Σήμερα (25.1.2021) το άκουσα στο Δεύτερο, που του είχαν αφιέρωμα-μνημόσυνο, αλλά η είδηση είναι της περασμένης εβδομάδας.
Ο Θεολόγος Γρύλλης υπήρξε, κατά τον περασμένο αιώνα, ο κυριότερος εκπρόσωπος της τσαμπούνας προς το ευρύ κοινό. Συνεργάτης του Καρά και της Σαμίου, με αναλόγως έντονη παρουσία στη δισκογραφία (πολύ μεγαλύτερη από όλους τους υπόλοιπους τσαμπουνιέρηδες μαζί), σε εκπομπές, συναυλίες, γενικά ήταν αυτός που ήξεραν όλοι όσοι ήξεραν έναν μόνο τσαμπουνιέρη και αυτός στον οποίο θα ανέτρεχε όποιος ήθελε να μάθει γι’ αυτό το όργανο που, εκείνα τα χρόνια, ήταν παραμελημένο, ξεχασμένο, και διήγε μια κρυφή ζωή.
Γύρω στο 2000 αυτή η κατάσταση άγνοιας και λήθης άρχισε να ανατρέπεται. Η συμβολή του Γρύλλη στην εκ νέου ανακάλυψη της τσαμπούνας υπήρξε σημαντική. Ο ίδιος κατέστη σημείο αναφοράς για όλους τους νεο-τσαμπουνόφιλους, σε αρκετούς μάλιστα έδωσε ο ίδιος το κίνητρο να ασχοληθούν με το όργανο, με ηχογραφήσεις όπως η παρακάτω (η αγαπημένη του απ’ όλα όσα έχει γράψει, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη).
