Διαβάζοντας το εξαιρετικό βιβλίο του κ. Φρονιμόπουλου,
«Ο Ταμπουράς του Μακρυγιάννη και η οργανοποιία του Λεωνίδα Γαΐλα»
μαθαίνουμε ότι οι πυρογραφίες στο καπάκι του ταμπουρά του Μακρυγιάννη εμφανίζονται επίσης και σε ένα σκίτσο της εποχής, το οποίο επιβεβαιώνει τον κατασκευαστή του οργάνου.
Θα ήθελα να μοιραστώ αυτή την ιστοσελίδα και συγκεκριμένα αυτό το όργανο, το οποίο πιστεύω έχει τις ίδιες πυρογραφίες με τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει περίπτωση να είναι δουλειά του ίδιου κατασκευαστή.
(επεξεργασία: όχι ίδιες πυρογραφίες αλλά σχέδια που ίσως έχουν ομοιότητες)
Αλέξανδρε, το όργανο στο οποίο παραπέμπεις (μία πολύ χοντροκομμένη λύρα) δεν βλέπω να έχει καμμία συγγένεια με τις πυρογραφίες (ή τα γενικότερα οργανολογικά χαρακτηριστικά) του Γαΐλα, εκτός από τη χρήση πυρωμένου σίδερου. Μόνο τελίτσες παράγει το σίδερο αυτού του τεχνίτη, ενώ ο Γαΐλας χρησιμοποιεί πλήθος ολόκληρο γραμμικών σύνθετων μοτίβων ακτινωτών, παράλληλων και άλλων.
έχετε δίκιο κύριε Νίκο. οσο τα συγκρίνω καταλήγω και εγώ στο ίδιο συμπέρασμα. Η ιδέα της πυρογραφίας σε μουσικό όργανο μου φαίνεται ασυνήθιστη και, βλέποντας την λύρα, ο ταμπουράς του Γαΐλα είναι το μοναδικό παράδειγμα που μου ήρθε στο μυαλό.
με τέτοιες στάμπες είχα δει και ένα οργανάκι μεταξύ ταμπουρά και μπαλαλάικας από τη γεωργία, που είχε φτιάξει μόνος του ένας παππούς.
επίσης πυρογραφίες έχει και το μπουζουκάκι μου του καφετζόπουλου!
Είναι πολίτικη αυτή η λύρα; Δε θα ορκιζόμουν. Και οι συντάκτες του σχετικού κειμένου κρατάνε τις επιφυλάξεις τους: ίσως, γράφουν, είναι μια λύρα πριν από την εποχή που η λύρα μπήκε στην αυλική μουσική, τότε που χρησιμοποιόταν σε λαϊκές τελετές σαν τα κετσέκια (τα οποία έχουμε ξανασυζητήσει). Αυτό μου φαίνεται κι εμένα πιθανόν.
Μπορεί γεωγραφικά να προέρχεται βέβαια από την Κ’πολη, με πολλή δυσκολία όμως θα εντασσόταν στον οργανολογικό τύπο της «πολίτικης λύρας».
Αν οι χορδές (που μοιάζουν εντέρινες, έτσι δεν είναι;) είναι οι αυθεντικές, αν και βέβαια αυτό είναι δύσκολο από το 1889, τότε στάνταρ είναι θρακιώτικη ή κάποια άλλη λαϊκή λύρα εκείνης της περιοχής. Όσο για το άνισο μήκος των χορδών, δεν είναι αποκλειστικότητα της πολίτικης λύρας (έτσι είναι στα περισσότερα μέρη, και όσο πάμε στο παρελθόν έτσι ήταν σε όλο και περισσότερα μέρη).
