Αυτό το κομμάτι ακούγεται κανονικότατο βορειοηπειρώτικο, και μέσα στο πρώτο λεπτό είναι δυνατόν να αναγνωρίσει κανείς μερικά από τα θέματα του Χιμαριώτικου. Μετά γυρίζει σε άλλα.
Μόνο που στο Σίλαμπς είναι περασμένο με λάθος στοιχεία. Δεν τραγουδάει η κυρία Κούλα, δεν παίζει βιολί ο Αθανάσιος Μακεδόνας, κάποιος παίζει κλαρίνο αλλά έχει χαθεί τ’ όνομά του (ίσως ακούω κάπου «γεια σου Τρομάρα!»), και δεν είναι από δίσκο του 1918 αλλά από ζωντανή ηχογράφηση πολύ αργότερα. Επομένως είναι αμφίβολο και το αν όντως ονομάζεται Μπεράτι . (Δεν έχει πάντως σχέση με το γνωστό Μπεράτι.)
Ή μήπως παρασύρομαι από τον λάθος τίτλο και την ομοιότητα τη φαντάζομαι;
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ακούγεται κανονικότατο βορειοηπειρώτικο: ενώ έχει κάποια χαρακτηριστικά ηπειρώτικα «τραβήγματα» του κλαρίνου, από πεντατονία δεν έχει ίχνος. Και βεβαίως, όπως νομίζω έχει τονιστεί και πιο πάνω σ’ αυτό το θέμα, ο Χειμαριώτικος δεν έχει πεντατονία, κι ας ονομάζεται έτσι.
Το λινκ του Σίλαμπς; Αυτό με τίτλο «Μπεράτι, κυρία Κούλα 1918»; Εμένα 5τονικό μού ακούγεται.
Προφανώς και δεν έχει. Αν όμως υπάρχει κάποια 5τονική ή έστω μισο5τονική εκδοχή του, τότε μπορούμε όντως να πιστέψουμε ότι προέρχεται από τη Χιμάρα ή το Μπεράτι, κι ότι απλώς διασκευάστηκε από τους παλιούς δισκογραφικούς κλαριντζήδες σε νιγρίζ. Ενώ αν δε βρεθεί τέτοιο πρότυπο, τότε αμφισβητείται όχι μόνο η χιμαριώτικη προέλευση αλλά ακόμη και ο ίδιος ο τίτλος «Χιμαριώτικο», αφού μάλιστα και το «Θυμαριώτικο» μαρτυρείται ήδη από το 1928. (Αλλά σ’ αυτή τη δεύτερη περίπτωση, τον εναλλακτικό τίτλο «Μπερατιανό» δεν ξέρω πού να τον χωρέσω στο σκεπτικό…)