Δημοσιεύτηκαν τα πρακτικά του 5ου σεμινάριου-συνάντηση για το ρεμπέτικο τραγούδι στη Σκύρο: “Λαογραφικό μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς” 14-21 Ιουλίου 2013 Μπορείτε να τα δείτε στο παρακάτω link:
http://www.parapetamenoi.gr/images/pdfs/praktika5ou.pdf
1 «Μου αρέσει»
Εύγε.
Ήδη ψιλοδιάβασα διαγώνια δύο εισηγήσεις:
[FONT=times new roman]- Οι ονομασίες των δρόμων στα ρεμπέτικα τραγούδια - Σπύρος Γκούμας. Τα λέει λίγο αλλιώς (λίγο πιο σωστά) απ’ ό,τι η κλασική θεωρία δρόμων. Παρατηρήσεις μπορεί βέβαια να κάνει κανείς, αλλά κάτι που έχω να επισημάνω ως θετικό είναι ότι πολλοί που ρωτάνε «πείτε μου μερικά παραδείγματα τραγουδιών στον τάδε δρόμο» θα βρουν εκεί απαντήσεις.
- Ο (Ελληνοαμερικανός;) τραγουδιστής Α. Κωστής και ο συνθέτης, τραγουδιστής και κιθαρίστας Κώστας Μπέζος - Νίκος Πολίτης. Αμ ώστε έτσι! Γι’ αυτό λοιπόν όταν έγινε η σχετική συζήτηση είχες τόσο τεκμηριωμένες απαντήσεις!
(Πήγα να κάνω ένα τίτλο κόπι-πέιστ από το πδφ και μου ξεκούρντισε εντελώς τις γραμματοσειρές στο μήνυμα! ) :245:
[/FONT]
1 «Μου αρέσει»
Μα η συζήτηση εδώ είχει γίνει πολύ πριν το σεμινάριο. Το μόνο που έκανα εγώ ήταν κάποιες προσωπικές σκέψεις βασισμένες κυρίως στη λογική, όχι σε νεώτερα στοιχεία που δεν υπάρχουν.
Ούτως ή άλλως, την όλη υπόθεση την είχε ψάξει ο Κουνάδης από αρκετά νωρίς και το 1996 θεώρησε ότι η έρευνά του είχε συμπληρωθεί και τη δημοσίευσε στο Δίφωνο. Βέβαια, τα συμπεράσματα που βγήκαν δεν ήταν εντελώς σωστά: στις επί μέρους ηχογραφήσεις είναι φανερό ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές χροιές φωνής στα τραγούδια και ο Κουνάδης, εσφαλμένα κατά τη γνώμη μου, θεώρησε ότι η “άλλη” φωνή ήταν ο Τέτος Δημητριάδης. Ακόμα, κάθε φορά που θα ιδωθούμε τσακωνόμαστε…
Εφόσον ο Κωστής ειναι αστός κιθαρίστας , χαβάγιες κλπ πρέπει να τοποθετηθεί η τεχνική του εντός του ίδιου πλαισίου με άλλους κιθαρίστες της εποχής που μας άφησαν παρτιτούρες αλλά όχι σόλο ηχογραφήσεις. Στις εκδόσεις Γαϊτάνου (που έβγαλαν και τη μέθοδο χαβάγιας του Αρίσταρχου Δημητρίου) βρίσκουμε διασκευές διάφορων δημοτικών τραγουδιών από Ξανθόπουλο, Γιώργο και Σταμάτη Τυρταίο, διάφορους συρτούς, ζειμπέκικους, το αλανάκι, το Χορ χορ αγά κλπ πάντα για κιθάρα παιγμένη με δάχτυλα με μπάσα και μελωδία, και κάποιες περιπτώσεις ανοιχτών κουρδισμάτων (divertissement του Carcassi σε Μι+, Retraite Espagnol (το περίφημο Spanish Fandango) σε Σολ+)