Οι λαϊκοί συνθέτες και τα μουσικά κέντρα που εμφανίζονταν το 1948

Στα τέλη του 1948 στην Ελλάδα μαίνονταν με τρομερή ένταση ο εμφύλιος πόλεμος. Θα λέγαμε ότι βρίσκονταν στην κορύφωση του. Από τις αρχές ακόμα της εμφύλιας σύρραξης, οι Έλληνες λαϊκοί συνθέτες είχαν καταγράψει με τα τραγούδια τους τον αλληλοσπαραγμό των Ελλήνων και είχαν καταφέρει, παρά την αυστηρή λογοκρισία, να περάσουν αρκετά, στην δισκογραφία των 78 στροφών.

Όμως εκτός από την δισκογραφία, οι συνθέτες της λαϊκής και ρεμπέτικης μουσικής συμμετείχαν και σε μουσικά σχήματα που εμφανίζονταν στα διάφορα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας.

Από τις μαρτυρίες των ίδιων των συνθετών και των μουσικών, αντιλαμβανόμαστε, τον βαθμό δυσκολίας και επικινδυνότητας που εγκυμονούσε η συμμετοχή σε ένα μουσικό σχήμα τον καιρό του εμφυλίου. Θα έπρεπε ο μουσικός να ισορροπεί μεταξύ σφύρας και άκμονος. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις, που οι «παραγγελιές» οδήγησαν σε ακραίες καταστάσεις. Το παράδειγμα του ξυλοδαρμού της Σωτηρίας Μπέλλου από χίτες είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατούσε τον καιρό εκείνο στην νυχτερινή ζωή και όχι μόνο.

Σήμερα θα ξεκινήσω από εδώ να παρουσιάζω τα μουσικά σχήματα αλλά και τα λαϊκά μαγαζιά, στα οποία συνθέτες και μουσικοί συμμετείχαν κατά τους μήνες Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος του 1948.

Τα στοιχεία έχουν βρεθεί όλως παραδόξως, από την εφημερίδα «αθλητισμός ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» και τις διαφημιστές καταχωρήσεις των νυχτερινών κέντρων κατά την χρονική περίοδο που αναφέρθηκε πιο πάνω. Στην συγκεκριμένη εφημερίδα που είχε μόνο αθλητικά θέματα στις σελίδες της, εκτός των αθλητικών διαφημίσεων, είχαμε και εκείνες που αφορούσαν την έναρξη των εμφανίσεων των καλλιτεχνών και των μουσικών σχημάτων στα μουσικά κέντρα κατά την περίοδο Οκτώβριος-Δεκέμβριος του 1948 στην πρωτεύουσα. Ενδέχεται και φαίνεται πολύ πιθανόν οι ίδιες καταχωρήσεις να έχουν μπει και σε άλλες εφημερίδες της εποχής.

Το πρώτο μαγαζί που φαίνεται να είναι έτοιμο για την έναρξη της χειμερινής σεζόν δεν είναι άλλο από το γνωστό του «Τζίμη» επί της Αχαρνών 77, που διαφημίζεται στις 7 Οκτωβρίου του 1948.

Εκεί συναντάμε τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ο Τρικαλινός συνθέτης είχε τουλάχιστον 170 ηχογραφήσεις γραμμοφώνου με τραγούδια του, και βρίσκονταν στο ζενίθ της καλλιτεχνικής του δημιουργίας όταν τον βρίσκουμε στου «Τζίμη» στις αρχές Οκτωβρίου του 1948. Με τις μεταπολεμικές του ηχογραφήσεις, είχε καταφέρει να στρέψει πάνω του το ενδιαφέρον κοινού, μουσικών και κριτικών. Οι δίσκοι με τα τραγούδια του παίζονταν απ΄άκρη σε άκρη της Ελλάδος και οι επιτυχίες του διαδέχονταν η μία την άλλη.

Σε συνθήκες εμφυλίου πολέμου ο Β.Τσιτσάνης είχε καταφέρει να περάσει στην δισκογραφία εκτός των άλλων επιτυχιών του και μερικά τραγούδια που συγκαταλέγονται σε αυτά της εμφυλιακής περιόδου.

Ενδεικτικά αναφέρονται:

«Κάποια μάνα αναστενάζει»
«Το ρημαγμένο σπίτι»
«Ως πότε πια τέτοια ζωή»
«Για μια κόρη ξελογιάστρα»
«Γλέντα μην αργοπορείς»

Μαζί του στου «Τζίμη», βρίσκουμε τη «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ» του ΛΑΪΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ, Σωτηρία Μπέλλου. Ας κρατήσουμε για την ώρα την μία «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ» γιατί στην πορεία θα υπάρξει και άλλη.

Λίγους μήνες πριν, οι δύο τους, είχαν ηχογραφήσει μαζί με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη, το δημοφιλέστερο τραγούδι του Τσιτσάνη, την «Συννεφιασμένη Κυριακή» σε πρώτη εκτέλεση. Αν και το τραγούδι θεωρείτε «κατοχικό», η ηχογράφηση και η κυκλοφορία του μέσα στον εμφύλιο είχε την σημασία του.

Κατά την διάρκεια της συνεργασίας τους στον «Τζίμη» την περίοδο αυτή, φαίνεται να υπήρξε το επεισόδιο της Μπέλλου με τους χίτες για το τραγούδι «Του αετού ο γιος».

Εκτός του Βασίλη Τσιτσάνη και της Σωτηρίας Μπέλλου στο σχήμα του «Τζίμη» βρίσκουμε τον Μαέστρο των ODEON-Parlophone Σπύρο Περιστέρη με εκατοντάδες τραγούδια στην δισκογραφία, τον Στέλιο Κερομύτη τον Νίκο Τουρκάκη και τον Ζαχαρία Κασιμάτη.

Είναι χαρακτηριστικό της διαφήμισης ότι αναφέρεται σε «Ρεμπέτικο συγκρότημα». Η καταχώρηση για τον «Τζίμη» στην εφημερίδα ήταν μία και μοναδική.

Στο ίδιο φύλλο αλλά και στο προηγούμενο βρίσκουμε διαφημιστική καταχώρηση του κέντρου «ΤΑΪΤΉ» όπου έχουμε κιθάρες-χαβάγιες-βαρκαρόλες με τους Κεφαλλονίτη-Μαρίνο-Μουστάκα και Παπαγεωργίου.

Την ίδια μέρα αλλά και στις 11 Οκτωβρίου έχουμε καταχώρηση για το κέντρο «Πράσινος Μύλος» στην Παλιά Κοκκινιά όπου βρίσκουμε να παίζουν, οι Γιώργος Λαύκας και ο Χρήστος Λαβίδας, ο μπουζουκτσής Χάρης (ας βοηθήσει κάποιος) και ο πιανίστας Βαγγέλης. Και εδώ η διαφήμιση είναι μία και μοναδική.

Σιγά-σιγά και στην πορεία βρίσκουμε καταχωρήσεις με τα άλλα σημαντικά ονόματα της λαϊκής μας μουσικής.

Έτσι στις 18 Οκτωβρίου στην διαφήμιση του PIGALʼS (Πατησίων 12) συμμετέχουν οι Μ.Χιώτης-Γ.Μητσάκης-Ανδ.Σπαγαδόρος-Οδ.Κόμης-Γ.Γοζαδίνος.

Μαζί τους η έτερη «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ» του λαϊκού (και μοντέρνου) τραγουδιού Στέλλα Χασκήλ που σύμφωνα με την καταχώρηση ήταν η πρώτη της εμφάνιση στην Αθηναϊκή νύχτα. Δυνατό σχήμα θα λέγαμε και στο PIGALʼS.

Διαφήμιση με χιουμοριστική διάθεση βρίσκουμε για τη μπουάτ «Σίδνεϋ» στην Λ.Αλεξάνδρας 12. Στις 29 Οκτωβρίου η καταχώρηση μιλάει για τους Μπετόβεν και Λεχάρ του μπουζουκιού και του μπαγλαμά.

Η παρουσίαση των μουσικών στα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας στα τέλη του 1948 συνεχίζεται…

Μπαίνοντας ο Νοέμβριος του 1948 αυξάνονται τα κέντρα που ήταν έτοιμα για την χειμερινή σεζόν.

Τόσο στις 8 Νοεμβρίου όσο και στις 11 έχουμε καταχώρηση για την αρχοντορεμπέτικη ορχήστρα με μπουζούκια του Απ.Χατζηχρήστου στο μαγαζί του «ΟΡΦΑΝΟΥ». Μαζί του στο πιάνο η Βούλα Δερέμπεη.

Την επόμενη διαφήμιση την βρίσκουμε στις 18 και στις 22 Νοεμβρίου και αφορά τα «ΔΥΟ ΦΕΓΓΑΡΙΑ». Η καταχώρηση μας λέει για γυναικεία ορχήστρα του ΣΤΡΑΤΟΥ-ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ. Δεν έχω καταλάβει σε ποιους αναφέρεται και όποιος γνωρίζει ας μας πει.

Στις 22 Νοεμβρίου βρίσκουμε εκ νέου διαφήμιση μαγαζιού που όμως το φύλλο της εφημερίδας δεν μας βοηθάει να δούμε ποιοι συμμετείχαν. Από το ελάχιστο σημείο της εφημερίδας διασώζονται τα ονόματα του Χρυσίνη και της Βούλας Δερέμπεη. Όποιος γνωρίζει ή μπορεί να καταλάβει σε ποιο μαγαζί αναφέρεται το δημοσίευμα και ποιοι άλλοι εκτός του Χρυσίνη (Μάρκος;) συμμετέχουν ας μας το κοινοποιήσει.

Στις αρχές Δεκέμβρη βρίσκουμε τον Στελλάκη Περπινιάδη στην «Φλώριδα» με τα καλύτερα μπουζούκια, όπως αναφέρεται, του Χάρη Γιανίτσαρη του Ανέστου και του Μπουνέτη. Μαζί με τον Στελλάκη τραγουδούσαν, ο Α.Σαμιωτάκης και ο Μάρινος που τον είδαμε πριν να είναι στην «ΤΑΙΤΗ». Στο πιάνο η Βούλα Δερέμπεη που φαίνεται να συμμετέχει στα περισσότερα μαγαζιά του καιρού εκείνου.

Στο «Ροσινιόλ» στην μία καταχώρηση που διαφημίζεται έχουμε τους «Ντούο Χάρμα» αλλά και τον Καλδάρα τον Μανίσαλη αλλά και τον Μπάμπη. Και εδώ το σχήμα είναι ενδιαφέρον.

Τέλος στις 13 Δεκεμβρίου βρίσκουμε την Ιωάννα Γεωργακοπούλου να τραγουδάει στην «Κάβα» στην Σταδίου. Μαζί με την Γεωργακοπούλου στο σχήμα συμμετείχαν στα μπουζούκια οι Χάρης-Λουκάς. Επίσης στην κιθάρα ο Γιάννης Κυριαζής ενώ υπήρχε και Τζαζ Ορχήστρα με τον Κ.Μαυραντώνη.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα που μπόρεσα να βρω για την περίοδο Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1948. Αν υπάρξουν νέα αποτελέσματα από άλλες εφημερίδες της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου θα ανέβουν το συντομότερο δυνατόν.

Και τα" ΔΥΟ ΦΕΓΓΑΡΙΑ" που αναφέρθηκε ποιο πριν.

Σημείωση: Ξανακοιτώντας την καταχώρηση που δεν έχουμε τα πλήρη στοιχεία των μουσικών αλλά και του ίδιου του κέντρου μιλάμε μάλλον πάλι για την “Φλώριντα” που μετά από 20 περίπου μέρες άλλαξε σχήμα και ήρθε ο Στελλάκης. Η διεύθυνση (Αλεξάνδρας 10) είναι ίδια και στις δύο καταχωρήσεις.

Δεν είναι περίεργο που οι διαφημίσεις μπαίνουν και σε αθλητικές εφημερίδες. Πρόσφατη είναι η περίπτωση του κλειστού πια “ΦΙΛΑΘΛΟΥ” που είχε ειδική στήλη με τίτλο “Νυχτερινός Φίλαθλος” και παρουσίαζε τα δεκάδες μαγαζιά (τουλάχιστον της 10ετίας του 90) με στυλ που θυμίζει αυτό των διαφημίσεων του 1948.

Στον Πράσινο Μύλο με τον Λαύκα, υπάρχει περίπτωση να είναι ο Χάρης Λεμονόπουλος;

και τί στύλ! το τραπεζάκι του τζίμη, ο χατζηχρήστος ως αρχοντορεμπέτης, τα καλοριφέρ του ροσινιόλ, αλλά το κορυφαίο είναι το σίδνεϋ με την τριάδα των ιστορικών γεγονότων και των παρομοιώσεων με τους κλασικούς!
ευχαριστούμε φώτη!

Αυτό το παιδί είναι θησαυρός!!!

Η Βούλα Δερέμπεη φαίνεται σε τέσσερις διαφορετικές διαφημίσεις,για τρία διαφορετικά μαγαζιά.
Αν μη, τι άλλο,αξιοπρόσεκτο.

Την τελευταία μέρα του 1948 σε διαφήμιση στην εφημερίδα “Εμπρός” συναντάμε καταχώρηση για λογαριασμό της “Ταβέρνας Παναγάκη”, όπου στο μουσικό σχήμα βρίσκουμε τον “Πατριάρχη” του ρεμπέτικου τον Μάρκο Βαμβακάρη. Μαζί του ο αδερφός του Αργύρης Βαμβακάρης με το μπουζούκι του, ο Κώστας Καρίπης στην κιθάρα και η Λίλη Νικολέσκου στο πιάνο. Φυσικά μαζί τους και η “Μάγισσα” του λαϊκού μας τραγουδιού Σωτηρία Μπέλλου.

Την Σ.Μπέλλου την είχαμε συναντήσει στις αρχές Οκτώβρη να συμμετέχει στο σχήμα του Τσιτσάνη στην ταβέρνα του “Τζίμη”. Εκεί όπως είχαμε δει ήταν η “Βασίλισσα” του λαϊκού τραγουδιού. Εδώ έγινε “Μάγισσα”.

Όλη η καταχώρηση στην εφημερίδα “Εμπρός” στις 31/12/1948 έχει ως εξής:

[i][b]ΓΛΕΤΖΕΔΕΣ

Ο Δημοφιλής ΑΣΣΟΣ ΣΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ
ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
με τον αδελφό του ΑΡΓΥΡΗ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ
τη ΜΑΓΙΣΣΑ του ΛΑΪΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ
τον πασίγνωστον Μ.ΚΑΡΙΠΗ
και την ΛΙΛΗ ΝΙΚΟΛΕΣΚΟΥ
στο ΠΙΑΝΟ σας
περιμένουν κάθε βράδυ
στην ΤΑΒΕΡΝΑ
ΠΑΝΑΓΑΚΗ

ΑΓΟΡΑΚΡΙΤΟΥ & ΑΛΚΑΜΕΝΟΥΣ 82
Στάσις Αγ.Παντελεήμονος τηλ. 80477

Η Διεύθυνσις του καταστήματος εύχεται
ευτυχισμένον τον καινούργιο χρόνο[/b][/i]

Μία βδομάδα πιο πριν, στην ίδια ταβέρνα, το μουσικό σχήμα ήταν διαφορετικό. Ο Κ.Καρίπης και η Σ.Μπέλλου που στην διαφημιστική καταχώρηση γίνεται το “αηδόνι των δίσκων”, συμμετείχαν μαζί με τους Ντούο Βούλγαρη και τον Μάρκο Μιχαλά στο μουσικό σχήμα που φρόντιζε για την διασκέδαση του κοινού.

Στην εικόνα 2 η καταχώρηση που βρέθηκε για την “Ταβέρνα Παναγάκη” ανήμερα των Χριστουγέννων του 1948.

Μια λεπτομέρεια, ο Καριπης της καταχώρησης είναι Μ. Καριπης και δεν λέει τί όργανο παίζει.
Εικαζουμε λοιπόν πως είναι ο Κώστας Καριπης κι ότι ίσως έχει γίνει λάθος.

Σωστά Μπάμπη.

Επειδή στην διαφήμιση το Κ. γίνεται Μ. έγραψα το σωστό όνομα του Κώστα Καρίπη που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι αυτός. Ο “πασίγνωστος Μ.Καρίπης” δεν ήταν άλλος από τον περίφημο Κώστα Καρίπη. Εκτός και αν υπήρχε κάποιος άλλος πασίγνωστος Καρίπης που το μικρό του όνομα δεν ήταν Κ. αλλά Μ…

Ψάχνοντας για άλλο θέμα και ξαναδιαβάζοντας την διάλεξη του Μ.Χατζιδάκη στις 31/1/1949 στο Θέατρο Τέχνης υπό τον τίτλο “EΡΜΗΝEΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ (PEΜΠΕΤIKΟ)” την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ http://www.rembetiko.gr/forums/archive/index.php/t-20684.html βρήκα ένα σημείο της που αναφέρεται στην “Ταβέρνα του Παναγάκη” που όπως είδαμε έπαιζε ο Μάρκος με την Σωτηρία Μπέλου στα τέλη του 1948 με αρχές του 1949.

Η διάλεξη έγινε ακριβώς ένα μήνα μετά την καταχώρηση της διαφήμισης στις 31/12/1948.

Ας διαβάσουμε τι είπε ο Χατζιδάκης για την “Ταβέρνα του Παναγάκη”.

Θα μπορούσα ακόμα να μιλήσω για τις ταβέρνες και το κέντρον διασκεδάσεως «ο Μάριος» καθώς και για τον «Παναγάκη» κοντά στον Αϊ-Παντελεήμονα όπου κάθε βράδυ ο Bαμβακάρης και η Μπέλλου λειτουργούν πάνω στην τέχνη τους. Θα μπορούσα να μιλήσω και για βροχερές νύχτες όπου με λάμπες του πετρόλαδου φωτίζονταν οι σκιές ενός πλήθους που όλοι μαζί τραγουδούσαν ήρεμα, λες και πιστεύανε στην αιωνιότητα. Ακόμη θα μιλoύσα για το χορό του κομπολογιού όπου ένα παλικάρι μ΄ ένα γαρύφαλo στο στόμα γίνεται ένα μικρό κουβάρι γύρω απ΄ το κεχριμπαρένιο λαμπρό κομπολόι - θα μπορούσα να ΄λεγα τόσα πολλά που να μην έφταναν ώρες ολάκερες να μιλάω λες κι είμαι μoναχός μου.
Μα όλα αυτά είναι μια γοητεία.

Καλησπέρα. Να συμπληρώσω πως το 1948 στην Τριάνα του Χειλά έπαιξαν οι: ΓιάννηςΤζιβάνης, Σπύρος Ευσταθίου, ΓιάννηςΠαπαϊωάννου, Ηλίας Ποτοσίδης, ΝίκοςΚαλλέργης, Δημήτρης Μασσέλος, ΟδυσσέαςΜοσχονάς.
Στον Καλαματιανό δούλεψεμαζί με τον Παπαϊωάννου ο ΣπύροςΕυσταθίου, και αδερφός του Δημήτρης.
Στο Φαληρικο οι : Σ.Μπέλλου, Τουρκάκης, Γ. Μανίσαλης
Στου Μάριου το καλοκαίρι έπαιξαν οι Τσιτσάνης με Χιώτη…

%CE%91%CE%98%CE%9B%CE%97%CE%A4%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A3%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%9F%CE%A3%2022-11-1948

Η διαφήμιση είναι στις 29/11/1948

2 «Μου αρέσει»

Μπράβο Φώτη, συνεχίζεις ακάθεκτος βλέπω! Πολύ ενδιαφέρουσες οι καταχωρίσεις του «Αθλητισμού της Ελλάδος», δεν την θυμάμαι στα περίπτερα την εφημερίδα… Σου ξέφυγε όμως η δραστηριότητα του κέντρου του «Καλαματιανού» στις Τζιτζιφιές, απ’ όπου μπορεί να μην έχουμε αποκόμματα εφημερίδων αλλά έχουμε την πασίγνωστη φωτογραφία του σχήματος του 48 με Χατζηχρήστο, Μητσάκη, Παπαϊωάννου και άλλους άσσους, συγκεκριμένα τους Κερομύτη και Μανίσαλη στην πρώτη σειρά, Αργύρη, Μάρκο, Ποτοσίδη στη δεύτερη (όλοι με μπουζούκια) και όρθιους τους Περιστέρη (ως καλλ. Διευθυντή φαντάζομαι), Ρούκουνα και Κασιμάτη πίσω όρθιους με κιθάρες και τον (ανώνυμο) πιανίστα όρθιο μπροστά απ’ το πιάνο. Μυστήριο πάντως ο Κερομύτης: Η φωτογραφία του Καλαματιανού δεν έχει ημερομηνία αλλά λογικά πρέπει να στήθηκαν για φωτογράφηση λίγο πριν την έναρξη της σεζόν. Πώς λοιπόν τον διεκδικεί και ο Τζίμης ο χοντρός; Ο Περιστέρης πάντως, δεν ήταν αποκλειστικότητα του Καλαματιανού αφού αναφέρεται και στον Τζίμη ως μαέστρος.

Με την ευκαιρία, να προσθέσω και μερικά αξιοσημείωτα που βρήκα στα αποκόμματα του Φώτη:
Ένα κέντρο τονίζει ότι η «μπύρα ποτήρι» του είναι εξαιρετική. Είναι όμως γνωστό ότι στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, η μοναδική εταιρία που παρήγαγε μπίρα στην Ελλάδα ήταν ο Φίξ. Λέτε ο καταστηματάρχης να είχε πετύχει συμφωνία με τον κύριο Αντώνη (Φιξ) για μπίρα καλύτερης ποιότητας από εκείνη των ανταγωνιστών του;
Το κέντρο …. ΝΤΑ με Χρυσίνη, Βούλα Δερέμπεη (εδώ σωστά ορθογραφημένη, όχι ως ΤΕΡΕΜΠΕΫ σε άλλη διαφήμηση) είναι το πασίγνωστο ΦΛΟΡΙΝΤΑ, αφού φαίνεται τμήμα της διεύθυνσής του: Αλεξάνδρας 10. Ως μαθητής του δημοτικού σχολείου, που στεγαζόταν δύο τετράγωνα ψηλότερα στην Αλεξάνδρας, πέρναγα κάθε πρωί από την Φλόριντα και θυμάμαι και την (κάθετη, γωνιακή) επιγραφή του μαγαζιού. Στην επόμενη καταχώρηση (εδώ ορθογραφείται ως «Η ΦΛΩΡΙΔΑ») μαθαίνουμε και το όνομα του άσσου του μπουζουκιού μετά τον Χρυσίνη, στο μισό απόκομμα: Χάρης Γιανίτσαρης, δεν φαντάζομαι να είναι άλλος από τον προηγούμενο. Σωστά το παρατήρησες κι εσύ ότι είναι το ίδιο κέντρο.
Χαρακτηριστικό: Τιμαί προσιταί, κρασί νέκταρ: Χύμα κρασάκι σερβίριζαν τα νυκτερινά κέντρα…… Μας το επιβεβαιώνει και το Ροσινιόλ: Ρεστίνα (sic) Μεσογείων, τιμαί ταβέρνας. (και καλοριφέρ, Μπάμπη, ναι!.. Και για όποιον δεν του τρέχουν τα λεφτά απ’ τα μπατζάκια: Συγκοινωνία εξασφαλισμένη δια λεωφορείων, αφετηρία έμπροσθεν ζυθεστιατορίου Ελλάς (Πλατεία Λαυρίου), αλλά και η «Κάβα» στην Οδό Τσώρτσιλ (σήμερα Σταδίου, θυμάμαι και την Παν/μίου τότε ως Ρούζβελτ): Κρασί νέκταρ, εξαιρετική κουζίνα άνευ υπερτιμήσεως.

2 «Μου αρέσει»

Καλημέρα Νίκο και να΄σαι καλά. Ας δούμε ένα-ένα τα στοιχεία που δίνεις στο ωραίο σου σχόλιο.

Δεν μου φτάνει το 24ωρο!:sunglasses:

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Νίκο, την ημέρα που διαφημίζεται ο “Τζίμης ο χοντρός” με τον Τσιτσάνη. Εκεί βλέπουμε ότι είναι το 13ο έτος της εφημερίδας, Β΄ περίοδος, φύλλο 405. Δεν γνωρίζω για πόσο καιρό διατηρήθηκε η εφημερίδα.

Νίκο, ο “Καλαματιανός” στις Τζιτζιφιές ήταν καλοκαιρινό κοσμικό κέντρο. Τα δικά μου αποτελέσματα αφορούν την περίοδο Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος του 1948. Δεν γινόταν να έχω στα αποτελέσματα μου τον “Καλαματιανό”, γιατί είχε τελειώσει η περίοδος λειτουργίας του. Είχε πιάσει Οκτώβριος, και λογικά είχε κλείσει το μαγαζί του. Ήταν σειρά να ανοίξουν τα χειμωνιάτικα μαγαζιά.

Αναφέρεσαι φυσικά στην παρακάτω φωτογραφία

Στην φωτογραφία αυτή, που είναι μαζεμένοι “όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά” πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, διαβάζουμε ότι έκανε εγκαίνια, στις 2 Μαϊου. Άρα καλώς ο Κερομύτης είναι και στο σχήμα του “Καλαματιανού” τον Μάϊο αλλά και όλο το καλοκαίρι, και με τον Τσιτσάνη τον Οκτώβριο στον “Τζίμη τον χοντρό”. Στις 2-3 εφημερίδες που πρόλαβα να δω, δεν έχουμε διαφημιστική καταχώρηση του “Καλαματιανού”, την περίοδο που άνοιξε το κέντρο του, δηλαδή τον Μάϊο του 1948.

Εδώ η λεζάντα γράφει ότι συμμετείχε και ο Τσιτσάνης στον “Καλαματιανό” την ίδια περίοδο.

Σύμφωνα με την λεζάντα της διαφήμισης είναι ο Μήτσος Μασσέλος.

Για τα υπόλοιπα που γράφεις, τι να πω εγώ…Τα διαβάζω πάντα με μεγάλη χαρά και προσοχή!

Κλείνω με την Μπουάτ “Σίδνευ” που ξέχασα να ανεβάσω χθες.

1 «Μου αρέσει»

Μπράβο Φώτη, πολύ ωραίο και αποτελεσματικό ψάξιμο (εντοπίσαμε και τον Μασσέλο!). Λοιπόν όχι, την εφημερίδα αυτή δεν την θυμάμαι. Το 1948 είμουν 6 χρονών και το μάτι μου έκοβε. Θυμάμαι όλες τις εφημερίδες της εποχής, με τις 500 δραχμές (σύντομα έγιναν ένα πενηνταράκι, μισή δραχμή δηλαδή) κρεμασμένες στα περίπτερα. Η εμφάνιση των αθλητικών εφημερίδων ήταν διαφορετική, με κόκκινο και μπλέ χρώμα. Μία μόνο θυμάμαι παλαιότερα, την Αθλητική Ηχώ. Αργότερα βγήκε και το Φώς των Σπορ και αργότερα και η Αθλητική Φωνή που ήταν «κλεψίτυπον» του λόγκο της Ηχούς. Ο «Αθλητισμός» μοιάζει μαυρόασπρη, όπως οι πολιτικές εφημερίδες. Πρέπει να μην μακροζώησε.

Λάθος δικό μου, που δεν συνειδητοποίησα ότι τα κέντρα των Τζιτζιφιών ήταν καλοκαιρινά, βεβαίως! Τα θυμάμαι, να περνάμε με το ταξί απ’ έξω πηγαίνοντας με τους γονείς μου και φίλους τους για τσιπούρα στον Πειραιά, με κάτι τεράστιους γλόμπους (μεγαλύτερους από των χασάπηδων στην αγορά) και σειρές καρεκλών στο πάλκο, που στα παιδικά μου μάτια φάνταζαν ατελείωτες.

Ούτε την «μπουάτ» (!) Σίδνεϋ θυμάμαι, στο ύψος αυτό της Αλεξάνδρας θυμάμαι μόνο το σινεμά Σόνια.

1 «Μου αρέσει»

Ερώτηση,ο “ΡΟΥΚΟΥΝΗΣ” στην διαφήμιση του Τζίμη ειναι ο Ρούκουνας?

Αν δεις την επιγραφή λέει “Ζαχαρίας Ρούκουνης” οπότε μάλλον όχι. Και δεν έχω ακούσει ποτέ τον Ρούκουνα να τον φωνάζουν “Ρούκουνη”.

Αλήθεια όμως ξέρουμε περισσότερα για τον Ζαχαρία Ρούκουνη;
@fotis_anikanopoihtos, @nikos_politis

Συμφωνω αλλα σε φωτογραφια του 48 στου τζιμη ειναι και ο ρουκουνας αναμεσα τους.

Είμαστε σίγουροι ότι ο Ρουκουνής λέγεται Ζαχαρίας; Γιατί την ίδια εποχή περίπου υπάρχει Ρουκουνής Αρτέμις που είναι καλός αμανετζής. Δείγματα παρακάτω:

2 «Μου αρέσει»

Φίλε Δημήτρη γεια σου!

Αν ακολουθήσουμε την διαφήμιση του “Αθλητισμού της Ελλάδος” θα λέγαμε ότι ο Ρούκουνας δεν είναι στο αρχικό σχήμα στου “Τζίμυ του χοντρού”.

Αυτό επιβεβαιώνεται από άλλη φωτογραφία της ιστοσελίδας mpouzoukimpouzouksides.blogspot.com όπου παρουσιάζονται οι μουσικοί που βρίσκονται και στην καταχώρηση της εφημερίδας. Με την υποσημείωση ότι στην φωτογραφία βρίσκουμε και τον Γιώργο Μανισαλή, ο οποίος δεν αναφέρεται στην διαφήμιση του “Αθλητισμού της Ελλάδος”.

Όμως, λόγω των γεγονότων με τον ξυλοδαρμό της Σωτηρίας Μπέλλου από τους Χίτες, δεν αποκλείεται, μετά την φυγή της Μπέλλου από το σχήμα του Τσιτσάνη, να αντικαταστάθηκε με τους Ρούκουνα και Καπλάνη, τον οποίο Καπλάνη σίγουρα δεν βρίσκουμε στην διαφήμιση του “Αθλητισμού της Έλλάδος”.

Έτσι, ή η φωτογραφία που μας πόσταρες αφορά άλλη χρονιά, ή είναι της ίδιας περιόδου αλλά μετά την αποχώρηση της Μπέλλου από τον Τζίμη τον Χοντρό.

Κατά πάσα πιθανότητα το “Ρούκουνης” ήταν ψευδώνυμο του Ζαχαρία Κασιμάτη.

Όλα τα παραπάνω με κάθε επιφύλαξη.

1 «Μου αρέσει»