Σαν το κουρελι το παλιο που το πετας

ψαχνω τους στιχους του τραγουδιου(σαν το κουρελι το παλιο που το πετας)

του Πανου Γαβαλα

Ήρθες τον πόνο σου να ζευγαρώσεις
με το δικό μου για να βρεις παρηγοριά
μα συ κουράστηκες προτού να νιιώσεις
τι κρύβει μέσα η φτωχή μου η καρδιά.

Μου ʽ πες τον πόνο σου κι από συμπόνια
σε συμμαζεύω για να πάψεις να πονάς
μα συ αχάριστα μʼ εγκαταλείπεις
σαν το κουρέλι το παλιό που το πετάς.

Ήταν της τύχης μου κι αυτό γραμμένο
και το δικό σου το φαρμάκι εγώ να πιω
κι ένα ερείπιο εγκαταλειμμένο
μʼ αφήνεις τώρα με δυο πόνους για να ζω.

… παρακαλω , το ακουσα παιγμενο “δια χειρος” Ιορδανη Τσομιδη και ζητω τα φωτα σας …

… ρεφραιν = μα εγω δεν ηξερα τι ρατσα ησουνα , στον υπνο μεπιασες και σ αγαπω …:039:

… οποιος γνωριζει , το δινει μονο απο αγαπη και χωρις να τον πιασουν στον υπνο …:089:

το εχω ακουσει απο Μιλάνους…
καρσιλαμάς αν θυμάμαι καλά;

Θα κοιταξω αν το εχω απο Μιλάνους σε ζωντανή ηχογραφηση, απο Δευτερα όμως καθως φευγω για ΣΚ κατευθείαν απο τη δουλειά…

Pelagia πρεπει να είναι η γκρίζα γάτα, η έδιωξα μια γκρίζα γάτα (γκρίζα και γαλανομάτα…)
Αυτο είναι; Αν ναι το εχω και απο δευτερα θα σου δώσω και τα λοιπα στοιχεία :089:

(μου ήρθε καθώς οδήγαγα…:240: )

χιλια ευχαριστω Ελενη μου. Κατι που νομιζω σωστοτερο…

κι ενα ερειπιο δυστυχισμενο

παλι ευχαριστω:)