Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα κάποια παλαιότερη ηχογράφηση, όπου κάποιος ελληνικής καταγωγής (και μάλλον Έλληνας πολίτης) δημοσιογράφος στη Γερμανία είχε κάνει μίαν συνέντευξη μαζί μου με θέμα το ρεμπέτικο, η οποία μεταδόθηκε σε εκπομπή της Γερμανικής ραδιοφωνίας που στόχευε στους Έλληνες που ήταν τότε εγκατεστημένοι στη Γερμανία. Ζητώντας συγνώμη από όσους δεν ξέρουν Γερμανικά, μιας και η εκπομπή έπαιζε μεταξύ Ελληνικών και Γερμανικών, παίρνω την πρωτοβουλία να ανεβάσω τη συνέντευξη αυτή, μοιρασμένη γλωσσικά φίφτι -φίφτι μεταξύ των δύο γλωσσών, ώστε να γίνει γνωστό στη σελίδα μας το περιεχόμενό της.
5 «Μου αρέσει»
ποτε ηταν αυτο?
τι απέγινε με το Υδραΐικο αυτό συνέδριο?
To 2008 έγινε η εκπομπή στο ραδιόφωνο. Η εκδήλωση στην Ύδρα (δεν ήταν συνέδριο) συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια, νομίζω ακόμα και φέτος ο Έμερυ θα οργανώσει κάτι.
2 «Μου αρέσει»
δεν άρεσε και τόσο στα τότε μέλη του Φορουμ.
τα ριχνει ο Άρης…
<Αρης Ν.
Διακεκριμένο στέλεχος
Πριν ξεφύγει η κουβέντα, να προλάβω να βρίσω:
"Ας όψονται κάτι μαλάκες από δω μέσα (συγνώμη αλλά αν χρησιμοποιήσω άλλη λέξη θα χαθεί η αξία της παρέμβασής μου) που φροντίζουν να “τιμούν” με την παρουσία τους τον “ρεμπετοτουρίστα”, κάθε Οκτώβρη στην Υδρα. Και δε μιλάω π.χ. για τον Ισσαάκ που “δεν ήξερε, δε ρώτησε”, αλλά για τους παλιούς (ξέρουν αυτοί).>
Είναι αρκετά μπερδεμένο το ζήτημα, συνιστώ σε όποιον ενδιαφέρεται, να εντρυφήσει σχολαστικά στο θέμα «Συνέδριο στην Ύδρα (2004)». Στα πρώτα χρόνια που ο Έμερυ άρχισε να διοργανώνει τις μαζώξεις που πολλοί ονόμαζαν «συνέδριο», αρκετά μέλη του ρεμπέτικο φόρουμ συμμετείχαν κανονικά. Κάποια χρονιά τσακώθηκαν άγρια Έμερυ και Φορουμίτες και από τότε δεν ήρθαν στα επόμενα χρόνια ως φόρουμ αλλά κάποιοι από μόνοι τους, λεπτομέρειες δεν ξέρω, στο δε φόρουμ άρχισαν να καταχεριάζουν τον διοργανωτή εκτεταμένα.
Να τονίσουμε εδώ, ότι δεν ίσχυει ότι δεν άρεσε στο φόρουμ. Αλλά σε κάποια μέλη του.
Ναι σωστά, για δυο χρονιές κατέβαινε μια ομάδα “ως φόρουμ” στο “συνέδριο”, την δεύτερη χρονιά, κάποια μέλη του φόρουμ τσακώθηκαν μαζί με τον διοργανωτή - για ασαφείς λόγους. Και από τότε δεν ξανακατεβήκε η ομάδα “ως φόρουμ” καθώς μάλλον δεν υπήρχε διάθεση να μαζευτεί ικανός αριθμός μελών.
Αλλά όλα αυτά ήταν σε άλλες εποχές (σχεδόν 20 χρόνια πριν! - εγώ ήμουν παιδάκι). Πολλά έχουν αλλάξει από τότε στη σύνθεση του φόρουμ και σίγουρα στην σύνθεση της μάζωξης στην Ύδρα.
Τον κ. Έμερυ τον έχω γνωρίσει εδώ στο Παρίσι. Είναι ένας άνθρωπος ευγενέστατος και χαμογελαστός που λατρεύει το ρεμπέτικο και την ελληνική κουλτούρα και σε όποια πόλη πάει προσπαθεί να μαζέψει κόσμο που μοιράζεται το ίδιο πάθος. Κάθε φορά που έρχεται Παρίσι, οργανώνει μια ρεμπέτικη μάζωξη, έχω πάει και εγώ μια - δυο φορές.
Ίσως σε κάποιους να μην άρεσε το γεγονός ότι ένας “μη έλληνας” φαινομενικά “υποκλέβει” την μουσική μας. Αλλά όλοι πια ξέρουμε ότι η μουσική δεν έχει ούτε σύνορα, ούτε και ιδιοκτησία.
1 «Μου αρέσει»
Χρήστο μου, κατ’ αρχήν ο Έντ δεν είναι «μη Έλληνας»: η μάνα του λεγόταν Μποσταντζόγλου και δεν είναι καθόλου τυχαίο που ασχολήθηκε με ελληνικά πράγματα. Όμως πρέπει, σε αναφορά με τα περί ρεμπέτικου, να παρατηρήσω ότι την εποχή εκείνη ο Έντ δεν ήταν αρκούντως ενήμερος για τα περί ρεμπέτικου, σήμερα είναι.
2 «Μου αρέσει»
Με έπιασε και μένα στα δόντια του ο συγκεκριμένος μια φορά πριν χρόνια και δεν ήταν ευχάριστη η κατάσταση.
Σάματις ήταν τότε στην Ελλάδα η ενημέρωση αυτή που είναι σήμερα;
Γκέιλ Χολστ; Πένανεν; Τσάρλι Χάουαρντ; Και δε μου 'ρχονται προχίρως παρά τα τρία πιο πολύκροτα ονόματα, ακολουθούν ένα σωρό ακόμα.
Πώς θα βεβαιωθούμε ότι το ρεμπέτικο όντως έχει ψωμί και δεν είναι ομφαλοσκόπηση, αν δεν έχει ενδιαφέρον και για τρίτους; (Κι ας μην ήταν καθαρά «τρίτος» ο Έμερι.)
1 «Μου αρέσει»
η Ελληνική Λαϊκή Μουσική εχει πολυ ενδιαφέρον και για τους ξένους και βρησκουν πτυχές του, που δεν μας ενδιαφέρουν ως Φόρουμ.
(έχουμε πάμπολλα άλλα αναπάντητα ερωτήματα, που πρέπει να απαντήσουμε. )
<Ο Michael Alexandratos είναι ένας συγγραφέας, ερευνητής και εκδότης που ζει στο Σίδνεϊ, Αυστραλία. Το βιβλίο του “Queerbetika: Queering Rebetika” εξερευνά την ομοφυλοφιλία στα ρεμπέτικα μέσα από τους εκπροσώπους του, τα μέρη εμφάνισης, τους ομοφυλόφιλους υποστηρικτές και τους στίχους των τραγουδιών. [Πρόκειται για την πρώτη μελέτη και ανθολογία στον τομέα της ρεμπετολογίας που εξετάζει αυτό το σημαντικό αλλά παραγνωρισμένο θέμα στα ρεμπέτικα στα ελληνικά ή τα αγγλικά >
εσεις πια λεξη ακούτε (προς το τελος).
λέει “Να πεθάνεις Τσούση”
η κατι άλλο?
Μάλλον “πούστη” λέει, κύριε Σπύρο, έχω την εντύπωση 
Νόμιζα ότι έχει λυθεί το θέμα με το “τσούση” ή “πούστη”. Και έχει γίνει εδώ στο φόρουμ αλλά δεν μπορώ να βρω το ανάλογο θέμα.
Θυμάμαι ότι είχαμε καταλήξει ότι δεν λέει “πούστη” αλλά αναφέρεται σε έναν από τους μουσικούς με παρατσούκλι “τσούσης”.
Εξάλλου είναι ξεκάθαρη η λέξη και δεν νομίζω ότι αφήνει χώρο για παρερμηνείες.
Χώρια ότι η φωνή που λέει “να πεθάνεις τσούση” πρέπει να είναι η φωνή του ίδιου του Νούρου.
εδω ειναι η συζήτηση αυτή.
Αμ δεν είναι ξεκάθαρη! Είτε λέει πούΣτη είτε ΤσούΣη, εγώ φτάνω μέχρι το «Σ». Μετά δεν ακούω καθαρά ούτε φωνήεντα ούτε σύμφωνα.
Βασικά πάντα πίστευα ότι λέει πούστη, δεν ήξερα ότι έχει ήδη συζητηθεί (αν και θα έπρεπε να το φανταστώ), και δεν είχα παρατηρήσει ότι τελικά εν την ακούω καθαρά.
Αυτό δε λέει τίποτε. Εφόσον συμφωνούμε ότι όλα αυτά τα γλυκά λόγια, «να πεθάνεις» και ίσως και «πούστη», αποτελούν επευφημίες, μπορεί κάλλιστα να τις απευθύνει στον εαυτό του όπως το έχουμε ακούσει κι από άλλους.
Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά για μένα είναι ξεκάθαρο και το σημείο αυτό είναι πολύ καθαρό. Από την άλλη η κατάληξη είναι “-ση”. Αν ήταν “-στη” η εξαιρετική άρθρωση του Νούρου θα το έκανε ξεκάθαρο.
Όπως και να έχει δεν ακούμε το ίδιο πράγμα.
Το πρόβλημα για μένα είναι ότι ακόμα και να παραδεχτώ ότι ακούω λάθος, όλο αυτό έχει δημιουργήσει μια παραφιλολογία σχετικά με την προσωπική ζωή ενός τραγουδιστή, που συνεχίζει και αναπαράγεται.
Έψαξα και σχετικά με τον Αραπάκη και πραγματικά ένα παρατσούκλι του ήταν “Τσούσης”.
https://vmrebetiko.gr/item/?id=3652
Αραπάκης Δημήτρης
ή Καλλίνικος ή Τσούσης
το σχόλιο του blekos στο YT.
<Πολύ δυνατός αμανές από το Νούρο. Στο τέλος ακούμε το Σ. Περπινιάδη να λέει το επίμαχο “Να πεθάνεις Τσούση” που αναφέρεται στον Αραπάκη που παίζει τσίμπαλο όπως επισημαίνει παρακάτω ο φίλος Colectorgram. Κάποιοι λένε πως ο Στελλάκης λέει “Να πεθάνεις πούστη” επείδη ζήλεψε τον αμανέ του Νούρου. Τα συμπεράσματα δικά σας…καλή ακρόαση.
Πνοή πλέον δεν μ’ άφησες
και στήθος για ν’ αντέξω
γιατί εσύ με τυραννείς
δίχως εγώ να φταίξω>
Τώρα που το άκουσα ξανά και ξανά, κλίνω προς το “Τσούση”
Ε όχι και επειδή ζήλεψε! Αυτό είναι φαντασιοπληξία. Θα του την έλεγε έτσι ωμά και θα το κρατούσαν στον δίσκο;
Την υπόθεση ότι ο Στελλάκης λέει «Να πεθάνεις πούστη» την είχα διαβάσει εδώ και αρκετά χρόνια εδώ. Η ανάρτηση αυτή πάλι, παραπέμπει σε μια άλλη (πρέπει να είναι του 2006).
Με την υπόθεση (assuming) ότι ο Στελλάκης λέει «πούστη» γράφεται δοκίμιο. Αν ο Στελλάκης λέει «τσούση» το δοκίμιο πάει στον κουβά. Δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Τι σημαίνει Τσούσης; Πώς ετυμολογείται; Από ποια γλώσσα; Τι σημαίνει σ’ εκείνη τη γλώσσα; Γιατί ο Αραπάκης έφερε αυτό το παρατσούκλι; Του το είχαν κολλήσει του ίδιου (και γιατί;) ή στον πατέρα / παππού του (και γιατί;) και πήγαινε οικογενειακά; Γενικώς τι ισχύει για τα παρατσούκλια στην… [από πού ήταν ο Αραπάκης;] Παρόμοια με ποια άλλα μέρη, διαφορετικά από ποια άλλα μέρη;
Η παράδοση των προσφωνήσεων στις ηχογραφήσεις: αυθόρμητες; Στημένες; Είχαν και το νόημα της υπογραφής για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων avant la lettre? Ξεκίνησαν από τις συνήθειες της ζωντανής μουσικής, ή μεταφυτεύτηκαν από την ξένη δισκογραφία; Το κάνουν κι οι Τούρκοι; Και ποιοι άλλοι; Ίδια ή αλλιώτικα;
…Όρεξη να 'χεις.
1 «Μου αρέσει»