Προς οργανοποιούς και όχι μόνο: Αχρησιμοποίητο μπουζούκι

Πολλές φορες έχουμε ακούσει από τους οργανοποιούς, πως : “Το μπουζούκι πρέπει να μένει κουρδισμένο όταν παίζεται συχνά. Όταν όμως μένει αχρησιμοποίητο για μεγάλα διαστήματα τότε το όργανο θα είναι καλο να ξεκουρντίζεται.”

Kαι εγώ ερωτώ:
Όταν ο οργανοποιός κατασκευάζει ένα μπουζούκι, προσπαθεί να δημιουργήσει μια ισορροπία τάσεων / δυνάμεων μεταξύ αυτών που αναπτύσσονται από τις χορδές και αυτόν που δημιουργούνται από τις κόντρες ξύλων, κλίση στατικών στοιχειων του οργανου, και γενικά την όλη κατασκευαστική τεχνοτροπία. Όταν ένα όργανο παίζεται (πατώντας πάνω στις χορδές), δημιουργούμε ακόμα μεγαλύτερη τάση /δύναμη από τις χορδές προς το μανικο.
Εάν ένα όργανο όταν παίζεται συχνά πρέπει να έιναι κουρδισμένο, τότε γιατί ένα όργανο που δεν παίζεται, πρέπει να ξεκουρντιστεί ( αφού οι τάσεις που αναπτύσσονται είναι λιγότερες από όταν παίζεται και αφού θα έπρεπε κατασκευαστικά το όργανο να βρίσκετε στην πλήρη φαση ισορροπίας του όταν είναι κουρδισμένο )
Πολλοί επίσης προτιμούν να προμηθευτεί κάποιος όργανο είδη φτιαγμένο από τον οργανοποιό, (και όχι παραγγελια), το οποιο μπορεί να κάθεται στο μαγαζί του οργανοποιού και 6 μήνες αλλα και χρόνο. Σύμφωνα με την κοινή ομολογία ένα κουρδισμένο όργανο, κρεμασμένο στο μαγαζί και άπαιχτο για 6 μήνες μάλλον κακό κάνει, παρα καλο.
Τελικά ποια είναι η φυσικη κατασταση ισορροπίας ενός οργανου? Κουρδισμένο, η ξεκούρδιστο? Οταν παιζεται ή οταν “αναπαυεται” ? και γιατί?

Ευχαριστώ

Και μια επιπρόσθετη ερώτηση.Η οργανοπιοί φτιάχνουν τα όργανα(όπως αναφέρει και ο SDimis παραπάνω για τάσεις,δυνάμεις κλπ) με βάση των ήχο από ένα συγκεκριμένο κούρδισμα?

Την απάντηση την έδωσες μόνος σου, όταν δεν παίζεται ένα όργανο από τον παίχτη του καλό είναι να μην μένει κουρδισμένο κανονικά αλλά λίγο πιο κάτω (θα έλεγα 2 τόνους) από το βασικό κούρδισμα του οργάνου, όχι εντελώς ξεκούρδιστο γιατί μπορεί αυτό να προκαλέσει αντισκέβρωμα. Φαντάσου να είναι ένα μπουζούκι παρατημένο για χρόνια μέσα σε μια ντουλάπα κουρδισμένο…
Υπάρχει λοιπόν κάποιος λόγος, σε ένα έγχορδο μουσικό όργανο όταν δεν παίζεται για μεγάλα διαστήματα να το αφήνουμε κανονικά κουρδισμένο? Δεν νομίζω.

Το καλύτερο είναι να υπάρχει καθημερινή επαφή με το όργανο για να βρίσκεται αυτό (και ο παίχτης) σε φόρμα, και με τον καιρό να ανοίγει και περισσότερο. Όπως επίσης, ένα όργανο παλιό αν δεν παίζεται ο ήχος του μαζεύει. Ορισμένοι μουσικοί σε καθημερινή βάση, κυρίως σε παλιά όργανα μετά το παίξιμο κατεβάζουν λίγο το κούρδισμα, για ευνόητους λόγους.

1 «Μου αρέσει»

συμφωνώ με τον προλαλήσαντα! δεν υπάρχει λόγος να ζορίζουμε τα όργανα όταν δεν τα χρησιμοποιούμε, και ειδικά το μπουζούκι που λόγω κλίμακας και κουρδίσματος είναι στα όρια όσον αφορά την τάση των χορδών. δικαιούνται και αυτά ξεκούραση…
συνήθως τα χαμηλώνω ένα τόνο, χωρίς πρόβλημα μέχρι στιγμής (σταθόπουλος+απαρτιάν, περίπου 64εκ και τα δύο). ο καραμπάς (72εκ) έτσι κι αλλιώς προτιμάει λα-ρε-σολ.
gilles, όντως ένα όργανο αποδίδει τα μέγιστα στην τάση (κούρδισμα+πάχος χορδών) που υπολόγισε ο κατασκευαστής του. γι’αυτό τα παλιά όργανα αποδίδουν καλύτερα με μαλακές χορδές και ελαφρώς χαμηλότερο κούρδισμα.

Την απάντηση την έδωσες μόνος σου, όταν δεν παίζεται ένα όργανο από τον παίχτη του καλό είναι να μην μένει κουρδισμένο κανονικά αλλά λίγο πιο κάτω (θα έλεγα 2 τόνους) από το βασικό κούρδισμα του οργάνου, όχι εντελώς ξεκούρδιστο γιατί μπορεί αυτό να προκαλέσει αντισκέβρωμα. Φαντάσου να είναι ένα μπουζούκι παρατημένο για χρόνια μέσα σε μια ντουλάπα κουρδισμένο…
Υπάρχει λοιπόν κάποιος λόγος, σε ένα έγχορδο μουσικό όργανο όταν δεν παίζεται για μεγάλα διαστήματα να το αφήνουμε κανονικά κουρδισμένο? Δεν νομίζω.

Καταρχην ευχαριστω τον κυριο τον κύριο Θεοδωράκη, του οποιου τις κατασκευές θαυμάζω!

Αλλα δεν πήρα απάντηση στην ερώτηση του γιατί.

Το μπουζούκι έιναι φτιαγμενο να βρίσκεται σε μια ισορροπία τάσεων και δυνάμεων όταν είναι κουρδισμένο.Σωστα μεχρι εδω?
Όταν επίσης παίζεται τότε οι τάσεις και δυνάμεις που αναπτύσσονται από τις χορδές είναι ακόμα μεγαλύτερες ξεπερνώντας αυτήν την αρχική κατασκευαστική ισορροπία.Ειναι ετσι?

Γιατί τοτε είναι εντάξει να το έχουμε κουρδισμένο για 20 χρονια αρκεί να παίζουμε σχεδόν καθημερινά με αυτό ( δηλαδή να το έχουμε σε κατάσταση τασεων μεγαλύτερη της αρχικής του σχεδίασης -όταν αυτό παίζεται-, και ακριβώς στην στην αρχική κατάσταση ισορροπίας,- όταν αυτό δεν παίζεται) ΑΛΛΑ δεν μπορούμε να το έχουμε συνεχόμενα στην κατάσταση της αρχικής του ισορροπίας (κουρδισμένο και μη παιγμένο)?

Θα καταλάβαινα την λογική κάποιου που θα έλεγε, κούρδισε το για να παίξεις και ξεκουρδισετο όταν δεν παίζεις ακόμα και καθημερινά (πράγμα ασυμφορο και χρονοβόρο εάν κάποιος το σκεφτεί),διοτι(σύμφωνα με τη λογική του) , είναι καλο να είναι κουρδισμένο όταν παίζεται και ξεκούρδιστο όταν δεν παίζεται.

Εδώ όμως δεν προτείνεται αυτό.
Να τι προτεινεται απο τουσ περισσοτερους οργανοπους

Εχετο κουρδισμένο όταν παίζεις καθημερινά(δηλαδή εάν παίζω για τα επόμενα 20 χρονια να το έχω κουρδισμένο, ακόμα και για τις ώρες που δεν παίζω-που θα είναι περισσότερες από αυτές που παίζω στην διάρκεια τις ημέρας)
ΑΛΛΑ
κρατισετο ξεκούρδιστο όταν δεν το παίζεις καθόλου…δηλαδή τι αλλάζει για τις δυο-τρις ώρες τις ημέρας που παίζω το μπουζούκι, και επικαλύπτει τις ώρες που θα μείνει άπαιχτο μέχρι την επομενη μέρα που θα ξαναπαίξω?
Δεν ξέρω εάν καταλαβαίνετε τον συνειρμό μου…
εάν για 22 ώρες την ημερα μπορεί να μείνει κουρδισμένο, αρκεί να παίζεται τις άλλες 2 ώρες, γιατί δεν μπορεί να μείνει κουρδισμένο τις 24 ώρες συνεχώς? Ακόμα περισσότερο όταν καποιος σκεφτει πως παίζοντας τις 2 αυτές ώρες, φτάνουμε το οργανο στα όρια του σχεδιαστικά, μιας και η κατασκευαστική του κατάσταση ισορροπίας είναι να ειναι απλα κουρδισμένο (τάσεις χορδών -με τρόπο τοποθετήσεις κατασκευής δομικών στοιχείον)
Παρακαλω διαφωτιστε με

Ευχαριστω

και κατι επιπλεον

όταν δεν παίζεται ένα όργανο από τον παίχτη του καλό είναι να μην μένει κουρδισμένο κανονικά αλλά λίγο πιο κάτω (θα έλεγα 2 τόνους) από το βασικό κούρδισμα του οργάνου

Ειναι τοτε η φυσικη κατασταση ισσοροπιας του οργανου κουρδισμενο 2 τονους χαμηλοτερα?Και εαν ναι, γαιατι δεν φταιχνουμε το οργανο ετσι που η κατασταση ισσοροπιασς του να ειναι ακριβως στο βασικο κουρδισμα?

Ευχαριστω

για να αποδώσει τον ήχο του (οξύς και δυνατός) το μπουζούκι, καθώς και για να ανταποκρίνεται στο δυνατό και γεμάτο παίξιμο, πρέπει να είναι κουρδισμένο ψηλά. αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν καταπονείται και πως δεν χρειάζεται ξεκούραση. όπως μια μηχανή, τα δίνει όλα στα κόκκινα αλλά άμα δεν κατεβάζουμε στροφές θα καεί…
επίσης όταν παίζεται το όργανο θα έχει την προσοχή που του αξίζει, θα πάει για σέρβις, ξεσκέβρωμα, κόλλημα κλπ. ενώ αν είναι σε αχρησία δεν θα προλάβουμε μια βλάβη στην αρχή (σκέβρωμα, ξεκόλλημα) και θα γίνει πιο μόνιμη με δύσκολη αποκατάσταση.
έχω την εντύπωση πως η συνηθισμένη τάση λειτουργίας δεν είναι η πιο ξεκούραστη (ισορροπημένη) για το όργανο, αλλά μήπως το ίδιο δεν ισχύει για τους καρπούς και τους τένοντές μας;

για να αποδώσει τον ήχο του (οξύς και δυνατός) το μπουζούκι, καθώς και για να ανταποκρίνεται στο δυνατό και γεμάτο παίξιμο, πρέπει να είναι κουρδισμένο ψηλά. αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν καταπονείται και πως δεν χρειάζεται ξεκούραση. όπως μια μηχανή, τα δίνει όλα στα κόκκινα αλλά άμα δεν κατεβάζουμε στροφές θα καεί…

Οχι ψηλα, στο βασικο του κουρδισμα.

όταν δεν παίζεται ένα όργανο από τον παίχτη του καλό είναι να μην μένει κουρδισμένο κανονικά αλλά λίγο πιο κάτω (θα έλεγα 2 τόνους) από το βασικό κούρδισμα του οργάνου, όχι εντελώς ξεκούρδιστο γιατί μπορεί αυτό να προκαλέσει αντισκέβρωμα

Τελικα το βασικο κουρδισμα ειναι καταπονηση για το οργανο? Εαν ναι, τοτε τι ειναι για το οργανο , το παιξιμο οπου οι τασεις ειναι ακομα μεγαλυτερες? Υπαρχει τοτε συνταγη για επιτρεπομενη διαρκεια παιξιματος, οπως υπαρχει για διαρκεια μη-παιξιματος? Μη παιζεται το οργανο περισσοτερο απο 5 ωρες ημερισιως (με λιγο χιουμορ, αλλα προσπαθω να περασω το μηνυμα)
Το ολοκληρωτικο ξεκουρδισμα ειναι επισης κακο γαι ενα μπουζουκι.
Εχει ποτε μετρηθει ή ερευνηθει σε διαστημα χρονου, κστασκευαστικα το μπουζουκι σε ποιο κουρδισμα βρισκεται στην κατασταση ισσοροπιας? σε δυο ημιτονια κατω? δυο τονους κατω? Αναλογα τον κατασκευαστη? Με τις καιρικες σηνθηκες? Θα πρεπει τοτε ο καθε κατασκευαστης να δινει οδηγιες χρησεως? Οταν παιζεις το μπουζουκι μου, μην υπερβεις τις 5 ωρες ημερισιως παιξιματος. Εαν δεν το παιζεις , ξεκουρδισε το 2 ημιτονια για περιοδο μεχρι 3 μηνες απραξιας και 2 τονους για περιοδο ενος χρονου…εαν δεν το ξαναπαιξεις ξεκουρδισετο εντελως ή πουλησε το κτλ. Αυτα τους καλοκαιρινους μηνες, τωρα γαι τους χειμωνιατικους…
Με πολυ χιουμορ και αγαπη ολα τα παραπανω, αλλα συνεχιζω να μην βρισκω “λογικη”
και ξαναρωτω ¨
Τελικά ποια είναι η φυσικη κατασταση ισορροπίας ενός μπουζουκιου? Κουρδισμένο, η ξεκούρδιστο? Οταν παιζεται ή οταν “αναπαυεται” ? και γιατί?

Αγαπητέ Dimis, η ερώτηση σου δεν νομίζω να έχει κάποια συγκεκριμένη απάντηση με όσα παραδείγματα και ας έχεις δώσει. Το καλύτερο και ισχυρότερο έγχορδο όργανο του κόσμου (όχι μόνο μπουζούκι) όταν δεν παίζεται καλό είναι (για το όργανο) να είναι κουρδισμένο λίγο πιο κάτω… Από εκεί και πέρα, κάνεις δεν είπε ότι θα χαλάσει αν δεν το ξεκουρδίζεις. Είμαι σίγουρος πάντως, ότι κάποια φορά-ες ξεκούρδισες το μπουζούκι σου για να το μεταφέρεις από ένα μέρος σε άλλο, π.χ αεροπλάνο, ταξίδι με αμάξι, σκέψου γιατί…

Η φυσική κατάσταση ισορροπίας που λές, για μένα είναι και δεν είναι…
Από την μία είναι το κανονικό κούρδισμα του οργάνου, το κούρδισμα για το οποίο κατασκευαστικέ ή αρματώθηκε με συγκεκριμένες χορδές το όργανο από τον κατασκευαστή του. Και από την άλλη, από την στιγμή που δημιουργούνται τάσεις επάνω στο κουρδισμένο όργανο, ή ακόμη και σε ένα κομμάτι ξύλο με ένα σύρμα τεντωμένο επάνω του, δεν υπάρχει φυσική κατάσταση ισορροπίας. Όσο κουφό και αν φαίνεται δεν με βρίσκει σύμφωνο, ότι το κουρδισμένο όργανο βρίσκεται σε σωστή κατάσταση ισορροπίας.

Αν θέλεις μια μικρή φράση ως απάντηση μου.Γιατί σε ένα έγχορδο όργανο όταν δεν παίζεται για μεγάλα διαστήματα να ξεκουρδίζεται λίγο: γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι κουρδισμένο και πιθανότατα αυξάνεται η μακροζωία του.

Κύριε Θεοδωράκη, ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σας. θα κρατήσω την τελευταία σας φράση, ως συμβουλή.

Γιατί σε ένα έγχορδο όργανο όταν δεν παίζεται για μεγάλα διαστήματα να ξεκουρδίζεται λίγο: γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι κουρδισμένο και πιθανότατα αυξάνεται η μακροζωία του.

Ελπίζω και άλλοι οργανοποιοί να τοποθετηθούν στο θέμα

Το κούρδισμα της κιθάρας επηρεάζεται σημαντικά με τις αλλαγές της θερμοκρασίας και της υγρασίας. Αν κουρδιστεί κανονικά σε κάποια θερμοκρασία και βρεθεί σε ψυχρότερο περιβάλλον οι τάσεις αυξάνουν και ανάλογα με τη διαφορά μπορεί να βρεθεί κουρδισμένη και ένα τόνο ψηλότερα. Αν παίζεται καθημερινά αυτό το βλέπεις και το διορθώνεις. Αν δε παίζεται και παραμείνει σε ψυχρό περιβάλλον θα μείνει κουρδισμένη με μεγαλύτερες τάσεις. Φαντάζομαι ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα μπουζούκια, οπότε αν δε παίζεις καθημερινά το ξεκουρδίζεις λίγο ώστε και με τις μεγαλύτερες διαφορές θερμοκρασίας και υγρασίας που θα παρουσιαστούν να μη ξεπεράσεις τις κανονικές τάσεις που πρέπει να έχει το όργανο.

Συμφωνω απολυτα με την αποψη του κυριου Πετρου. Και νομιζω πως καλυπτει ολο το θεμα. Βεβαια ξερει κανεις πολλα οργανα που να μην κουνησουν, εστω και αν παιζονται καθε μερα? Τα περισσοτερα ΔΥΣΤΗΧΩΣ σε μια πολυ καλη περιπτωση μετα απο καποιες δεκαετιες, χρειαζονται ενα δυνατο σερβις.

καλησπερα παιδια.η δικια μου γνωμη ειναι η εξης.ο καθε κατασκευαστης φτιαχνει ενα οργανο με μια συγκεκριμενη φιλοσοφια.απο τη στιγμη που δεν εχει βεργα,και το τονιζω, μολις το οργανο αρματωθει και σεταριστει παιρνει ολες τις τασεις του.αναλογα λοιπον μετα ,με το ποσο ευκολοπαιχτο ,και δυνατο ακουστικα ειναι ,φενεται και η ικανοτητα του καθε κατασκευαστη.το τελικο του σεταρισμα δειχνει το ποσο ξερει ο κατασκευαστης τη δουλεια του.οταν το οργανο ξεκουρδιζεται οταν καθεται,κανεις δε μπορει να προβλεψει τι θα παρουσιασει στο μελλον.,ΚΑΝΕΙΣ…κουρδισε -ξεκουρδισε δημιουργουνται ανοχες και μπαλατζο στο μπρατσο.με μαθηματικη ακριβεια ειναι ξοφλημενο σε λιγο καιρο.οποιος επαγγελματιας η κατασκευαστης πει οτι ξεκουρδιζει οργανο οταν δεν παιζει ειναι ψευτης…οταν ξεκουρδισει το οργανο μετα απο παιξιμο,και μιλαμε σε καθημερινη βαση,εχει τελειωσει μετα απο λιγο καιρο και αυτο επαναλαμβανω γιατι κανεις δεν ξερει πως θα αντιδρασει με τα συνεχομενα μπροσ -πισω το μπρατσο.εγω ολα μου τα οργανα παντα τα καθαριζα καλα οταν τελειωνα το παιξιμο και αμεσως στη βαλιτσα.ποτε δεν μου κουνησε οργανο ουτε χιλιοστο.το καθαρισμα και η προστασια του οργανου ειναι το παν.ολα τα αλλα ειναι για να εχουν δουλειες οι μαστορες.τωρα εαν εχει βεργα το οργανο αλλαζουν τα πραγματα.οτι και να του κανεις σεταρεται πανευκολα με τη βεργα…αυτα βεβαια ειναι γουστα αλλα βλεπω οτι ειδη πολλοι κατασκευαστες σε πανακριβα οργανα βαζουν βεργα.ποιος ξερει αραγε…φιλικα δημητρης

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 01:20 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 01:02 —

και τα λεω ολα αυτα γιατι μια φορα παλια ειχα ενα μπουζουκι απο ενα πολυ γνωστο κατασκευαστη και το πηγα στο χωριο.παω να αλλαξω χορδες και μολις τις αλλαξα και το σεταρισα το μπουζουκι δεν ερχοταν με τιποτε.τασταριζε παντου.οταν το πηγα στον κατασκευαστη ξερετε τι μου ειπε? φταιει η αλλαγη του περιβαλλοντος.μα δεν το αφησα εκτος θηκης ειπα ουτε το παραμελλησα ουτε ειχε και υγρασια στο χωριο.μηπως του λεω παρεξηγηθηκε που εκανε ταξιδι? χαχαχαχαχα…το καταλαβε ο μαστορας οτι δε μπορουσε να με δουλευει…φανταστειτε λοιπον τι θα γινοταν εαν αυτο το οργανο το κουρδιζα και το ξεκουρδιζα καθε μερα.απο τοτε δεν την ξαναπατησα ποτε,ελεγχω απο πολλες μεριες τα οργανα.ΠΑΝΤΑ το παραλαμβανω σεταρισμενο στα μετρα μου(οχι…παιξε το μια βδομαδα και φετρο παλι) και αλλαζω χορδες ΜΙΑ ΜΙΑ καθαριζοντας ταυτοχρονα και την ταστιερα.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΣΩΘΗΚΑ. φιλικα δημητρης

Αγαπητέ φίλε, δεν νομίζω ότι σε δούλευε ο κατασκευαστής.
Ακόμα και αν το όργανο είνια μέσα στη θήκη του επηρεάζεται από την υγρασία. Η θήκη δεν στεγανοποιεί τον εσωτερικό χώρο
Όταν για παράδειγμα υπάρχει υγρασία έξω από το σπίτι, υπάρχει και μέσα σαυτό.

Επίσης, τα καινούρια όργανα επηρεάζονται περισσότερο από τις καιρικές μεταβολές απότι τα παλιά. Απλώς ο κατασκευαστής έχει την υποχρέωση να σου ρυθμίσει όσες φορές χρειαστεί το όργανο έως ότου σταθεροποιηθεί.

“Χρυση τομη” και μεσος ορος,
δεν υπαρχει στο θεμα “τασεις” ενος οργανου,το καθενα ειναι “ατομο” με τις δικες του αναγκες…
(εκτος και αν ειναι “απροσωπο” μαζικης παραγωγης,οποτε ειναι στην τυχη του ή στις οποιες γνωσεις του ιδιοκτητη)

Για το καθε “ατομο” λοιπον,πρεπει να εχει προβλεψει ο κατασκευαστης,και να εχει δωσει τις αναλογες οδηγιες στον παικτη,
ωστε να ξερει τι πρεπει να κανει με το εν λογω οργανο (υποτιθεται οτι ο κατ/στης ξερει τι και πως το εχει φτιαξει).

Το ξυλο ειναι “ζωντανο” υλικο,και αντιδρα (απο ελαχιστα εως υπερβολικα) στις εναλλαγες θερμοκρασιας - ατμοσφαιρικης υγρασιας.

Οποτε το “ξεκουρδιζε” για ενα οργανο που “ζει” σε νησι πχ,και εχει δειξει ταση να “τραβαει” προς τα πισω,ειναι απολυτα λαθος!!!
Οπως και το αναποδο…

Το σοφοτερο,ειναι ο καθε παικτης να αγορασει ενα ΥΓΡΟΜΕΤΡΟ (υπαρχουν φθηνα ηλεκτρονικα) οποτε παρακολουθωντας τις μεταβολες της
ατμοσφαιρικης υγρασιας και των αντιδρασεων του οργανου,θα μαθει και πως “να του φερεται”…

Υπαρχουν μπρατσα που οχι μονο δε θελουν ξεκουρδισμα,(και ειδικα αν το οργανο ειναι στον πρωτο χρονο απο την κατασκευη)
αλλα θελουν ενα-δυο τονους πανω ωστε να παρει σιγα-σιγα την απαραιτητη καμπυλη εμπρος.

Μην ξεχναμε ομως οτι το ξυλο γενικοτερα δεν ειναι μεταλλο,και οταν μεινει καιρο σε ταση ιση με τη δυναμη του,
καποια στιγμη θα υποκυψει στον παραγοντα “ελαστικοτητα” που ειναι επισης ενα γνωρισμα του αγαπητου φυσικου υλικου,
οπως και το οτι ειναι ευπλαστο,κατι που υπερνικαει την ελαστικοτητα σε συνεχη ταση.

Ειναι λοιπον “στο χερι” του μαστορα να ξερει τι εφτιαξε και τι οδηγιες να δωσει,
και στο χερι του παικτη να τις εφαρμοσει ή να τις αγνοησει με τα αναλογα αποτελεσματα.

Αν οι οδηγιες που δωθηκαν και εφαρμοζονται ΠΙΣΤΑ εχουν κακο αποτελεσμα,τοτε φταιει ο οργανοποιος.
Αν οι οδηγιες ειναι σωστες αλλα δεν εφαρμοστουν,φταιει ο παικτης.
Αν δεν υπαρχει τιποτα και το οργανο παραμενει τελειο σε βαθος χρονου…
ή ο κατ/στης εχει κανει τελεια δουλεια (απο μαγκια ή απο τυχη),ή ο παικτης ξερει απο συντηρηση…
:wink:

εγω παντως πιστευω οτι τα προσεχω τα οργανα μου.και επειδη το θεμα ξεκινησε με το κουρδισμα ξεκουρδισμα γιαυτο εφερα ενα παραδειγμα.δεν αναφερα το συμβαν μου για να θιξω τον κατασκευαστη.απλα στο ποσα πραγματα μπορουν να συμβουν ,απροβλεπτα.και επειδη δεν εμπιστευομαι πλεον τους κατασκευαστες παραλαμβανω το οργανο σεταρισμενο και ποτε δεν το πειραζω(κουρδισμα ξεκουρδισμα)…αυτο που ξερει ο μαστορας αυτο θα δειξει απο τη πρωτη στιγμη.και οπιιαδηποτε πειραγματα ειναι ρισκο και εχουν απροβλεπτα αποτελεσματα.αυτο προσπαθησα να εκφρασω…εξαλου ηδη πολλοι κατασκευαστες για να φτιαξουν οργανα ελαφρια και ευκολοπαιχτα,βαζουν τη βεργα και ησυχαζει το κεφαλι τους.οργανακια ομορφα ,περιποιημενα,ελαφρια,με λεπτα μπρατσα,και ηχο αξιοπρεπη.και με τη βεργα ουτε ξαναασχολειται κανεις αν βρεξει αν χιονισει η ποσο υγρασια εχει εξω…σεταρισμα σε 5 λεπτα με ακριβεια χιλιοστου και τερμα .ο αμερικανος που βαζει 100 χρονια βεργες στις κιθαρες χαζος ειναι? σιγα μην καθοτανε να ασχοληθει με τον καιρο.φιλικα δημητρης

Καλα εκανες,
εγω τουλαχιστον δεν αναφερθηκα σε σενα,γενικα μιλησα! :wink:

Εδω πρεπει να σε διορθωσω:
Οι βεργες δε βοηθανε σε τιποτα εναντια στην υγρασια και τη θερμοκρασια.
Συστολη-διαστολη…εχουμε να κανουμε με ενα φυσικο φαινομενο που δεν χαλιναγωγειται…
Και οι ιδιες οι βεργες συστελλονται ή διαστελλονται με τη θερμοκρασια ως μεταλλικες,ενω δεν αντισταθμιζουν την πιεση
απο το “φουσκωμα” του οποιου ξυλου στη διαστολη του λογω αυξημενης υγρασιας.
Ακομα και αν η βεργα ειναι απο τις “ακαμπτες” και εμποδισουν το μπρατσο να εκτονωθει προς τα πισω,τοτε μπορει και να περιστραφει γυρω απ’τον αξονα του!

Για μενα,η καλυτερη “βεργα” για τα μπουζουκια,ειναι τα ιδια τους τα ταστα!
Με την προϋποθεση βεβαια,τα ξυλα του μπρατσου να ειναι σωστα επιλεγμενα,με γερες “κοντρες”,
και η ταστιερα να μη λειωσει πανω στο ταστοσυρμα απο την πιεση…:slight_smile:

P.s.: Δεν πρεπει να συγκρινουμε κιθαρες με μπουζουκια για ενα απλο λογο:
Οι κιθαρες εχουν περισσοτερη μαζα στο ξυλο του μπρατσου και λιγοτερη στην ταστιερα,ενω τα μπουζουκια αναποδα,δηλαδη παχια ταστιερα (7mm συνηθως) κατι που κατεβαζει τη βεργα πολυ χαμηλα με οτι αυτο συνεπαγεται…

οι μοντερνες κιθαρες εχουν 19mm-21mm παχος στο πρωτο ταστο και 21mm-24mm στο δωδεκατο .μιλαμε για συνολικο παχος μπρατσου μαζι με την ταστιερα,η οποια φτανει μαξιμουμ τα 6mm.γιαυτο ειναι ευκολοπαιχτες. τα μπουζουκια ξεπερνανε τα 24mm συνολο.με ταστιερα μαξιμουμ τα 8mm.αρα εχουν περισοοτερο ξυλο στο μπρατσο ,αρα η βεργα δεν παει τοσο βαθεια οσο στην κιθαρα…αρα αυτο συνεπαγεται οτι εχεις σταθεροτερη κατασκευη στο μπουζουκι,και ελαφρυτερο μπρατσο χωρις κοντρες.ενω η κιθαρα εχει μπρατσο απο maple η μαονι.αρκετα βαρυτερο…εαν το μπρατσο χωρις βεργα κουνησει 1mm ,στο δωδεκατο ταστο αυτο μεταφραζεται σχεδον 3mm αποσταση ταστου χορδης…οτι πρεπει για τοξο!!! ενω το μπρατσο με τη βεργα, οση απωλεια και να εχει η βεργα απο τον καιρο,με μια απλη ρυθμιση ειναι παντα στο πατο.σκευρωμενο οργανο με βεργα δεν ειδα ποτε.εκτος εαν ηταν πεταμενο.και επαναλαμβανω,αρκετοι οργανοποιοι σε ελαφρια και ευκολοπαιχτα οργανα βαζουν βεργα και βρηκαν την υσηχια τους.φιλικα δημητρης

Δημητρη,
Οι μοντερνες κιθαρες ειναι μονο μια κατηγορια κιθαρας,
που περιεχει τις δυο εξης υποκατηγοριες: Τις φτηνες και τις ακριβες.Και σιγουρα δεν εχουν μεσα τις ιδιες βεργες…
Εδω,μιλωντας για μπουζουκια δεν μιλαμε για τις βεργες που εχουν οι ακριβες κιθαρες (που χρειαζονται πολυ κοπο και χρονο στην τοποθετηση αφου τοποθετουνται σε καμπυλη και οχι με ενα απλο “λουκι” οπως οι συνηθεις στα μπουζουκια ή στις φτηνες κιθαρες).

Τα 6mm σε κιθαρα ειναι σπανια,τα 5 συνηθισμενα.Στο κεντρο της ταστιερας παντα,γιατι αν υπολογισουμε και το radius,στα πλαγια δεν ειναι καθολου 5 πια…
Στα μπουζουκια η ταστιερα ειναι σχεδον επιπεδη και τα 7 μενουν 7,εκτος αν πλανιστει σε αναποδη κλιση οποτε απο το 12 μεχρι το κοκκαλο λεπταινει σταδιακα,
αλλα και παλι οχι πανω απο μισο mm!Τωρα, ας προσθεσουμε και το μεγαλυτερο πλατος της κιθαρας.Οπως και την κωνικοτητα (απο nut προς γεφυρα).
Το μπρατσο ενος μπουζουκιου ειναι μακρυτερο βεβαια και ως προς τη μαζα τους γενικα,δεν ειναι και μακρια τα δυο τους…

-Το παχος του μπρατσου εχει να κανει μονο με τις διαστασεις του χεριου του παικτη,και τις ιδιαιτεροτες του,οχι με τη σταθεροτητα!(στα ορια παντα!!)
Για τη σταθεροτητα φροντιζουν τα ξυλα και το δουλεμα τους.Για να το πω πιο καθαρα:

Οποιος ξερει να διαλεγει τα ξυλα του και να βαζει τα ταστα του δε χρειαζεται καμμια βεργα!
Και σε τριχορδακι παιζει ανετα και 18πρωτο-20δωδεκα… :wink:

-Θα σου πω ενα ακομα ελαττωμα της βεργας στο μπουζουκι (εχει πολλα) :
Οταν η εν λογω βεργα (η αλουμινενια τυπου “Π” με τον αξονα μεσα στο Π,ή η αλλη με τις 2 λαμες και τη χοντρη βιδα)
ακινητοποιησει το μπρατσο,η απλη λογικη λεει οτι οι τασεις που μοιραζονταν στο οργανο,τωρα επιβαρυνουν αλλα σημεια του,πριν και μετα τη βεργα!
Ο κατασκευαστης πρεπει να τα εχει προβλεψει αυτα,αλλιως θα υπαρξουν παραξενα σκευρωματα πχ γωνια στο σημειο συνδεσης μπρατσου-σκαφους… :wink:
(αυτες οι 2 βεργες εχουν διαφορετικο τροπο λειτουργιας,αλλα και οι δυο δεν ειναι για χμ… “state of the art” οργανα,ισως για φτηνα παραγωγικα)

Αν υπαρχει μια βεργα που μπορει να λειτουργησει σε μπουζουκι,αυτη ειναι η “traditional” τυπου Gibson ή Fender κτλ,
και παλι χρειαζεται πολυ μελετη ωστε να μην αδυνατισει το μπρατσο στη συνδεση με το σκαφος,η στο γνωστο σημειο θραυσης των μπουζουκιων…

-Οταν μιλαμε για το “κουνημα” του μπρατσου,μιλαμε παντα για δεκατα,οχι για χιλιοστα!

-Παντα φιλικα,
Γιαννης

μα αυτες οι traditional τυπου fender kai gibson ειναι που εχουν τα προβληματα γιαυτο και ο stewart εχει κονομησει απο τα κιτ επισκευων βεργας για gibson kai για strat. οσο για τις κιθαρουλες τισ φτηνες που λές οντως βαζουν την απλη τη βεργα την ¨π¨¨ με τη βιδα μεσα στο ¨Π¨". εαν μια ibanez η μια jackson του χιλιαρικου με ταστιερα φλουδα και βεργα “Π” ειναι κιθαρα της πλακας ,η φτηνη παραγωγικα τοτε δεν εχω να πω τιποτε αλλο.ετσι και αλλιως η βεργα ειναι θεμα γουστου.οπως και η αδυναμια του μπρατσου στη συνδεση με το σωμα,ειναι αδυναμια στην ικανοτητα του κατασκευαστη…οπως και το παιξιμο ειναι γουστο…εγω μπουζουκι με action στο δωδεκατο ταστο πανω απο 0,8mm δεν καταδεχομαι να παιξω.με τοξα ας παιζουν αλλοι και ας βγαζουν οτι ηχο θελουν.οσο για τα δεκατα που ειπες συμφωνω.τι δεκατα τι χιλιοστα το αποτελεσμα ειναι ιδιο.εαν το μπρατσο αρχισει να σκευρωνει δεν παιζεις μπουζουκι.αλλα ειπαμε.δεμ πορεις να τα εχεις ολα.και καλο μπουζουκι,και ελαφρυ.και τελειο ηχο ,και ολοισιο να γαζωνει.κατι θα θυσιασεις.εγω πιστευω οτι με τη βεργα το μονο που θυσιαζεις ειναι λιγο ηχο(αν και αυτο συζητιεται).επισης εαν ο μαστορας ειναι καλος (κλεφτογιαννης ματζικας) παιρνεις μπουζουκι και με βεργα αν θες ,και χωρις, για μια ζωη και δεν κουναει ποτε.φιλικα δημητρης

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 01:33 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 01:10 —

και συμπληρωνω το εξης.το ανετο παιξιμο που ειπες ειναι υποκειμενικο για τον καθενα.εγω μιλαω για εργοστασιακα σετταρισματα απο τις μεγαλυτερες εταιριες στο κοσμο.οχι απο το μπαρμπανικολα που φτιαχνει μπουζουκια μονο να ακουγονται καλα.οποιοδηποτε σεταρισμα με action πανω απο 1,2mm στο δωδεκατο ταστο ειναι επιεικως απαραδεκτο.και η κιθαρα οπως θα ξερεις εχει και relief.πατωντας πρωτο και τελευταιο ταστο η χορδη πρεπει να εχει 0,3-0,5 mm απο το δωδεκατο ταστο.ετσι ρυθμιζεις τη βεργα.το μπουζουκι δεν εχει relief.μπορεις να το σεταρεις στο πατο εαν εισαι γνωστης.αρα προβλημα δεν εχουν τα μπουζουκια ουτε οι βεργες.εχουν τα μυαλα τους και η τσεπη τους.πηγαινε αν θες στο ματζικα,παιξε ενα οργανο 2500ε με βεργα,και θα δεις αν λεω χαζομαρες.και ρωτα τον και τη γνωμη του.εμενα ουτε φιλος μου ειναι ουτε κολλητος μου.απλα ειναι φανταστικος οργανοπαιχτης,και οταν παιζεις καλα φτιαχνεις και οργανα καλα γιατι ξερεις τις απαιτησεις του παιχτη…εαν σε νοιαζει μονο η κονομα φτιαχνεις οργανα να ακουγονται καλα και να κουνανε οταν συνεφιασει…υπαρχει και αλλο site με συνεντευξεις οργανοποιων οπου θα δεις σε ποσα διαφωνουνε,και τι κολπα κανουν για να κερδισουν ενα πελατη.με πρωτο οπλο τον ηχο που συχνα χανεται…“ακου οργανο μου ειπε καποτε ενας” κανει 3500ε…φοβερο μαστορα μου λεω,σα καμπανα,μονο που στο τελειωμα της ταστιερας χωραγανε 3 πενες heavy της fender.ητοι 3mm αποσταση.για κηνηγι ηταν οτι επρεπε…μεγαλη κλοπη φιλε και μεγαλη κοροιδια γιαυτο και θα ειμαστε παντα στο σκοταδι.γιατι ο καθενας φτιαχνει μια θεωρια για να πουλησει και μετα φταινε τα συννεφα…οταν αγοραζεις μια κιθαρα ομως υπαρχει manual με εργοστασιακες προδιαγραφες και ρυθμισεις,και δεν μπορει να σου πει μετα συνεφιασε,η εσπασε το καραολο,η φταιει το αδυνατο σημειο ο τακος.εδω μας φταινε μονο τα μπρατσα και οι τακοι και η συνδεσεις.φιλικα δημητρης

επισης εαν ο μαστορας ειναι καλος (κλεφτογιαννης ματζικας) παιρνεις μπουζουκι και με βεργα αν θες ,και χωρις, για μια ζωη και δεν κουναει ποτε.φιλικα δημητρης

Υπάρχει μια αντίφαση σαυτό που είπες.

Αφού δεν κουνάει με τίποτα όπως λές, γιατί τότε να φτιάχνουν δύο κατηγορίες με βέργα και χωρίς βέργα.
Η απάντηση βέβαια είναι ότι επειδή σπάνια θα βρείς μπουζούκι που να μήν επηρεάζεται από την υγρασία, μερικοί χρησιμοποιούν τη βέργα.

Και μια παράκληση αγαπητέ Δημήτρη.
Αν μπορείς γράφε με παραγράφους γιατί είναι πολύ κουραστικό να διαβάσει κάποιος το μύνημά σου.