Θα παραθεσω μια αποψη του γυιου του Βαγγελη Παπαζογλου του Γιώργη για το ρεμπετικο που μου αρεσε ιδιαιτερα.Ο Βαγγελης γενικως ειχε πολλες αποψεις για το τι ειναι ρεμπετικο αφου και τοτε τον ρωταγαν οπως και σημερα ρωταμε το τι ειναι ρεμπετικο.
Υπαρχουν τραγουδια αριστουργηματα ,αλλα μου φαινεται πως τα αδικουμε πολυ οταν τα νομιζουμε για ρεμπετικα.Αλλο πραγμα ειναι το μελι,αλλο ειναι το κρασι κι αλλο το νερο που πινεις για να ξεδιψασεις.Αυτό το ξεδιψασμα του διψασμενου και πικραμενου λαου,ηταν το ρεμπετικο.Κι αν δεν υπαρχει τωρα ρεμπετικο,ειναι γιατι σημερα κανεις δε διψαει.
Αν αναλογιστει κανεις τις συνθηκες διαβιωσης του ελληνα εκεινης της εποχης με την σημερινη ειναι αστεια η συγκριση.
Οι ανθρωποι ηδη απο τα 30 τους εμοιαζαν 50 ρηδες.Εκτος απο σωματικά το ιδιο και φωνητικα, σε πολλους απο αυτους ακους 25ρηδες και 30 αρηδες που οι φωνες τους μοιαζουνε με φωνες ηλικιωμενων ανθρωπων.Ολα αυτα τα χαρακτηριστικα σμιλεψαν το ρεμπετικο τραγουδι και γι αυτο δεν μπορει να ξαναγεννηθει υπο τις σημερινες συνθηκες συν το γεγονος οτι το ρεμπετικο το υποστηριξε μια τεραστια ανωνυμη παραδοση
Ακομα να παραθεσω οτι ο Παπαζογλου διαφοροποιουσε το ρεμπετικο με το τραγουδι το μουρμουρικο και της φυλακης.
Μεγαλωσε με τα λιμανισια οπως ελεγε τραγουδια της Σμυρνης με τα σκληρα λογια που τα λεγαν λιγοι ανθρωποι,αυτο δηλωνει σαφως μια κοινωνικη ομαδα που τραγουδουσε συγκεκριμενα κομματια και οχι τυπου Βουρνουβαλια κλπ που δεν εχουν σχεση με το ρεμπετικο τραγουδι
