Φίλες και φίλοι του Φόρουμ, καιρό τώρα, ήθελα να ξεκαθαρίσω την παρακάτω αμφιβολία για τον ξυλοδαρμό της Σωτηρίας Μπέλλου, από του χίτες αδερφούς Κατελαναίους, στον «Τζίμη τον χοντρό».
Πράγματι, το συμβάν αυτό έγινε την συγκεκριμένη περίοδο, όπως είχαμε επισημάνει στο αρχικό κείμενο. Όπως προκύπτει από την δραματική αφήγηση του Σώτου Αλεξίου στο βιβλίο του «Ο Ξακουστός Τσιτσάνης», η Σωτηρία Μπέλλου αρνήθηκε να τραγουδήσει το τραγούδι-παραγγελιά «Του αετού ο γιος», όπως της ζήτησε επιτακτικά ο ένας από τους τρεις αδερφούς Κατελαναίους.
Αντίθετα, άρχισε να τραγουδάει το «Κάποια μάνα αναστενάζει», αλλάζοντας τους στίχους «ο λεβέντης να γυρίσει από την μαύρη ξενιτειά» με τους στίχους «ο λεβέντης να γυρίσει από την μαύρη Ικαριά».
Την έκρηξη των αδερφών Κατελαναίων, οι οποίοι έβριζαν χυδαία την Σ.Μπέλλου από την πρώτη στιγμή που μπήκαν στο μαγαζί του Τζίμη, χαρακτηρίζοντας την «παλιοκομμούνι», «παλιοπουτάνα» και «βουργάρα», δεν μπόρεσε να αποσοβήσει ο Σπύρος Περιστέρης, ο οποίος βλέποντας την σκηνή άρχισε να παίζει στο πιάνο το τραγούδι «Του αετού ο γιος».
Οι δύο από τους τρεις αδερφούς Κατελαναίους, οι οποίοι όση ώρα ήταν στο μαγαζί κράδαιναν επιδεικτικά τα πιστόλια τους, ακολούθησαν την Σωτηρία Μπέλλου στις τουαλέτες και παρά την πρόθεση του μάγειρα του μαγαζιού να την υπερασπιστεί, την έδειραν, αφήνοντας την αιμόφυρτη.
Ο «Τζίμης ο χοντρός» μάλιστα ζήτησε από το συγκρότημα να βρει άλλη τραγουδίστρια, γιατί αλλιώς θα του καίγανε το μαγαζί.
Ο Β.Τσιτσάνης αναφέρθηκε χρόνια αργότερα, χωρίς πολλά λόγια, στο συμβάν της Μπέλλου με τους χίτες.
Στο γνωστό βιβλίο του Κώστα Χατζηδουλή, «Βασίλης Τσιτσάνης-Η ζωή μου το έργο μου», ερωτάται για την συνεργασία του με Σωτηρία Μπέλλου και απαντάει ως εξής:
Τσιτσάνης: Την πήρα μαζί μου, στου «Τζίμη» για δουλειά. Τότε πρωτοανέβηκε στο πάλκο με λαϊκό συγκρότημα. Μετά από λίγο καιρό κάτι συνέβη και έφυγε. Όχι με μένα, με το μαγαζί. Η συνεργασία μας όμως δεν σταμάτησε, στους δίσκους εννοώ, και συνέχιζα να γράφω για τη φωνή της…
Αν και θα περίμενε κανείς, μετά τον ξυλοδαρμό της, να σταματήσει κάθε συνεργασία με τον Βασίλη Τσιτσάνη, που τόσο αυτός όσο και οι άλλοι μουσικοί του συγκροτήματος παρακολούθησαν, χωρίς να επέμβουν, να δέρνεται από τους Κατελαναίους, η Σωτηρία Μπέλου συνέχισε να κάνει επιτυχίες με τον Τρικαλινό συνθέτη και τα επόμενα χρόνια σε δίσκους 78 στροφών.
Για να ξαναβρεθούν μαζί σε χειμερινό νυχτερινό κέντρο, έπρεπε να περάσουν 25 χρόνια. Το 1973, στο «Χάραμα» στην Καισαριανή, συνυπήρξαν στο ίδιο πάλκο μετά από ένα τέταρτο του αιώνα.
Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι υπήρξε συνεργασία των δύο καλλιτεχνών, Τσιτσάνη-Μπέλλου, σε καλοκαιρινό κέντρο διασκέδασης μετά τον «Τζίμη τον χοντρό» και πριν την συνεργασία τους στο «Χάραμα» το 1973.
Αλλά και αυτή η συνεργασία τους ήταν επεισοδιακή και είχε ένα όνομα. Μαρίκα Νίνου.
Στις αρχές του 1952 η σχέση Τσιτσάνη-Νίνου, που από το τέλος του 1949 ήταν συνέχεια μαζί τόσο στην δισκογραφία όσο και στο πάλκο, ήταν στο ναδίρ. Αιτία ήταν κατά τον Σώτο Αλεξίου, η αλαζονική συμπεριφορά της Νίνου έναντι του ίδιου του Τσιτσάνη αλλά και των συνεργατών του μουσικών.
Κορύφωση της ψυχρότητας στη σχέση τους αποτέλεσε το ταξίδι τους στην Τουρκία, στο τέλος του 1951. Εκεί η Νίνου φαίνεται να μην ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις της, χαμένη κάθε βράδυ στα στενά σοκάκια της Πόλης, παρέα με ομογενή μεγαλέμπορα, μετά το πρόγραμμα της. Κάτι που δεν είδε με καλό μάτι ο Τσιτσάνης.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνέχισαν στου «Τζίμη του χοντρού» για τους πρώτους μήνες του 1952. Η αλλαγή στην σχέση τους ήταν φανερή.
Ο Τσιτσάνης μη αντέχοντας τα τερτίπια της, για όλο το 1952, δεν της έδωσε να περάσει στους δίσκους ούτε ένα τραγούδι του. Αν και φαίνεται να ηχογραφεί 18 καινούρια τραγούδια εκείνη τη χρονιά, κανένα δεν είχε τη φωνή της Μαρίκας Νίνου.
Σαν να μην έφτανε αυτό, μετά το τέλος της χειμερινής περιόδου στου «Τζίμη», ο Τσιτσάνης ετοιμάζονταν να κλείσει σε θερινό νυχτερινό κέντρο χωρίς την Νίνου. Είχαν σταματήσει να επικοινωνούν μεταξύ τους μετά τον «Τζίμη τον χοντρό» και όταν ο Τσιτσάνης έμαθε ότι η Νίνου έκλεισε στην «Τριάνα» του Χειλά μαζί με τον Γιάννη Παπαϊωάννου, παρά τις αντιρρήσεις του Χιώτη, διάλεξε το δικό του νυχτερινό κέντρο.
Αυτό δεν ήταν άλλο από το «Φαληρικόν», στις Τζιτζιφιές, του Γ.Μαργωμένου.
Εκεί ο Τσιτσάνης συνεργάστηκε για δεύτερη φορά με την Σωτηρία Μπέλλου, η οποία είχε ήδη κλείσει συμφωνία με τον Μαργωμένο πριν ο Τσιτσάνης αποφασίσει να πάει στο «Φαληρικόν».
Μαζί τους ήταν ο Σπ.Περιστέρης, ο Ανέστης Αθανασίου, ο Νίκος Τουρκάκης, ο Γιώργος Μανισαλής, ο Μεταξάς στο ακορντεόν και ο Βάγιας στο βιολί.
Όπως όμως επισημάναμε, ούτε αυτή η συνεργασία τους στο πάλκο έμελλε να ολοκληρωθεί.
Σύμφωνα πάντα με τον Σώτο Αλεξίου και το βιβλίο του ο «Ξακουστός Τσιτσάνης», απ΄όπου προέρχονται όλες οι παραπάνω πληροφορίες, η Μαρίκα Νίνου έψαχνε τρόπο για να ξανασυναντηθεί στο πάλκο με τον Τσιτσάνη.
Η αρχική επιτυχία της στην «Τριάνα», με τον Παπαϊωάννου και τον Χιώτη, δεν κράτησε για πολύ. Με τις μέρες να περνούν, το κέφι της Νίνου λιγόστευε καθώς ένιωθε έξω από τα νερά της χωρίς τον Β.Τσιτσάνη. Αλλά και από τον Τσιτσάνη έλλειπε το μπρίο και η τσαχπινιά της Νίνου. Παρά την επιτυχία που είχε κάθε βράδυ με την Μπέλλου, προσπαθούσε να φέρει την Μ.Νίνου στο «Φαληρικόν». Είχαν αποκαταστήσει τις σχέσεις τους και έψαχναν τον τρόπο να ανταμώσουν πάλι.
Αλλά ποιος θα το έλεγε στην Μπέλλου;
Η αρχική πρόταση του Χειλά στην Σωτηρία Μπέλλου για κοινή συνεργασία της με την Μαρίκα Νίνου και τον Βασίλη Τσιτσάνη στο «Φαληρικόν», βρήκε την σφοδρή αντίθεση της.
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου γνωρίζοντας την αλληλεξάρτηση των Τσιτσάνη-Νίνου, ήταν αυτός που βρήκε λύση στο πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί.
Πρότεινε σε συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες των δύο κέντρων, την ανταλλαγή των δύο τραγουδιστριών!
Πρότεινε δηλαδή στον Τσιτσάνη να αποχωρήσει η Νίνου από την «Τριάνα» και να πάει στο «Φαληρικόν», όπως επιθυμούσε και ο ίδιος και η Νίνου, και η Μπέλλου να ακολουθήσει αντίθετη πορεία!
Παρά την αρχική άρνηση της Μπέλλου, ο Γιάννης Παπαϊωάννου κατάφερε να αποσπάσει το «ναι» της και έτσι έγινε η περιβόητη ανταλλαγή τραγουδιστριών στα δύο νυχτερινά κέντρα.
Οι μαρκίζες των δύο κέντρων σβήστηκαν και ξαναγράφτηκαν σε ένα βράδυ.
Τα εγκαίνια της «Τριάνας» με Παπαϊωάννου-Νίνου-Χιώτη έγιναν την 1/5/1952.
Ο Τσιτσάνης στο «Φαληρικόν» έκανε έναρξη δύο μέρες μετά, 3/5/1952, με την Μπέλλου, τον Περιστέρη και τους άλλους γνωστούς μουσικούς που είχε διαλέξει ο ίδιος.
Στις 7/6/1952, μόλις 35 μέρες μετά, στην «Τριάνα» βρίσκονται οι Παπαϊωάννου-Μπέλλου-Χιώτης.
Την ίδια μέρα, ίσως και λίγες μέρες πιο πριν, στο «Φαληρικόν» βρίσκονται οι Τσιτσάνης-Νίνου-Περιστέρης με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος του Τσιτσάνη.
Η ιστορία όμως δεν θέλει να τελειώσει εδώ.
Μόλις 21 μέρες μετά και συγκεκριμένα στις 28/6/1952, η Σωτηρία Μπέλλου και ο Μανώλης Χιώτης βρίσκονται στου «Καλαματιανού» στις Τζιτζιφιές να φτιάχνουν το δικό τους σχήμα, δίπλα στο «Φαληρικόν» του Τσιτσάνη και της Νίνου!
Ήταν επιθυμία της Μπέλλου να κοντραριστεί με τους Τσιτσάνη-Νίνου, και βρήκε συμπαραστάτη τον Χειλά της «Τριάνας». Του ζήτησε να ανοίξει αυτός το παροπλισμένο μαγαζί του «Καλαματιανού» στις Τζιτζιφιές για να πάρει το αίμα της πίσω. Ο Χειλάς, μέσα σε 20 μέρες, είχε καταφέρει να στήσει το μαγαζί του «Καλαματιανού».
Ο Γιάννης Παπαιωάννου έμεινε μόνος του στην «Τριάνα». Παρά την επιτυχία που είχε, αναγκάστηκε στις 12/7/1952 να αναζητήσει γυναικεία φωνή. Η 17χρονη Μαίρη Λίντα ήταν η επιλογή του.
Η Μπέλλου και ο Χιώτης φαίνεται να μην είχαν την επιτυχία που επιθυμούσαν στου «Καλαματιανού». Το μαγαζί δεν πήγε καλά. Το φαινόμενο της εποχής, Τσιτσάνης και Νίνου, συνέχισε με πλήρη επιτυχία τις εμφανίσεις του στο «Φαληρικόν».
Αυτή ήταν, όσο πιο περιεκτικά γινόταν, η δεύτερη συνεργασία της Μπέλλου με τον Τσιτσάνη.
Το ίδιο επεισοδιακή με την πρώτη, δεν στάθηκε ικανή να διαταράξει τις σχέσεις της Μπέλλου με τον Τσιτσάνη.
Συνέχισαν να ηχογραφούν τραγούδια μαζί και τα επόμενα 2 χρόνια.
Μάλιστα, το πρώτο τραγούδι που της έδωσε ο Τσιτσάνης, μετά και την δεύτερη αποτυχημένη συνεργασία τους, ήταν το «Απόψε κάνεις μπαμ». Η Σωτηρία Μπέλλου ήταν αυτή που το είπε σε πρώτη εκτέλεση.
Θα ακολουθήσουν και άλλες διευκρινήσεις για άλλα θέματα του παρόντος νήματος.