Με αφορμη την ερωτηση του zabe , για το ποιοι παιζουν μπουζουκια
στο τραγουδι “Η Δέσπω” του Π.Τουντα , θελω να ρωτησω εαν ειναι
γνωστο γενικα σε ολα τα τραγουδια ποιοι ειναι και οι συντελεστες ,
εκτος απο τον στιχουργο , συνθετη και τραγουδιστη , ποιοι συμβαλλουν
μουσικα , αναγραφονταν τα ονοματα τους στους δισκους ?
Μπαινοντας στα αρχεια των τραγουδιων του Σιλαμπς , σε καποια τραγουδια
διαβαζω στα σχολια , οτι παιζει ο ταδε η ο δεινα , οχι ομως σε ολα …
Το να ειναι ενα τραγουδι του Τσιτσανη , σχεδον παντα το αυτονοητο ειναι
πως θα παιζει μπουζουκι ο ιδιος ο Τσιτσανης …
Αλλα αυτο δε συμβαινει σε ολα , βλεπω την περιπτωση της “Δέσπως” που
εξελιχθηκε σε “κολοκυθια” , οχι ειναι ο Περιστερης , οχι ειναι ο ταδε κ.λ.π.
Οι μουσικοι δεν ηταν αραγε προβεβλημενοι εκεινα τα χρονια ?
Παντα αποτελουσαν το σωμα των αφανων ηρωων οταν εβγαινε ενας δισκος ?
Και πως σημερα μπορουμε να αντλησουμε ακριβεις πληροφοριες γι αυτο ?
Το θέμα που θέτεις, Πελαγία, είναι ιδιαίτερα σύνθετο και πολλά από αυτά που σε προβληματίζουν φοβάμαι πως θα μείνουν αναπάντητα, κάποια εις το διηνεκές. Δεν είμαι ειδικός στα θέματα της δισκογραφίας, θα προσπαθήσω λοιπόν να καταθέσω όσα, λίγα, ξέρω.
Από πολύ νωρίς οι εταιρίες κρατούσαν λεπτομερή αρχεία των ηχογραφήσεών τους. Έτσι, στα ευρωπαϊκά εργοστάσια που ηχογράφησαν κομμάτια ελληνικού ενδιαφέροντος υπάρχουν καταχωρημένα πολλά στοιχεία στα αρχεία τους. Σε αυτά περιλαμβάνονται και λεπτομερή στοιχεία για κάθε ηχογράφηση: τόπος, ημερομηνία, συνθέτης, τραγουδιστής, διευθυντής ορχήστρας, ονόματα μουσικών και το όργανο του καθενός. Η τακτική αυτή εφαρμόστηκε και με την ίδρυση του εργοστασίου της Κολούμπια στην Αθήνα (1930).
Όμως, επειδή η ετικέτα του δίσκου δεν είχε χώρο για την παρουσίαση όλων αυτών των στοιχείων, γράφονταν στις ετικέτες ελάχιστα στοιχεία, που δεν περιλάμβαναν όλους τους μουσικούς. Αν ένας οργανοπαίκτης ήταν «προβεβλημένος» συχνά αναφερόταν το όνομά του π.χ. «Λαϊκή ορχήστρα υπό την διεύθυνσιν Σ. Περιστέρη, μπουζούκι Β. Τσιτσάνης». Δεν νομίζω να υπήρχαν σαφείς οδηγίες για το ποιοι και υπό ποιες συνθήκες θα αναφερθούν και ποιοι όχι.
Στα εργοστάσια των ευρωπαϊκών και αμερικανικών εταιριών υπάρχουν ακόμα φυλαγμένα τα σχετικά αρχεία, περιμένοντας τον μελετητή που θα τα ψάξει, αλλά αυτό δυστυχώς δεν νομίζω ότι έχει γίνει, με εξαίρεση κάποιες επισκέψεις του Π. Κουνάδη στην Αγγλία πριν πάρα πολλά χρόνια, που όμως δεν είδα να αποφέρουν δημοσιευμένους καρπούς. Τα (προπολεμικά) αρχεία της Ελληνικής Κολούμπια (που βεβαίως περιλαμβάνουν και εκείνα των εταιριών His Masters Voice, και μάλλον Odeon και Parlofon δυστυχώς καταστράφηκαν επί Κατοχής. Δεν ξέρω αν τα μεταπολεμικά αρχεία της εταιρίας έχουν κάπου φυλαχτεί, φοβούμαι μήπως και αυτά, όπως τα απομεινάρια του εργοστασίου, σκοπίμως εξαφανίστηκαν.
Όποιοι διαθέτουν περισσότερα στοιχεία για το θέμα, μπορούν να συμπληρώσουν ή διορθώσουν τα λίγα δικά μου.