Ποια η αποψη σας για το παρακατω βιντεο; Η πρωτη φορα που ειχα ακουσει κατι παρομοιο ηταν απο τον Μαυρουδη και τον Μαργαρη σε ενα καφε ντελ’αρτ σιντι τους :
:082:
ο συγκεκριμένος είναι γενικά άψυχος στο παίξιμό του, και έχει αυτή τη μανία να μεταγράφει διάφορα είδη για κλασσική κιθάρα (πχ beatles), όπως και να βάζει πολλές κιθάρες να παίζουν μαζί. σας θυμίζει κάτι με πεντακόσια μπουζούκια; όπου λείπει η ποιότητα περισσεύει η ποσότητα…
η αχάριστη δεν ακούγεται, την έχει απονευρώσει και δεν έχει βάλει καν τις πανέμορφες διφωνίες στελλάκη-γεωργακοπούλου!
από την άλλη η γκιούλ μπαχάρ ήταν ευχάριστη έκπληξη, το ρυθμικό μέρος (το μοτίβο στα μπάσα) ήταν αξιόλογο. όλο το κομμάτι ακουγόταν σαν ισπανική κλασική μουσική για κιθάρα, σαν να συναντιόταν η επιρροή της αραβικής μουσικής από ανατολικά (ελλάδα-τσιτσάνης) με την επιρροή από δυτικά (ισπανία-albeniz).
γενικά δεν μου αρέσει η κλασική κιθάρα (πόσο μάλλον μετεγραμμένα έργα, άρα διασκευασμένα προς αυτήν την κατεύθυνση), αλλά παρά την αντιπάθειά μου δεν θα προσπεράσω κάτι καλό, όπως η έλενα παπανδρέου! εδώ σε στούντιο: http://www.youtube.com/watch?v=j8WzwJD31tw κι εδώ σε κάτι πιο πειραματικό: http://www.youtube.com/watch?v=wVgogthxB0U
Ο Μπουντούνης ήταν ο δάσκαλος της Παπανδρέου, της έχει αφιερώσει κομμάτια του (το τσιφτετέλι της έλενας) και η ίδια έχει δισκογραφήσει αρκετές από τις συνθέσεις του 
. Δεν νομίζω να υπάρχει (κλασσικός) κιθαρίστας (ή πιανίστας, ή ακορντεονίστας κλπ κλπ) που να μην κάνει διασκευές. Αλλά μια διασκευή που λειτουργεί πολύ καλά σαν encore μιας κλασσικής συναυλίας μπορεί να μη μας λέει τίποτε από μόνη της.
Τα σύνολα κιθάρων δημιουργούνται κυρίως για σκοπούς διδασκαλίας. Πριν μπει κάποιος στα βαθιά νερά (συνοδεία τραγουδιού, μουσική δωματίου κλπ) είναι πιο εύκολο να παίξει με άλλους συμμαθητές κιθαρίστες. Αλλά αν δεν χρησιμοποιηθούν ειδικά όργανα (terz, requinto) το σύνολο εξακολουθεί να είναι περιορισμένο στις 3 και μισή οχτάβες και το ηχόχρωμα και τις τεχνικές της κιθάρας.
Οι κλασσικοί παίχτες παράγουν ένα συγκεκριμένο ήχο, βελουδένιο και ραφιναρισμένο που κάπου δεν πάει στη λαϊκή μουσική, χρειάζεται κάτι πιο σκληρό και πιο “βρώμικο”, χρειάζονται διαφορετικά εκφραστικά μέσα. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα του οργάνου “κλασσική κιθάρα”, ένας κλασσικός βιολιστής ή κλαρινεττίστας θα είχε το ίδιο πρόβλημα και εκεί πρόκειται για το ίδιο ακριβώς όργανο.
έγινε μπέρδεμα, δεν το έγραψα καλά: δεν μλάω για το όργανο που ονομάζουμε “κλασική κιθάρα” (ψιλοάσχετο: λόγω νάυλον δεν το θεωρώ κατάλληλο για ρεμπέτικα), αλλά για την κιθάρα όπως χρησιμοποιείται σε αυτό που εδώ ονομάζουμε συλλήβδην κλασική μουσική. το ίδιο ισχύει και για το πιάνο κτλ.
το ξέρω πως η παπανδρέου είναι μαθήτρια του μπουντούνη. καμία σχέση όμως… είχε τύχει να τους δω συνεχόμενα σε συναυλία και ήταν άμεση η σύγκριση. όχι σαν κριτής, αλλά πόσο μας άγγιζε… επίσης εξαιρετικό ντουέτο είναι οι ασημακόπουλος-ζώη.
καταλαβαίνω ένα κουαρτέτο σε μαθητικά ή όχι πλαίσια, αλλά όταν πάμε για πρωταθλητισμό με 100 (ολογράφως: εκατό) κιθάρες στο ηρώδειο, κάποιο λάκκο έχει η φάβα!
Βρίσκονται σε ένα επίπεδο πολύ υψηλότερο από το δικό μου που δε θα φθάσω ποτέ και ούτε σκοπεύω να προσπαθήσω. Αν και δε με φτιάχνουν για να ρθω στο κέφι, μου αρέσει να τους ακούω σαν μουσική δωματίου.
Ακουγεται και καλά πιο επισημη κατάσταση. ΓΙα διασκευή ωραίο είναι. Αλλά να με συγχωράς το προτιμώ με μπουζούκι