Να μία πρόταση: Διαδικτυακός Ραδιοφωνικός Σταθμός

ένα κλικ»
Δεκάδες φανατικοί του ραδιοφώνου στήνουν τον δικό τους σταθμό εύκολα και γρήγορα στο Διαδίκτυο

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πέτρος Στεφανής pstefanis@hotmail. com

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ 12/11/2009


«Από τον περασμένο Φεβρουάριο έχω τον δικό μου διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό, εκπέμπω αυτόματα στο Ίντερνετ 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Μέχρι τότε δεν έβρισκα ραδιόφωνα που να παίζουν τακτικά τα αγαπημένα μου μπλουζ τραγούδια, έπρεπε να ψάχνω εκτός Ελλάδας για να τα ακούσω. Ήθελα, λοιπόν, να μπορούν να απολαμβάνουν κι άλλοι τα κομμάτια που αναζητούσα».

Ροκάρει συστηματικά πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Από τον καιρό μάλιστα που σταμάτησε να εργάζεται, ακόμα περισσότερο. Συνταξιούχος νομαρχιακός υπάλληλος στη Σάμο, ο 63χρονος Λάκης Βουρονίκος φροντίζει εδώ και δέκα μήνες να μοιράζεται τις ροκιές του με άλλους φανατικούς της μουσικής και του Διαδικτύου: οργάνωσε κι έστησε στο νησί του Πυθαγόρα, στο σπίτι του, το δικό του ραδιόφωνο, το Μidnight Βlues (http: //www. teosam. com), που εκπέμπει όχι σε συχνότητα στην μπάντα των FΜ αλλά μέσω Ίντερνετ. «Αυτή τη στιγμή έχω τη δυνατότητα να ακούγομαι παντού, σε ολόκληρο τον κόσμο. Παίζω καθαρά κλασικά μπλουζ και ποιοτική μπλουζ ροκ μουσική, στην Ελλάδα είμαι ο μοναδικός διαδικτυακός παραγωγός που έχει επιλέξει αποκλειστικά αυτό το είδος. Αλλά και στο εξωτερικό, δεν είναι πολλοί οι σταθμοί που παίζουν μόνο μπλουζ, γι΄ αυτό και με επιλέγουν να με ακούν και ξένοι, που με βρίσκουν από παγκόσμιες ιντερνετικές λίστες σταθμών με βάση το είδος μουσικής. Κι εγώ, όμως, μέσω του server μου, ξέρω από ποιες χώρες προέρχονται οι ακροατές μου: στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας, ένας από αυτούς με ακούει καθημερινά επί δώδεκα ώρες, πιθανότατα είναι καφετέρια που με αναμεταδίδει. Μαζί μου έχουν συντονιστεί ακόμα και στην Αφρική και στην Ιαπωνία», λέει στα «ΝΕΑ».

«Μια ζωή είχα κατά νου αυτό το web radio, τουλάχιστον πέντε χρόνια πάλευα να το κάνω. Αλλά, μέχρι τις αρχές του χρόνου, σκόνταφτα σε τεχνικά ζητήματα, μπορούσαν να μ΄ ακούσουν μόλις δύο τρία άτομα. Ώσπου κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι στην Αθήνα υπάρχουν server που λύνουν το πρόβλημά μου. Σήμερα, παίζω πλέον μέσω αθηναϊκού server, επί πληρωμή, μου στοιχίζει 250 ευρώ τον χρόνο, χρησιμοποιώ και δωρεάν πρόγραμμα (winamp). Γενικά, δεν είναι ακριβό χόμπι, αλλά θέλει διαρκή επιμόρφωση κι ενημέρωση στα τεχνικά θέματα», εξηγεί. Όσο για τη μουσική συλλογή του, αυτή είναι υπόθεση πολυετής: χρειάστηκε να περάσει τραγούδι-τραγούδι τα κομμάτια από τους δίσκους του στον υπολογιστή του, να κατεβάσει χιλιάδες άλλα από το Διαδίκτυο. «Αυτή τη στιγμή η βάση δεδομένων μου αριθμεί γύρω στα 100.000 τραγούδια».

Για όλα τα γούστα
Ξεπερνούν τα εκατό σήμερα τα ελληνικά ραδιόφωνα που εκπέμπουν μέσω Διαδικτύου. «Στην πλειοψηφία τους είναι μη κερδοσκοπικά web radios, που λειτουργούν από απλό μεράκι. Πέρα από αυτά που έχουν μια οργανωμένη εικόνα και είναι σωστά στημένα, υπάρχουν κι άλλα με εντελώς ερασιτεχνικό χαρακτήρα, περιορισμένες ώρες εκπομπών», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Κώστας Τζίλας, υπεύθυνος λειτουργίας του πρώτου ελληνικού ραδιοφωνικού portal e-radio.gr, που λειτουργεί εδώ και εννέα χρόνια, με 900.000 μοναδικούς χρήστες μηνιαίως. «Η μαγεία του Ιnternet radio είναι ότι ο καθένας μπορεί να φτιάξει οτιδήποτε, μπορεί να φροντίσει να ακουστούν και είδη μουσικής που σπανίως παίζονται. Το κόστος λειτουργίας του δεν είναι σημαντικό. Για τη μετάδοση, θα χρειαστεί να πληρώσει περίπου 120 ευρώ ετησίως σε πάροχο διανομής δεδομένων (streaming provider). Τα έξοδα, βεβαίως, ανεβαίνουν, όταν ο παραγωγός χρησιμοποιεί μουσική η οποία υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΟΙΝΟ
Ακροατές απ΄ όλα τα μήκη και τα πλάτη του κυβερνοχώρου έχουν οι e-παραγωγοί

«Μεταδίδουμε και τι

:110:Μπράβο του!
Υ.Γ. (άσχετο): Η φόρμα του συνταξιούχου παραγωγού, μου ξύπνησε αναμνήσεις. Είχα μια ίδια πριν 30 χρόνια, πιτσιρικάς στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου.
Τελικά, ό,τι πληρώσεις παίρνεις:019:

Προφανώς η πρόταση γίνεται για ραδιόφωνο με ρεμπέτικα και συναφή. Ξερά και ωμά, κολλάμε στην ΑΕΠΙ. Εγώ, τουλάχιστον, αρνούμαι να μπλέξω έστω και αν θα υπάρξω ως τελευταίος και καταϊδρωμένος εφεδρικός τροχός της αμάξης σε τυχόν διαπραγματεύσεις. Το sealabs είναι άλλο, έχουν τη μεγαλύτερη ίσως βάση στον κόσμο με ρεμπέτικα και παραδοσιακά για την οποία ξόδεψαν το μεράκι, το χρόνο και τα λεφτά τους επί χρόνια και μπράβο τους. Όποιος θέλει, ας το ρισκάρει αλλά θα μπλέξει.

Νομίζω Νίκο, ότι αυτού του είδους το μπλέξιμο, ξεμπλέκεται εύκολα. Τόσα μέλη είμαστε!
Η ιδέα για ραδιόφωνο, εμένα προσωπικά με ενθουσιάζει. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος ,να προσφέρουμε το ρεμπέτικο τραγούδι, στο πλατύ κοινό και να ξεφύγουμε επιτέλους, απ’ αυτή την στεγανότητα, που μας έχει γίνει βραχνάς.Γιατί απ’ ότι σίγουρα θα γνωρίζεις, είμαστε πια μια παρέα, που σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας, θα φάνταζε αστεία, η όποια ποσοστικοποίηση…

…για πες βρε Αλκιβιάδη. Γιατί, το μπλέξιμο που αναφέρει ο Νίκος με την ΑΕΠΙ, το καταλαβαίνω. Το πώς “ξεμπλέκεις εύκολα” θέλει διευκρίνηση. Μπορείς να γίνεις πιο σαφής; Αν μπορεί να γίνει, να το προχωρήσουμε:089:

Φίλε Δημήτρη, αυτό που θα πω, το υποθέτω ,δεν είμαι ειδικός στα “ξεμπερδέματα”…
Πιστεύω, ότι το ενδεχόμενο των οικονομικών απαιτήσεων της ΑΕΠΙ, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο απο τα μέλη. Όπως ακριβώς έγινε στο άλλο το φόρουμ.Είναι κάτι που γίνεται, αρκεί να υπάρχει διάθεση και μεράκι. Οφείλω επίσης να μην παραβλέψω ότι αυτή η πρόταση που έγινε
περνάει αποκλειστικά απο την έγκριση ή όχι των ιδιοκτητών του φόρουμ. Και έτσι νομιζω πως πρέπει να είναι!..

Η γνωμη μου ειναι οτι αν δωσεις εστω και ενα ευρω στην ΑΕΠΙ,
μπαινεις στην διαδικασια του εμποριου.
Αυτο σημαινει οτι μπορει να μπεις και στον πειρασμο των διαφημισεων.
“Ηπιων” εστω,οπως αναφερουν και σε αλλο σαιτ.
Γιατι αν δεν μπει εισφορα σε ολα τα μελη,και συμβαλουν μονο λιγοι “εθελοντες”,
Θα εφαρμοστει ο νομος που λεει ,
αλλος μ…αμαει,και αλλος πληρωνει.
Καλα ειναι και ετσι.
Δοξα το Θεο,εχουμε ολοι μπολικα ασματα στον σκληρο μας και τα ακουμε κατα βουληση.
:127: :102: :246:

Φίλε μου Φώτη, ο σκληρός μας δίσκος , όπως σίγουρα γνωρίζεις ,δεν απευθύνεται στον κόσμο με την έννοια την πλατιά. Το ράδιο, είναι μια ζωντανή κατάσταση, που εκτός απ’ την ακρόαση εμπεριέχει και την συμμετοχή, που είναι πολυ σπουδαίο πράγμα.Εγώ προσωπικά, τα τραγούδια που έχω αποθηκευμένα στον σκληρό, σπάνια τα ακούω.Στο ράδιο όμως είναι αλλιώς.Βάζεις για παράδειγμα ένα τραγούδι, (παραγγελία) το αφιερώνεις, σου απαντούν οι φίλοι με ανάλογα τραγούδια, γίνονται πειράγματα και μπορεί να το ξενυχτήσεις ακούγοντας και συμμετέχοντας.
Πιο παλιά, την γνώση των τραγουδιών, δεν την είχαν οι έχοντες γεμάτη την δισκοθήκη τους αλλά αυτοί που άκουγαν ράδιο. Ως προς αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος…

Παιδια μη συγκρινετε γεματες δισκοθηκες με γεματους ‘‘σκληρους’’!!!
Ειναι αλλο μερακι ,αλλη φιλοσοφια, αλλη αγαπη και αλλο κοστος!:245:

που την είδες αυτή τη σύγκριση; Ποιος την έκανε;
εγώ έκανα σύγκριση ράδιου και δισκοθήκης, 35 χρόνια πίσω…
και εξέφρασα με σιγουριά ότι αυτοί που άκουγαν ράδιο ήταν πολύ πιο ενημερωμένοι και επίσης πολύ πιο κοντά στα τότε μουσικά γεγονότα!

υγ. εννοείται ότι οι συλλέκτες εξαιρούνται…

Αλκιβιαδη,δεν αναφερομουν στο μηνυμα σου! Γενικα το ειπα!!Απλα πολλοι σημερα γεμιζουν ακοπα και ανεξοδα σκληρους με κομματια που σπανια ακουνε. Οταν λεω αλλη φιλοσοφια και αλλο μερακι εννοω πως παλιοτερα αγοραζαμε ενα δισκο και τον λιωναμε στο pic-ap ενω τωρα σου δινουν ενα dvd με 800 τραγουδια !!! Τι να ακουσεις και τι να χαρεις!!??
Αλλοι καιροι αλλα ηθη …βεβαια δεν ειμαι γκρινιαρης ,διοτι η τεχνολογια εδωσε προσβαση
σε πολλους πιτσιρικαδες και οχι μονο, σε σπανια αρχεια!!!Αρκει να σεβοντε οσους ετρεξαν ,παρακαλεσαν και ξοδεψαν για να τα μαζεψουν και να τα διασωσουν!!
Φιλικα παντα…:slight_smile:

Εδώ βέβαια θα περιμέναμε, και οι συλλέκτες να σεβαστούν τη σημερινή γενιά ακροατών, ερευνητών κλπ. και όχι να κρύβουν τις συλλογές τους… (εσύ βέβαια έχεις και με το παραπάνω αποδείξει ότι μας σέβεσαι!)