Ήδη υπάρχουν 3 μαρτυρίες πως το συγκεκριμένο τραγούδι είναι παλιό:
- του Τ. Σχορέλη
- του Ηλ. Πετρόπουλου
- και των ηλικιωμένων που το έπαιζαν στο ταβερνάκι στον Κολωνό.
2 «Μου αρέσει»
Αυτή πρέπει να είναι η πρώτη εκτέλεση (;), για την οποία όντως το sealabs δίνει χρονολογία 1960.
Υπάρχει κάποιος φίλος που να έχει πρόσβαση σε καταλόγους δίσκων 45 στροφών και να μας τεκμηριώσει πότε χρονολογείται ο δίσκος Philips Ελλάδος / 7726;;
Αυτό το είδες εδω?
Παγιουμτζής Στράτος - Δισκογραφία (Γ.Τζανίδης)
Το είδα αλλά έχω μπλεχτεί λιγάκι και με την εκτέλεση από τον Β. Περπινιάδη. Ποια η πρώτη, ποια η μεταγενέστερη και πότε χρονολογούνται;
Εδώ αναγράφονται τα εξής.
<<
Τα νέα της Αλεξάνδρας (1η) (Το τάβλι)
Μπουζούκι: ΖΑΜΠΕΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Συνθέτης: Κώστας Γιαννίδης. Ψευδώνυμο του Γιάννη Κωνσταντινίδη, ενός από τους
σημαντικότερους νεοέλληνες συνθέτες, ο οποίος παράλληλα με την “έντεχνη” δημιουργία του
έγραψε και ένα πολύ μεγάλο αριθμό “ελαφρών” τραγουδιών
(πηγή: η μεγάλη μουσική βιβλιοθήκη της Ελλάδας.)
►1961 (2 Μαρ) Περπινιάδης Βαγγέλης 45" Parlophone GDSP-2609 B 7XGO-663
►1975 Νταλάρας Γιώργος Για το διπλό LP “50 Χρόνια Ρεμπέτικο Τραγούδι” Δεν συμπεριελήφθη
όμως λόγω χώρου. Μπήκε στην εννεαπλή κασετίνα “Το Μουσικό Κουτί” Minos 7243 8 55545 2 0
►1982 Αθηναϊκή Κομπανία LP “Θυμήσου Θείε Τάκη…” Minos MSM 436
►1993 (Οκτ) Ζιώγας Σταύρος Και Παράκτιοι Αλιείς LP “Βαθειά Νερά” Τήνελλα – 91474 S
►2003 Περπινιάδης Βαγγέλης CD “Live Από Το Κέντρο Λάμψη” Πίστα PR 9034 ©Next Records
►2003 (Δεκ) Περπινιάδης Βαγγέλης CD “Παρών - Live Στο Λυκαβηττό” MBI 10999
►2004 Περπινιάδης Βαγγέλης & Στέλιος (γιος) CD “Τρεις Γενιές Χορεύοντας” General M 5353
►2014 (Μάι) Ελευθερίου Νίκος CD “12 Μαυραγάνια” Καθρέφτης 278. >>
Κοίτα και εδώ αν υπάρχει κάτι διαφορετικό. Κάποιο λάθος στην αντιγραφή στοιχείων.
Ο Τζανίδης δίνει πρώτη εκτέλεση με Στράτο και χρονολογία 19/3/1961
Το sealabs δίνει πρώτη εκτέλεση με Στράτο το 1960
Ο Τζανίδης δίνει για την εκτέλεση με Περπινιάδη χρονολογία 2/3/1961
Ο δε Βαγγέλης Περπινιάδης στο βιβλίο του «Πριν το τέλος» (σελ. 55) αναφέρει ότι ο Γιαννίδης πήγε και τον βρήκε και του ζήτησε να το τραγουδήσει και εκείνος το πρωτοτραγουδάει το 1960…
Εδώ τα όσα στοιχεία ετικέτας για την εκτέλεση Περπινιάδη (εκκρεμεί λοιπόν επίσης η τεκμηρίωση της κυκλοφορίας του παρακάτω δίσκου)
https://www.discogs.com/Ευαγ-Περπινιάδης-Ευγ-Περπινιάδης-Μαννούλα-Μου-Μαννούλ/release/13399133
Μια που ανακινήθηκε το θέμα, ας βάλουμε και μια επίκαιρη διασκευή:
4 «Μου αρέσει»
Η συσχέτιση του τραγουδιού του Γιαννίδη με τη συγκεκριμένη δολοφονία του 1961 γίνεται εδώ και έκτοτε βλέπω έχει πάρει το πράγμα μεγάλη έκταση (δεν έχω facebook και δεν ξέρω αν ανοίγει το λινκ που άντλησα από το διαδίκτυο):
https://www.facebook.com/argieburgie/posts/10158248470508232
Με εντυπωσίασε εξαρχής η αξιωματικότητα με την οποία στιγματίστηκε το τραγούδι αυτό και είπα να βάλω κάτω ό,τι μπορώ να βρω μήπως βγάλουμε κάποια άκρη. Προέχει νομίζω το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου άσματος. Εάν αποδειχθεί ένοχο, στο πυρ το εξώτερον. Αν όχι, μια συγγνώμη την οφείλουν οι κατήγοροι -αλλά πρώτα οφείλουν την απόδειξη.
Το έγκλημα γίνεται στις 26 Μαρτίου 1961 (βλ. εφημερίδες της εποχής), ενώ στις 12 Οκτωβρίου ο δολοφόνος καταδικάζεται σε 20 χρόνια κάθειρξη από το κακουργιοδικείο.
Για το τραγούδι, μέχρι να τεκμηριωθεί επακριβώς η χρονολογία κυκλοφορίας του, βρίσκουμε τα εξής που ανέφερα και παραπάνω (όποιος μπορεί διορθώνει). Είτε με τον Περπινιάδη ερμηνευτή είτε με τον Στράτο, το τραγούδι φέρεται να κυκλοφορεί τις ακόλουθες χρονολογίες: 1960, 2 Μαρτίου 1961, 19 Μαρτίου 1961.
Το πρώτο λοιπόν που παρατηρούμε είναι ότι, υπό τις φερόμενες χρονολογικές εκδοχές κυκλοφορίας του, το τραγούδι του Γιαννίδη ήρθε ΠΡΙΝ τη δολοφονία.
Αλλά ας υποθέσουμε ότι είναι εσφαλμένες οι παραπάνω χρονολογήσεις και ότι το τραγούδι κυκλοφόρησε μετά τις 26 Μαρτίου. Δεν μου μοιάζει καθόλου εύλογο να κυκλοφόρησε π.χ. από 26 Μαρτίου έως 12 Οκτωβρίου, καθώς δηλαδή η υπόθεση «έτρεχε» και οιαδήποτε υπόνοια πραγματολογικής συσχέτισης θα γινόταν αμέσως αντιληπτή στη δημόσια σφαίρα και θα σήκωνε σάλο. Αλλά ούτε και μετά τις 12 Οκτωβρίου έως το τέλος του 1961 παίζει να κυκλοφόρησε ως σχετιζόμενο με την υπόθεση, διότι και πάλι θα συναντούσε μεγάλη κατακραυγή, με φρεσκοκαταδικασμένο τον δολοφόνο, ο δε Γιαννίδης δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα ρισκάριζε μια ολόκληρη περιωπή για κάτι τέτοιο…
Βέβαια, ως μη πραγματολογικά σχετιζόμενο με την υπόθεση, μπορεί να κυκλοφόρησε οποτεδήποτε κατά το 1961.
Αυτές είναι κάποιες πρώτες σκέψεις προς υπεράσπιση ενός τραγουδιού που με συνοπτικές διαδικασίες πήρε την πραγματολογική ρετσινιά…
2 «Μου αρέσει»
Το τραγούδι δεν έχει καμιά αθωότητα έτσι κι αλλιώς, διασύρει μια γυναίκα και απειλεί ότι θα την κάψει -είναι δεν είναι η συγκεκριμένη. Καλώς πήραν αφορμή κάποιοι νέοι άνθρωποι και γύρισαν τούμπα το νόημα των στίχων.
2 «Μου αρέσει»
Άμα το να διασύρεις ανθρώπους, το να πας με παντρεμένες και άλλα τέτοια ωραία που προβάλλονταν ως δείγματα βαρβατίλας τις δεκαετίες εκείνες, θέλουν και υπεράσπιση, ε 100 χρόνια ρετσινιά!
1 «Μου αρέσει»
Να διευκρινίσω, διότι νομίζω πως εμπλέκουμε δύο διαφορετικά ζητήματα.
Στην ανάρτησή μου δεν ασχολήθηκα καθόλου με το εάν το τραγούδι του Γιαννίδη, έτσι κι αλλιώς, είναι εμφύλως επιλήψιμο ή όχι, εξαιτίας του μηνύματος που “περνάει”. Είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση (για πολλά ρεμπέτικα και άλλα τραγούδια), που όποιος επιθυμεί την ξεκινάει.
Εγώ ασχολήθηκα με το εάν και κατά πόσον το συγκεκριμένο τραγούδι έχει ως συγκεκριμένη αφορμή και συγκεκριμένο περιεχόμενο τη συγκεκριμένη δολοφονία του Μαρτίου 1961, όπως υποστηρίζουν οι άνθρωποι που ξεκίνησαν την όλη υπόθεση.
4 «Μου αρέσει»
Σεμέλη Παπαβασιλείου (η τραγουδίστρια στο παραπάνω φιλμάκι):
«Το φιλμ πραγματεύεται την αληθινή εκδοχή των παραπλανητικών στίχων του λαϊκού τραγουδιού “Tα νέα της Αλεξάνδρας”, που κρύβουν μια διαφορετική ιστορία. Θλιβερή, αλλά συχνή περίπτωση, όπου μια αθώα κοπέλα βιάζεται και μετά χλευάζεται από πάνω. Στη συγκεκριμένη περίπτωση διαπομπεύτηκε ακόμα περισσότερο, καθώς έγινε και λαϊκό άσμα. Θέλουμε να πάρουμε το αίμα της πίσω, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει»
Λοιπόν, θα είχε ενδιαφέρον το πώς βλέπουν την όλη υπόθεση οι κληρονόμοι του Κ. Γιαννίδη, που ίσως να μπορούν και να τεκμηριώσουν με ακρίβεια πότε κυκλοφόρησε το τραγούδι…
1 «Μου αρέσει»
αμα βλεπουμε να κυκλοφορουν διαφορετικες ημερομηνιες για την κυκλοφορια ενος δισκου, τοτε υπαρχει γενικως προβλημα με τις πηγες…
1 «Μου αρέσει»
Αλλά το ενδιαφέρον για τη συζητούμενη περίπτωση είναι ότι όλες οι διαφορετικές ημερομηνίες είναι προ της δολοφονίας…
2 «Μου αρέσει»
Προσωπικά, εδώ και δεκαετίες, αυτό που “ακούω” είναι ένα σκωπτικό και μάλιστα αυτοσαρκαστικό τραγουδάκι με τον τύπο που την πάτησε καθώς πίστευε ότι η γυναίκα ήταν “άβγαλτη” αλλά του προέκυψε “αλανιάρα”.
Ποτέ δε σκέφτηκα ότι μπορεί να πάρει κανείς την εξομολόγηση του τύπου κατά γράμμα, αφού έχει τελείως εκτονωτικό χαρακτήρα πάνω από το τάβλι, ειδικά εκεί που ακούγονται και τα ζάρια οι “απειλές” φτάνουν στα όρια της φάρσας. Το τελικό μήνυμα του τραγουδιού είναι: ας πρόσεχε.
Θεωρώ εντελώς απίθανο να πρόκειται για ωδή σε πραγματικό έγκλημα, πράγμα που ενισχύεται κι από τις ημερομηνίες που παραθέτει ο Άνθιμος.
Γενικότερα δεν χρειάζεται να βρίσκουμε ανεμόμυλους τη στιγμή που υπάρχουν ένα σωρό πραγματικοί δράκοι.
Αν μπούμε σε τέτοιους ατραπούς, υπάρχουν ένα σωρό ενδιαφερόμενοι, που κολλώντας στο γράμμα κι όχι στην ουσία, θα μπορούσαν να επικαλεστούν τη λεγόμενη πολιτική ορθότητα για το μισό ρεμπέτικο και λαϊκό ρεπερτόριο:
Είναι ορθό να λένε τα τραγούδια “κρυφά από τη μαμά σου” ή μήπως προωθούν την αποπλάνηση;
Προπαγανδίζει το “φέρτε μια κούπα με κρασί” την αυτοκτονία;
Είναι το “Μαρινάκι” κρυφοπαιδεραστικό άσμα;
Και ούτω καθεξής…
8 «Μου αρέσει»
Δυο γυναίκες στα µπαλκόνια τους και ένα τραγούδι ειπωµένο αλλιώς. Αυτή η ταινία/µουσικό βίντεο εµπνέεται από το τραγούδι Τα νέα της Αλεξάνδρας του Κώστα Γιαννίδη (ή Γιάννη Κωνσταντινίδη) και τις ιστορίες που περιτριγυρίζουν το κοµµάτι από τη γέννησή του.
Μπροστά από την Κάµερα Αναστασία Γιαννάκη, Έλενα Μεγγρέλη, Σεµέλη Παπαβασιλείου (ερµηνεία), Μυρσίνη Ποντικοπούλου (βιολί, φωνή), Κωνσταντίνα Βασίλογλου (σαντούρι, φωνή), Νίκος Τσώλης (µπουζούκι), Γιώργος Χριστοδούλου (κιθάρα), Ελένη Μάρτου, Αλεξάνδρα Κοστοπούλου, Χριστίνα Μαθιουλάκη, Νεφέλη Παπαϊωάννου, Αλεξάνδρα Μασµανίδη, Ανδρέας Λαµπρόπουλος Σκηνοθεσία-Concept : Βάσια Ντούλια Creative Producers: Ladies Fingers’ Directing Duo Παραγωγή: Αντώνης Βαλληνδράς Διευθ. Φωτογραφίας: Μιχάλης Γκατζόγιας Σκηνογράφος: Μαρία Παπαδηµητρίου Ενδυµατολόγος: Εβελίνα Δαρζέντα Στίχοι reclaim: Δηµήτρης Αθανασόπουλος Ηχολήπτρια: Δήµητρα Ξερούτσικου Μαλλιά και make up: Δοµινίκη Λυκούρη Επιµέλεια Σεναρίου: Δήµητρα Μαραγκάκη Μοντάζ: Βάσια Ντούλια Sound Design: Δηµήτρης Μπαρµπούτης Color Correction: Δηµήτρης Μανουσιάκης Βοηθ. Κάµερας: Νεφέλη Ντακοζούδη Gaffer: Γιώργος Σιντόσης Βοηθ. Παραγωγής: Άρτεµις Κολτσίδα Φροντιστής: Κωστής Μαθιουδάκης Backstage Photography: Ηλιάνα Bennet Storyboard: Δηµήτρης Μητσικώστας Aφίσα: Λία Κάλκου Λογιστικές υπηρεσίες: Μαρία Πλακιά Εξοπλισµός: Frenel Rental Το ενδυµατολογικό ευχαριστεί τις Άννα Ζώτου, Δάφνη Κολυβά,2803 Fashion Loft, Daphne P Την αγάπη και τις ευχαριστίες µας στ@ Kωνστάντια Ασλανίδου, Σοφία Ασλανίδου, Σπύρο Μαθιουδάκη, Μιχάλη Μαθιουδάκη, Χριστίνα Μαθιουλάκη , Ηλέκτρα Καρατζά, Νίκο Αψούρη, Artcut, LUDD Makerspace , EnD productions, Εµµανουήλ Λεβαδιανό, Ελισάβετ Ντούλια, Αργυρώ Μουστάκα Βρεττού και τη θεία Μαίρη. Υπότιτλοι/Subtitling: Vivie Tsikinta
Δεν γνωρίζω τι επακριβώς ισχύει από πλευράς πνευματικών δικαιωμάτων, αλλά, μια και δεν βλέπω κάτι στις “Ευχαριστίες”, αναρωτιέμαι εάν έχει ζητηθεί και δοθεί άδεια για αυτή την “παράχρηση” και “μεταποίηση” του “ένοχου” τραγουδιού του Γιαννίδη…
1 «Μου αρέσει»
Κάτι δεν μου κάθεται σωστά σε αυτή τη ερμηνεία, ενός τραγουδιού, που είχε πάρει τη “λαϊκή του θεση”.
Τόσα πολλά άτομα μαζεύτηκαν να το γκρεμίσουν?
Ας το συνεχίσουν και με τόσα άλλα π. χ “Ντερμπεντέρισσα”.
“Όσα δεν φτάνει αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”.
Φτιάξτε αλλα δικά σας, να περιέχουν τα πιστεύω σας και μη χαλάτε τα φτιαγμένα…
Δεν προσφέρονται όλα για DJ λούπες
1 «Μου αρέσει»
Μια διασκευή στους στίχους κάνανε, συνοδευόμενη από ένα βίντεο κλιπ που περνάει και ένα κοινωνικό μήνυμα.
Δεν χαλάσαν τίποτα. Το τραγούδι δεν έχασε την “λαϊκή του θέση” και ούτε θα τη χάσει ποτέ.
Υπάρχουν νέοι άνθρωποι που μάθανε την ιστορία και το τραγούδι απο αυτή τη διασκευή και κάτσανε και ακουσανε και το αυθεντικό, κάτι που ίσως δεν θα κάνανε ποτέ αλλιώς.
Η μουσική είναι ζωντανός οργανισμός και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Διασκευές, παραλλαγές και ότι άλλο βγάζει η ψυχούλα του λαϊκού καλλιτέχνη. Ότι είναι καλό θα αντέξει και στο χρόνο. Και αν δεν είναι δεν πειράζει καλή καρδιά.
3 «Μου αρέσει»
Πολύ καλά έκαναν και άνοιξαν την κουβέντα σε σχέση με τους στίχους των κομματιών, δεν καταλαβαίνω τί σχέση έχει η αλεπού με τα κρεμαστάρια της. Δυστυχώς τέτοιες μισογύνικες αντιλήψεις είναι κυρίαρχες στην ελληνική κοινωνία όπως αποδεικνύεται από την ειδησεογραφία των ημερών αλλά πρώτα και κύρια από τις εμπειρίες των γυναικών γύρω μας.
Φυσικά φτιάχνονται και καινούρια κομμάτια με ό,τι εκφράζει τον καθένα, αλλά παράλληλα επισημαίνονται και οι κοινωνικές αντιλήψεις που διαπερνάν τα παλαιότερα.Το έχω ξαναπεί, μια ωραία μουσική μπορεί να είναι εκμαυλιστική και να μας κάνει να ξεπερνάμε τους στίχους -τελικά όμως μας επηρρεάζουν και αυτοί.
4 «Μου αρέσει»