Μια χαρά κιθαρίστας είσαι
Μην πας πάλι να λουφάρεις , δεν γλυτώνεις απο μας.
Γειά σου και σένα Τσαουσάκη !!! (σου μιλάει…η Μπέλλου!!! -η φωνή μου πλησιάζει από το “κλείσιμο”).
Ναι παίδες, Ο εξαιρετικός κιθαρίστας είναι ο Μανώλης Πορφυράκης. Που αν θυμάστε, -το Δεκέμβρη, που έκανα στη Θεσσαλονική την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου του ΜΠΙΝΗ- ήταν μέλος της ορχήστρας που σχηματίστηκε ειδικά για την εκδήλωση.
Τι μέλος… Ο Μανώλης και ο Τσαουσάκης την οργανώσανε (τη υψηλή εποπτεία Βασιλείου Τσουμάρεως!). Περάσανε πάνω από 60 τραγούδια του Μπίνη σε πέντε μέρες !!! Σπουδαίοι !!!
Και από εδώ ξανα και πάλι τους ευχαριστώ.
Τσαους… Δεν ξέρω αν έχετε ρεπο, αλλά τη Δευτέρα παίζετε !!! (για τα γενέθλια ντε…). Μην και κάνεις καμια λαδιά… Πρέπει να συγκεντρώσουμε την Δεκεμβριανή παρέα. (Ελληνες, Ισπανούς, Πόντιους, Κρητικούς και άλλους…αλλοεθνείς !!)
Φιλώ σταυρωτά !
Δε μαλώνω με το Λιανό ρε.
Μαλώνω το Λιανό, γιατί είναι μικρός ακόμη και πρέπει να μάθει!
Μαθαίνει… μαθαίνει εύκολα ο μικρός!! Μετά και τον “δικό μας” τσακωμό “έστρωσε”. Τελικά είναι καλό παιδί και με ευαισθησίες. Και ήταν ο μόνος που ήρθε στην πρεμιέρα της ταινίας η “Νοσταλγός” απ’ όσους πρόφτασα να ενημερώσω.
Και λέω πως μαθαίνει γρήγορα, μιας και γνώρισα και την καρα-κουκλάρα που τον συνόδευε !!!
(το καρα- μεταφράζεται + ως μαυριδερή, μελαχροινή).
“Γειά σου Γιάννη, τι χαμπάρια?”
Τα περί Γιώργου Παπαβασιλείου (“Τσαουσάκη”), Γιωργάκη ή George -για μένα και το ταίρι του στο πάλκο, του “ζόρικου” κιθαρίστα Μανώλη Πορφυράκη ή απλώς Μανωλάκη, είναι λίγα, πολύ λίγα τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, όπως και για το “Πήρε και βραδιάζει”. Τα λέω από πρώτο χέρι και τα λεγόμενα μου τα επιβεβαιώνει και το κολλητάρι μου και παλιός μάγκας και ρεμπετο-γλεντζές Ροδόλφος (θα τον θυμάστε φαντάζομαι από τη σύναξη στο Βόλο, όσοι είχατε την τύχη να παραβρεθείτε).
Λοιπόν στο προκείμενο και χωρίς περιστροφές: τα δυο αυτά νέα παιδιά είναι η έκπληξη για μένα της τελευταίας δεκαετίας, επειδή:
- Παίζουν “παπάδες”. Παλιά, δύσκολα, σπάνια και κυρίως ΣΩΣΤΑ ρεμπετο-λαϊκά άσματα. Βέβαια, λόγω …“Τσαουσάκη” κυριαρχούν τραγούδια του Πρόδρομου. Μάλιστα την τελευταία φορά που τους άκουσα, έπαιξαν και τραγούδησαν όμορφα ένα σερί από τραγούδια του Εμφυλίου και ο μαλάκας “σορόπιασα” πάλι…
- Έχουν “δέσει” μεταξύ τους.
- Κάθε φορά που τους ακούω παίζουν …άλλα τραγούδια! Κατά δήλωση του Γιωργάκη σε μένα, περιλαμβάνουν στο ρεπερτόριό τους γύρω στα 1000 τραγούδια!!! Κι αν ακόμα δεν είναι τόσα πολλά (ο George -λόγω του νεαρού της ηλικίας του- είναι και λίγο ενθουσιώδης), σίγουρα είναι τουλάχιστο τα μισά. Μόνο που χρειάζεται οργάνωση στα σκόρπια χαρτιά του, που έχει πάντα μπροστά του, με τους στίχους των τραγουδιών που παίζουν.
- Ποτέ δεν τους βαριέσαι. Θες δεν θες, έχεις όρεξη ή όχι, σε παρασέρνουν και συμμετέχεις τραγουδόντας μαζί τους. Μάλιστα, όταν τύχει να βρίσκεται και ο Βασίλης ο Τσούμαρης στην παρέα, ε, τότε …ακόμα καλύτερα, γιατί μας κουκουλώνει όλους μας με τη δυνατή και καθαρή φωνή του και το απολαμβάνουμε ακόμα καλύτερα.
- Αυτό που κάνουν τα δυο παιδιά, το απολαμβάνουν οι ίδιοι και αυτό είναι διάχυτο στους λίγους θαμώνες.
- Το “Πήρε και βραδιάζει” είναι ένα μικρό αλλά ιστορικό μαγαζί της Θεσσαλονίκης. Θα το χαρακτήριζα κουτούκι (ο άλλος κολλητός μου, ο Γιώργος, το λέει “Η τρύπα του Μάγκα”, κατά το “Η τρύπα του Ινδού”!!) με χρώμα και “μυρωδιά” που μου θυμίζει έντονα αντίστοιχα μαγαζιά των δεκαετιών '50 και '60 (χωρίς υπερβολή), που εγώ τουλάχιστο, σαν μεγαλύτερος τα έζησα.
- Οι μεζέδες και οι σαλάτες, όπως και η ρετσίνα του (πίνεις άσωτα χωρίς να κάνεις κεφάλι!) είναι εκλεκτοί. Κορυφαία τα σουτζουκάκια (έχεις δίκιο Κ. Κουρούνη) και η τηγανιά του.
Για να μιμηθώ και τον αμίμητο Ν. Μάθεση, λέω: “μιλάω εγώ, ο Πάπιστας, ο παλιότερος!”…
- <u>Σε κατακλείδα, μη μου ζητήσετε -όσοι θα ‘ρθείτε από Αθήνα μεριά- να πάμε σ’ άλλο μαγαζί, γιατί θα πάτε …μόνοι σας!!!</u> Το σαββατοκύριακο περιμένω και τον Φραγκίσκο στη Σαλονίκη. Έτσι, η παρέα θα αυξηθεί. Κώστα (ΚΚ) κανόνισε να έχεις μπαγλαμαδάκι μαζί σου. Δεν ξέρω αν ο Γιαννάκης ο Παπαϊωάννου επέστρεψε από την Ισπανία. Αν ναι, τότε θα απολαύσουμε και ρεμπέτικα της κλασσικής περιόδου, από έναν ανεπανάληπτο βιρτουόζο και ωραία, γνήσια λαϊκή φωνή. Είμαι βέβαιος πως θα περάσουμε καταπληκτικά, αρκεί να μην τύχουν κωλοπαρέες με …γυναίκες (σόρρυ από το γυναικείο φύλο) και αρχίσουν το μπρακ-λακιρντί και μας φλομώσουν με το άσχετο κουτσομπολιό τους.
(Κάτι τέτοιο μας συνέβη την τελευταία φορά που πήγαμε παρέα και κοντέψαμε να πάθουμε εγκεφαλικό από την τσατίλα. Μάλιστα ο Τσαουσάκης κόντεψε -από τα νεύρα του- να δαγκάσει τη …μάνικα του μπουζουκιού του, για να μην αρχίσει να μοιράζει βρισιές και κλωτσοπατινάδα γύρω του!!!).
Αυτά και …οζ γκελντί!
Υ.Γ.: Καλή μου Ιωάννα, δες το mail σου. Αν έρθεις χωρίς το CD, φρόντισε να έχεις μαζί σου τον …κηδεμόνα σου…
Σ.Π.
ευχαριαστούμε ρε παιδιά για τα καλά λόγια, αλλά προσοχή γιατί, τι είναι ο άνθρωπος. με τόσα που είπατε μπορεί να καβαλήσουμε κανένα καλάμι και να θέλετε στο τέλος πολλλλλλλλλλά λεφτά για να μας ακούσετε.
ΔΟΞΑΣΤΕ ΜΑΣ… κατά τον χάρρυ κλυνν.
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ.
όποιος πάρει στα σοβαρά αυτά που έγραψα πιό πάνω, θα με στεναχωρήσει.
δε βλέπω την ώρα και τη στιγμή για την επόμενη μάζωξη.
Παιδια ενταξει μια κιθαριτσα παιζουμε κι εμεις
μην το κανουμε θεμα …Τι να λεει και ο Δεδες και οι αλλοι δασκαλοι !!
Ευχαριστω παντως για τα καλα λογια !!
(Μανωλιο Πορφυρακη μας καλοπιανουνε οι φορουμιτες και μας εχουν
στα οπα-οπα …)
Παντως σχετικα με την κόμη του Πορφυρακη δεν εχω προβλημα με τη χαιτη, αλλα καλυτερα με αρεσε (αλα της Σαλονικιωτικο !!) με το μουσι -ρε Μανωλη τι τοθελες και ξυριστηκες ;;
Τελος παντων γουστα ειναι αυτα …
Τσαουσακη το “Παραπονιαρικο” το εχω βρει απο φιλο μπουζουξη & συλλεκτη και οταν τον ξαναβρω θα τον ρωτησω αν εχει το δισκο ο ιδιος
Ειναι οντως κομματαρα !! Αν βρεις τα στοιχεια κλπ (εμενα μου φαινεται του '52-53) ριχτα στο φορουμ
ΚΑΛΕΣ ΠΕΝΝΙΕΣ !!
(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην yiorgosv 04 Απρίλιος, 2005)
Ευχαριστούμε για τα καλά λόγια όλους τους συμφορουμίστες.Το πιο ωραίο που διάβασα ήταν αυτό που έγραψε ο Σακης για τις γυναίκες και τα νεύρα μας που πήγαν να σπάσουν.Συνηθισμένα τα βουνά απο τα χιόνια!!!Αμα πήγατε το Σαββατοκύριακο στο πήρε ελπίζω να περάσατε καλά,εγώ ήμουν Αθήνα και ομολογώ οτι έμεινα προσοχή σε ένα μαγαζάκι που με πήγε για καφέ ο Λιανός στις 5.30 το απογευμα της Παρασκευής στην"Καπνικαρέα".Επαθα πλάκα και απο τον μπουζουκτση και απο τα τραγούδια που έπαιζαν.Ωραίος παίκτης και ωραία φωνή.Ευτυχώς και δυστηχώς βράδυ αράξαμε γιατί αλλιώς θα ήμουνα ακόμα Αθήνα και είναι επικίνδυνο!
Το "παραπονιάρικο " το περάσαμε σε ένα αφιέρωμα στον Πρόδρομο τον Οκτώβριο που μας πέρασε στο ράδιο στον Τσούμαρη,μπορεί να στο στείλει αν θες.Ρε φραγκίσκο σε πέρίμενα στο συνέδριο Βιοτεχνολογίας γιατί δεν ήρθες?
Καλησπέρα στη παρεα,
Υστερα απο την περιήγησή μου στο βορρα και τη διανυκτέρευση στη θεσαλλονικη εμένα με ανοιχτο το στόμα. Καταρχην πήγα στη ταβερνα ‘Πήρε και βραδιάζει’, (ένα στενό μετά τον Ευκλείδη, στην οδό Ομήρου) το προηγουμενα Σαββατο αλλα τιποτα απο μουσικη ήταν μερικα άτομα που απολαμβάνανε το φαί υποθέτω. Λέμε δεν ειναι δυνατον να μη ν υπάρχει ένα ρεμπεταδικο εδω ρε παιδια. Ρωταμε ενα δυο αστυνομικούς, ενα περιπτερά και ενα ταξιτζη για αρχη, μας λένε το “Γλεντικουλέ” πάμε εκεί αλλά κλειστο το μαγαζί. Για να μη χανουμε άλλο χρονο πέρνουμε ένα αλλο ταξι για να πάμε στην Αριστοτελους σε ενα μαγαζάκι που το ειχαμε ως τελευταια επιλογή. Ρωτάμε και αυτόν τον ταξιτζη μήπως γνωρίζει καποίο μαγαζι με ρεμπέτικα αλλα τίποτα και αυτος. Το συμπερασμά μας ύστερα απο αυτή την περιήγηση, ή εμείς ειμαστε γκαντέμιδες ή τελικα η θεσσαλονίκη δεν ανταποκρίνεται όπως μας έλεγαν σε τέτοιου είδους αναζήτηση.
Υ.Γ Παρατηρήσαμε επίσης οτι για Σάβατο βράδι η κίνηση ήταν πολύ πεσμένη.
κωνσταντίνε, αν ήρθες στη θεσσαλονίκη χωρίς να ρίξεις σύρμα είσαι επειικώς απαράδεκτος. πρώτο λάθος αυτό. δεύτερο λάθος είναι ότι προφανώς ρώτησες λάθος ανθρώπους. τρίτο λάθος είναι ότι πήγες στο “πήρε και βραδυάζει” αλλά μάλλον δε μπηκες μέσα να ρωτήσεις. είδες την αίθουσα μέσα χωρίς μουσικούς και έφυγες. τα παιδιά στο “πήρε” παίζουν στη κάτω αίθουσα, στο υπόγειο και δε φαίνεται από πάνω. πολλοί την έχουν πατήσει έτσι αλλά με ένα τηλέφωνο λύνονται όλα. τέλος πάντων για πρώτη φορά συγχωρείσαι κώστα. την άλλη φορά μη ντραπείς.
αυτά και γιά άλλους φίλους που θα βρεθούν στη θεσσαλονίκη.
είναι γεγονός ότι εδώ πάνω δεν έχει πολλά μαγαζιά με καθαρό ρεμπέτικο. είναι καμουφλαρισμένα και μαθαίνονται από στόμα σε στόμα. μάλλον είμαστε στην εποχή των διωγμών ακόμα και δουλεύουμε υπογείως. πάντως αγωνιζόμαστε ισογείως και με όλες τις δυνάμεις.
όπως και να έχει όμως, ακολουθώντας τη σωστή διαδικασία, κάτι καλο θα ακούσεις.
Βασίλη δεν είναι θέμα ντροπής, αν δεις λίγο πιο πάνω θα δεις ενα ποστιγκ που είχα βάλει ζητώντας σύμβουλή για το που να πάω, μιας και δεν είχα τηλέφωνα ούτε γνώριζα κανένα. Το μαγαζί μου το πρότειναι ο Γιάννης Λιανός αλλα δεν διευκρίνησε αυτή τη λεπτομέρεια περί υπογείου… Οπότε νομίζω οτι δικαιολόγούμαι…
Οστόσο παραδέχομαι το το δεύτερο λάθος είναι αδικαιολόγητο μιας και επρεπε να μπω μέσα να ρωτήσω ετσι απο περιέργια… Αντίθετα την πάτησα όπως αναφέρης και εσύ.
Πάντος νομίζω οτι είναι χαρακτηριστικό το γεγονος οτι ανθρωποι που η δουλειά τους βασίζεται σε πληροφορίες και ερωτήσης δεν έχουν να σου πουν τίποτα…
Τελοσπάντων την επομενη φορα θα το έχω υπόψη μου…
Αν θέλετε να πάτε κάπου στη Θεσσαλονίκη για ν’ ακούσετε μια μουσική πανδαισία, τότε πηγαίνετε στη Μονή Λαζαριστών, δέστε την (ψιλο-αμφισβητούμενη) θεατρική παράσταση κι ακούστε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ μουσικούς να αποδίδουν (κι όχι απλά να παίζουν) τραγούδια του Τσιτσάνη.
ΤΕΤΟΙΑ ΚΙΘΑΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ!!!
Μιλώ για τη θεατρική παράσταση “Ουζερί Τσιτσάνης - Παύλου Μελά 22” που είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη. Όσοι, μάλιστα, έχουνε διαβάσει και το βιβλίο θα μπούνε πιο εύκολα στο νόημα της παράστασης γιατί ο σκηνοθέτης, δυστυχώς, εναλλάσσει τις σκηνές του βιβλίου στο πάλκο με πολύ μεγάλη ταχύτητα δυσκολεύοντας το κοινό να καταλάβει τα τεκτενόμενα.
Ακούστε επίσης τη συγκλονιστική ερμηνεία του “Σιαμαντάκα” (παραδοσιακό τραγούδι) από τον ηθοποιό Γιάννη Σαμσιάρη.
Είχαμε την τύχη να δούμε την παράσταση μαζί με το Σάκη πριν από τρεις περίπου βδομάδες που πέρασα από τη Θεσσαλονίκη και μείναμε κατευχαριστημένοι (τουλάχιστον από το μουσικό μέρος).
ΣΗΜ: Βασίλη Τσούμαρη, απολογούμαι που δεν επικοινώνησα μαζί σου αλλά ήμουνα υπό ατμόν.
Καλησπέρα.
Όποιος θελει να ακούσει μπουζούκια στη Θεσσαλονίκη ας επισκεφθει το ουζερί “Τομπουρλίκα” (νεα διεύθυνση: Ναυμαχίας Λήμνου 14,δίπλα στη οδό Δωδεκανήσου).
Επίσης τη ταβέρνα “Ο Πλασταράς” στα κάστρα (όπου παίζουν ηλεκτρικά, όμως ωραία, δεν θυμαμαι ακριβή διεύθυνση…κοντά στη ανατολική πορτάρα)
Συμπληρωματικά στο posting του Μπαγιόκου, ο Δημήτρης (ξεχνώ το επώνυμο - ας με συγχωρέσει) που παίζει κιθάρα στο Ουζερί ο Τσιτσάνης είναι σοβαρός και ευχάριστος άνθρωπος με οργανωμένο μυαλό και προσγειωμένος. Δεν θυμίζει δηλαδή “μουσικό”.
Οσο για την παράσταση, παρά τα όσα μπορείς να καταμαρτυρήσεις για ελαφρότητα, ιστορικές αναντιστοιχίες, απόπειρα ωραιοποίησης Μουσχουντή και… άλλων πολλών (θου κύριε), είναι καλό.
Το αποδεικνύει η αντιπροσωπευτικότητα της ηλικιακής σύνθεσης του κοινού (από 8 έως 88 χρονών) και το χαμόγελο με το οποίο φεύγουν όλοι απ’ το ΚΘΒΕ. Παίζει δηλαδή το ρόλο του.
Πρόκειται για μουσική παράσταση με θεατρική διάσταση χωρίς να θέλω να θίξω τους υπόλοιπους συντελεστές. Οι μουσικοί πρωταγωνιστούν μαζί με τους ηθοποιούς σε ίσο βαθμό, για να μην πως και παραπάνω κάποιες στιγμές που κάνει κοιλιά η διήγηση.
Οσοι “ειδικοί ρεμπετολόγοι” το δείτε, πάρτε το απ’ αυτή τη πλευρά και μην το σκαλίσετε ιστορικώς και μουσικολογικώς διότι θα τσαντιστείτε.
Προς Γ.Παπαβασιλειου
εχω σε mp3 καμια 20ρια τραγουδια ζωντανα απο την Καπνικαρεα.Αν ειναι οι ιδιοι μ’αυτους που ακουσες εχεις απολυτο δικιο!!Αν ερθω Θεσ/νικη και θελεις το mp3 πες μου να στο φερω.
να ζητήσω μια χάρη:
αναφέρθηκαν σε αυτό το topic οτι υπάρχουν διάφορα mp3 απο ζωντανές ηχογραφήσεις απο ταβερνούλες κτλ
μήπως θα μπορούσαν οποιοι τα έχουν να τα ανεβάσουν κάπου?
εννοείται, αν έχουν χρόνο και γρήγορη σύνδεση.
ευχαριστώ εκ των προτέρων 
Εχω εγω καποια τετποια mp3 αλλά με ptsn συνδεση θα μου παρει κανα χρονο να τα ανεβασω.Το καλοκαιρακι που θα εχω ADSL οτι θελεις.
Να είσαι καλα Γιατρέ μου.
Για αυτό έκανα την διεύκρινιση. Οταν ημουν στην Αθηνα και ειχα PTSN μου έβγαινε η πίστη. Ενω τώρα στην Αγγλια, με ADSL είμαι αρχοντας
να και ένα καλό της “κακούργας ξενητειας” 
Ο κιθαρίστας, Κώστα, είναι ο Δημήτρης Σφίγκος (δεν τον ξέρω φυσικά, από το πρόγραμμα το διαβάζω).
Όταν λες για “ωραιοποίηση του Μπαϊρακτάρη” μήπως εννοείς του Μουσχουντή; Δεν θυμάμαι να αναφέρθηκε ο Μπαϊρακτάρης στην παράσταση, μπορεί όμως και να κάνω λάθος.
Σίγουρα η παράσταση κινείται σε ένα πλαίσιο όπου, ποιητική αδεία, τα γεγονότα και οι χρονολογίες συγχέονται, τα τραγούδια παρουσιάζονται ότι γράφτηκαν σε εποχή πολύ διαφορετική από την πραγματική κλπ. Άλλωστε για μυθοπλασία πρόκειται.