Γιατί γελάτε (στραπατσαρισμένος) (Γιάννης Παπαϊωάννου, 1950)
Ψηλά ειν’ τα παραθύρια σου
Παραπονιάρα μου. (Τούντας: 1928)
1 «Μου αρέσει»
Απίστευτο! Κατάφεραν να παγώσουν το χρόνο, από το 17ο αιώνα μέχρι σήμερα! Επτάσημος ρυθμός Hindi, από τον τελευταίο εκπρόσωπο της πολίτικης λόγιας παράδοσης αναλλοίωτος από τον 17ο αιώνα στη Σέριφο του σήμερα, και μετά μου λέτε για ρεμπετολόγους, πρόσφατες αναβιώσεις ξεχασμένων προπολεμικών σμυρναίικων και πράσινα άλογα! Αύριο τρέχω στο Μάρκο Δραγούμη, δεν θα πιστεύει και αυτός στα αυτιά του! Ευχαριστώ, Γιάννη! Παρακαλώ τους συντονιστές να σου προσθέσουν όσα μπράβο δεν μπορώ να σου δώσω εγώ.
1 «Μου αρέσει»
Νίκο, όπως ξέρεις είμαι άσχετος με μουσικούς δρόμους και τα τοιαύτα. Ούτε που μου πήγε το μυαλό ότι υπήρχε κάποιο ενδιαφέρον από αυτή τη σκοπιά στα βιντεάκια αυτά. Περιμένω να μας πεις τι θα βγάλεις…
Αυτό που πάντως φαίνεται σε αυτά τα βίντεο είναι ότι αυτοί οι αθρώποι (νέοι και μεγαλύτεροι) διασκεδάζουν (έστω και χωρίς ιδιαίτερες τεχνικές δεξιότητες, σαν το Σόλωνα π.χ.) εν έτει 2009 με τη μουσική που απασχολεί το forum αυτό.
ΥΓ1. Τα ίδια έχουμε και στη Σίφνο.
ΥΓ2. Παραδοσιακά ακούσματα (και γεύση) από τη Σίφνο:
http://www.youtube.com/watch?v=MgcQ10u-y1Y
Στη Σέριφο, το Σάββατο 15.8.1959, ο Melchior Frommel γράφει στο βιβλίο του “ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ” για τη μεγάλη γιορτή της Μαρίας: … “Κι έναν λαουτιέρη και τραγουδιστή σαν κι αυτόν δεν τον έχω ξανακούσει να παίζει με παρόμοιο τρόπο, τον καλύτερο στην Ελλάδα, ισχυρίζονται οι Σερφιώτες - μπορείτε να τους πιστέψετε, τόσο παράξενα, ενάρετα αντισυμβατικά ήξερε να συνοδεύει τους χορευτές με μελαγχολική, τραβηγμένη φωνή και ιδιόμορφες αρμονίες και ρυθμούς”.
Ποιος μπορεί να είναι αυτός;
Όσο γι’ αυτό, δεν έχω καμία αμφιβολία!
Ας ανεβαστεί και το “πρωτότυπο” ή μάλλον, ένα απ’ τα “πρωτότυπα”, έστω μιάμιση δεκαετία αργότερα, να υπάρχει. Για διευκόλυνση στη σύγκριση: Ο Σιφνιός βιολιτζής χρειάστηκε κάποιο “ζέσταμα” πριν μπει στη συγκεκριμένη μελωδία, της οποίας τον τονισμό του ρυθμού αναγγέλλει στο 0.23. Το “πρωτότυπο”, γραμμένο απ’ τον Παναγιώτη Βαϊνδιρλή:
Όχι πολύ μακριά από το 1959 κυκλοφόρησε ένας δίσκος με μερικά Σερφιώτικα τραγούδια σε επιμέλεια του Συνδέσμου Σεριφίων. Βρίσκω ημερομηνία έκδοσης 1968 αλλά δεν γνωρίζω πότε έγιναν οι ηχογραφήσεις. Δύο δείγματα στο youtube, και τα δύο συρτά: «Βάρδα βουνάκια» και «Τρελαίνομαι μανούλα μου» . Στο βιολί είναι ο περίφημος Σερφιώτης βιολιστής Ευστράτιος Νίνης και στο λαούτο ο Αχιλλέας Διενής. Δεν ξέρω πώς σχημάτισα την εντύπωση αλλά φαίνεται ότι ο Διενής είναι και ο τραγουδιστής. Στο sealabs βρίσκουμε και ένα καλαματιανό από αυτή τη συλλογή το γνωστό και από αλλού «Ποιος ασίκης»*.
Φυσικά, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο λαουτιέρης και τραγουδιστής που συνάντησε ο Melchior Frommel τον Δεκαπενταύγουστο του 1959 είναι ο Διενής αλλά νομίζω ότι στις εκτελέσεις αυτές είναι ενδεικτικό το Σερφιώτικο παίξιμο και τραγούδισμα.
*Θεωρώ ότι τα στοιχεία που παραθετει το sealabs για την καταγραφή αυτή χρειάζονται διόρθωση. Το τραγούδι είναι παραδοσιακό νομίζω (άλλωστε είναι από αυτά που χρησιμοποίησε ο Maurice Ravel στις αρχες του 20ου αιώνα στην ενότητα 5 Mélodies populaires grecques. Η ωραία γαλλική απόδοση του τίτλου είναι «quel galant m’ est comparable) και δεν υπάρχει επώνυμος συνθέτης. Και τραγουδιστής, μάλλον, είναι ο Αχιλλέας Διενής και όχι ο Αλέκος Αχιλλέου.
1 «Μου αρέσει»
Σας ευχαριστώ πολύ, αυτό είναι πολύ ευγενικό! Θα ρωτήσω τον Melchior Frommel και θα του στείλω τη μουσική. Σας ευχαριστώ πολύ!
1 «Μου αρέσει»
Μήπως να του βάζαμε και σε παρένθεση ένα γ (Δι(γ)ενής), για να ξέρουμε τί ακριβώς σημαίνει το επώνυμο αυτό;
1 «Μου αρέσει»
Εξόδιος ακολουθία για τον μαντολινίστα Chartophilax στη Σέριφο
Φτάνοντας στη Σέριφο το καλοκαίρι του 1959, μόλις βγήκαμε από το πλοίο και αποβιβαστήκαμε στη στεριά με τη βάρκα, συναντήσαμε έναν αγγλόφωνο κύριο με λευκή στολή. Ο Κύριος Χαρτοφύλαξ, μαντολινίστας με χρόνια στις ΗΠΑ και μια Γερμανίδα συνάδελφο για σύζυγο. Τώρα, όταν επισκέφθηκα ξανά το νησί τρία χρόνια αργότερα, αυτή τη φορά μόνος μου, ο μαντολινίστας Chartophilax είχε μόλις πεθάνει. Επειδή ήμουν Γερμανός, ήταν φυσικό να βοηθήσω τη χήρα του, τη μαντολινίστα από τη Γερμανία, στην κηδεία που θα γινόταν το επόμενο πρωί. Έτσι συνέβη. Τη συνόδευσα από το διαμέρισμά της, όπου οι φωτογραφίες ήταν κρεμασμένες στους τοίχους, στην εκκλησία, κάθισα στην πρώτη σειρά στο πλευρό της και μετά το ρέκβιεμ δέχτηκα τα συλλυπητήρια των πενθούντων. Το γεγονός ότι δεν γνώριζα σχεδόν καθόλου την εκλιπούσα, ότι δεν ήμουν ούτε συγγενής ούτε στενός φίλος της χήρας, δεν είχε σημασία. Θυμάμαι το νεκρικό πιάτο Κόλλιβα, που αποτελούνταν από σπόρους σιταριού πασπαλισμένους με βότανα, είχε γλυκιά γεύση και σερβιριζόταν σε μεγάλες πιατέλες στα τραπέζια.
Melchior Frommel: “Gesichter Griechenlands”, Verlag der Griechenland Zeitung, 2018
2 «Μου αρέσει»
3 «Μου αρέσει»
Έκθεση στην Ελλάδα 1978: Galerie Panselinos, Thessaloniki
Λογοτεχνία: * Melchior Frommel. 34 Zeichnungen. Hg. Dinos Christianopoulos, Edition Diagonios, Kunstreihe 5, Thessaloniki 1979
Dinos Christianopoulos, griechischer Dichter
Vorwort in “Melchior Frommel. 34 Zeichnungen, Diagonios, Sira Technis Nr. 5, Thessaloniki 1979”
“Ό Μέλχιορ Φρόμμελ εἶναι ἕνας καλλιτέχνης, ποὺ ἀπὸ τὰ πρώτα κιόλας ταξίδια του στὴν 'Ελλάδα ἀγάπήσε τοὺς λαϊκοὺς άνθρώπους μας καὶ τοὺς ζωγράφίσε γοητευμένος ἀπὸ τὴ φυσιογνωμία τους. Μὲ τὴν ἕμφυτη κλίση του γιὰ τὴν ἀνθρώπινη μορφὴ καὶ μὲ τὴ δεξιοτεχνία του κατάφερε νὰ μᾶς δώσει μιὰ σειρὰ πορτραϊτα ἀπὸ γέρους καὶ γριές, ἕφήβους καὶ παιδιὰ ἀπὸ τὰ νήπιὰ καὶ τὰ χωριά μας. Στὰ σχέδιά του, ποὺ τὰ χαρακτηρίζει σταθερὴ γραμμὴ χωρὶς παραγεμίσματα καὶ σκιες, δίνει τὴν ἐντύπωση πὼς μπόρεσε καὶ τσάκωσε τὴ φυσικὴ ἕκφραση τῶν μοντέλων του πριν προλάβει νὰ τὴ χαλάσει τὸ ποζάρισμα. Ό Φρόμμελ ἀποφεύγει τις ἀφύσικες καὶ ἐξεζητημένες στάσεις καὶ τὴ γελοιογραφικὴ γκριμάτσα. Τὰ πρόσωπά του εῖναι σοβαρά, χωρὶς χαμόγελο, μὲ μιὰ ἀδιόρατη μελαγχολία στὰ μάτια, ποὺ ὑποδηλώνει τὴν τυραννισμένη καὶ ἀκόμη ἀρκετὰ ἀρρενωπὴ ἀρχοντια τοῦ λαοῦ μας.”
Ντίνος Χριστιανόπουλος
Serifos, Melchior Frommel
1 «Μου αρέσει»
Melchior Frommel wrote:
Το 1958 στη Σάμο, το τραγούδι, η επιτυχία, ήταν απλά της μόδας, το οποίο αρχίζει:
Apopse ise omorphi, opolla t’alla wradia…
και να τελειώνει: "Ορίστε:
Ναϊντομέ το φουρό σου.
Ακόμα ηχεί στα αυτιά μου σαν χθες.
Το ξέρεις;
το φουρό. (Φουστανακι με καρό)
Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Τρίο Κιτάρα
Άλλες ερμηνείες: Νάντια Καραγιάννη
1 «Μου αρέσει»
DANKESCHÖN
evxapistw poly
1 «Μου αρέσει»
Does anybody know a greek artmagazine like
Artmag.gr ?
Thank you for answers,
Kindly regards from Vasilika