Ανάμεσα σε άλλα αυτό νου τράβηξε την προσοχή :
" Έχω τέσσερα πρότζεκτ στα σκαριά» μου εκμυστηρεύεται. «Το πρώτο –και σημαντικότερο αυτή τη στιγμή– είναι ένα Κέντρο Συλλογής και Διατήρησης της Ελληνικής Δημοτικής Μουσικής. Θέλω να φέρω όλη τη συλλογή μου, όλο το αρχείο μου με δίσκους 78 στροφών από την Αμερική και να το εγκαταστήσω στην Ελλάδα. Να μετακομίσω εδώ κι ο ίδιος. Να στήσω ένα κέντρο έρευνας όπου θα δουλεύουμε όλοι, εθελοντές και μη, και θα διαδίδουμε τη δημοτική μουσική με το ζήλο των ευαγγελιστών», λέει γελώντας κι αναφερόμενος στους Αμερικανούς πάστορες και πιστούς που εργάζονται ακατάπαυστα για τον προσηλυτισμό χιλιάδων χριστιανών και μη στη δική τους, δογματική ανάγνωση της θρησκείας.
«Θα είμαστε μια ομάδα παράλογων εμμονικών που θα μοιράζουν το χρόνο τους μεταξύ της συλλογής, της ψηφιοποίησης, της διατήρησης και της διάδοσης – στην Ελλάδα και το εξωτερικό – της δημοτικής μουσικής, με δημόσια προγράμματα επιμόρφωσης τόσο στην Αθήνα όσο και αλλού, με βάση μικρότερα, τοπικά κέντρα». Ο δήμος Ανατολικών Ζαγορίων έχει ήδη κινητοποιηθεί για να βρει κάποιο χώρο για ένα τέτοιο κέντρο όπου θα στεγάζεται αρχείο τοπικής, ηπειρώτικης μουσικής. Τώρα ο Κρίστοφερ ψάχνει για έναν χώρο (και χορηγίες) για να στεγάσει το βασικό όραμά του στην Αθήνα."
Αναρωτιέμαι εάν εξακολουθεί να το θέλει ή τον φρίκαρε η Ελληνική γραφειοκρατία;
Επικοινωνώ με το Φόρουμ μέσω του τάμπλετ μου και αντιμετωπίζω σοφτγουεαρικές δυσκολίες. Έχουμε ήδη ασχοληθεί με τον κ. King, αναζητήσετε Νέο βιβλίο “Ηπειρώτικο μοιρολόι”, Christopher King.
Μπορεί να μην την παρατήρησε. Κρίνοντας από το βιβλίο για τα ηπειρώτικα, δείχνει άνθρωπος που δεν παρατηρεί και πολλά πράγματα, πιο πολύ ενδιαφέρεται γι’ αυτά που έχει στο μυαλό του.
Δεν αμφιβάλλω.
«Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει αυτό που υπάρχει ακόμα στην Ήπειρο»
Στο βιβλίο δεν υπάρχει καν μνεία για τα ηπειρώτικα πολυφωνικά (που απαντούν και από δω απ’ τα σύνορα, όχι μόνο στην Αλβανία). Ούτε ελληνόφωνα ούτε αλβανόφωνα.
Μια παράδοση που όχι απλώς είναι παμπάλαιης καταγωγής, αλλά: πρώτον, το φωνάζει πολύ πιο έντονα απ’ ό,τι η παράδοση του κλαρίνου, δεύτερον, εντοπίζεται ακριβώς στα ίδια μέρη!!
…Δεν ξέρω, μακάρι ο άνθρωπος να κάνει το μεράκι του -γενικά τους αγαπάμε τους παράλογους εμμονικούς-, αλλά πραγματικά το βιβλίο είναι τόσο επιφανειακό, και η προβολή του τόσο δυσανάλογη, που αμφιβάλλω αν η μουσική θα 'χει πολλά να κερδίσει αν πετύχει το πρότζεκτ.