Τρία συρτά - Κώστας Γκαντίνης

Άκουσα πρόσφατα το τραγούδι που ηχογράφησε το 1949 ο Κώστας Γκαντίνης, “τρία συρτά” (Δίσκος Metropolitan 163).

Στο sealabs αναφέρει πως το τρίτο συρτό λέγεται χανούμικο το οποίο είναι ίδιο με το Κατινάκι του Γρηγόρη Ασίκη του 1932,Δίσκος Odeon GA1604.

Γνωρίζουμε μήπως η συγκεκριμένη μελωδία είναι παραδοσιακή ή είναι γραμμένη από τον Γρηγόρη Ασίκη?

Εξαιρετικός ο Γκαντίνης, και ο ίδιος και η μπάντα του. Φοβερά γκρουβάτη εκτέλεση.

1ο συρτό (0΄ - 1΄25΄΄): Σκερτσοπεταχτό, βλ. ηχογράφηση από Λέσβο (στη Λέσβο όλα τα παίζουν πολύ αργά).
2ο (1΄25΄΄ - 2΄26΄΄): πολύ γνωστό αλλά δε θυμάμαι ποιο είναι!
3ο (2΄27΄΄ - τέλος): Δε νομίζω ότι είναι το ίδιο με του Ασίκη. Η αρχή μοιάζει, αλλά μοιάζει και με πολλά άλλα. Η συνέχεια στον Ασίκη είναι πολύ χαρακτηριστική και διαφορετική από του Γκαντίνη.

Δε γνωρίζω μεν, πιστεύω όμως ότι πρέπει να είναι δική του. Μου μοιάζει πολύ κολπατζήδικη για παραδοσιακή. Ο πρώτος στίχος ακούγεται πολύ κλασικός, θυμίζει τον Αρτεμώνα και γενικά θυμίζει παράδοση, αλλά προχωρώντας η σύνθεση εξατομικεύεται. Μπορούμε να θεωρήσουμε ίσως ότι ο Ασίκης ξεκίνησε με ένα μελωδικό πυρήνα τόσο κλασικό ώστε να μην τίθεται καν θέμα διάκρισης αν είναι δικός του ή παραδοσιακός, και πάνω σ’ αυτόν έχτισε ένα κομμάτι με τη λογική “θέμα και παραλλαγές” (περίπου δηλαδή).

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 21:04 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:48 —

Τώρα είδα το βίντεο στην κανονική του σελίδα. Το δεύτερο κομμάτι είναι το Ένα Σαββάτο βράδυ, σ’ έναν από τους πολλούς τοπικούς σκοπούς με τους οποίους έχει τραγουδηθεί. Ο Χ. Πυρρής που το λέει μ’ αυτό το σκοπό ήταν Σαμιώτης, άρα ίσως είναι σαμιώτικη παραλλαγή.

Το “Χανούμικο” εξακολουθώ να μην το ξέρω, αλλά …ρε παιδιά, χανούμικο συρτό; Η αναζήτηση βγάζει διάφορα χανούμικα τσιφτετέλια, άσχετα από το εν λόγω, και λογικά ο τίτλος είναι πολύ πιο κατάλληλος για τσιφτετέλι παρά για συρτό. Ίσως ο ίδιος που το ανέβασε να έκανε μια λάθος ταύτιση, αν και βέβαια οι άλλες δύο είναι σωστές.

Για το δεύτερο σκοπό: Ένας από τους πολλούς τοπικούς σκοπούς που βρίσκεται η μελωδία αυτή είναι στο σιφνέικο “Φασόλης” (έγινε αναφορά και εδώ). Το έχω ακούσει και σε μια δωδεκανησιακή εκδοχή με την Καραμπεσίνη αλλά μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή.

Για τον τρίτο. Στην αρχή θυμίζει όντως τον “Αρτεμώνα” αλλά ελάχιστα. Πάντως τα λόγια στο Κατινάκι του Ασίκη έχουν άλλο μέτρο από αυτό που τραγουδιώνται τα στιχάκια στον Αρτεμώνα.

??? Άλλο πάλι και τούτο. Μια χαρά στρωτή μελωδία είναι. Δεν καταλαβαίνω γιατί πριν από ούτε δυο βδομάδες μου φάνηκε τόσο κολπατζήδικη. Εκτός αν ο Γκαντίνης την ξαναδούλεψε.