Αξίζει να επισκεφτείτε αυτό το Blog. Ότι υπάρχει στο διαδίκτυο για το όμορφο αυτό κομμάτι βρίσκεται σε αυτό το Blog, όπως και οι “περιπλανήσεις” της ανά τον κόσμο!!!
Πρόκειται για ένα πραγματικά όμορφο κομμάτι της ιστορίας του ρεμπέτικου τραγουδιού.Ένα τραγούδι που συνδέει την ανατολή με την ευρώπη και πραγματικά ένα εξαίσιο κομμάτι απο άποψη στίχου και μελωδίας.Πραγματικά πολύ καλές πληροφορίες δίνονται στην παραπάνω δεύθυνση του κώστα ,εγω προσωπικά δεν ήξερα πως το έχουν παίξει αμερικάνοι και έχει γίνει τόσο γνωστό σε όλο τον κόσμο απο τόσο παλιά.Μια πολυ καλή ευκαιρία για να μάθουμε την ιστορία ενός θρύλου.
Δε νομίζω ότι η “Μισιρλού” περιλαμβάνεται στην Ιστορία του ρεμπέτικου.
1 «Μου αρέσει»
Στην ιστορία του Λαϊκού Tραγουδιού;;;;
Πιστεύω όμως οτι είναι το πιο διαδεδομένο τραγούδι ελληνικών στοιχείων και ίσως να ξεπερνά ακόμα και αυτό του Ζορμπά.Μπείτε στο blog που προτείνει ο κώστας για να δείτε μέχρι που έχει φτάσει η … “αφεντιά” της Μισιρλούς.Εγω , προσωπικά, όταν το είδα έπαθα πλάκα.
Υ.Γ Νομίζω πάντως πως επειδή έχει ανατολίτικα στοιχεία μπορεί να ενταχθεί στο ρεμπέτικο.
Ευχαριστώ.
Ρε σεις πλάκα μου κάνετε;
Προσέξτε μερικούς από τους τραγουδιστές που το ερμήνευσαν στις 78 στροφές:
Δανάη, Σοφία Βέμπω, Τζίμης Μακούλης…
Ελαφρό είναι το τραγουδάκι. Τι παει να πει “έχει ανατολίτικα στοιχεία”; Όλα αυτά τα ελαφρά τραγούδια του Μαρούδα, του Γούναρη, του Μακούλη τις “ξωτικές καλλονές”, ανατολίτικα στοιχεία δεν είχαν; Δηλαδή το “Κάιρο”, που έχει σφόδρα ανατολίτικες επιρροές, τι είναι; Χασικλήδικο;
Δυστυχώς Άρη μου, το θέμα πάει πολύ βαθειά. Για τους δυτικοτραφείς, το χρωματικό τετράχορδο (π.χ. χιτζάζ) είναι το χαρακτηριστικό της «ανατολίτικης νότας». Και οι σημερινοί Έλληνες είναι δυτικοτραφείς.
Φιλε διαφωνω την Μισιρλου μπορεις να την ενταξεις στο ρεμπετικο στο σμυρνεικο οχι ομως στο ελαφρο επειδη το τραγουδησε ο Μακουλης η δεν ξερω ποιος αλλος . Ειμουν παιδι και ακουγα αυτο το τραγουδι απο γερους κατοχρονιτες !!! που λεει ο λογος. Στα πανηγυρια της πατριδας μου και το ελεγαν οπως ειναι στην πρωτη εκτελεση
Την μία ακυρώνεις το επιχείρημα Π.χ. του Μακούλη, αλλά από την άλλη το χρησιμοποιείς εσύ, με τους γέροντες!!!
Η μισιρλού γράφτηκε ως ελαφρό τραγούδι της εποχής. Και τι να λέει που έχει ένα τριημιτόνιο δηλαδή?
Και το “Η γερακίνα” του τσιτσάνη τραγουδιέται στα σχολεία για δημοτικό-παραδοσιακό επίσης. Είναι τέτοιο όμως?
προσωπική μου άποψη είναι πως το τραγούδι αυτό μόνο ελαφρύ δεν είναι …άς ξεχωρίζουμε το τραγούδι απο τούς ερμηνευτές ,γιατί κάθε τραγουδιστής ανάλογα με τα ερμηνευτικά του μέσα χαρακτηρίζει και το τραγούδι . φανταστείτε το τραγουδισμένο απο κάποιον άλλο και θα διαπιστώσετε που μπορεί να φτάσει …
Κατ αρχήν λέω για τον κόσμο που διασκέδαζε με αυτό το τραγούδι και όχι για τον ερμηνευτή και δεύτερον αν κάποιος που ασχολείται με ροκ μουσική η τζαζ και διασκευάζει το πέντε ελληνες στον αδη σε ροκ η τζαζ τι θα πούμε ότι το κομμάτι είναι ροκ η τζαζ αντίστοιχα
Ένα τραγούδι δεν θα πρέπει να το χαρακτηρίσουμε σύμφωνα με το ύφος του εκάστοτε τραγουδιστή. Διότι τότε ίσως να αλλάζει συνεχώς κατηγορία.
Θα ήταν πιο σωστό να κρίνουμε από τον συνθέτη και την πρώτη εκτέλεση του κομματιού. Στην πρώτη εκτέλεση, λοιπόν, είναι-αν δεν με απατά η μνήμη μου- με βιολιά, με ορχήστρα ελαφρού ρεπερτορίου δηλαδή.
Επομένως, ως ελαφρό δημιουργήθηκε.
Εάν σε κάποιες διασκευές, από τις τόσες, πλησιάζει το σμυρνέϊκο-ρεμπέτικο σε ύφος, δεν θα πρέπει να το λαμβάνουμε υπόψην. Όπως για Π.χ. το “Θα γυρίσει κι ο τροχός” ή “Το μονοπάτι” με τσιτσάνη-νίνου, τσαουσάκη κ.λ.π.
Όσο και να θυμίζουν ρεμπέτικο, δεν παύουν να είναι τραγούδια της επιθεώρησεις, αρχοντορεμπέτικα τα λεγόμενα.
Πάντως, ένα τραγούδι , το ακούμε, το τραγουδάμε ή το παίζουμε χωρίς να λογαριάζουμε ταμπέλες και κατηγορίες.
Γιατί έτσι μας αρέσει!!!
(Δεν κάνω διαφήμιση)
Πλήρης ταύτιση απόψεων. Και αλοίμονο αν ακολουθούμε ταμπέλες ή κολλάμε σε κατηγορίες.
Ο “φανατισμός” σε συγκεκριμένο είδος της μουσικής που κάποιοι επιθυμούν, νομίζω δε προσφέρει τίποτα.
Συμφωνώ με το τελευταίο που λές Δημήτρη .Όπως και να το ονοματίσει κανείς δεν παύει να είναι ένα υπέροχο τραγούδι …Απλώς η άποψή μου πήγαζε απο το γεγονός ότι οι στίχοι του είναι λαικοί και επίσης η μελωδίατου …Όλα καλά …
Πιστεύω πως η Μισιρλού ανήκει στο ρεμπέτικο τραγούδι και έχει καθαρά ανατολίτικα στοιχεία ,και για του λόγου το αληθές ιδού η απόδειξη απο την Βικιπαιδεια:
<<Μισιρλού, που σημαίνει Αιγύπτια (από την τουρκική λέξη “Mısırlı”; που παράγεται από το αραβικό مصر, Miṣr, “Αίγυπτος” και σημαίνει “κορίτσι απ’ την Αίγυπτο”) είναι ο τίτλος ενός ελληνικού ρεμπέτικου τραγουδιού, που είναι σήμερα πολύ δημοφιλές σε τέσσερα εντελώς διαφορετικά είδη μουσικής: στο ρεμπέτικο, στη λαϊκή μουσική της Μέσης Ανατολής, στην εβραϊκή μουσική που παίζεται σε γάμους και γιορτές (Κλεζμέρ), και στο surf rock >>.
Δεν λέω πως η Μισιρλού είναι το μόνο τραγούδι με αυτά τα στοιχεία αλλά οτι έιναι το πιο διαδεδομένο, και απο μια αναζήτηση που έκανα, το πιο “πειραγμένο”,για να προσαρμοστεί στα στοιχεία του εκάστοτε μουσικού είδους, τραγούδι με αυτά τα στοιχεία.
Ευχαριστώ
Νομίζω πως η Μισιρλού κατάσεται πρωτίστως στην κατηγορία “Διεθνείς επιτυχίες”.
Η φερόμενη ως πρώτη εκτέλεση του κομματιού με τον Μιχάλη Πατρινό είναι ρεμπέτικου ύφους με κιθάρα και φωνή στο στίλ Κατσαρού -Κωστή. Ο Τάκης Μπίνης στο βιβλίο της Ιωάννας Κλειάσιου αναφέρει πως το τραγούδι παίζονταν από ρεμπέτικες ορχήστρες. Η Μισιρλού έκτοτε σταδιοδρόμησε στο ελαφρό τραγούδι, στις easy listening διεθνείς ορχήστρες, και στο surf rock. Eιδικά στα δύο τελευταια είδη είναι βασικό κομμάτι του ρεπερτρίου (standard).
Πιστεύω πως είναι άτοπο να κατατάξουμε την Μισιρλού αποκλειστικα σε ένα είδος. Ακόμα όμως και να δεχτούμε πως δεν ανήκει καθόλου στα ρεμπέτικα, σίγουρα είναι “ρεμπετολογικού ενδιαφέροντος”
αφού λειτούργησε ως πρότυπο, μαζί με άλλα ανατολίτικα ελαφρά τραγούδια, στη δημιουργία τών ρεμπέτικων ανατολίτικων (Γκιουλμπαχάρ, Σεράχ, Στη μαγεμένη Αραπιά, Καϊξής κ.α). Επίσης "ρεμπετολογικού ενδιαφέροντος είναι ότι επηρέασε το ή επηρεάστηκε απ’ τό ρεμπέτικο-λαϊκό τραγούδι
(αρχοντορεμπέτικα,οι ταινίες Ζορμπάς και Ποτέ την Κυριακή, τα Ινδικά κινηματογραφικά σουξέ κ.α).
Μάλλον τζάμπα κουβέντα κάνουμε, αλλά …ας συνεχίσουμε.
Τα τραγούδια κατατάσσονται. Αυτό δεν έχει να κάνει με το ποιος παίζει το τραγούδι, ποιος το τραγουδάει, σε ποιον αρέσει κλπ. Είπα τη γνώμη μου. Είναι ελαφρό. Το ότι πέρασε και στο λαϊκό ρεπερτόριο, αυτό δεν αλλάζει πολλά πράγματα.
Τρεις παρατηρήσεις:
- Ξαναλέω (στον μπουζουκαμένο) ότι το να έχει κάποιο τραγούδι “ανατολίτικα” στοιχεία, δεν το κάνει πιο λαϊκό. Τα ελαφρά, τα ευρωπαϊκά, μέχρι και το "highway star" των Deep Purple, έχουν τέτοια στοιχεία και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
- Το “Διεθνείς επιτυχίες” δεν μπορεί ν’ αποτελεί κατηγορία.
- Το wiki πρέπει να χρησιμοποιείται ως “ένδειξη πληροφορίας”, η οποία πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να τσεκαριστεί με άλλο τρόπο. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως “βάση στήριξης” μιας άποψης, καθώς δεν πληροί καμιά επιστημονική προϋπόθεση.
Αν η Μισιρλού δεν θεωρείται ρεμπέτικο και πούμε ότι είναι ελαφρό τραγούδι, τότε το “χαράματα η ώρα τρείς”, “το σκαλοπάτι σου θα κάνω για κρεβάτι”, το “ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ” κλπ. γιατί θα πρέπει να τα θεωρούμε ρεμπέτικα; και με ποια κριτίρια σε σχέση με την Μισιρλού;
Μια γνώμη ακόμα για το τραγούδι αυτό.
Μπορεί να ξεκίνησε ως ρεμπέτικο και να παιζόταν σαν ταξίμι στο ύφος του ρεμπέτικου κατά τη δεκαετία του '30.
Στην πορεία όμως γνώρισε τόσες πολλές διασκευές και σε τόσα διαφορετικά μουσικά στυλ, με αποτέλεσμα να έχει ξεχαστεί το αρχικό ύφος.
Και μάλιστα με αυτές τις νεότερες διασκευές, προς το “ελαφρό”, έχουμε στα αυτιά μας τη “Μισιρλού”.
Πράγμα που ευτυχώς δεν συνέβη π.χ. με το “Χαράματα οι ώρα τρεις” - όπου στα αυτιά μας έχουμε τη φωνή του Μάρκου, το παίξιμο και το δικό του στυλ - και έτσι σ’ αυτή την περίπτωση αποφύγαμε να έχουμε ένα καθαρά κανταδόρικο τραγούδι.
Στο τραγούδι χαράματα η ώρα τρείς δεν παίζει ο Μάρκος. Δεν έχει καν μπουζούκι μέσα. Είναι ο ορισμός της καντάδας και επίσης είναι ρεμπέτικο.(το ένα δεν αποκλείει το άλλο).
Άλλο παράδειγμα.
το τραγούδι “Καλλιοπάκι μου γλυκό” ή “με σπανιόλικες χαβάγιες” του Τσιτσάνη που κατατάσσεται;