Διονυση μονο οι δυο τελευταίες στροφες ειναι του Μουστακια!!!
Σε αυτο τον σκοπο επανω επαιζε τον Μποχωρη το Κατω απ το ραδικικαι εκει πανω ,εφτιαξε και το δικο του τραγουδι Κατω απ τη σκαλα του παπα
Μπουζουκι και τραγουδι Νικος Βραχνας.
Αφιερωμα στον αγαπημενο φιλο και δασκαλο μου.Τον Mουστακια!!!
Πολύ ωραίο αφιέρωμα και πολύ ωραίο μοντάζ. Ωραία σύντομα και περιεκτικά τα κείμενα γεμάτο συναίσθημα. Μπράβο Κώστα, τον τιμάς και τον αναδεικνύεις όπως του πρέπει.
Γιατί τον λέγανε Μουστάκια; Μουστάκι δεν είδα πουθενά.
Και κάτι τελευταίο. Αυτό το 32 στο τέλος του Kotsos 32 τι είναι ;
(θα έσκαγα αν δεν ρώταγα :))
Φιλε Διονυσε ορισμενα πραγματα εννοουνται.
Ο Μουστακιας ειχε μουστακι στα νιατα του και ηταν γνωστος για το φινο μπουζουκι του στον Πειραια
Λιγα πραγματα για τον Νικο.
Ο Νικος ηταν γεννημα θρεμα του Πειραια,γαλουχηθηκε απο πλανοδιους παλαιμαχους παλιους μπουζουξηδες του Πειραια ο οποιος συνεχιζε και εβγαζε ρεμπετες αλλο αν εμεις δεν το μαθαμε δισκογραφικα αυτο,Ξεκινησε γυρω στο 1950 να ασχολειται με το οργανο και εμαθε πολλα απο τον Κερομυτη,Τον Μπατη και τον Μαρκο Βαμβακαρη αλλα και απο αλλους αγνωστους οπως τον Τσοκαροπουλο τον Αθανασιου,τον Αβρααμ και αλλα ονοματα που μου ειχε πει αλλα δεν θυμαμαι.
Μου ειχε πει οτι εμαθε πολλα σε μια υπογεια ταβερνα στα Ασπρα Χωματα Σαραντα σκαλοπατια κατω απο την γη ,εκει συχναζε ο Μαρκος,ο Μπατης και ο Κερομυτης
Ηταν επισης γνωστης αδεποτων πειραιωτικων κομματιων με προστυχα στιχακια και πονηρους στιχους που τα ειχε μαθει στην πιατσα,αυτα τα κομματια δεν τα επαιζε σχεδον ποτε και τα κραταγε για παρτη του ,μονο πολυ σπανια και αναλογως την παρεα.
Προσωπικα εγω που τον ακουσα απο κοντα θα πω οτι στο πειραιωτικο στυλ κανενας μα κανενας δεν βρεθηκε μετα τους παλιους να εκπροσωπησει τοσο πιστα και αξια το υφος οσο ο Νικος και αυτο το λεγαν και οι παλιοτεροι οχι μονο εγω.
Ειχε επιλεξει να ζει στην ανωνυμια και επαιζε μονο οταν ειχε κεφι .
Υπαρχουν μια σειρα απο ηχογραφησεις και βιντεο που καποια στιγμη αν βρεθει καποιος παραγωγος θα βγουν προς τα εξω.
Πιθανολογω οτι υπαρχουν σκορπιες πολλες ερασιτεχνικες ηχογραφησεις αφου πολυς κοσμος τον μαγνητοφωνουσε οπου τυχαινε να πιασει οργανο.Το στυλ του μπουζουκιου παραπεμπει σε πολυ παλιο στυλ μπουζουκιου του 19 ου αιωνα της ανωνυμης δημιουργιας και κρατουσε αυτο το στυλ χωρις δεξιοτεχνιες ,δωρικα και απλα,ο ηχος του ηταν βροντερος και η φωνη του πολυ δυνατη,σου εκλεβε στην κυρολεξια την ψυχη ,οι ηχογραφησεις δεν μπορουν να το δειξουν αυτο επρεπε να το δεις απο κοντα.Καποιες τελευταιες ηχογραφησεις που εκανε με τον Charles Howard ηταν πολυ ταλαιπωρημενος απο εγχειρηση καρδιας και δυστυχως με πολυ κακες συνθηκες και με ενα μπουζουκι των 10.000 δραγμων σκεβρωμενο.
Ευχαριστώ Σταύρο. Κατάλαβα πολλά από την περιγραφή σου. Σήμερα, με βάση αυτά που ξέρεις ή έχεις δεί υπάρχουν άλλοι σαν τον Βραχνά; Εννοώ αν υπάρχουν κάποιοι παλιοί, όχι γνωστοί, οι οποίοι να παίζουν σ’ αυτό το ύφος σε κάποιες γωνιές. Οχι απαραίτητα της αξίας του Βραχνά.
Με απλά λόγια, το είδος έχει εξαφανιστεί ολοκληρωτικά; Και τα αδέσποτα πειραιώτικα κομμάτια που περιγράφεις έχουν κι αυτά εξαφανιστεί;
Για τον Πειραια συγκεκριμενα ο τελευταιος που ξερα οτι υπηρχε και πεθανε μαλλον τελευταια ηταν ο Αβρααμ μεγαλος σε ηλικια ο οποιος ηξερε πολλα ,αλλα στα μαγαζια επαιζε σημερινα κομματια.
Σιγουρα καποιοι της γενιας του Βραχνα πρεπει να υπαρχουν αλλα δεν ξερω πως παιζουν και που
Υπηρχε(ουν?) μεχρι τελευταια ο Ιορδανης Ποτοσιδης,ο Βαφεας στην Συρο ,εγγονος του Βαφεα που αναφερει ο Μαρκος στην βιογραφια του,ο Τακης ο Τζιριτας απο το Αργος και αλλοι.
Τα κομματια δυστυχως χαθηκαν αυτα που αναφερω εκτος και αν υπαρχουν καπου ερασιτεχνικα γραμμενα,για αλλη μια φορα πιστευω η παραδοση του μπουζουκιου ατυχησε στο παραδοσιακο της μερος και χαθηκε η παραδοση του γνησιου παλιου ρεμπετικου.
Μακαρι αν υπαρχουν καποιοι ακομα εστω και σε μεγαλη ηλικια να τρεξουν καποιοι και να τους καταγραψουν και αν υπαρχουν και αλλοι ας μας πληροφορησουν μεσα απο το φορουμ να τρεξουμε να τους γνωρισουμε
Σαν ειδος παντως αν θες την γνωμη μου οι παλιοι που ξεραν πραγματα εχουν φυγει οποτε χαθηκε και το ειδος ,ο μονος που εχει μεινει και γνωριζει πολλα ειναι ο Μπαμπης Γκολες ο οποιος ομως δεν επιλεγει να τα δισκογραφησει αλλα ουτε και να τα συχνο παιζει.
Yστερα απο παρακλησεις φιλων γνωστων και φαν ανεβασα σημερα στο youtube 10 περιπου κομματια ανεκδοτα με τον Νικο Βραχνα και τον Θαναση Αθανασιου.Θα υπαρξουν και αλλα οχι μονο του Νικου αλλα και αλλων αγνωστων μπουζουξηδων απο ζωντανες ηχογραφησεις .Η Αρχη με τον Νικο ειχε γινει με τον Κωστα πριν μερικα χρονια με δικο του και δικο μου υλικο ,τωρα θα βγαλω οτι αλλο καταφερω απο αυτον τον μεγαλο μπουζουξη.Ελπιζω να συγχωρεσετε οτι λαθη στα video μιας και ειμαι πρωτομαθης.
http://www.youtube.com/user/tuxedomoon?feature=mhee#p/a/u/0/vX85g5ZhZPY
Μακαρι να ανεβασεις και τις αλλες ηχογραφησεις Σταυρο.Αυτα δεν πρεπει να κρυβονται φιλε μου!!!
Βεβαια,οσα μπορω και ειναι δικα μου θα τα ανεβασω, το ξερεις καλα αυτο ,αυριο θα βγαλω και αλλα , συγνωμη και για την καθυστερηση τοσο καιρο
μπράβο ρε φίλε, τί παρέα ήταν αυτή…
Μπράβο Σταύρε!
Αν τους είχαν αφήσει τότε να τα “χτυπήσουν”…
Ανέβασε και του “Δάσκαλου”.
Φοβερό υλικό!!! Μπράβο που τα ανέβασες Σταύρο!!! Αυτά είναι…
Συνεχιζω και ανεβαζω
Παρακολουθησετε το καναλι γιατι συντομα θα ανεβουν αρκετα ζωντανα διαμαντια.
Σημερα εκτος απο νεωτερα τραγουδια με τον Νικο Βραχνα απο τα οποια και τρια καταπληκτικα demo που αποριφθηκαν απο την εταιρεια λογω υφους και στιχων.
ανεβηκε για πρωτη φορα ηχογραφηση με το παιξιμο του Μεγαλου αδικημενου του Χρηστου Τσιτσανη σε ενα δικο του τραγουδι .Παρα την προχωρημενη ηλικια του παιρνουμε μια γευση απο το ταλεντο του ανθρωπου που συνεβαλε στο να γραψει ο αφερφος του Βασιλης μερικα απο τα καλυτερα του τραγουδια.Φορος τιμης και σε αυτον τον μεγαλο Αγνωστο της ρεμπετικης παραδοσης
Eνα νέο βίντεο με τον Νίκο Βραχνά να παίζει υποδειγματικά το [i]Γκαμηλιέρικο του Γ.Μπάτη(κοινη μελωδια με το[i]Οταν πίνω τουμπεκάκι του Μάρκου)
Επίσης ένα νέο Βιογραφικό σημειωμα που εγραψα γύρω από τον Νίκο Βραχνά.
O Νίκος Βραχνάς(Μουστάκιας) γεννήθηκε το 1937 η το 1941 στον Πειραιά ,Μικρασιάτικης καταγωγής.Ασχολήθηκε απο μικρή ηλικία ερασιτεχνικα με το μπουζουκι αυτοδίδακτος και ακολουθώντας τους παραγκωνισμενους τοτε αυθεντικούς ρεμπετες του Πειραια οπως τον Γιωργο Μπατη,Μαρκο Βαμβακαρη,Στελιο Κερομυτη,τον Αβραάμ, τον Νικο Τσοκαροπουλο αλλα και πολλούς άλλους γνησιους σπιτικους μπουζουξηδες της περιοχης.Σε αντιθεση με το στυλ της εποχης της δεκαετιας του 1950 (πρωτοβγήκε στην πιατσα το 1952)ο Νικος Βραχνας ακολουθησε το παλιο ύφος παιξιματος της δεκαετιας του 30 που προέρχεται από τον 19 οι αιώνα.Αυτό τον έκανε πραγματικα τον τελευταίο υπέρμαχο ενός ύφους που στην πορεια χαθηκε μαζι με τα μυστικά του.Στο υπόγειο κουτούκι στα Ασπρά Χώματα της Κοκκινιάς ,σαράντα σκαλοπάτια κατω απο την γη όπως χαρακτηριστικά έλεγε,πρωτογνώρισε τον Μάρκο Βαμβακάρη ο οποιος εντυπωσιαστηκε από το ταλεντο του νεαρου Βραχνα.
Ζωή δυσκολη,δουλεια στο χυτηριο την ημέρα και το βραδυ με τις παρεες και το μπουζουκι του κάπως ετσι την περνουσε σαν γνησιος ρεμπετης,χωρις ποτε να αντιληφθεi την μεγαλη καλλιτεχνικη του αξια ,απλός και σεμνός έπαιζε μόνο για τους φίλους του και μόνο όταν αυτό ήθελε.Τα στέκια που σύχναζε ήταν η οδός Αστιγγος στο μοναστηράκι και τα μικρομάγαζα του του Μανωλη,του Τσιτομενεα ,του Μητσου του Σταυριανοπουλου και το εργαστήρι του επιστήθιου φίλου του Βασίλη Λιακόπουλου.Εκεί τον γνώρισα σε ηλικια 14 ετων το 1993.Ο Θεοδωρος Τσιτομενεας ιδιοκτητης παλιατζήδικου στο Μοναστηρακι υπήρξε μεγας λατρης του ρεμπετικου αλλα και ανθρωπος που βοηθησε ριζίκα τον Νικο στα πρωτα του βηματα ,αναγνωρίζωντας το ταλεντο του.Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 θα συνεργαστει με τον Θαναση Αθανασιου ή Πειραιώτη ή Πιτσίκο γνωστο ρεμπετη μουσικο της Αμερικης ο οποιος θα τον βοηθησει να ξεκινησουν μαζι μια συνεργασια με σκοπό την δημιουργία ενός δισκου.Ο δισκος ομως λογω της λογοκρισιας της εποχης θα απορριφτεί απο την εταιρεία Columbia λόγω των ακατάλληλων στίχων.Χαρακτηριστική είναι η φράση του συχγωρεμένου Αθανασίου για τον Βράχνα ''Αυτο το παιδι παιζει σαν τον Μαρκο.Θα εμφανιστει ακόμα στο ντοκιμαντερ του BBC Music of the Outsiders .Συμφωνα με την γνωμη των ρεμπετολογων και συλλεκτων της εποχης Παναγιωτη Κουναδη ,Σπυρο Παπαιωαννου και Τσαρλς Χαουαρντ υπήρξε ο πιο ατόφιος ρεμπέτης μουσικός της εποχής του ,ομως συνάμα ο αντιφατικός και απροσάρμοστος χαρακτήρας του ,δεν του επέτρεψε ποτέ την αναγνώριση παρά μόνο σε ένα στενό κύκλο φίλωνΑριστος επίσης επιδιορθωτής γραμμοφώνων .Το 1999 μετα απο μακροχρονιες και επιμονες προσπάθειες μου αλλά και των φίλων του, θα δεκτεί να ηχογραφησει για τον παραγωγό Τσαρλς Χαουαρντ σε μια σειρα ανεκδοτων μέχρι σήμερα ηχογραφησεων ,με την προοπτικη ενος δισκου που δυστυχως ομως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω του ξαφνικού θανάτου του το 2001 από καρδιά.Αυτές οι ηχογραφησεις εγιναν σε μια εποχη που η υγεια του ηταν βαριά κλονισμενη και αποτελούν το κύκνειο άσμα του.Σώζονται αρκετές ζωντανές ηχογραφησείς του απο θαυμαστές φίους που συνήθιζαν να τον ηχογράφουν με πρόχειρα κασετοφωνάκια.Το αγαπημένο του τραγούδι που σχεδόν πάντα συνήθιζε να παίζει πρώτο ηταν ο ‘‘Αλανιάρης’’ του Μάρκου Βαμβακάρη.
Μερικά λόγια από τον φίλο γείτονα του και μαθητή του Κώστα Ραυτoγιάννη:
Ο Νίκος είχε όλα αυτά που μπορεί να καταλάβει κανείς από τον ορισμό «ρεμπέτης». Μεγάλος μάγκας, με μια ατέλειωτη χρυσή καρδιά. Δε χάλαγε χατήρι. Άλλοι καιροί όμως τότες. Οικογένεια με πολλά παιδιά, δεν ήταν όλα εύκολα. Στα παλιά, στο Μοναστηράκι, στο παζάρι, έφτιαχνε κάνα γραμμόφωνο, αλλά όπου έβρισκε ευκαιρία έριχνε και τις πενιές του.
Πραγματικά όταν έπαιζε μπουζούκι και τραγουδούσε, έφευγε σε έναν άλλο κόσμο, μαγικό γιʼ αυτόν. Γιʼ αυτό, το τραγούδι του, σού τρύπαγε τα κόκαλα. Μέσω του Νικόλα μπορούσε να φανταστεί κανείς πως ήταν οι «Χρυσές Εποχές» του Ρεμπέτικου και ειδικότερα της Πειραιώτικης σχολής.
Αν και είχε γράψει και δικά του τραγούδια, δεν τα ηχογράφησε ποτέ σε δίσκους. Σώζονται μόνο μερικές ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις και μερικά ιδιωτικά βίντεο , στα οποία παίζει μπουζούκι και τραγουδάει.[/i][/i]
Εδω και η Τζιτζιφιωτισσα οπως θα επρεπε να παιζεται
Ευχαριστουμε φιλε Σταυρο για το νεο υλικο,χωρις υπερβολες ο Μουστακιας (εκτος απ’την Τετραδα) ηταν ενας απο τους λογους που πηρα το τζουραδακι μου και ξεκινησα να γραντζουναω…
Μπορει να ακουστει ιεροσυλια αλλα τον Ισοβιτη στην ηχογραφηση στην Αιγινα τον απογειωσε ο Βραχνας και προσωπικα ετσι (προσπαθω τουλαχιστον ) το παιζω.
το ξέσκισε το κομμάτι, μπράβο του!
Έτσι πρέπει να παίζονται τα πειραιώτικα. Θαυμάσιο και σπανιότατο παράδειγμα! Ελπίζω, Κώστα, το διαμαντάκι αυτό να ανακαλύφθηκε με την ευκαιρία ψηφιοποίησης παλιών σου ταινιών.
Ποιός του κάνει πάνω οκτάβα στο τέλος του κουπλέ, ξέρουμε;
Πριν λίγο καιρό που είχα κατέβει Πειραιά,μου έδωσε μια τελείως χαλασμένη κασέτα ο γιός του.Τα κομμάτια που έχει μέσα καί ειναι ολόκληρα,είναι πολύ λίγα,και σε αυτήν την ποιότητα,οπως το παραπάνω.Το σιγόντο Νίκο δεν είμαι σίγουρος ποιά το κάνει.Μπορεί να είναι και η γυναίκα του,η Βούλα.Θα προσπαθήσω να καθαρίσω και τα αλλα τραγούδια.Πάντως ήταν στα ντουζένια του ο Μουστάκιας οταν τα έγραφε!!