επιτέλους το σάββατο είχε αξιοπρεπή ήχο. έτσι ευχαριστήθηκα το πολύ καλό πρώτο συγκρότημα (το μόνο που πρόφτασα να παρακολουθήσω). απλή αλλά πλήρης και δεμένη ρεμπέτικη κομπανία, με πολύ ωραία επιλογή ρεπερτορίου -ισορροπημένα “γνωστά” και άγνωστα", όλα διαμάντια.
Συμπληρωματικα, εγω δυστυχως ΔΕΝ προλαβα την πρωτη μπαντα, παρακολουθησα μονο το Στελιο Βαμβακαρη και τον Δημητρη Μυστακιδη με τις μπαντες τους. Εξαιρετικοι και οι 2! Το Στελιο τον εχω παρακολουθησει περισσοτερες φορες η αληθεια ειναι, οποτε ηξερα λιγο πολυ τι να περιμενω.
Τον Δ.Μυστακιδη στα ρεμπετικα της κιθαρας, μεχρι σημερα δεν ειχα καταφερει να τον παρακολουθησω ποτε απο την αρχη ως το τελος, ολο κατι συνεβαινε -αλλα σημερα εσπασε η γκινια ευτυχως!!! Προσωπικα ξεχωρισα τη φωνη της Ιφιγενειας Ιωαννου, τοσο για το ηχοχρωμα και τη χροια της, οσο και για την τεχνικη της καθως υπηρχαν και αρκετα απαιτητικα τραγουδια στο προγραμμα!!!
Ο ηχος πολυ καλος -αν κ φροντισα να καθησω αρκετα κοντα στη σκηνη ωστε και κακος να ηταν, να μην επηρεασει πολυ.
Ο χωρος αρκετα γραφικος -ταιριαστο σκηνικο για τη συγκεκριμενη γιορτη- αν και ελπιζω την επομενη φορα να ειναι περισσοτερο οργανωμενα κ φροντισμενα τα πραγματα.
Παρα πολύς κόσμος ήρθε εχθές. Λογικό και αναμενόμενο κατ εμε μιας και κατι παρόμοιο δεν έχει ξαναγίνει και μιας και μιλάμε για τον Πειραιά! Αρκετές ελλείψεις υπήρχαν στην διοργάνωση και κυρίως στον ήχο. Αλλα σε ολα αυτα, σε μια τέτοια πρωτοβουλία που ξεκίνησε απο ανθρώπους που αγαπάνε το είδος και δεν είχαν την υποστήριξη που θα έπρεπε ας δείξουμε λίγο ανεκτικότητα. Είμαι σίγουρος οτι του χρόνου θα ειναι πολυ καλύτερα και μακάρι αυτη η γιορτή να αποτελέσει κίνητρο για τους νέους μουσικούς που ασχολούνται με το ρεμπέτικο. Καλο ειναι να υπαρχουν γνωστοί και καθιερωμένοι στο χώρο μουσικοι, αλλα αυτός ο θεσμός εάν καταφέρει να καθιερωθεί νομίζω οτι πρεπει να αφορα κυρίως νέους μουσικούς και νέες στοχευμένες προτάσεις τόσο σε επίπεδο ρεπερτορίου οσο και σε επίπεδο εκτέλεσης. Την σε “πλάτος” ανάλυση του ρεμπετικου νομίζω πως την καταφέραμε. Ας ασχοληθούμε τωρα και με το “βάθος”.
Αξιέπαινη προσπάθεια, πολλά μπράβο στους συμμετέχοντες και στους εμπνευστές αυτής της ιδέας παρά τις, όπως είπε και ο Δημήτρης Μυστακίδης, “παιδικές ασθένειες” του όλου εγχειρήματος (αυτά με τον καιρό διορθώνονται)
Το σίγουρο είναι ότι περάσαμε δύο όμορφες ρεμπετοβραδιές!
Ιδου τα πρωτα ντοκουμεντα!
Μακάρι να γίνεται κάθε χρόνο και να οργανωθεί καλύτερα! Ο χώρος έχει πολλές δυνατότητες και απ ότι είδα υπήρχε συμμετοχή (μάλλον μεγαλύτερη απ ότι περίμεναν οι διοργανωτές…)
Ένα ακόμα ντοκουμέντο από το τελευταίο τραγούδι του κ. Μυστακίδη μετά τις προτροπές του κοινού να παίξει κι άλλο!
Για μένα ένα ακόμα φάουλ της διοργάνωσης ήταν ότι η σκηνή ήταν πολύ κοντά στον δρόμο οπότε ειδικότερα στην αρχή από τις 6 μέχρι τις 9 η κίνηση, τα κορναρίσματα κτλ χαλούσαν το ηχητικό αποτέλεσμα. Ίσως αν βάζαν την εξέδρα από την απέναντι μεριά θα ήταν καλύτερα.