Χειμαρρώδης ερμηνεία ενός από τα πιο διαχρονικά σουξέ του είδους του:
εσυ καλα έκανες και το θυμήθηκες αλλιώς δεν θα έβλεπα οτι ο Μπουρνέλης το κυκλοφόρησε στο ονομα του ??? το 1983.
ο Τσιτσάνης ζούσε τότε.
Αμα κλεβανε ετσι τους ζωντανους φαντασου ποσο κατακλεψαν τους πεθαμενους.
Έδωσαν ρέστα, η αλήθεια είναι!!! Και σε δύσκολο κομμάτι μάλιστα.
Ωραίοι!
Ο τρόπος που τραγουδιούνται τέτοια τραγούδια σήμερα σπανίως έχει πρόταση, απλώς καθένας τραγουδάει όσο καλύτερα μπορεί, και μπορεί να γίνει και καμιά εναρμόνιση πέρα από τις αυθεντικές. Εδώ και η καθαυτού ερμηνεία είναι πρωτότυπη.
Στίχοι και ο Μητσάκης στο μπουζούκι σπαρακτικοί. Όλος ο δίσκος βγάζει πολύ πόνο.
Δεν υπάρχει αμανές (λάθος του ανεβάστορα), αλλά σε κάθε περίπτωση πρόκειται για άλλο ένα δείγμα των καταπληκτικών συνεντεύξεων της Σοφίας Μιχαλίτση. Εκτός των άλλων, είναι και υποδειγματικά ευγενής.
Το ξέραμε ότι ο Στελλάκης έψελνε. Τον είχαμε ξανακούσει όμως; Εγώ όχι.
Ούτε εγώ. Τα μικρομελίσματά του, πραγματικά υποδειγματικά! Απαράσκευος όμως, πρόχειρα επέλεξε τονικότητα κάπως χαμηλή, με αποτέλεσμα να μη βγάλει τον όγκο ήχου που θα μπορούσε.
Αδελφοί Μιλάνοι αξία σταθερή (ο αφηγητής στην αρχή λίγο μποέμ και ποιητικός για το βίντεο αλλά δεν βαριέσαι)
Εκ των υστέρων δε, βρήκα ότι το απόσπασμα προέρχεται από άλλο βιντεάκι (τέλος πάντων, ηχητικό με μια εικόνα) με την πληρη συνέντευξη, που το έχει ανεβάσει ο Μπάμπης @icetelli : https://www.youtube.com/watch?v=W4wVlfxrOpY&t=686s
Μήπως είναι ο Μανιφάβας ο Χρήστος;
οχι, γιατι ο Μανιφάβας παίζει αριστερά.