Δημητρη,
συγγνωμη δηλαδη,
αλλα διακρινω μια συμπεριφορα “μαρκετιστα” στα ποστ σου!
Μαλλον προσπαθεις να “προμοταρεις” τα μπουζουκια με βεργα…
Εχεις καποιο εμπορικο συμφερον,ή εισαι απλως θαυμαστης των μαστορων που αναφερεις?
Για μενα δεν συγκρινονται (αν και ειναι και οι δυο “παραγωγικοι”,ο Κλεφτογιαννης ειναι οντως καλος μαστορας,με μεσαια παραγωγη,ενω ο Ματσικας καλος βιοτεχνης με μεγαλη παραγωγη,και μετα το cnc παει για καλος βιομηχανος.Συν οτι ειναι εμπορος και εισαγωγεας).
Οταν μιλαμε για “Μαστορα” μιλαμε για καποιον που ασχολειται Ο ΙΔΙΟΣ με το καθε οργανο
(κατι που κανει ο Κλεφτογιαννης,ενω ο Ματσικας δεν μπορει εκ των πραγματων με τοση μαζικη παραγωγη,απο “τουριστικα” μεχρι πανακριβα).
-Στις υγρασιες τωρα,το προβλημα δεν ειναι “στην υγρασια” γενικα,αλλα στις αποτομες εναλλαγες υγρασιας-ξηρασιας (συν τη θερμοκρασια) κατι που με τη μεταβολη του κλιματος τελευταια “κουναει και βραχια”…καθε λιγες μερες μερες,ειτε εχουν βεργα ειτε οχι…
Αυτο που πρεπει να εχει προβλεψει ο μαστορας,ειναι το ποσο αντιδρουν τα ξυλα που θα χρησιμοποιησει στο φαινομενο της συστολης-διαστολης,και αν αντιδρουν πολυ,ειναι φυσικα ακαταλληλα για οργανα! (η πορτα της γιαγιας μου πχ που φουσκωνει-ξεφουσκωνει συνεχεια δεν κανει για οργανα,οσο παλια κι’αν ειναι).
Και δεν νομιζω οτι στα εργαστηρια μαζικης παραγωγης γινεται τετοια επιλογη,ισως μονο για τα ακριβα τους…(αλλιως ανεβαινει το κοστος παραγωγης και τα φτηνα ακριβαινουν!)
-ΔΕΝ πρεπει σε καμμια περιπτωση να συγκρινουμε μαστορους με διαφορα στο μεγεθος παραγωγης τους!!!(η στην ποιοτητα παραγωγης).
Εδω ειναι και η “μαγκια” του μαστορα:
Η επιλογη της ξυλειας και το δουλεμα της ειναι που θα εχει τα σιγουρα αποτελεσματα,και οχι η βεργα.
“Φασον” μπορει ευκολα να μαθει να δουλευει ο καθενας και να φτιαχνει ομορφα οργανα και με τελειο φινιρισμα,αυτο ομως δεν κανει κανεναν “οργανοποιο”.Θα ειναι οργανα,ή θα ειναι ομορφα επιπλα??..
Οσον αφορα τις βεργες,
να σου πω οτι οι “traditional” εχουν προβλημα μονο αν ειναι κακοκατασκευασμενες ή κακοτοποθετημενες.
Αλλα ακομα και αν ειναι τελειες,θα εχουν προβλημα αν τις αγγιξουν χερια απειρα.Ειναι πολυ ευκολο να καταστραφει μια βεργα,κι αν δεν καταστραφει η ιδια,θα καταστραφουν τα σημεια εδρασης της,δηλαδη το ξυλο…
Το ιδιο μπορει να συμβει φυσικα και με τις αλουμινενιες,αφου το σπειρωμα τους ειναι σαφως πιο μαλακο απο τις σιδερενιες-ατσαλινες.(ασε που ενω οι traditional κανουν τη δουλεια τους πιεζοντας κυριως στις ακρες τους,οι ισιες (αλουμινενιες ή οχι),πιεζουν στο κεντρο τους προσπαθουν δηλαδη να “ξεκολλησουν” την ταστιερα απο το μπρατσο!!)
Ομως,καλο ειναι να μην το “κουραζουμε” εδω με τις βεργες,το θεμα ειναι το προβλημα της υγρασιας,
ισως θα’πρεπε να ανοιξουμε ενα τεχνικο θεμα για τις βεργες,τα ειδη και τη λειτουργια τους,
εχει πολυ κουβεντα.
-Οσο για τις κιθαρες και δει τις ηλεκτρικες,αστο καλυτερα,γιατι και δεν “κολλανε” εδω,
και παραειμαι εκπαιδευμενος με δαυτες…!
-εντιτ-
Στη φωτο τρεις διαφορετικοι τυποι βεργας:
Ατσαλινη “traditional” με μπρουτζινο παξιμαδι,σιδερενια τυπου “π” “διπλης κατευθυνσης”,
και η αθλιοτερη ολων:Σιδερενια με μια βεργα και ενα ελασμα,με λειτουργια οπως οι αλουμινενιες 2 ελασματων…