“Προπολεμικός ήχος” σε μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά

μεταξύ των οποίων: τί καμπύλες αποκρίσεως είχαν τα μικρόφωνα των ηχοληψιών της εποχής;

Μα είναι αυτονόητο ότι το μέσον ηχογράφησης επηρεάζει τον ήχο, όπως και οι ακριβείς συνθήκες (γωνία, απόσταση κλπ.). Αν καποιανού δεν του είχε περάσει από τον νου, δεν έχει παρά να προσέξει πόσο κραυγαλέα διαφορετικό φαίνεται το χρώμα του ίδιου μπουζουκιού στα δύο βίντεο, και να φανταστεί τα αντίστοιχα για τον ήχο! (Λένε ότι ένα από τα πιο δύσκολα θέματα για φωτογράφιση είναι οι πίνακες ζωγραφικής: δε γίνεται να μην αλλοιώσεις τα χρώματα!)

Δεδομένου αυτού, είχα φανταστεί πως όταν μιλάμε για προπολεμικό ήχο ή τάδε ήχο ή δείνα ήχο εννοούμε ό,τι μπορούμε να φανταστούμε από τον πραγματικό ήχο όπως μας τον μεταδίδουν όλα αυτά τα φίλτρα.

2 «Μου αρέσει»

Η προπολεμική μας μουσική δεν είναι μόνο το προπολεμικό ρεπερτόριο του μπουζουκιού, είναι και τα δημώδης άσματα που οι μελωδίες τους παίζονται κυρίως με ασυγκέραστα μελωδικά όργανα.
Εκεί είναι πιο πολύ ανατολίτικο το θέμα.

δεν διαφωνώ καθόλου, τα ίδια λέμε

Μα ακόμα και τα λαϊκοποπ της σειράς που βγαίνουν σήμερα, “ανατολή” θυμίζουν στο αυτί του Αγγλοσάξωνα. Παρόλο τον ηλεκτρονικό αποκλειστικά ήχο. Πόσο μάλλον αν πάμε τόσο πίσω.

1 «Μου αρέσει»

και τι μας νοιαζει πως μας ακουει ο αγγλοσαξωνας - ευρωπαιος…?? :smirk:

2 «Μου αρέσει»

Μας νοιάζει υπό την έννοια ότι ο συγκερασμός θεωρείται από κάποιους απόλυτη δυτικοποίηση

1 «Μου αρέσει»

Τα περισσότερα είδη ελληνικής λαϊκής μουσικής θα μπορούσαν απλουστευτικά να περιγραφούν ως μίξεις ανατολής και δύσης, με διαφορετική αναλογία σε κάθε είδος: περισσότερη Ανατολή στο σμυρναίικο ρεμπέτικο, ακόμη περισσότερη στα αστικά λαϊκά της Πόλης, περισσότερη Δύση στα πειραιώτικα ρεμπέτικα κλπ.

Ο υποθετικός «Ευρωπαίος» το δίπολο Ανατολής-Δύσης το αντιλαμβάνεται ως «εξωτικό» (Ανατολή) - «οικείο, κανονικό» (Δύση). Άρα και την ελάχιστη πινελιά εξωτικής Ανατολής θα την προσέξει περισσότερο σ’ ένα τραγούδι, ακόμη κι αν κατά 90% αποτελείται από δυτικά στοιχεία, αφού αυτά τα θεωρεί δεδομένα. Η στοιχειωδέστερη μελωδία πάνω στις νότες του Χιτζάζ, παιγμένη στο πιάνο μαζί με τις συγχορδίες τους, του Ευρωπαίου του λέει «τώρα θα σκάσει μύτη ο Λώρενς της Αραβίας πάνω στην γκαμήλα του, με το γυριστό του γιαταγάνι στη μέση». Δε θα του χαλάσουν αυτή την εντύπωση το πιάνο και οι συγχορδίες, γιατί στον μουσικό του κώδικα είναι αυτονόητα στοιχεία. Για τον πραγματικό Ανατολίτη, όχι τον υβριδικό όπως είμαστε εμείς, η ίδια μουσική θα ακουστεί εντελώς ευρωπαϊκή. Ακούει ευρωπαϊκά όργανα, ευρωπαϊκή αρμονία, μια κλίμακα που -αν εξαιρέσουμε τον ευρωπαϊκό συγκερασμό των διαστημάτων- είναι εξίσου κανονική με όλες τις άλλες, και πού να ξέρει ότι συνήθως οι Ευρωπαίοι δε χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη κλίμακα;

2 «Μου αρέσει»

αν θεωρειται απο καποιους, ας ασχοληθουν αυτοι οι καποιοι με αυτους. προβλημα τους. και εμεις επιτελους, ας κοιταξουμε πλεον εμας με τα δικα μας ματια και αυτια.

1 «Μου αρέσει»

Και εκτός από μελωδία/αρμονία, μη ξεχνάμε πως παίζει και ο ρυθμός ρόλο σε αυτό.
Ένα φυσικό μινοράκι λίγων νοτών, πάνω σε 3-4 ακκόρντα (το 90% της σημερινής μουσικής παραγωγής δηλαδή), αν έχει από ΄πίσω ένα τσιφτετελοειδές μπιτάκι, την ίδια εικόνα θα φέρει στο αποκλειστικά δυτικό αυτί.

Όχι πως αυτό είναι κακό βέβαια. Κι εμείς πιθανόν να μη νιώθουμε την ίδια συγκίνηση ακούγοντας μια ιδιοφυέστατη αρμονία του Μπαχ.

Οι κάποιοι αυτοί, Μιχάλη, είναι δικοί μας, τα δικά μας μάτια και αυτιά έχουν. Πέρ’ απ’ αυτό όμως, το να ομφαλοσκοπούμε αγνοώντας, συχνότατα με υπεροψία, το ευρύτερο περιβάλλον έξω και πέρα απ’ εμάς, είναι μεν ίδιον της φυλής μας από αρχαιότητα κιόλας (να θυμίσω το Πας μη Έλλην, βάρβαρος) αλλά δεν είναι ό,τι σωστότερο θα μπορούσαμε να κάνουμε.

3 «Μου αρέσει»

ακριβως αυτο που λες… γι’αυτο οταν παιζουμε για τουριστες, τους παιζουμε αλλα απο αυτα που παιζουμε για τους δικους μας.

1 «Μου αρέσει»

Σ’ ένα κρητικό καφενείο στην Κρήτη, μια κρητική μουσική ομάδα Κρητικών έπαιζε κρητικά. Παρέες παρέες, οι Κρητικοί θαμώνες κάθονταν στα τραπέζια τους και παρακολουθούσαν κριτικά. Το ίδιο κι εγώ, που δεν είμαι Κρητικός. Το μαγαζί προσφέρει ποτό και κρητικούς μεζέδες, επομένως ο περισσότερος κόσμος έπινε ρακή. Ένα ζευγάρι τουρίστες δεν είχαν βρει να κάτσουν και τους φιλοξενήσαμε στο τραπέζι μας. Και μόνο που έφτασαν μέχρι το συγκεκριμένο καφενείο, έδειχνε ότι δεν ανήκαν στο κλασικό είδος του τουρίστα-προβάτου. Αλλά και στην κουβέντα το ίδιο προέκυψε: είχαν πάει σε περίεργες παραλίες, σε χωριά εκτός τουριστικής ζώνης κλπ.

Κι όμως, κάποια στιγμή δεν άντεξαν και ρώτησαν:

-Μα γιατί κανένας δεν πίνει ouzo;

2 «Μου αρέσει»

Μήπως ήταν Γάλλοι; Γενικά έχουν κριτική ικανότητα (αχ, ήθελα να το κάνω κι εγώ αυτό το λογοπαίγνιο) σε αντίθεση με τους Εγγλέζους που κάνουν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα ανά τον κόσμο για να πάνε σε μια ίδια βίλλα με μια ίδια πισίνα και να ακούσουν τα ίδια κομμάτια που ξέραν ήδη. Οκ, δεν κάνω εθνικές κατηγοριοποιήσεις αλλά έχω παρατηρήσει μια γενική τάση είτε παίζοντας στο εξωτερικό είτε παίζοντας εδώ σε ξένο κοινό.
Μιλώντας για τους καλούς ακροατές λοιπόν, έχω παρατηρήσει ότι αν τους παίξεις ένα τουριστικό απονευρωμένο και κυριλέ πρόγραμμα θα βαρεθούν, ενώ αντίθετα σε κάτι ντουζένια και κάτι βαριά βρίσκουν ενδιαφέρον και μάλιστα θα ανοίξουν και κουβέντα να μάθουν περισσότερα.
Τώρα αν θα είναι “δικοί μας” ή δικοί τους" λίγη σημασία έχει. Ας προσπαθούμε να παίζουμε όπως θέλουμε και όπως πιστεύουμε ότι πρέπει να αποδοθεί το κομμάτι, και όχι να κάνουμε τα καπρίτσια και τα βίτσια του κάθε πελάτη ή μαγαζάτορα σε βάρος της μουσικής που αγαπάμε. Εξάλλου αυτό είναι αναντικατάστατο, σε αντίθεση με τα τζουκ μποξ που παίζουν τα ίδια και τα ίδια.

2 «Μου αρέσει»

Μάγκες παζέψτε τα Στραντιβάριους, να τα αλλάξουμε καπάκια ! Και το Σάζ του Γιοβάν ! Και ότι άλλο παλιό βρείτε ! (ελπίζω ο μάστορας κράτησε το παλιό καπάκι Μιλάνου)

1 «Μου αρέσει»

οι “τουρίστες” μερικές φορείς μελετάνε τον πολιτισμό μας περισσότερο από εμάς . πχ
από αυτό ΕΛΙΖΑ ΜΑΡΕΛΛΙ - ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΟΥ ΦΟΥΣΤΑΝΙ - ΔΙΣΚΟΣ 78 ΣΤΡΟΦΩΝ - YouTube
εγινε αυτό 11.solo 3(Απο Εκτέλεση Ελίζα Μορέλλι OGA 2176 - 1 ) by Spyros Tsianakas | Free Listening on SoundCloud
“Το καινούργιο σου φουστάνι _Άκης Σμυρναίος-Νίκος Φατσέας ( δημοτικοφανές)”
διασκευή τουρίστα για τρίχορδο ,κιθάρα ,μπαγλαμά .

(Τόνυ Κλάιν “ΤΡΙΚΑΛΑ”_Ουψάλα1976)

1 «Μου αρέσει»

Με συγχωρείς Σπύρο μου αλλά αν κάποιος, τουρίστας ή ντόπιος, μου ζήταγε στοιχεία προκειμένου να μελετήσει τον πολιτισμό μας, δεν θα τον προέτρεπα να ξεκινήσει με το παράδειγμα της Ελίζας Μορέλλη (ή όπως αλλιώς γράφεται) και του Άκη Σμυρναίου και της ορχήστρας του. Ο Τόνυ (που δεν ήρθε ως τουρίστας) έκανε αυτή τη διασκευή, αφού πρώτα είχε ξεψαχνίσει πράγματα που ο μέσος Έλληνας της εποχής εκείνης ούτε καν θα φανταζόταν ότι υπάρχουν.

Αυτή την κυρία Ελίζα τώρα προχθές την έμαθα και 'γω. Τον ρώτησα, βρε συ ποιο είναι αυτό το καλαματιανό που παίζαμε τότε?, και μου στέλνει το πρώτο link ! Πότε ως τώρα δεν τον είχα ρωτήσει που το βρήκε. Το “τουρίστας” κολλάει στον Μιχάλη που θέλει να τους αγνωησουμε, όπως λέει πιο πάνω. Το δεύτερο link το προκάλεσα…μάλλον και τα δύο είναι προς απάντηση του.

2 «Μου αρέσει»

Ε, είναι τρομερός!!!

1 «Μου αρέσει»

ξεφυγαμε απο θεμα παλι κυριε συντονιστα… ειδατε τι κανουν οι ευρωπαιοι…? λοιπον αν θελετε να βγαλετε προπολεμικο ηχο πρεπει να παιξετε και προπολεμικα. προσωπικα τοσα χρονια δεν εχω ακουσει ουτε εναν να εχει αυτο το παιξιμο. και ολοι με καρπο την πενα και οχι με τα δαχτυλα οπως οι παλιοι του 30’

1 «Μου αρέσει»