Είναι γνωστή η δραστηριότητα της Μέλπως Μερλιέ περί το 1930 που, αφού ηχογράφησε σε δίσκους γραμμοφώνου παραδοσιακούς ελληνικούς σκοπούς με λαϊκούς οργανοπαίκτες, στη συνέχεια έδωσε τους δίσκους σε μουσικούς για να καταγράψουν τη μουσική σε νότες. Για τη Σίφνο, ηχογραφήθηκαν πέντε σκοποί και τραγούδια που τους έπαιξαν ο Γιάννης Αντιλαβής (βιολί) και Δημήτρης Βλαχόπουλος (σαντούρι, τραγούδι). Οι τέσσερις σκοποί είναι συρτά και επανακυκλοφόρησαν το 2001 στο CD που κυκλοφόρησε το ΚΜΣ-ΜΛΑ (Τραγούδια της Σίφνου). Ο πέμπτος, που δεν συμπεριλήφθηκε στο CD και, φαντάζομαι, θα είναι στα αρχεία του κέντρου, είναι οργανικός και ονομάζεται “Χορός Σέρβικος”. Τους πέντε σιφνέικους σκοπούς ανέλαβε να καταγράψει ο Νίκος Σκαλκώτας. Ο Μάρκος Φ. Δραγούμης έγραψε σχετικό άρθρο με τίτλο “Πέντε Σιφνέικες μελωδίες από τη συλλογή Μέλπως Μερλιέ σε καταγραφή Νίκου Σκαλκώτα” για τις ηχογραφήσεις αυτές στο οποίο δημοσιεύονται και οι νότες από τους σκοπούς. Το άρθρο περιέχεται στον τόμο-συλλογή του ΜΦΔ “Η παραδοσιακή μας μουσική, Τόμος 1”, 2003.
Δεν ξέρω μουσική και έτσι δεν μπορώ να καταλάβω αν η μελωδία για τον Σέρβικο χορό παραπέμπει σε κάτι αναγνωρίσιμο. Ο ΜΦΔ σχολιάζει για τον Σέρβικο των Αντιλαβή-Βλαχόπουλου: “Ο σκοπός αυτός είναι ο κλασικός για το Σέρβικο χορό τόσο στη νησιωτική, όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα”. Άρα ίσως είναι κάτι γνωστό και τετριμμένο και για αυτό η ηχογράφηση των Αντιλαβή-Βλαχόπουλου δεν συμπεριλήφθηκε στην συλλογή του 2001. Τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως “κλασικός Σέρβικος χορός-σκοπός”; Αυτά που προαναφέρθηκαν;
Με βάση το σχόλιο του ΜΦΔ δεν μπορώ να ξέρω πώς ο Σέρβικος των Αντιλαβή - Βλαχόπουλου θεωρήθηκε αντιπροσωπευτικός για τη Σίφνο στις ηχογραφήσεις της Μερλιέ. Εδώ που τα λέμε και ένας από τους άλλους σκοπούς (“πατινάδα της νύφης”) που έπαιξε το ντουέτο είναι ο γνωστός και ευρέως διαδεδομένος σκοπός του γάμου. Ο ΜΦΔ παρατηρεί ότι το ντουέτο αυτό ήταν το μοναδικό από τις Κυκλάδες σε όσες ηχογραφήσεις έκανε η Μερλιέ τότε (1930-1931).
Ο Σέρβικος χορός, πάντως, δεν ήταν άγνωστος στη Σίφνο και υπάρχουν μαρτυρίες ( π.χ. δεκαετία του 1950). Σίγουρα πάντως δεν είναι κρίσιμη και αναγκαία συνιστώσα του χορευτικού μέρους ενός γλεντιού.
Σώζεται ένας σκοπός που φαίνεται ότι έπαιζαν τα βιολιά όταν κάποιοι ήθελαν να χορέψουν (χασαπο)σέρβικο. Ένα μικρό απόσπασμα εδώ. Είναι από ραδιοφωνική εκπομπή (για αυτό και οι παρεμβολές) σε τοπικό σιφνέικο σταθμό περί το 1995. Στο βιολί είναι ο Αντώνης Κόμης-Μουγάδης και στο λαούτο ο Λευτέρης Λουκατάρης. Δεν ξέρω αν ο σκοπός αυτός θυμίζει κάτι.