"Ο κατάδικος";

Ποιος γνωρίζει τους στιχους ενός τραγουδιου που έχει ερμηνεύσει ο Καζαντζίδης και μιλά για εναν κατάδικο;

Αρχιζει κάπως ετσι: “Στης φυλακης την πόρτα…”

Μάλλον είναι το τραγούδι που έχει τίτλο: «Του κατάδικου η μάνα».

Σπαρακτικό τραγούδι, σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και μουσική του Θόδωρου Δερβενιώτη, του ΄58, σκιαγραφεί ανάγλυφα το μετεμφυλιακό κλίμα στην Ελλάδα με τις πολιτικές διώξεις και φυλακίσεις, ίσως και τον κυπριακό ένοπλο αγώνα της ίδιας εποχής.

Το δράμα της μάνας, αλλά και του κατάδικου κορυφώνεται στο τέλος του τραγουδιού…
Ο Καζαντζίδης το απέδωσε μοναδικά με εκείνο το λυγμό της φωνής του που βγαίνει φυσικά και αβίαστα.

«Του κατάδικου η μάνα»

Μπρος στης φυλακής την πόρτα, περιμένει αποβραδύ
του κατάδικου η μάνα, το παιδί της για να δει.

Για φέρτε τον κατάδικο, η μάνα τον ζητάει,
δεν λογαριάζει σίδερα η μάνα σαν πονάει.

Δεν τη νοιάζει, δεν ρωτάει τι έχει κάνει το παιδί.
Είναι άρρωστη η μάνα και ζητάει να το δει.

Λίγο πριν να φέξει η μέρα και χαράξει η αυγή,
πήρε χάρη το παιδί της… Μα η μάνα είναι νεκρή!

Μια και αναφερθήκαμε σε τραγουδια του Καζαντζίδη.

Ποιος παιζει μπουζούκι σ΄αυτές τις εκτελέσεις της δεκαετιας του ΄50 χονδρικά;

Στα τραγούδια του Παπαϊωάννου, παίζει ο Παπαϊωάννου, στα τραγούδια του Κλουβάτου παίζει ο Κλουβάτος, στα τραγούδια του Μητσάκη παίζει ο Μητσάκης και στα τραγούδια του Χιώτη παίζει ο Χιώτης.
:slight_smile:
Είναι φυσικό στον Καζαντζίδη να παίζουν τα καλύτερα μπουζούκια. Ετσι θα βρεις τραγούδια με τους περισσότερους δεξιοτέχνες.
Αν θες μερικά χαρακτηριστικά παιξίματα της δεκαετίας του '50 σε τραγούδια με τον Καζαντζίδη:
“Αν ήξερες ποιος είμαι εγώ”, “Η κοινωνία με κατακρίνει” - Χιώτης
“Ασπρο πουκάμισο φορώ”, “Μακάρι να πεθάνω” - Σπόρος
“Ενας μάγκας στο Βοτανικό” - Καλδάρας-Καλφόπουλος
“Ψιλοβρέχει” - Μητσάκης
“Δε θέλω το κακό σου” - Παπαϊωάννου-Ποτοσίδης
“Συννεφιασμένη Κυριακή” - Παπαδόπουλος, (μαζί με άλλους) το εισαγωγικό ταξίμι του Παπαδόπουλου ήταν για πολλά χρόνια το σήμα δισκογραφικής εταιρίας)
“Ισως αύριο” - Μακρυδάκης
“Σαν τον πουλημένο σκλάβο” - Τσιμπίδης
“Το τραγούδι της φτωχολογιάς” - Παπαδόπουλος-Καρνέζης
“Βαθιά στη θάλασσα” - Τατασόπουλος-Τσιμπίδης
“Γεια σου Περαία αθάνατε” - Μπέμπης
“Ζιγκουάλα” - Αγγέλου
“Δεν βρήκα έναν άνθρωπο” - Ζαμπέτας (πιο αργά, το '63).

“Δεν βρήκα έναν άνθρωπο” - Ζαμπέτας (πιο αργά, το '63).
Ποιο ειναι αυτο?

Δε βρήκα έναν άνθρωπο τον πόνο μου να νιώσει
τώρα που καταστράφηκα κουράγιο να μου δώσει
Ρεφρέν:
Ως τα πέρα του κόσμου
κι ως την άκρια της γης
φτάνει ο πόνος ο δικό μου
που δεν ένιωσε κανείς.

Ο Ζαμπέτας παίζει με τσίτα ρεύμα!

Ευχαριστω, Άρη!

Μια ερωτηση ακομα. Στο φοβερό τραγουδι “Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά” , με τον Καζαντζιδη, ποιοι παιζουν;

Στο η κοινωνία με κατακρίνει, ο Χιώτης μάλιστα παίζει πολύ ωραίο μπουζούκι και φυσικά ήταν στις καλές του εποχές χωρίς ηλεκτρικό μπουζούκι. Μάλιστα στο συγκεκριμένο τραγούδι όταν το πρωτάκουσα, δεν τον αναγνώρισα τον Καζαντζίδη, γιατί ήταν πολύ άπειρη η φωνή του ακόμα

Αν και ο Άρης είναι πιο αρμόδιος να απαντήσει, νομίζω πως παίζουν οι Τατασόπουλος και Καρνέζης στο πραγματικά καταπληκτικό αυτό τραγούδι!

Το δεν βρήκα έναν άνθρωπο φοβερό τραγούδι του Στέλιου, απ τα πολύ καλά του. Να προσθέσω μερικές πληροφορίες για μπουζούκια και εγώ:

Ποιος είδε γλάρο στα βουνά: Νικολόπουλος-Παλαιολόγου
Στον δίσκο η ζωή μου όλη στα κομμάτια του Άκη πάνου: Καρνέζης-Νικολόπουλος
Κοινωνία ένοχη: Τατασόπουλος
Γειτονιά μου αγαπημένη: Ζαμπέτας-Χρ. Δημόπουλος
Νέα Ιωνία: Χρ. Νικολόπουλος
Να μην με λένε Στέλιο: Θ. Πολυκανδριώτης
Αυτοί που πρέπει να μιλήσουν: Μ. Καραντίνης
Για τα παιδιά: Νικολόπουλος
Ύμνος στη ζωή: Πολυκανδριώτης
Ξέρω νεκρούς: Παλαιολόγου
Ο γυάλινος κόσμος: Νικολόπουλος-Πολυκανδριώτης
Τώρα που φεύγω απ τη ζωή: Μακρυδάκης- Αθανασίου
Μαντουμπάλα: Μακρυδάκης-Αθανασίου
Αράπικα κορμιά: Κ. Παπαδόπουλος, Χ. Λεμονόπουλος, Β. Καραπατάκης
Εγώ και ο καημός: Νικολόπουλος
Εγώ με την αξία μου: Κ. Παπαδόπουλος, Β. Μπαλής, Β. Καραπατάκης
Είναι όλα μαύρα: Μητσάκης-Τατασόπουλος
Θλιμμένο δειλινό: Μητσάκης
Για μπάνιο πάω: Καλδάρας, Κλουβάτος
Εγώ θα σε γλιτώσω: Παπαϊωάννου
Η πληγωμένη μου καρδιά: Κλουβάτος
Ο γάτος: Παπαϊωάννου. Το νιαούρισμα το κάνει ο Ζαμπέτας.
Ο μπαρμπα-Γιάννης: Νικολόπουλος-Παλαιολόγου (κάνει και το ταξίμι στην αρχή)
Είδα κι έπαθα κυρά μου: Σπηλιόπουλος-Καλδάρας
Καταδίκασέ με κοινωνία: Σταματίου
Πυρ γυνή και θάλασσα: Αθανασίου-Καρνέζης
Πέφτουν τα φύλλα απ τα κλαριά: Μητσάκης
Μοναξιά και φτώχια: Μητσάκης
Ο ζωντανός ο χωρισμός: Μητσάκης
Τι να την κάνω την ομορφιά σου: Μητσάκης
Αλοίμονο στην μάνα μου: Σταματίου-Καρνέζης
Της βροχούλας το νεράκι: Μητσάκης
Τι γυρεύεις παλικάρι: Νικολόπουλος- Μαυρόπουλος
Εγώ ποτέ δεν τραγουδώ: Πολυκανδριώτης
Δεν μπορώ πια να βαστάξω: Σταματίου
Βαρέθηκα τέτοια ζωή: Μακρυδάκης-Καραμπεσίνης
Κωνσταντινούπολη: Λεμονόπουλος
Πως τα βαστάει ο Θεός: Μακρυδάκης
Στον Καναδά στην Βραζιλία: Παπαδόπουλος-Καρνέζης
Ήπια της πίκρας τα ποτήρια: Νικολόπουλος-Μαυρομιχάλης
Μια καινούργια κοινωνία: Μακρυδάκης
Σαν την καλαμιά στον κάμπο: Σταματίου
Μια παλιά ιστορία: Μακρυδάκης-Ζαμπέτας
Ότι αγαπάω εγώ πεθαίνει: Καραμπεσίνης
Καρδιά πληγωμένη: Καρνέζης-Παπαδόπουλος
Το πικραμένο αηδόνι: Μακρυδάκης- Καραμπεσίνης
Εγώ πονώ για σένα: Ζαμπέτας
Μη μου λέτε γι αυτή: Νικολόπουλος
Πάρε τ αχνάρια μου: Στουραίτης
Κέρνα με: Ζαμπέτας
Όταν μεθάει ο άνθρωπος: Νικολόπουλος, Στουραΐτης (που κάνει και το εκπληκτικό ταξίμι)
Μια μέρα πριν πεθάνω: Χιώτης-Σταματίου
Θεσσαλονίκη μου: Χιώτης
Άνοιξε και μετάνιωσα: Χιώτης
Παράπονο, Σαββατόβραδο, Βράχο βράχο,Μετανάστης, Το πέλαγο είναι βαθύ, Έχω μια αγάπη: Χιώτης
Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια: Νικολόπουλος-Αγγέλου
Πείνα: Νικολόπουλος-Αγγέλου
Ο απόκληρος της μοίρας: Χιώτης (μαγεύει σ αυτό το κομάτι)
Με το βοριά, Μεσάνυχτα που να σε βρω: Ζαμπέτας
Όταν βλέπετε να κλαίω: Νικολόπουλος-Στουραΐτης
Δεν θα ξαναγαπήσω: Νικολόπουλος-Στουραΐτης
Στο πιο όμορφο χαρέμι: Καραπατάκης
Μια Κυριακή στη φυλακή: Αθανασίου, Κλουβάτος
Μοίρα μου μ’ έχεις μισήσει: Κλουβάτος- Καλφόπουλος
Για μια καλύτερη ζωή: Παπαδόπουλος-Καρνέζης
Όλα εδώ πληρώνονται: Κλουβάτος-Αγγέλου
Παλιοζωή, γιατί με βασανίζεις: Κλουβάτος-Σπηλιόπουλος
Τα καλά παιδιά: Χιώτης-Σταματίου
Βράδιασε μες στο Γεντί Κουλέ: Μητσάκης
Η κοινωνία χάλασε: Σταματίου
Η μάνα του λεβέντη: Παπαδόπουλος-Καρνέζης
Υπάρχουν και καλά παιδιά: Χιώτης
Θέλω να πεθάνω: Χιώτης
Μετανιώνω και δακρύζω: Τσιμπίδης, Μπιθικώτσης
Καταστροφές και συμφορές: Αργ. Βαμβακάρης-Σπηλιόπουλος
Φεύγω θα ξενιτευτώ: Μπιθικώτσης (ναι, ο Γρηγόρης)
Μη με κλαίτε: Μπιθικώτσης
Κλαίω την καταδίκη μου: Χιώτης
Η φωτογραφία: Κλουβάτος-Γαβαλάς
Είμαι ένα κορμί χαμένο: Αγγέλου-Καλδάρας
Κατάδικος για πάντα: Τσιτσάνης
Το ξερα: Χιώτης
Την πόρτα μην μου κλείνεις: Καρνέζης-Παπαδόπουλος
Το ταξίδι της ζωής: Καραμπεσίνης
Τα μαλλιά τα γκρίζα: Ποτοσίδης
Ο χαλκάς της γης: Καρνέζης-Αθανασίου
Με μια αριστοκράτισσα: Κλουβάτος
Μέσα στα συνεργεία: Νικολόπουλος-Πολυκανδριώτης
Πολλές μάνες κλάψανε: Τατασόπουλος
Θα ξανατραγουδήσω: Νικολόπουλος-Παλαιολόγου
Γυρίζω απ τη νύχτα: Νικολόπουλος-Παλαιολόγου
Νυχτερίδες κι αράχνες: Νικολόπουλος-Ψαρρός
Το αγριολούλουδο: Νικολόπουλος-Παλαιολόγου
Πάει κι αυτός: Νικολόπουλος-Μπιθικώτσης
Υπάρχω, Κράτα καρδιά, Ποια είσαι εσύ: Νικολόπουλος-Μαυρόπουλος
Κάτω απ το πουκαμισό μου, Οι αισθηματίες: Νικολόπουλος-Παλαιολόγου
Μακρόνησα: Νικολόπουλος
Εγώ μαι αιτός: Στεργίου
Ζηλεύω τα πουλιά, Ανήμπορος, Αν ρωτάς να σουπω, Τα βιώματά μου: Πολυκανδριώτης
Άμα ήμουν άλλος: Παλαιολόγου
Έρχονται χρόνια δύσκολα: Καραντίνης
Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω πως σας κάλυψα γενικά με την δισκογραφία του Καζαντζίδη. Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα κομμάτια, αλλά αυτά κατάφερα να βρω. Πηγη: Κ. Μπαλαχούτης: Κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω. Η πορεία και τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη (2003)