Δεν θυμάμαι να έγραψα κάπου ότι οι αρχαίοι Έλληνες ανακάλυψαν την φωτιά. Προφανώς και υπήρξαν δάνεια, όχι μόνο από τους Βαβυλώνιους αλλά και από τους Αιγύπτιους. Αυτό που έγραψα είναι ότι οι Πυθαγόρειοι έθεσαν τις βάσεις για μια θεωρία κοσμικής αρμονίας που μέσω του Πλάτωνα (Τίμαιος και Μύθος του Ηρός) πέρασε στον ρωμαϊκό κόσμο.
Και ξαναλέω: Ο Ιάμβλιχος γράφει την βιογραφία του Πυθαγόρα 800 χρόνια μετά τον θάνατο του τελευταίου, έχοντας υπόψη του υλικό εξαιρετικά αμφίβολης ακρίβειας.
Δεν περίμενα να πειραχτείς. Δεν ήταν σε καμιά περίπτωση προσωπικό, γι αυτό και χρησιμοποίησα πληθυντικό αριθμό.
Εεε, φοβάμαι ότι είναι το μοναδικό λογικό απ’ τα 13 σημεία, ίσως μαζί με το #1, αλλά αυτό επειδή πριν δεκαετίες είχα πάθει τρομερή γαστρεντερίτιδα από κουκιά (φρέσκα, με τα ξερά δεν υπάρχει πρόβλημα)….
Έχεις απόλυτο δίκιο, εδώ τα δικά μου μάτια βγήκαν τώρα που το ξαναδιάβασα!
Όσο για τα κουκιά, εκτός από τις αιγυπτιακής προέλευσης μυστηριακές και μαγικές ιδιότητες που τους απέδιδαν, ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός εξηγεί την σημασία της αποχής ως αποχή από τα πολιτικά αξιώματα, αφού στην αρχαιότητα ψήφιζαν με κουκιά. Βέβαια, πολύ απλά μπορεί κι ο ίδιος ο Πυθαγόρας να την έπαθε από αυτά και να τα μίσησε, κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ…
Ο Περικλής το κατάλαβε ότι δεν απάντησα σε σένα συγκεκριμένα.
Δεκτό, έγινε παρανόηση.
Αυτό που γράφω είναι μία από τις εξηγήσεις γιατί ο Πυθαγόρας λατρεύεται τόσο πολύ από κόσμο συγκεκριμένης ιδεολογίας. Χωρίς να παραγνωρίζεται η συμβολή του στην επιστήμη, πολλά από αυτά που του αποδίδονται θεωρούνται θέσφατα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. (Σαν τον Αριστοτέλη ένα πράγμα.) Εκεί είναι η ένστασή μου.
Η ιστορία όμως μάς λέει, ότι και ο ίδιος ο Πυθαγόρας και οι μαθητές του, όσο ζούσε μάλιστα, ανακατεύτηκαν μια χαρά με την πολιτική. Και τα πήγαν τόσο καλά που ο λαός της εποχής σκότωσε αρκετούς και έκαψε την σχολή.
Οπότε μάλλον στα κουκιά κυριολεκτικά αναφερόταν.
Δεν γνωρίζω αν ο “διωγμός” των πυθαγόρειων ήταν αποτέλεσμα της κακής τους διακυβέρνησης ή συκοφαντιών. Υπάρχουν αναφορές που δείχνουν ότι έχαιραν ιδιαίτερης εκτίμησης από τον λαό. Σε κάθε περίπτωση όμως, και για να το συνδέσω με τα προηγούμενα, υποθέτω πως το απόφθεγμα που αναφέρεις ίσως να έχει να κάνει με τις ταραχές που ξεκίνησαν οι Κυλώνειοι στον Κρότωνα.
Με αυτό έχει να κάνει. Με τον Κύλωνα στον Κρότωνα, αλλά…
Πρόσεξε πως παρουσιάζεται το θέμα:
“Υπήρχε ένας άντρας από τον Κρότωνα, ο Κύλων, που παρότι καταγόταν από αριστοκρατική γενεά και διέθετε πλούτο μεγαλύτερο από των άλλων πολιτών, δεν διέθετε ευγενή χαρακτήρα αλλά ήταν φορτικός, βίαιος και τυραννικός” Χάλια ο τύπος.
" Αυτός λοιπόν πίστευε πως έπρεπε να γίνει μέτοχος και στην φιλοσοφία του Πυθαγόρα και να γίνει δεκτός μεταξύ των μαθητών. Προσήλθε στον Πυθαγόρα αυτοεπαινούμενος και επιθυμώντας να γίνει μαθητής του. Όμως ο Πυθαγόρας διακρίνοντας από τη φυσιογνωμία του ανδρός και από άλλα σημάδια το ποιόν του, τον διέταξε αμέσως να φύγει και να επιστρέψει στις ασχολίες του." Ακόμα πιο χάλια ο τύπος.
“Φαίνεται πως υπήρχαν και πολιτικά αίτια όμως για το μίσος του Κύλωνος διότι ήθελε να μεταβάλει το πατροπαράδοτο πολίτευμα του Κρότωνος που όριζε ορισμένο αριθμό πολιτών με το δικαίωμα να συμμετέχουν στην εκκλησία του δήμου (οι «χίλιοι»). Ο Κύλων ήθελε να συμμετέχουν όλοι, ώστε να μπορεί να εξαγοράζει πολιτική δύναμη, δωροδοκώντας πολλούς από εκείνους. Όμως, σε αυτά του τα σχέδια εναντιώθηκαν οι Πυθαγόρειοι Κροτωνιάτες Αλκίμαχος, Δείναρχος, Μέτων και Δημοκίδης.” Ορίστε? Όλοι? Δηλαδή ήθελε να συμμετέχουν όλοι και όχι οι χίλιοι? (Παράλογο ακούς?) Και οι “άριστοι” κύριε? Είναι γνωστό σε όλους ότι είναι πιο εύκολο να εξαγοράσεις πολλούς παρά λίγους. (Not!).
“Οι καλούμενοι Κυλώνειοι συνέχιζαν να προκαλούν προβλήματα προσπαθώντας να υποκινήσουν ταραχές και στάσεις και σε άλλες πόλεις, όσες ήθελαν να ρυθμίζονται τα πολιτικά ζητήματα από Πυθαγόρειους. Για ένα διάστημα επικρατούσε η καλοκαγαθία των Πυθαγορείων αλλά σιγά σιγά οι ίδιοι έπαυσαν να φροντίζουν για την διακυβέρνηση των πόλεων, εξ αιτίας της αδιαφορίας που έδειξαν οι πόλεις για το κακό που έγινε εις τον Κρότωνα και επίσης λόγω της απώλειας των ικανότατων προς πολιτική διακυβέρνηση ανδρών”. Και έτσι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για τους έλληνες λόγω ενός αχρείου για το προσωπικό του συμφέρον.
Οποιοσδήποτε συνειρμός με σημερινούς Άριστους δεν έχει καμιά βάση.
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/Πυθαγόρας
Η βικιπαίδεια και οι διάφορες έρευνες προφανώς παρουσιάζουν το θέμα ακριβώς όπως το παρουσίασαν οι βιογράφοι του Πυθαγόρα (Πορφύριος και Ιάμβλιχος), που σαν νεοπυθαγόρειοι/νεοπλατωνικοί μόνο αντικειμενικοί δεν μπορεί να ήταν…
Είναι γνωστό ότι τουλάχιστον οι μεγαλύτερες φιλοσοφικές σχολές της αρχαιότητας ήταν ελιτίστικες όπως και το ότι οι όποιοι διωγμοί μεμονωμένων φιλοσόφων ή σχολών έκρυβαν πρωτίστως πολιτικά ή και προσωπικά κίνητρα. Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν σε κάθε κατηγορία εμπλέκονταν τουλάχιστον ένας πολιτικός, το ιερατείο της εποχής και ένας ρήτορας…
Το τι έφτασε ως εμάς σήμερα είναι πολύ μικρό μέρος και οπωσδήποτε μέσα από μια ωραιοποίηση, που εξακολουθεί να υφίσταται. Οπότε η λύση είναι διάβασμα και εξερεύνηση με κριτική σκέψη, τουλάχιστον σε αυτό που σε ενδιαφέρει. (Δεν αναφέρομαι προσωπικά σε σένα).
Εγω μιλησα για την ουσια σε λιγο θα μας πειτε οι κλιμακες και τα τετραχορδα ειναι τουρκικης προελευσης οπως και τα κομματα τα οποια και αυτα ο πυθαγορας μιλησε για 72 διαστηματα και σκανε οι τουρκοι και τα κανουν 52 τα κλεφτρονια και εσεις τα τρωτε επισης για τους δρομουσ εδω εχει πολυ γελιο ασ πουμε το σουζινακ μεγαλη ανακαλυψη των τουρκων ε ? να γελασω η να κλαψω μια μελωδικη μινορε πχ ΛΑ ΣΙ ΝΤΟ ΡΕ ΜΙ ΦΑ ΔΙΕΣΗ ΣΟΛ ΔΙΕΣΗ ΛΑ ΠΑΙΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗ 5 ΒΑΘΜΙΔΑ ΕΙΝΑΙ μεγαλη ανακαλυψη των τουρκων ΣΟΥΖΙΝΑΚ πω πω πω φαε σανο ελληνα
Έλα που δεν είναι αυτό το Σουζινάκ
και μη σου πω πως δεν υπάρχει μακάμ που αντιστοιχεί απόλυτα στη μελωδική ελάσσονα.
Τώρα σοβαρά, αν θέλεις κάποια στιγμή να συζητηθει ήρεμα και ανθρώπινα το θέμα, ίσως μάθουμε όλοι κάτι.
Μέχρι τότε, φοβάμαι πως απλά θα τρώμε τα μουστάκια μας και είναι λίγο κρίμα.
Καλημέρα.
για πες μας τη διαφορα μεταξυ <<τουρκικου μακαμιου>> βυζαντινου τροπου και το χωρισμα του πυθαγορα σε 72 διαστηματα ι οποιος τα ειπε ολα αρα τα περι 53 διαστηματων των λεγομενων τουρκικων δρομων ειναι κοπια τοσο απλα .οσο για το θυληπρεπες ακουσμα δεν ειναι προσωπικη αποψη αλλα των αρχαιων μουσουσουργων φιαβασε λαμπελετ ισως σε βοηθησει τελος παντων εμενα το θεμα ειναι ενα τα περιμακαμιων τα θεωρω τροπους μια ματζορε η μινορε κλιμακας μιλαω σαν μουσικος τα περι ζουζινακ κουρντι καρτσιγιαρ τα θεωρω κολημα …αν τα καποιος καταλαβει τα τετραχορδα του πυθαγορα κανει οτι γουσταρει η μουσικη ειναι εξελιξη και πορεια προς την ελευθερια του πνευματος και οχι του κοληματος συνεχιστε να ψαχνετε το σουζινακ καλημερα
Μιας και μόλις το διάβαζα κι εγώ, μεταφέρω μια πληροφορία που έχει σχέση και μ’ ένα από τα σκέλη της παρούσας συζήτησης:
Κάποιο ανέκδοτο (=ιστορία από την ζωή) του Πυθαγόρα μάς είναι, λέει, γνωστό μόνο από τον Μ. Βασίλειο. Εφτά αιώνες απόσταση, έτσι; Βέβαια, πιθανόν ο Μ. Βασίλειος να το ήξερε από κάποιο παλιότερο έργο που σήμερα δε σώζεται, και όχι …από στόμα σε στόμα, αλλά τέλος πάντων έχουμε άλλη μία ένδειξη για το πόσο επιφυλακτικοί πρέπει να είμαστε απέναντι στις πληροφορίες για τον Πυθαγόρα.
αλλά με παράσυρε το ρέμα. 
