Ν. Μούσχουρη: «Ο Θεοδωράκης δεν κατάφερε ποτέ να γίνει Μάνος Χατζιδάκις»

Θέσεις & αντιθέσεις
,
41

Όχι μόνο μπηχτές αλλά και υβρεις εχουμε εισπράξει!
Η συζήτηση ξεκίνησε από την είδηση που έβαλε η Ελένη.
Συνέχισε η Ιωάννα υιοθετώντας απόλυτα τις αναφορές στη ντίβα από τη βιογραφία της που την θεοποιεί. Η συζήτηση επεκτάθηκε με αιχμές κατά του Θεοδωράκη για την πολιτική του και τη μουσική του παιδεία.
Από τη συζήτηση φάνηκε ότι δεν πάει στους περισσότερους από εμας η αισθητική της Μούσχουρη… είναι απλούστατο!
Δεν καταλαβαίνω γιατί η εμπάθεια, οι πολλές μπηχτές και τα υπονοούμενα… που μπαίνουν σε προσωπικό πια επίπεδο και θίγονται άμεσα οι συνομιλητές!Πρέπει όλοι ντε και καλά να συμφωνήσουμε ή να τρέμουμε να πούμε τη γνώμη μας, βρε καλή μου Ιωάννα, μήπως και μας αρχίσεις στα γνωστά;

Τι να πω…το έργο το ξαναείδα δυστυχώς πρόσφατα, δεν μου αρέσει αυτός ο τροπος αντιμετώπισης των διαφωνούντων, να εισπράττουν βρισιές, μπηχτές και υπονοούμενα…
Αλλά ΔΕΝ θέλω να φύγω και από αυτο το χώρο…ευτυχώς υπάρχουν άτομα με νηφαλιότητα και πολύ φιλικά. Είναι ο μόνος λόγος που παραμένω εδώ προς το παρόν.

Δεν ξέρω, αλλά πρέπει κάποιοι κανόνες ευπρέπειας να ισχύουν για ΟΛΟΥΣ εδώ μέσα!

42

Γιάννη, δεν νομίζω ότι ξέφυγε κανείς απ’ τα όρια της e-ευπρέπειας.
Οι “μπηχτές” είναι μια τέχνη στην οποία έχουμε όλοι επενδύσει πολύ χρόνο για να τη μάθουμε. Σιγά μην τη πετάξουμε και στα σκουπίδια.

Η Ιωάννα έχει την άποψή της και επιμένει. Και καλά κάνει. Αν άρχιζε να μπάζει νερά και να υποχωρεί μπροστά στη πλειοψηφία μάλλον θα της έκοβα την καλημέρα.

Από κει και πέρα, e-συμπάθειες και e-αντιπάθειες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Και δεν αποτελεί λόγο αποχώρησης κάποιου (όπως συνεχώς απειλείς) ή συμμετοχής.

Τέλος, οι κανόνες ευπρέπειας (τους οποίους ορθώς επικαλείσαι) τίθενται απ’ τον καθένα ξεχωριστά και βεβαίως κρίνεται για τις επιλογές του.

Φιλικά

43

Μια παρέμβαση και από εμένα.

Η επιμονή του καθενός στις απόψεις του είναι και αναμενόμενη αλλά και σεβαστή.
Το ίδιο δικαίωμα όμως δεν πρέπει να το αναγνωρίζουμε και στους συνομιλητές μας;
Όπως λέει και ο Γιάννης, κάποιοι δεν συμφωνούμε με την αισθητική της Μούσχουρη για διάφορους λόγους. Είναι πρέπον να αντιμετωπιζόμαστε με μπηχτές και υπονοούμενα;

Και εγώ ενοχλήθηκα, και το λέω απερίφραστα, από τα «περί λάσπης», «δογματισμού», «δεξιάς» Μούσχουρη και «αριστερού» Θεοδωράκη που εκτοξεύτηκαν και τα οποία θεωρήθηκαν ως η αιτία της κριτικής μου.
Δεν είχε δουλειά καμιά η πολιτική στη συζήτησή μας και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απολογηθεί κανείς μας για θέματα ιδεολογίας, άσχετα εντελώς με τη συζήτησή μας.

Πιστεύω πως δεν πρέπει να δημιουργείται κλίμα έντασης, δεν βοηθά καθόλου την πορεία της συζήτησης.

Γι΄αυτό συνέστησα και εκείνο το «χαλαρά…» που φαίνεται ότι ενόχλησε την Ιωάννα.

44

Νομίζω πως πήγε πολύ μακριά η βαλίτσα, αν είχαμε βάλει τελεία στο προτελευταίο post του Κώστα, θα έκλεινε η κουβέντα χωρίς e-πικρίες:106:, αλλά με e-χαμόγελο :slight_smile:
Προς τούτο παραθέτω το παλιό ανέκδοτο:
Στο λεωφορείο πίτα, ρωτάει κάποιος το διπλανό του,
-κύριε θα πάει μακριά η βαλίτσα?
-Όχι εδώ παραπέρα, του απαντά ο άλλος.
Μετά από λίγο τον ξαναρωτάει,
-θα πάει μακριά η βαλίτσα?
- Όχι, εδώ παραπέρα, απαντά και πάλι ο άλλος.
Τρίτη φορά ξαναρωτά το ίδιο ο πρώτος.
-όχι μωρέ, αλλά γιατί ρωτάς?
-Γιατί η βαλίτσα είναι πάνω στο πόδι μου…
-α, μέχρι την παραπάνω στάση θα πάει.
Κάνει υπομονή ο άνθρωπος, στην παραπάνω στάση, στην επόμενη, οπότε στην μεθʼ επόμενη ανοίγει το παράθυρο, βουτάει τι βαλίτσα και την φουντάρει έξω, ωρυόμενος:
- αει σιχτίρ εσύ και η βαλίτσα σου.
Τότε του λέει με απάθεια ο άλλος,
- τι με νοιάζει δεν ήτανε δικιά μου!:slight_smile:

45

η Μπανάνα Μούσχουρη το 1999 είπε σε συναυλία της στο Στρασβούργο (όπου αντιπροσώπευε την Ελλάδα λόγω προεδρείας στο ευρωκοινοβ.)
“εγώ… που έχω ελληνικές ρίζες…”. Μας τραγούδησε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου μεγάλα τραγούδια (όπως τον “μικρό τυμπανιστή” και τον “ύμνο στη χαρά”) αλλά ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ. Στη συναυλία που αντιπροσωπεύει την Ελλάδα, επιμένω.
Ο καθένας βέβαια έχει το δικαιίωμα να είναι ό,τι νοιώθει και να επιλέγει το ρεπερτόριό του.

Κι επίσης έχει το δικαίωμα γυρνάει τα γαλλικά fame story (star academy), να προβάλει στην Γαλλία (μαζί με τον ανεκδιήγητο Niko Aliaga) ως σύγχρονο ελληνικό πολιτισμικό προϊόν τον SAKIS και την eurovision…

κι εμείς βγάζουμε τα συμπεράσματά μας.

είχε πάντως φωνή…κάποτε

46

Ποτέ δεν θεοποίησα κανένα. Μα κανέναν! -λέω…
Δηλώνω άθεη ούτως ή άλλως…
Ούτε θέλω να βγω σαν υπερασπίστρια της Μούσχουρη. Λάθος καταλάβατε.
Αλλού φωνάζω…
ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΩ !!! (Αλλά πιο γλυκά, μήπως -και επιτέλους, διαβαστώ- και εισακουστώ!)

Η επικέντρωσή μου και η υπογράμμισή μου, στο πρώτο σχόλιο, που τόσο προκλητικά παρουσιάστηκε ήταν πως:
Καλό θα είναι, για τον κάθε συντελεστή τού πολιτισμού μας, να επισημαίνουμε τα καλά τους -και όχι απαραιτήτως (ΚΑΙ ΛΑΣΠΟΛΟΓΩΝΤΑΣ) τα κακά τους.
Εγινε κανα σχόλιο γιαυτό; Διαβάστηκε από κάποιον; Απορώ…
Όπως γίνεται τελευταία συχνότατα, ξεφεύγει η ουσία…

Η Μούσχουρη δε συγχώρησε ποτέ στον Θεοδωράκη δύο πράγματα: ότι πρόδωσε αυτήν και τον Χατζιδάκι αρνούμενος να περιμένει έστω ένα εξάμηνο πριν κάνει τη δεύτερη εκδοχή τού “Επιτάφιου”. Και ότι την κατηγόρησε πως, αντίθετα με τον Μπιθικώτση, αυτή ήταν ένα “κορίτσι τού σαλονιού”.
Ό,τι σημείωσα, είναι ο θυμός και το αγκάθι από την πληγωμένη ψυχή μιας νεαρής τραγουδίστριας που δεν της έδωσαν την ευκαιρία, που δεν την σεβάστηκαν.

(Ξανά)
Καλό μήνα !

ΤΗΕΟ, τα περί ταξιμιού ήταν ποιητική αδεία… και έμφαση που δεν ασχολούμαστε με την ουσία του θέματος. Λάθος εντόπισες ειδική αναφορά σε σένα…

Μα εκείνο που με ενδιαφέρει, και με συγκίνησε, είναι η παραπάνω σου πρόταση. Θείος σου ήταν, ένας από τους 11 νεκρούς, ένα γενναίο παλληκάρι που έπεσε από τη σφαίρα, στην απεργία των καπνεργατών το Μάη του 1936 ;
Να το βροντοφωνάζεις και να μην μας λες πως ξέφυγες από το θέμα…
Πολύ θά’θελα να μας πεις κι άλλα γιαυτό… Είναι ελάχιστα τα στοιχεία για το Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη.
(Ή η αναφορά είναι γενικά για την αγωνιστική δράση του πατέρα;)

47

Μα δεν κρατιέμαι, δεν κρατιέμαι…
Θα απαντήσω μόνο στον νεανία -με το υψωμένο σπαθί- Γιάννη.

Η Μούσχουρη δεν είχε προλάβει το 1959 να διαμορφώσει άποψη και μουσικά κριτήρια… Ήταν το φτωχό λαϊκό κορίτσι, η μικρή κόρη του αλητόβιου “Νυχτερίδα”, που ξαφνικά βρέθηκε να είναι μέλος της παρέας Χατζιδάκι, Γκάτσου -και όλης της διανόησης της εποχής: Αλέκος Πατσιφάς, Μίνως Αργυράκης, Γιάννης Τσαρούχης, Μόραλης, Χορν, Μινωτής, Πλωρίτης …κλπ, και βυθισμένη στην καρεκλίτσα της με δέος, μαγευόταν και μάθαινε… Και διαμόρφωνε, σιγά-σιγά, από αυτούς την αισθητική της…
Είναι κατακριτέο, που στα επόμενα χρόνια ήθελε να ξεφύγει από τη μιζέρια και να αποδείξει σε όλους (και πρώτα στον εαυτό της) πως δεν είναι ΜΟΝΟ <<η κόρη του “Νυχτερίδα”>>;

Η κριτική σου (και κάποιων, ελαχίστων άλλων) συνεπώς -στις συγκεκριμένες αναφορές, περί “Επιταφίου”- είναι στις επιλογές και την αισθητική Χατζιδάκι…

48

“Καλό θα είναι, για τον κάθε συντελεστή τού πολιτισμού μας, να επισημαίνουμε τα καλά τους -και όχι απαραιτήτως (ΚΑΙ ΛΑΣΠΟΛΟΓΩΝΤΑΣ) τα κακά τους.”

Ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ το θέμα που ήθελα να σχολιάσω, μα νύσταξα και τόκλεισα.

Όχι, Ιωάννα. Διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ.

Καλό θα είναι γιά τον κάθε συντελεστή του πολιτισμού μας όχι μόνο να επισημαίνουμε, αλλά και να ΘΑΥΜΑΖΟΥΜΕ με θρησκευτική κατάνυξη και συγχρόνως ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΙΖΟΜΕ το ήθος του, τη στάση ζωής, την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝ ΤΕΛΕΙ συνέπεια με τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. (Την “ΙΣΟΤΗΤΑ” δεν τη βάζω μέσα, γιατί τότε…
γ—μησέ τα! Και λέω να θυμίσουμε, μπας και οι νεότεροι καλλιτέχνες καταλάβουν πως πρέπει το έργος τους να έχει και το ανάλογο ήθος και στάση ζωής. Επί του προκειμένου:

ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ

Μίλησα ειδικά γιά την 25η Μαρτίου 1969, και ειδικά στο Παρίσι. Η συμμετοχή της Μούσχουρη και των Aphrodite’s Child στο πάρτυ της Ελληνικής (Χουντικής) Πρεσβείας, δεν είχε ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ή ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΚΟΠΟ. Ήταν απλά και μόνο μία προσπάθεια της Χούντας να εμφανίσει ένα σοβαρό Ευρωπαϊκό πρόσωπο σ’ ένα Παρίσι που έσφυζε από αντιχουντικούς, που τρώγανε ξύλο από τους μπράβους (Μιχαηλίδη και Σία) της Πρεσβείας ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ, κι ενώ ο Μίκης εκτός από απαγορευμένος στην Ελλάδα, ήταν και φυλακισμένος-εξόριστος.

Και το χειρότερο: Η Νάνα δεν ήταν… απληροφόρητη, αφού ο ίδιος ο Μάνος την πήρε τηλέφωνο και της ζήτησε να μην πάει. Από τη μεριά μας πιάσαμε τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, κι εκείνος μας είπε πως δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική, και πως τον υποχρέωνε η Εταιρία του. Βέβαια, έναν χρόνο μετά, τον (μας) επισκέφτηκε ο πατέρας του, ο οποίος μας σκυλόβριζε ως “αναρχοκομμουνιστές προδότες που πολεμάμε το θεάρεστον έργον της επαναστάσεως του Γεωργίου Παπαδόπουλου”!

Όσο γιά τη Μούσχουρη, δεν κατάλαβα… “την πληγωμένη ψυχή μιας νεαρής τραγουδίστριας που δεν της έδωσαν την ευκαιρία, που δεν την σεβάστηκαν”. Ποιοί είναι αυτοί; Ο στρατηγός Σπυρομήλιος; Ο Πετσίλας; Ο Μίμης Πλέσσας; Ο Μάνος Χατζηδάκις; Ο Γάλλος εταιριάρχης -ξεχνώ τ’ όνομά του-; Η κα Βαρδινογιάννη -ή Λάτση, δεν ξεχωρίζω; Η UNESCO; Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής;

Αν τώρα έχει παράπονο που δεν την θαυμάσαν οι Λαμπράκηδες, τι να πω!

(ΙΣΩΣ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ 3ο ΜΕΡΟΣ, και τέλος).

49

Για την Ιωάννα:

Κουράστηκα…
σε αδιέξοδο έφτασε μια συζητηση που θα μπορουσε να΄ναι γόνιμη, κρίμα!
Εγώ εχω υψωμένο σπαθί;
Μίλησα για την Τέχνη της διαφωνίας, αν με εννόησες:
διαφωνώ και έχω το δικαίωμα αυτό, αλλά χωρίς να προσβάλλω τους συνομιλητές που - τόλμησαν - να αρθρώσουν άποψη διαφορετική απο τη δική μου, είναι τόσο απλό!

Ας μην επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα… για τη γενικότερη αισθητική και αξια της Μούσχουρη συζητάμε οχι μόνο για την ερμηνεία της στον “Επιτάφιο”.

50

Δεν το πιστεύω !!! Ακόμα δεν είναι σαφές; Το έβαλα με τεράστια -φωναχτά γράμματα.
Το ξαναλέω :
Η Μούσχουρη έχει πληγωθεί από τον Θεοδωράκη, γιατί φέρθηκε μη-γενναιόδωρα και σε αυτήν και στον Χατζιδάκι.
ΑΥΤΟ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕ… ΕΞ ΑΡΧΗΣ !!!
Γκεγκε ;;;

Μήπως είναι καλύτερα, στο διάβασμα, έτσι ;

[b]ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΠΙΑ ;
ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΣΕ… ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ !
ΣΑΣ ΠΕΦΤΕΙ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ;

ΥΓ:
Για τους μη γνωρίζοντες : ο Νίκος, είναι ο μέγας Γκάτσος.
[/b]

51

1. Του Μίκη ήταν ο “Επιτάφιος”, ότι γούσταρε μπορούσε να κάνει με δαύτον.
Μπορούσε να τον κάνει και οπερέτα άμα ήθελε.
Κάποιος άλλος στη θέση του Μίκη, αν έκρινε απ’ τις πρόβες κιόλας, ότι η υπόθεση πάει για φιάσκο (σύμφωνα με τη δική του αισθητική) θα τους είχε στείλει όλους σπίτι τους.
Ο Μίκης φέρθηκε πιο πολιτισμένα και άφησε την εκδοχή Μάνου να κάνει τον κύκλο της. Αποδεικνύεται ότι και οι δύο προσεγγίσεις δικαιώθηκαν.
Και πάλι μάγκας ο Μίκης.

2. Ξέρω πολύν κόσμο (κι εγώ μέσα εδώ που τα λέμε) που αν τους ρωτήσεις το “γιέ μου σπλάχνο των σπλάχνων μου” ποιός το είπε απαντάνε “Aν θες το πιστεύεις: Η Μούσχουρη! Αργότερα το είπε και ο Μπιθικώτσης”. Η Μούσχουρη όφειλε να ξέρει ότι χρωστάει στον Μίκη big time. Το τραγικό είναι ότι γέρασε και μυαλό δεν έβαλε να πάει να φιλήσει τις γαϊδουροποδάρες του. Εγώ στη θέση της θα το έκανα για να συμβιβαστώ με τον εαυτό μου αδιαφορώντας για τον Μίκη.

3. Αλλά, τι τα θες; Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ δημιουργού και εκτελεστή.
Οτι για τον δημιουργό το έργο είναι παιδί, ενώ για τον εκτελεστή είναι έργο. Ο ένας το πονάει και θέλει να το δει να μεγαλώνει όμορφα, να κάνει τη διαφορά του στη κοινωνία, ενώ ο άλλος θέλει να το παντρευτεί (από έρωτα ή από συμφέρον, που να ξέρεις;) να το βγάζει βόλτες για να τους καμαρώνει ο κόσμος.

4. Επιπροσθέτως, επειδή δεν γνωρίζω λεπτομέρειες του τι διημείφθη μεταξύ των δύο δημιουργών (λυπάμαι αλλά την Μούσχουρη δεν την θεωρώ αξιόπιστη πηγή λόγω των υπ. αρ. 2 και 3 σημείων της παρούσης), μένω σ’ αυτό και τελεία.

Φιλάκια και καλό μήνα κι από μένα.

Υ.Γ. “Μάρτη” φορέσατε μη σας κάψει ο ήλιος;

52

Όχι Ιωάννα, δεν ήταν ο θείος μου ο δολοφονημένος καπνεργάτης του ’36.
Ηταν ο Γιώργης Ασημακόπουλος, αμούστακος αντάρτης που πολέμησε τους Γερμανούς. Ο μικρός του αδερφός Δημήτρης ήταν σύνδεσμος.
Τον κρέμασαν τα τάγματα ασφαλείας κάπου έξω από την Τρίπολη το 1946.

'Ηταν ένας από τους πολλούς νεκρούς αδελφούς του εμφύλιου…

Φιλικά
Θοδωρής

(Υ.Γ.: τη συνέχεια για την οικογένεια μπορείς εύκολα να μαντέψεις…)

53

Αμέ. Και στη μικρή…

Άντε, φτάνει με την Νάνα. Πέστε τίποτις άλλο…

54

Να νανανανα νανανανα νανανανα νανανα …

τον καρσιλαμα λαιτ αδω … “Οδος ονειρων”
… μ’αυτα φτιαχτηκε η κυρια !!!

55

Αμέ. Και στη μικρή…

Άντε, φτάνει με την Νάνα. Πέστε τίποτις άλλο…[/QUOTE]

Ωραία.
Ψάρεψα και έναν που ξέρει τι είναι αυτό που φόρεσα.
Και δε με λές παλουκάρι μου.
ΠΟΤΕ ΤΗ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ;

56

Εξω-εξω-εξω αποδώ… 666 !!! Αντίχριστε!
Mε όλα αυτά τα ειδωλολατρικά και τα χαϊμαλιά που βάζεις, δεν έχεις τοσοδούλα πιθανότητα να γίνεις … Κουίνσι Τζόουνς !
:slight_smile:
(για να μην είμαι και εκτός θέματος! χοχοχο…)

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ:

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ,
όπως τα άφησες εσύ κι όπως τα ξέρεις
από της λύπης τον καιρό…
Κι όταν γυρίσεις και σε δω,
μέσα στη στάμνα τη χρυσή, νερό να φέρεις,
της λησμονιάς πικρό νερό…

(Γιώργου Ανδρέου - Γράμμα στον κύριο Γκάτσο)

ΥΓ: Δεν έβαλα κάτι από τον ίδιο τον Γκάτσο, αυτό που σκέφτηκα στην αρχή είναι αρκετά “σκληρό”…
Λείπει κι ο Γκάτσος, που με το κοφτερό μυαλό του και την μοναδική ευγλωττία του, θα μας αποστόμωνε.

57

Αν σου πω τι μας έλεγε ο Γκάτσος γιά τη Νάνα, τη Μελίνα και άλλες, θα κουφαθείς. “Και στις αρένες του κόσμου, γύφτισα μαϊμού”, νομίζεις πως εννοεί την Ελλάδα; Όχι πως ήταν πάντα δίκαιος, ο μακαρίτης, αλλά καυστικός και είρων μας έβγαινε όταν βρίσκονταν σε στενό κύκλο (στο Gb ή στου Ξαρχάκου) -και χωρίς δημοσιογράφους…

58

Χαχαχαααα ! Για περάστε…για περάστε !
Αρχίζει η καινούργια ταινία με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα!
Για περάστε…για περάστε ! ! !
Ταμ-ταμ…Στραγάλια…Πασατέμπος…Ποπ-κορν !

59

Πάντως Ιωάννα, εγώ έχω όλη την καλή διάθεση να ξεχέσω τα έργα και τις ημέρες της.
Αν από τη μεριά σου έχεις σκοπό να την υπερασπιστείς, μπορώ να αρχίσω εδώ και τώρα.
:090:

60

Κοίτα τον! Ορεξάτος…
Θα πρότεινα όμως νέο βιβλίο-σενάριο (τόπικ) για την Μελίνα.
Πώς σου φαίνεται ο τίτλος : “Singe Darling” (κατά το “Ilya Darling”)

ΥΓ :
Στα γαλλικά, singe=μαϊμού ! Αλλά κάνει συνειρμό και με το sing …
Xoxoxo ! Ντροπή μου… Με παρασύρετε…