Τετράς η ξακουστή και το μυστήριο των κρυμμένων ντουζενιών

Ναι, το σακάκι εννοώ. Κούρδισα ενα μπουζούκι με φαρδύ μάνικο, οπότε δεν είχα πρόβλημα με την απόσταση. Η αλήθεια είναι ότι με το ευρωπαϊκό κούρδισμα, στο καντίνι πάνε τα δάχτυλα γιατί είναι συνήθως πιο καθαρή για μελωδία. Ομως στο κούρδισμα ρε-λα-ρε, μένει η ρε και η λα ανοιχτή όταν παίζουμε στο καντίνι, γι’ αυτό είμαι υποψιασμένος για το σιb-σιb-ρε, ώστε να έχουμε και εκεί δύο διαφορετικές νότες στις ανοιχτές!

Τέλος πάντων, αυτά είναι λεπτομέρειες, το θέμα είναι να βγαίνει αεράτα και τσαχπίνικα όπως λές!!

Eνα μικρό απόσπασμα από τον 80 χρονο τότε(2007) Τάκη Τζιρίτα να παίζει αραμπιέν ντουζένι.Ο Τακης Τζιρίτας
από το Τολό άργους έμαθε τα ντουζένια από τον παππού του και τον πατέρα του με καταγωγή την Σύρα.

1 «Μου αρέσει»

εχεις δικιο…Ο Στέλιος Βαμβακάρης επανηλειμμενα εχει πεί ότι τα ντουζενια παιζονται κυριως στη μεσαια χορδή και οι αλλες 2 χορδες χρησιμοποιούνται ελαχιστα και κυριως για τον ισοκρατη.Αυτο επιβαιωνεται αν δουμε τα γνωστα βιντεο του Στέλιου Βαμβακαρη όπου παιζει τα ντουζενια…

Τι όμορφο, γιαβάσικο παίξιμο !
Σε ευχαριστούμε και πάλι Σταύρο που μας το έδωσες !!

ενδιαφέρον, αρχικά παίζει το κλασικό σεγκιάχ του αραμπιέν, μετά λέει “σαμπάχ” και παίζει χουζάμ (χιτζάζ από ρε και κατάληξη στο σι, ίδια διαστήματα με σι σαμπάχ στο μπουζούκι) και μετά καταλήγει σε ράστ από σολ. στο τέλος λέει αραμπιέν (σαν να ανακοινώνει δρόμο) και ξαναπαίζει τον αρχικό σκοπό.


Ο μαστούρας σε συριανό ντουζένι σε τόνο σολ που είχα υποσχεθεί.
Υπενθυμίζω ότι δεν είμαι θεωρητικός ή δάσκαλος των ντουζενιών ,απλά
μιά πρόταση διατυπώνω.Ισως είναι κάπως …μινιμαλιστική από ανοιχτές,
πάντως δεν νομίζω ότι ξεφεύγει από το ύφος του Μάρκου.

1 «Μου αρέσει»

ωραίο είναι, ειδικά στην εισαγωγή. αλλά τονίζεται πολύ η σιb εκεί που θέλει να τονιστεί η σολ σαν ισοκράτης (στη φωνή δηλαδή). μήπως να έπαιζες την μελωδία στην ψηλή οκτάβα για να έχεις την σολ ανοιχτή για ισοκράτη; και εκεί που κλείνει η μελωδία και θέλει D7, μήπως στην μπουργάνα να έπαιζες δεύτερο τάστο με τον αντίχειρα (νομίζω το έκανες κάποια στιγμή).

1 «Μου αρέσει»

Οσον αφορά την πρώτη πρόταση,είναι αλήθεια ότι έχω μιά εμμονή με τη σι ύφεση
και δεν συνεμορφώθην πρός τας υποδείξεις που μου έγιναν κ α ί πριν την ηχογράφηση.
Την δεύτερη πρόταση θα την δοκιμάσω ,μόλις πάρω το μπουζούκι στα χέρια.
(Κείται μακράν του υπολογιστή…)

περάστε από την διεύθυνση ντουζενιών δι’υπόθεσίν σας…
τώρα μου ήρθε μια ιδέα: μήπως παιχτεί από ανοιχτό ντουζένι, και να παίζει ο αντίχειρας 3ο τάστο το σιb στην εισαγωγή και 2ο το λα στο κλείσιμο.

Ο μαστούρας μουσικά είναι “περήφανο” κομμάτι .Πράγματι το ανοιχτό ντουζένι
είναι σε θέση να αποδώσει αυτή την ,ας μου συγχωρεθεί ο όρος,μουσικη’‘υπερηφάνεια’’.
Τουλάχιστον σε μια πρώτη προσπάθεια αυτό είχα αντιληφθεί.Ευχής έργο είναι
να ανεβάσει κάποιος το κομμάτι βάσει της πρότασης του Νικόλα για να προκύψει
και εναλλακτικό άκουσμα.(Εγώ ,δυστυχώς πρός το παρόν,καταγραφικό γιόκ.)

Νά το και από ανοιχτό σολ. Συγχωρείστε το ατζαμίδικο παίξιμό μου αλλά δεν έχω συνηθίσει να παίζω και πολύ με τον αντίχειρα και είχα από την μία να ικανοποιήσω την εμμονή του ασυμμόρφωτου bilad με τη Σιb και από την άλλη να παλέψω με την τετραπλή μουργκάνα.
Liga αυτό που είπες για 2ο τάστο να πατήσω τη λα δε το κατάλαβα.

ωραίος! στη δεύτερη εισαγωγή μπαίνεις ωραία με την μπουργάνα (στο 1.07), και επίσης χρησιμοποιείς σωστά το 2ο τάστο (στο 1.02). όντως ζόρικη η τετραπλή μπουργάνα…
κάνω και μια σκέψη τώρα, ότι τέτοια μινοράκια (και ειδικά με τόσα ακκόρντα) δεν ταιριάζουν στα ντουζένια και τζάμπα παιδευόμαστε!
σόρρυ που δεν ανεβάζω βίντεο αλλά δεν έχω καταγραφικό ούτε κανάλι στο ουτούμπ.
νίκος

Στο θέμα των ντουζενιών και ελλείψει γνώσεων μουσικής χρησιμοποιώ τρεις αισθήσεις για να κατανοήσω πως παιζόταν το κάθε τραγούδι. Την ακοή, την αφή και την όραση. Το συγκεκριμένο τραγούδι παιγμένο από σολ ενώ ηχητικά ταιριάζει (θα ήθελα και τη γνώμη σου bilad) οι άλλες δύο αισθήσεις γιοκ. Δεν αισθάνθηκα παίζοντάς το την ευφορία που αισθάνθηκα στα άλλα τραγούδια που ανέβασα. Παρόλο που δε το θέλω, θα συμφωνήσω με τη γνώμη σου Νίκο. Βέβαια αν θεωρήσουμε και το ρλρ ως ένα εκ των ντουζενιών που στο τέλος επικράτησε, έ τότε κάτι θα γράφαν και σ’αυτό.
Το συγκεκριμένο τραγούδι πάντως αν και είναι από τα πρώτα του, είναι πολύ τεχνικό. Δείχνει να μη δανείζεται τόσο ξεκάθαρα στοιχεία από την παράδοση. Θα τολμούσα να πω ότι ίσως να είναι η πρώτη κατάθεση της μουσικής Του ευφυίας.

Ξεκινώ απ΄την τελευταία σου επισήμανση.Ναι,συμφωνώ ότι ο Μάρκος
στον "Μαστούρα"δείχνει την μεγαλοφυία του.Γιατί χρωματίζει με μια αγέρωχη
χρήση του μελαγχολικού νιχαβέντ τα αντικρουόμενα συναισθήματα που
εμφανίζονται στους στίχους.Απ΄την μιά δηλαδή τις πίκρες απ΄τα βάσανα και
την καθεμιά σκοτούρα και απ΄την άλλη την μάλλον ευδιάθετη καύχηση γιά την
ιδιότητα του μάγκα και του μαστούρα.
Βρίσκω λοιπόν ότι το παίξιμό σου ανταποκρίνεται σαφώς στην φυσιογνωμία του
κομματιού και αποδίδει το χρώμα του.(Οι τέσσερις χορδές της μπουργάνας μεγάλο
μανίκι…)
Γράφεις ακόμη ότι δεν αισθάνθηκες ευφορία με το ανέβασμα.Πιστεύω ότι απ΄τα λόγια
σου προκύπτει μιά μεγάλη αλήθεια:Αν ψάχνουμε κάποια κομμάτια με τα ντουζένια,δεν
είναι για να κάνουμε μιά καλύτερη εκτέλεση απ΄την αρχική.Επίσης ,δεν είμαστε σε θέση
να αποδείξουμε τον αρχικό τρόπο δημιουργίας του κάθε τραγουδιού.Το ταξίδι με τα
ντουζένια ,κατά βάθος ,ειναι μια προσωπική αναζήτηση του αναπάντεχου ήχου που μπορεί
να φανερωθεί μ΄ένα διαφορετικό παίξιμο απ΄το καθιερωμένο.Η αναζήτηση αυτή πρωτίστως
γίνεται για προσωπική ευχαρίστηση,ενώ η αποδοχή του αποτελέσματος έχει να κάνει με
την ιδιοσυγκρασία μας πάνω απ΄όλα,με το τί μας ταιριάζει,τί ψάχνουμε.Φυσικά στο παιχνίδι
αυτό υπάρχουν κανόνες που πρέπει να αναζητούμε.Βέβαια αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό
που αρέσει σε μας δεν είναι απαραίτητα ,γενικότερα αποδεκτό.Σίγουρα όμως, από αυτό το
σεργιάνι βγαίνουμε κερδισμένοι.

1 «Μου αρέσει»

Καταθέτω το Μαστούρα παιγμένο με τρεις διαφορετικούς τρόπους σε δύο κουρδίσματα. Ανοιχτό σολ, ρελαρε απλό και ρελαρε ντουζένικο. Το συμβατικό ρελαρε είναι παιγμένο από τον αδερφό μου. Με τον αδερφό μου έχουμε κοινή αφετηρία (τα ρεμπέτικα του μεσοπολέμου) μόνο που αυτός έμεινε στο τρένο ακολουθώντας την πορεία του ρεμπέτικου σε αντίθεση με μένα που επέλεξα να κατέβω και να πάρω τις ράγες ανάποδα να δω που βγάζουν. Είναι ξεκάθαρες οι επιρροές των ντουζενιών στο δικό μου παίξιμο.

Ετσι,μπράβο,να προχωράει το ψάξιμο στα ντουζένια!
Και μιά παράκληση:Αν θέλεις,ψάξε λίγο το ίδιο τραγούδι
στο μάλλον καταφρονεμένο ίσιο(ρε-σολ-ρε) που είναι
πολύ ντουζενιάρικο και σχετικά εύκολο στο χειρισμό και
άν κάνεις κέφι ανέβασέ το.

μπραβοο ρε βασηλα προσοπηκα γοσταρα την προτη εκδοχη, ανηχτο ντουζενη. η μπουργκανα
ακουγετε ζορηκα ομορφα και η τελεφτεα εκδοχη, πολη μαγκηκα…
φορτοστε ντουζενιααα,

Και μιά παράκληση:Αν θέλεις,ψάξε λίγο το ίδιο τραγούδι
στο μάλλον καταφρονεμένο ίσιο(ρε-σολ-ρε) που είναι
πολύ ντουζενιάρικο και σχετικά εύκολο στο χειρισμό και
άν κάνεις κέφι ανέβασέ το.

Ιέφτασεεεε… Σερβιρισμένο σε δύο εκδοχές. Διαλέξτε και πάρτε.
Ελπίζω να μη το ζητήσει κανένας μερακλής και σε αραμπιέν …

μ’άρεσε, ειδικά στα ψηλά!

μια μηκρη παρακληση και απο μενα, μηπος αν γηνοταν να επεζες
(την χηρα του μαρκου.) σηριανο ντουζενη, που λεγη ο μαρκος
χηρα παραπονεμενη, και μετα λεγη ενα αλο γιουρουτηκο ντουζενη πια
διαφορα γιουρουτηκο απο καραντουζενη σηγουρα ηπαρχη διαφορα…
εγο δεν τα ξερο καλα καλα τους δρομους αυτους.
αν γηνοταν φηλε μου βασηλη…
χαρα θα μου δοσης.