Παιδια βοηθεια! Ψαχνω τον τιτλο ενος τραγουδιου του Μαρκου. Το ειχα σε μια παλια κασσετα αλλα μαλλον την εχασα. Θυμαμαι ενα κομματι μονο, απο το στιχο, και παει καπως ετσι:
“Θυμασαι που σε κοιμιζα τα βραδια στο ντιβανι,
με το φτωχο μπουζουκι μου σου λεγα νανι νανι…”.
“Θα σπάσει το μπουζούκι μου”, 1940, Βαμβακάρης και Χατζηχρήστος, μαζί.
Θα σπάσει το μπουζούκι μου, η μόνη συντροφιά μου
απ΄το μεράκι το πολύ που νοιώθω στην καρδιά μου
απ΄το μεράκι το πολύ που νοιώθω στην καρδιά μου
Θα σπάσει το μπουζούκι μου η μόνη συντροφιά μου
Θυμήσου που σε κοίμιζα τα βράδια στο ντιβάνι
με το φτωχό μπουζούκι μου σου΄λεγα νάνι νάνι
με το φτωχό μπουζούκι μου σου΄λεγα νάνι νάνι
Θυμήσου που σε κοίμιζα τα βράδια στο ντιβάνι
Βαρέθηκε να ξενυχτά κι αυτό κοντά σε μένα
δίχως ελπίδα να χτυπά μερόνυχτα για σένα
δίχως ελπίδα να χτυπά μερόνυχτα για σένα
βαρέθηκε να ξενυχτά κι αυτό κοντά σε μένα
Καντάδες όμορφες γλυκές τώρα ποιος θα σου κάνει
ποιος θα σου λέει μικρούλα μου γλυκά το νάνι νάνι
ποιος θα σου λέει μικρούλα μου γλυκά το νάνι νάνι
καντάδες όμορφες γλυκές τώρα ποιος θα σου κάνει.
Ένα τραγούδι του Μάρκου που λέγεται “ήθελα να μουν ισχυρός” ή κάπως έτσι, που λέει για αρκετούς ισχυρούς ηγέτες του μεσοπολέμου, μήπως ξέρει κανείς αν υπάρχει ηχογραφημένο?
η αλήθεια είναι οτι δεν το χω βρει πουθενά, μόνο ζωντανά το έχω ακούσει από κομπανία…
όπως και ένα άλλο που αναφέρει μέσα για τον Γιούρι Γκαγκάριν όταν πήγε στο διάστημα…
Πρόκειται γι’ αυτό το τραγούδι:
"…Θέλω να γίνω ισχυρός σαν το Μουσολίνι,
και σαν το Χίτλερ ζόρικος, πʼ ούτε ψιλή δεν δίνει.
Σαν τον Κεμάλ που έκανε μεγάλη την Τουρκία
να κάνουν κόζι οι Έλληνες κι έχουνε απορία.
Και συ, βρε Στάλιν αρχηγέ, του κόσμου το καμάρι,
όλοι οι εργάτες σʼ αγαπούν γιατί είσαι παλικάρι…"
Δεν δισκογραφήθηκε, δεν υπήρχε περίπτωση να περνούσε από τη δικτατορία του Μεταξά και δεν γνωρίζουμε αν και ποια μουσική του είχε βάλει ο Μάρκος.
Δεν έχω τα “Απομνημονεύματά του” , από σημειώσεις που έχω κρατήσει όμως από εκεί, φαίνεται να λέει ο Μάρκος: “…«Πού να το παρουσιάσω αυτό το πράμα στο Μεταξά; Μόνος μου το απέρριψα κι έβαλα τα λόγια της “Πονηρής”»…”
Ίσως το τραγουδούσαν αυτοσχέδια, πάνω σ’ αυτή τη μουσική ;
Κάποιος φίλος που έχει το βιβλίο μπορεί ίσως να το επιβεβαιώσει.
Υ.Γ. Τραγούδι για τον Γκαγκάριν , δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή …
Τηλέμαχε, εγώ αυτό που θυμάμαι σε μια εκπομπή είναι ένα φίλο του Μ. Βαμβακάρη να λέει, ότι σε ένα τραγούδι του ο Μάρκος είχε ένα στιχάκι που παρέπεμπε στον κοσμοναύτη Γ. Γκαγκάριν, χρησιμοποιώντας μάλιστα την προσφώνηση “σύντροφε”… “εκεί ψηλά που πήγες” κτλ
Τώρα τι να πω, ίσως να τα χω μπλέξει και εντελώς και να είναι αυτό το τραγούδι που λες, και να απευθύνεται στο φεγγάρι που έχει “συντρόφους τ’ άστρα”…
Το σίγουρο είναι πάντως πως κάτι είχε γράψει ο Μάρκος για την εποχή των πρώτων διαστημικών εξερευνήσεων…
…Αυτο το εβγαλα προπολεμικα με κατι λογια τα οποια ομως αλλαξα κατοπι γιατι δεν περναγαν στην λογοκρισια… που να το παρουσιασω αυτο το πραμα στον Μεταξα!Μονος μου το απορριψα λοιπον κ εβαλα τα λογια της Πονηρης…
Σε ποιό από όλα τα παραπάνω αναφέρεται αυτό; (Και σε πια αυτοβιογραφία λές; Της Καϊλ; Δεν το είχα προσέξει ποτέ ότι αναφέρεται στο φεγγάρι αν είσαι λαμπερό εκεί μέσα)