Μικρολογοτεχνία στο Ρεμπέτικο: Διάλογοι, Επιφωνήσεις και Λεκτικοί Αυτοσχεδιασμοί

Εκτός από τους στίχους τους ανώνυμου ή επώνυμου συνθέτη σε ένα τραγούδι, ο ερμηνευτής μπορεί να προσθέσει σε διάφορα σημεία άλλα λόγια, ως επί των πλείστων αυτοσχέδιες φράσεις, μελωδικές ή μη.

Διάλογοι στην αρχή ή τη μέση του τραγουδιού, χαιρετισμοί και επιφωνήσεις, σύντομα αποφθέγματα του ερμηνευτή που διανθίζουν την ερμηνεία και συνάμα όλη τη δυναμική της ερμηνείας υπάρχουν σε όλη τη λαϊκή μουσική.

Οι ερμηνευτές βγάζουν με ένα ξεχωριστό τρόπο μέσα από τη φωνή, τον ψυχισμό, το συναίσθημα και το εσωτερικό τους πάθος.

Παράλληλα υπάρχει ο αυτοσχεδιασμός με την ιδιαίτερη δυναμική που πάντα συναρπάζει καθώς κινείται στα όρια της ελευθεριότητας και του κανόνα μέσα στη σύνθεση.

[COLOR=darkred]Ας επιχειρήσουμε λοιπόν, μέσα από τη δυναμική της ηλεκτρονικής μας συλλογικότητας να συλλέξουμε τα στοιχεία αυτά… Διάλογοι, επιφωνήσεις και λεκτικοί αυτοσχεδιασμοί που άφησαν ιστορία μέσα από το αποτύπωμά τους στο βινύλιο και τις πλάκες! [/COLOR]

Με μπλέ χρώμα τα κείμενα από μεταφορά από άλλα μηνύματα. Ζητώ την συγνώμη και την άδεια των φίλων, προκειμένου να ταξιμονηθούν στην παρούσα ενότητα - προέκταση της:

- - - 0 0 0 - - -

[LEFT]Μεταφορά από εδώ προς αποδελτίωση!
4.1.1. Επιφωνήσεις Στράτου (Ο Στράτος χαρακτηρίζεται για το πλήθος των επιφωνημάτων του (από: Aris)
4.1.2.Επιφωνήσεις Ρόζας
4.1.2.1. «οοό… πα!» (από: Νίκος Πολίτης)
4.1.3. Επιφωνήσεις Μαρίκας Παπαγκίκα
4.1.4.1. «Γεια σου Σμύρνη όμορφη, γεια σου…» («Αν μʼ αγαπάς κι είνʼ όνειρο» (αμανές) (από: Νίκος Φρονιμόπουλος)
4.1.5. Επιφωνήσεις Μαρίκας Φρατζεσκοπούλου (Πολίτισσας )
4.1.5.1. ««Γειά σου Τούντα μου, με τα γλυκά σου τα τραγουδάκια, γειά σου!»» («Πασαλιμανιώτισσα» Τούντα. (από: Νίκος Πολίτης)[/LEFT]

- - - 0 0 1 - - -

[LEFT]«Πέντε χρόνια δικασμένος»

[LEFT]Β. Παπάζογλου

[LEFT](Συνομιλούν: Β. Παπάζογλου - Σ. Περπενιάδης)

  • Γειά σου φίλε μου Στελλάκη!
  • Γειά και χαρά σου Βαγγέλη μου!
  • Τι ΄ν΄ αυτό που κρατάς;
  • Αργιλές!
  • Αργιλές;
  • Αμ τι ήθελες να κρατώ, κανένα υπερωκεάνιο!
  • Μα αιωνίως μωρ΄ αδερφέ μου Στελλάκη, όποτ΄ έρθω να σε βρω, όλο με τον αργιλέ στα χέρια σε βρίσκω!
  • Αχ φίλε μου Βάγγο, έχεις δίκιο. Αλλά αν ήξερες κι εσύ τα ντέρτια και τα βάσανα πο΄ χω, δεν θα μ΄ αδικούσες ποτέ!
    Ακου τα μωρ΄ αδερφέ μου Βάγγο, να με παρηγορήσεις.[/LEFT]
    [/LEFT]

[/LEFT]

- - - 0 0 2 - - -

[LEFT]«Μαύρα Μάτια»

[LEFT]Μ. Βαμβακάρη

(Συνομιλούν: Μ. Βαμβακάρης - Ρούκουνας)

[/LEFT]

[LEFT]- Γεια σου Μάρκο μου Καρούζο!

- Γεια σου Ρούκουνα Κεπούρα!

[/LEFT]

(Ο Ενρίκο Καρούζο διάσημος Τενόρος και ο Ζαν Κεπούρα διάσημος Μπάσος της Εποχής)

[/LEFT]

- - - 0 0 3 - - -

[LEFT]«Αν μʼ αγαπάς κι είνʼ όνειρο» Αμανές

Μ. Παπαγκίκα

[/LEFT]

[LEFT]Το πιο χαρακτηριστικό επιφώνημα που άκουσα ποτέ σε τραγούδι, ήταν σε ένα αμανέ με τη Μαρίκα Παπαγκίκα.

[LEFT]Τον άκουγα από μιά άθλια κασσέτα που είχα κάποτε, ηχογράφηση ηχογράφησης -νομίζω ραδιοφωνικής εκπομπής της Σοφίας Μιχαλίτση- που μετά βίας ακούγονταν. Οι στίχοι ήταν: «Αν μαγαπάς κι ειν` όνειρο / ποτέ ας μην ξυπνήσω…». Στο τέλος του αμανέ, παίζονταν σαν κατάληξη μερικά μέτρα από ένα βαλσάκι. Εκεί ακουγόταν, από τη φωνή της Παπαγκίκα : «Γεια σου Σμύρνη όμορφη, γεια σου…».

[LEFT]Ο τρόπος που το λέει, ο ήχος της φωνής της και το συναίσθημα που υπάρχει από κάτω, είναι κάτι συγκλονιστικό. Εμένα τουλάχιστον μου σηκωνόταν η τρίχα…
Για μένα, σ`αυτό το επιφώνημα και μόνο, υπάρχει ολόκληρο το Σμυρναίικο τραγούδι ![/LEFT]
[/LEFT]

[/LEFT]

Από: Νίκος Φρονιμόπουλος

- - - 0 0 4 - - -

[LEFT]«Πασαλιμανιώτισσα»
Τούντας[/LEFT]

Υπάρχει και άλλο ένα επιφώνημα πολύ ωραίο: Η Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου (Μαρίκα Πολίτισσα) βρίσκεται στο τέλος της ηχογράφησης της Πασαλιμανιώτισσας του Τούντα (…ζωντοχήρα μου, εσύ με τρέλανες!) και θα ακολουθήσουν ελάχιστες ακόμα δοξαριές πριν τελειώσει το κομμάτι. Πρόκειται για συγκλονιστική ερμηνεία, μακράν η καλύτερη, κατά τη γνώμη μου, από τις πέντε (!) ηχογραφήσεις του κομματιού. Ο Τούντας, ξέροντας φυσικά το τραγούδι, στο δευτερόλεπτο ακριβώς που τελειώνει αμέσως αναφωνεί «Γειά σου Μαρίκα!». Ακολουθούν δυόμισι δευτερόλεπτα, να πάρει μιαν ανάσα και αμέσως η Μαρίκα απαντά, με υπερέκδηλη τη συγκίνηση από την προσπάθεια στη φωνή της: «Γεια σου Τούντα μου, με τα γλυκά σου τα τραγουδάκια, γεια σου!». Σαν να λέει –εγώ δεν είμαι τίποτα, δικό σου είναι το μπράβο! Αν αυτό δεν είναι ήθος, τότε τι άλλο είναι;!!

Από: Νικος Πολίτης

- - - 0 0 5 - - -

[LEFT]«Μπουζούκι μου διπλόχορδο»
???[/LEFT]

[LEFT]Το 1983, μαθητής Λυκείου ακόμη, αγοράζω μια κασσέτα με τραγούδια του Μάρκου στην πρώτη τους εκτέλεση, όλα ένα κι ένα. Εντύπωση μου είχε κάνει τότε το «Μπουζούκι μου διπλόχορδο». Προς το τέλος του τραγουδιού ο Μάρκος πετάει ένα «γεια σας μάγκες» και μετά από λίγο ο Στράτος ανταπαντά «γεια σσσου». Το σημείο αυτό το ʽβαζα και το ξανάβαζα ώστε στο τέλος χάλασε σχεδόν η κασσέτα.
Σημείωση. Ο Άρης έχει παρατηρήσει σε προηγούμενο μήνυμα ότι επιφωνήματα του Στράτου υπάρχουν σε πολλά τραγούδια. Το παρόν το παραθέτω απλώς για να σημειώσω την επίδραση που είχε σε μένα τότε που είχα αρχίσει να γνωρίζω τα ρεμπέτικα στις πρώτες τους ηχογραφήσεις.
Από: Koutroufi[/LEFT]

Φίλε organotopia, ενδιαφέρουσα η προσπάθεια που ξεκίνησες, αλλά νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να συγκεντρώνεις τις καταχωρήσεις σου σε ένα αρχείο word, το οποίο μπορείς να επισυνάψεις στο παρόν θέμα, έτσι ώστε οι ενδιαφερόμενοι να το κατεβάζουν στο PC τους και να μη γεμίζουμε το Φόρουμ με επαναλήψεις μηνυμάτων. Συν τοις άλλοις, επειδή χρησιμοποιείς και μια δυσανάγνωστη γραμματοσειρά (Arial Narrow), σε λίγο θα χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να διαβαστεί όλο αυτό το κατεβατό.

Στην παράθεση του διαλόγου Στελλάκη - Παπάζογλου πρέπει να προστεθεί ότι αργότερα, μετά νομίζω από δύο κουπλέ, παρατηρεί ο Παπάζογλου: “μεγάλο το δίκιο σου αδερφέ μου Στελλάκη!”.

webmaster σε ευχαριστώ, σπεύδω να μάθω να προσαρτώ έγγραφο/

Σας ευχαριστώ όλους, (κάποιοι) παραθέτετε στο
http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?p=166767#post166767

Προσπαθώ να βρώ μια φόρμουλα επεξεργασίας στα “Αυτοσχέδια Όργανα και ήχοι” (προηγούμενο link) και στη συνέχεια θα παραθέσω όσα αναλογούν στο παρόν.

Καλή μας συνέχεια

Δημήτρης Σαρρής, από την Οργανοτοπία !

Προσπαθώ να συλλέξω ανάλογα στοιχεία αλλά καθώς συνήθως καταγράφονται μόνο οι στίχοι, θα πρέπει να ακούω τραγούδια… είναι η μόνη λύση.

Όμως τελικά αν μένουμε μόνο στους στίχους χάνεται αυτού του είδους η “λογοτεχνία” στο ρεμπέτικο που εγώ ονόμασα (όχι χωρίς βάση) “μικρολογοτεχνία”…

Γι΄αυτό παρακαλώ όποιον μπορεί να βοηθήσει και όποτε του προκύψει να καταθέσει τις γραμμές του στο θέμα…

Ανακινηθέντος του νήματος, ας βάλουμε ενδιαφέρουσες δουλειές του ανθρώπου:

1 «Μου αρέσει»