Στο θέατρο “Κεντρικόν” που βρισκόταν στην πλατεία Κολοκοτρώνη, στις 20 και 22 Μάρτη 1961, για πρώτη φορά ήταν μαζί ο Μίκης Θεοδωράκης με το Μάνο Χατζιδάκι, σε δυο μοναδικές συναυλίες.
Την ορχήστρα της Ραδιοφωνίας διηύθυνε ο Μίκης, στο μπουζούκι ήταν ο Μανώλης Χιώτης και τραγουδιστές ο Μπιθικώτσης , ο Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα , η Μαίρη Λίντα και ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε, Τέρης Χρυσός.
Ο Μάνος Χατζιδάκις συμμετείχε φιλικά σε δύο κομμάτια παίζοντας πιάνο. Την παρουσίαση του προγράμματος έκανε η Μάρω Κοντού.
Η ανταπόκριση του κοινού ήταν πολύ μεγάλη, αλλά το τρακ του Μπιθικώτση το πρώτο βράδυ ήταν ακόμα μεγαλύτερο.
Ξεκινάει το τραγούδι “Σε πότισα ροδόσταμο”, αλλά δεν καταφέρνει να το τελειώσει.
Με τρεμάμενη φωνή, ζητάει συγνώμη και εγκαταλείπει τη σκηνή αφήνοντας το τραγούδι στη μέση, αναγκάζοντας έτσι το Μίκη να πάρει το μικρόφωνο και να τραγουδήσει εκείνος το τραγούδι.
Tην επόμενη μέρα, η είδηση αυτή κυριαρχούσε στις καλλιτεχνικές σελίδες των εφημερίδων…
Έλεγε ο ίδιος ο Μπιθικώτσης:
«Η ορχήστρα παίζει.
Έχει δώσει σήμα ο Μίκης κουνώντας τα χέρια του: πουμ, παμ, πουμ, παμ, πουμ, παμ.
Εγώ δε μπαίνω στο τραγούδι. Κάποια φορά, μπαίνω και λέω:
“Στον ά…”
Σταμάτησα.
Έχασα τα λόγια μου και λέω:
“Με συγχωρείτε, έχω τρακ, δεν μπορώ να συνεχίσω”.
Χειροκροτήματα, κακό. Ιδρωμένος, γύρισα πίσω στο καμαρίνι.
Ωστόσο, το πρόγραμμα συνεχίστηκε, αφού ο Μίκης Θεοδωράκης είπε ο ίδιος τα τραγούδια που επρόκειτο να τραγουδήσω εγώ.Στο μεταξύ, μέσα στα καμαρίνια ήταν αρκετοί ηθοποιοί: Χορν, Βουγιουκλάκη, Αλεξανδράκης, Κοντού και η Ειρήνη Παπά.
Μου λέει ο Αλεξανδράκης:
“ʽΑκου να δεις, κι εγώ έχω πάθει αυτό το τρακ”.
Ανοίγει ένα σπιρτόκουτο που είχε μέσα κάτι χάπια.
Πήρα ένα, ήπια κι ένα ποτήρι και συνήλθα, μου πέρασε το τρακ. Όταν ο Μίκης τελείωσε τα τραγούδια, ανέβηκα και πάλι στη σκηνή. Πρώτα πρώτα, είπα τον “Αητό” του Χατζιδάκι. Χειροκροτήματα και λουλούδια. Είπα ολόκληρο το πρόγραμμά μου, τη “Μαργαρίτα - Μαργαρώ” και τον “Επιτάφιο” του Γιάννη Ρίτσου.»
Όπως αποκάλυψε ο Αλέκος Αλεξανδράκης, το περίφημο χαπάκι που θαυματουργικά έδιωξε το τρακ του Μπιθικώτση, δεν ήταν παρά ένα ψίχουλο ψωμί…
Τα τραγούδια αυτά των δυο συναυλιών
[τέσσερα τραγούδια του Μάνου:
(" Αθήνα", “Κουρασμένο παλικάρι”, “Ο κυρ-Αντώνης”, “Το πέλαγο είναι βαθύ”)
και έξι του Μίκη, από τον κύκλο τραγουδιών “Πολιτεία”( “Βράχο-βράχο τον καημό μου”, “Σαββατόβραδο”, “Έχω μια αγάπη”, “Το παράπονο”, “Ο μετανάστης”, “Καημός”), τα οποία ερμηνεύτηκαν μοναδικά]
κυκλοφόρησαν σε δίσκο πρώτα το 1985 και σε cd αργότερα, το 1994.
Ο Μποστ απαθανάτισε μοναδικά με την πένα του το συμβάν την επόμενη μέρα, με τίτλο:
“Ανωμαλίε εις τας συναβλίε”…
νομίζω χρόνια είναι πάντα σοβαρός.