Εγώ πάλι έχω την αντίθετη εντύπωση, ότι στο ίντερνετ γενικά βρίσκεις περισσότερα απ’ όσα έχουν βγει σε σιντί.
Είναι τραγούδια ψηφιοποιημένα κατευθείαν από τις πλάκες του γραμμοφώνου που έχουν διάφοροι συλλέκτες. Αυτή η χρήση του ΥΤ ειδικά, όχι μόνο για βιντεάκια (όπως ήταν εξ αρχής) αλλά και για μουσικές κάθε είδους, ξεκίνησε τα χρόνια που ο δίσκος και το σιντί είχαν ήδη αρχίσει να πεθαίνουν. Ό,τι είχε βγει μέχρι τότε σε δίσκους και σιντί, αυτό ήταν. Σπανιότατες οι εκδόσεις που έγιναν έκτοτε (συγκεκριμένα για Βαμβακάρη δεν έχω υπόψη μου να έγινε καμία). Η δραστηριότητα όμως με τα ανεβάσματα από 78ρια συνεχίστηκε και κορυφώθηκε, και συνεχίζεται ακόμη.
Όπως λέει κι ο Χρήστος, η πιο αξιόπιστη μεριά όπου μπορείς να βρεις πολλά, με καλή ηχητική ποιότητα, υπεύθυνη τεκμηρίωση, και ταξινομημένα, είναι το Σίλαμπς.
Μιας και ήρθες στο κατάλληλο μέρος, όπου ξέρουμε τα πάντα, ( 
) δες εδώ:
Edit: Α, το είπε ήδη ο Χρήστος! 