε παιδιά μπερδεύτηκα λιγάκι… μιλάμε για το κυπριακό κράτος (που τότε περιελάμβανε και τους τουρκοκυπρίους) ή για το ελληνικό;

υγ: φίλη αντρίκο, στην tountas priest άλλαξες φύλο με το “φίλο”!

Oι Βρετανοί πήραν την Κύπρο γύρω στο 1878 . Το 1960 παραχώρησαν στην Κύπρο ανεξαρτησία και 2 χρόνια αργότερα η Κύπρος έγινε Comonwealth (πως λέγεται αυτό στα Ελληνικά;)

Η πρώτη κυβέρνηση είχε τον Μακάριο επικεφαλή με αντιπρόεδρο Τουρκοκύπριο.Οι Βρετανοί ορισαν ένα κράτος και για τους 2 λαούς,χωρίς σύνορα ή κοινότητες. Λίγα χρόνια αργότερα η Τουρκία επέβαλε την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων απο την κυβέρνηση.Νομίζω ο Μακάριος πρότεινε κάποιες συνταγματικές αλλαγές, πράγμα που δεν πήγε καλά.
Περισσότερα δεν γνωρίζω, ας τα πει κάποιος καλύτερα.

κοινοπολιτεία

Είχε δίκαιο ο σοφός Καραμανλής, η Κύπρος όντως είναι μακρυά, άλλος πλανήτης :slight_smile:

Liga rosa τελικά έχεις φοβερό χιούμορ μάγκα μου :slight_smile: .

Για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας: Η κυπριακή δημοκρατία ιδρύθηκε σαν δικοινοτικό κράτος. Δεν “έγινε” κοινοπολιτεία αλλά μπήκε στην κοινοπολιτεία όπως όλες οι άλλες πρώην βρετανικές αποικίες, αλλά η συμμετοχή στην κοινοπολιτεία έχει μηδενική σημασία σε σύγκριση με τη συμμετοχή μας παλιότερα στο Κίνημα των Αδεσμεύτων και τώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για τις λεπτομέρειες του τι εστί δικοινοτικό κράτος μπορείτε να διαβάσετε το σύνταγμα, είναι στο ίντερνετ. Χοντρικά ο πληθυσμός της Κύπρου χωρίζεται στην ελληνική και την τουρκική κοινότητα με βάση γλώσσα και/ή θρησκεία και/ή παιδεία κλπ. Οι μικρότερες θρησκευτικές ομάδες (Αρμένιοι, Μαρωνίτες, Λατίνοι) επέλεξαν με ψηφοφορία το 1960 να ενταχτούν στην ελληνική κοινότητα.

Δικοινοτικό κράτος σημαίνει η κάθε κοινότητα έχει εγγυημένη συμμετοχή στην εκτελεστική εξουσία (πρόεδρος από την ελληνική κοινότητα, αντιπρόεδρος από την τουρκική, εκλεγμένοι από τις αντίστοιχες κοινότητες, και συγκεκριμένος αριθμός υπουργών για κάθε κοινότητα), τη νομοθετική εξουσία (30% των θέσεων στη βουλή για μέλη της τουρκικής κοινότητας 70% για μέλη της ελληνικής εκλεγμένοι ο καθένας από την κοινότητα του), ξεχωριστά εκπαιδευτικά συστήματα για την κάθε κοινότητα ( υπό τον έλεγχο της ελληνικής και της τουρκικής κοινοτικής συνέλευσης αντίστοιχα, με ειδικό αντιπρόσωπο για κάθε μια από τις θρησκευτικές ομάδες των Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων). Ο Λίβανος έχει πολύ παρόμοιο σύστημα, στην ουσία είναι η λογική των οθωμανικών μιλλέτ προσαρμοσμένη σε σύνταγμα σύγχρονου κράτους.

Το συγκεκριμένο σύνταγμα στην πράξη κατέρρευσε το 1963(με καθαρή ευθύνη ηγετών και πολιτικών και των δύο κοινοτήτων αλλά θα πάμε πολύ μακρυά αν αρχίσουμε να το αναλύουμε), στη θεωρία εξακολουθεί να ισχύει με μια σειρά εξαιρέσεων και ειδικών καθεστώτων γνωστά με το όνομα “δίκαιο της ανάγκης”, ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί το κράτος χωρίς το δικοινοτισμό. Οι τουρκοκύπριοι εξακολουθούν να είναι πολίτες της Δημοκρατίας, ανεξάρτητα αν ζουν σε περιοχή υπό τον έλεγχο της Δημοκρατίας ή όχι, οπότε με αυτή την έννοια και σήμερα τους περιλαμβάνει το κράτος.

Και για να επιστρέψουμε στο αρχικό θέμα ο Μαρτίνος Τυρίμος είναι σπουδαίος πιανίστας με διεθνή καριέρα, τον τελευταίο καιρό είχε αφοσιωθεί στο παίξιμο Σοπέν. Τι θα παίξει μαζί σας στις Βρυξέλλες; Ομολογώ ότι για το έργο του Μουστούκη δε γνωρίζω τίποτε.

Συγγνώμη για την αλλαγή φύλου στην tounta priest. Για τα λεγόμενα του emc συμφωνώ και αν δεν κάνω λάθος ο Καραμανλής το είχε πει αυτό γιατί δεν μπορούσε να ελέγχει την Κύπρο

Το είπε για να δικαιολογήσει την (πολεμική) απραξία της κυβέρνησής του (εθνικής ενότητας) κατά την διάρκεια του 2ου Ατίλλα το 74

Θα παίξει Beethoven Emperor Piano Concerto (Αριθμός 5).Είναι πραγματικά πολύ αξιόλογος μουσικός.
Για τον Μουστούκη δεν γνωρίζω πολλά. Το συγκεκριμένο έργο του δεν πρέπει να έχει ξαναπαιχτεί σε αυτή τη μορφή, νομίζω θα έρθει στην πρόβα και την συναυλία. Θα ξέρω περισσότερα την τρίτη. Ελπίζω μόνο να μην είναι απο αυτές τις συναυλίες με τις μισές θέσεις άδειες γιατι ήταν κρατημένες για πολιτικούς που δεν εμφανίστηκαν…

Ευχαριστούμε για τα ιστορικά στοιχεία.
Αλέξανδρος

Εγινε τελικά η εκδήλωση, έμεινα με ανάμεικτα συναισθήματα
Δεν θέλω να γράφω πολύ έντονα γιατι αυτά τα πράγματα μένουν στο διαδύκτιο, ας πω κάποιες εντυπώσεις μου πάντως
Η εκδήλωση ήταν οργανωμένη μάλλον μέτρια:
οπως γίνεται συνήθως, οι θέσεις είχαν κρατηθεί για πολιτικούς, παπάδες κλπ, και αρκετοί απο αυτούς απλά δεν εμφανίστηκαν και παίζαμε σε άδειες θέσεις.
Δεν είμαι σίγουρος για το ποιός ακριβώς το οργάνωσε αλλα τελικά η συναυλία ήταν εντελώς ιδιωτική και δεν διαφημίστηκε πουθενά, και δεν υπήρχαν διαθέσιμες προσκλήσεις, εισητήρια ή άλλος τρόπος για να μας δεί κάποιος που δεν ήταν ήδη προσκεκλημένος. Δηλαδή προτίμησαν να προσκαλέσουν λίγα άτομα να αφήσουν τα 2/3 της αίθουσας άδεια παρα να το διαφημίσουν στις Βρυξέλλες και να το αντιμετωπίσουν σαν κανονική συναυλία.
Υπήρχαν μάλιστα και σειρές με ταμπελίτσες V.I.P. (έλεος!,αφου όλο άδειες θέσεις είχε, τις ταμπελίτσες τι τις θέλανε, μην μείνει κανένας VIP όρθιος;)
Με προβλημάτισε λοιπόν το ότι μπαίνουμε σε όλον αυτόν τον κόπο να αναδείξουμε έναν συνθέτη και έναν πιανίστα, οργανώνουμε μια καλή συναυλία και…δεν το λέμε σε κανεναν παρα μόνο στους …VIPδες (αλήθεια ποιοί να είναι αυτοί;) και στο παπαδαριό;
Γιατί δεν μας ενδιαφέρει να φανούμε ενεργοί καλλιτεχνικά στο εξωτερικό; Γιατί στο κάτω κάτω οργανώνουμε κάτι στο κέντρο της Ευρώπης και δεν μας ενδιαφέρει να μοιραστούμε την ιστορία ή έστω μόνο την μουσική με τον κόσμο, ειδικά όταν οι δαπάνες για την συναυλία είναι τόσο μεγάλες;
Η άλλη όψη του νομίσματος βέβαια είναι οτι κάποιοι ήρθαν, παρακολούθησαν και το χάρηκαν, πράγμα που μόνο ευχάριστο μπορεί να είναι.Τιμή μας που παίξαμε για την Κύπρο.

Κρίμα, προφανώς οι οργανωτές έχουν μόνο πείρα οργάνωσης εθνικών εορτών για μαθητές και φαντάρους. Οι αντίστοιχες εκδηλώσεις για τα πενηντάχρονα αλλού πάντως (συναυλίες της κρατικής ορχήστρας, ορχήστρας νέων κλπ) διαφημίζονται και διατίθενται εισιτήρια για το κοινό