“εγώ θα ευχόμουνα πολύ οι Έλληνες θα είχαν καταφέρει τα πάντα μόνοι τους και δεν θα υπήρχε τώτε φτωχεία, καυγά, χαός, και όλ’ αυτά.”
“οι Έλληνες (το 1843) δεν ήξεραν καν τι θα πει Σύνταγμα…”
Μάρθα
Αυτή ακριβώς είναι η ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ νοοτροπία των “φιλελλήνων”.
Και φυσικά, δεν είναι μόνο οι Βαυαροί, αλλά και οι “Άγγλοι-Γάλλοι-Πορτογάλλοι κ.λ.”:
Μία Γαλλική εφημερίδα γράφει: «Πρέπει να ισοπεδώσουμε αυτό το κρατίδιο των βαρβάρων!» (1863) Και που να κάτσεις ν’ ανθολογήσεις όλα τα ρατσιστικά και δυσφημιστικά κείμενα που γράψανε διάφοροι περιηγητές, πράκτορες και διπλωμάτες!
Σύνταγμα (αν θυμάμαι καλά…) έγινε από το 1822, στην Επίδαυρο.
Σύνταγμα επίσης έγινε το 1823, στο Άστρος Κυνουρίας.
Σύνταγμα επίσης έγινε το 1828, στην Τροιζίνα.
Το Σύνταγμα αυτό (τρίτο κατά σειράν, αν θυμάμαι καλά) καταργήθηκε από τον Καποδίστρια.
Αλλά, και με τον Όθωνα, από την πρώτη στιγμή οι Αθηναίοι ζητούσαν Σύνταγμα.
[FONT=Times New Roman][SIZE=3][COLOR=#000000]Ναι! Πλην τι το όφελος οπού ζητήματά των από το έν αυτί τα βάζει η εξουσία μας, και από το άλλο τα ευγάζει. Όλαι [οι εφημερίδες] φωνάζουν Σύνταγμα! όλαι ζητούν την συγκάλεσιν των αντιπροσώπων του έθνους, πλην ουδεμία ακρόασις…
[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Θεόδωρος Ορφανίδης
Από τον Μένιππο, τ. 2 1837
[/FONT][/SIZE][/COLOR][/FONT][/SIZE]"Στις 5 Ιανουαρίου 1837,ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου των Αθηνών, στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης, στη διάρκεια συνεδρίασης του οργάνου προβάλλει το αίτημα για την παραχώρηση Συντάγματος. Το αίτημά του γίνεται δεκτό μʼ ενθουσιασμό από τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου."
Οι αγωνιστές πεινούνε
Ενώ ήσυχα γλεντούνε
Σʼ ένα πλούσιο τραπέζι
Τρώγοντας οι Βαυαρέζοι
Ω Αθήνα πρώτη χώρα
Τι γαϊδάρους τρέφεις τώρα.
Πούτρεφες τους φιλοσόφους
Τώρα τρέφεις παληανθρώπους.
Ανώνυμο
[FONT=Times New Roman]Το 1838, με Βασιλικό Διάταγμα, ορίζεται η 25η Μαρτίου ως ημέρα εορτασμού του “υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνος του ελληνικού έθνους” δεδομένου ότι η μέρα αυτή ήταν “λαμπρά καθʼ εαυτήν” λόγω του Ευαγγελισμού.[/FONT]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]Στις 25 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά ο εορτασμός της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Μετά την δοξολογία, στήθηκε χορός μπροστά στʼ Ανάκτορα.
[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Νʼ ΑΡΧΙΣΩ ΤΟΝ ΧΟΡΌ
Ο Δήμος των Αθηναίων είχε στήσει εν τρόπαιον έξωθεν της πλατείας του Παλατίου, διά την εορτήν ταύτην, περί το οποίον συνηθροίζοντο και εχόρευαν οι Έλληνες. Εν τω μεταξύ λοιπόν τούτω, παρουσιάζεται έξαφνα η πρεσβύτις και λευκόκομος αδελφή των διακρινομένων διά την ξεχωριστήν ανδρείαν των αδελφών Λέκκα, ήτις αποτεινομένη προς τους χορηγούς είπε: Σταματήστε, παιδιά μου, εις εμέ ανήκει νʼ αρχίσω τον χορόν, διότι εις αυτό το έδαφος επρόσφερα θύματα δύω ανδρείους αδελφούς και τον μοναχόν μου υιόν. Και τοιουτοτρόπως με τα δάκρυα εις τα όμματα συνεχόρευε και συναγάλλετο με τους Έλληνας.
Ας λέγουν λοιπόν ό,τι θέλουν οι άσπονδοι των Ελλήνων εχθροί Φαλμεράιροι και άλλοι. Ημείς και αυτών ακόμη των αρχαίων Σπαρτιατίδων το πνεύμα ευρίσκομεν εις τας Ελληνίδας.
Εφημερίς Αθηνά, 26 Μαρτίου 1838
[/FONT][/SIZE]Από το 1839 ως το 1842, οι Βαυαροί «άρχοντες» απαγορεύουν σταδιακά τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου που ο ίδιος ο Όθωνας είχε θεσπίσει, και οι νέοι λόγιοι και καλλιτέχνες, επιμένουν να γιορτάζουν… ιδιωτικώς. Ανάμεσα στους νέους αυτούς, συλλαμβάνονται και περνούν από δίκη το 1841 ο Ζήσης Σωτηρίου και ο εκ Σμύρνης ποιητής και ηθοποιός του Σκαντζόπουλου, Θεόδωρος Ορφανίδης. Ο πρώτος δικάζεται με μήνυση που υπέβαλε ο ίδιος στον εαυτό του, γιατί οι αρχές… δεν τον συνέλαβαν. Ο δεύτερος θʼ απολογηθεί έμμετρα.
[SIZE=3]Και φτάνομε έτσι στην 3η Σεπτέμβρη 1843.
[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Μετέβη τότε ο Καλλέργης εις τον στρατώνα, εις το Μοναστηράκι, και παρέλαβε το τάγμα. Ανησυχήσας δε από την απόλυτον εις την πόλιν ηρεμίαν, αλλά και από τας κινήσεις των χωροφυλάκων, επέσπευσε. Κινητοποιεί όσους ηδύνατο, και επί κεφαλής αυτών και υπό την κραυγήν «Ζήτω το Σύνταγμα» οδεύει προς τα Ανάκτορα, ενώ ταυτοχρόνως η μουσική επαιάνιζεν. Αλλά και εις την πλατείαν των Ανακτόρων επεκράτει πλήρης σιγή. [/FONT][/SIZE]
[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Τότε ο Καλλέργης διέταξε τους στρατιώτας να εισέλθουν εις την πόλιν «και διά της σπάθης να διώξωσι προς την πλατείαν όντινα απήντων. Εν τοσούτω ηνοίχθησαν αι φυλακαί, οι εν αυταίς συνέρρευσαν προ του παλατίου, και ούτω στρατιώται, κάτοικοι του Μεδρεσέ, περιτρίμματα τινά της αγοράς και ελάχιστος αριθμός πολιτών ανεβοήσαμεν ζητούντες σύνταγμα».
Το 1862, στις 12 Οκτωβρίου, αποχωρεί ο Όθων και η σύζυγός του βασίλισσα Αμαλία από την Ελλάδα κατόπιν «εξώσεώς» τους, ύστερα από μιαν ακόμα «εθνική επανάσταση» πολιτικών, στρατού και άλλων… ξένων (Αγγλικών κυρίως) παρεμβάσεων. [COLOR=red][COLOR=black]Ο ποιητής Θεόδωρος Ορφανίδης, δημοσιεύει το «Άσμα εμβατήριον, εν τιμή 10ης Οκτωβρίου 1862».[/COLOR]
[/FONT][/SIZE][/SIZE]Αυτό το ποίημα δεν το βρήκα ακόμα. Μπορεί κανένας να με βοηθήσει; Μαρία; Ελένη;
[/COLOR][/FONT][/SIZE]