Μωρέ καλούς μπουζουξήδες έχουμε (όπως και καλές ηλεκτρικές κουζίνες) και καλά μπουζούκια έχουμε (όπως και καλές κατσαρόλες) αλλά δεν πετυχαίνει έτσι το φαί , θέλει έμπνευση και φαντασία πράγμα που λείπει.
Εχουν όλα περιοριστεί στην μίμηση και την αναπαραγωγή της παλιάς δόξας ή (ακόμα χειρότερα) στην υποτυπώδη συνοδεία μετριότατων α(η)δών ανευ αιδούς αδώντων.
Λίγη ψυχούλα ρε λεβέντες και θα κελαηδίσουν τα όργανα,δεν είναι ρυθμική γυμναστική το μπουζούκι θέλει να του δώσεις κάτι απ την ψυχή σου για να μιλήσει αλλιώς μουγκαίνεται και παίζει μονο κλίμακες
με 400 km/sec και συγχύζεται ο φίλος μου ο ΚΚ(ΤΜ) που ξεροστάλιαζε όλη νύχτα για να ακούσει τον Ιορδάνη τελικά στις 6:00 το πρωί να παίζει 5 μαγικές νότες.
Ευτυχώς που υπάρχουν οι δίσκοι (και το ουίσκυ) γιατι αλλιώς θα μας έμενε μονο το ΞΕΝΕΡΩΜΑ.
Κάνει ρίμα για σουξέ! Δούλεψέ το να βγάλουμε το σκάφος!
Και για να συμπληρώσω κι εγώ μια ρίμα με νόημα, πάρε ένα λιτό δίστιχο (ή δύστυχο):
“Καρβέλας
δεν είναι μόνο ένας”
Στη μουσική του Lucille.
Αν Άρη χρησιμοποιήσεις τη μουσική του Lucille( Little Richard, φαντάζομαι) θα χρειαστεί παύση για να μπή σωστά το δεν στην κατάλληλη θέση, ρυθμικά. Αν βάζαμε να προηγείται ένα «Έ,);
Κάαρ – βέε – λα - άς,
Ε, δεν εί – ναι μό –νο έ – ε - νας
(ο Μπάτης πάντως θα έβαζε Μα δεν είναι μόνο ένας)
Οχι ρε! Το μέτρο βγαίνει. Ξεχνάς την κραυγή μετά το “Lucille”…
Υπάρχει μια απίθανη ζωντανή εκτέλεση με τους Deep Purple. Εκεί (λόγω ουρλιαχτού) είναι ξεκάθαρο.
ΥΓ. Είναι το “Lucille” των Collins - Penniman
Καλως σας βρηκα παιδια,ειμαι νεο μελος της παρεας!
φιλε μου νομιζω κι εγω στην αρχη,ενα χρωματικο θα σε βοηθουσε,να κουρδιζεις γρηγορα και σωστα,και με τον καιρο θα το διορθωνεις με το αυτι.Να προσεξεις να ειναι δεμενες καλα στα κλειδια οι χορδες,να μην ειναι παλιες,και πανω απο ολα να ειναι σε σωστη θεση ο καβαλαρης…το βασικοτερο αλλιως θα σε πεδεψει.
Ελα ντε.
Γράφτα χρυσοχέρη!
Εκεί, Εκεί, Με τα Εμπιθρί! (mp3)
:112:
Συμφωνώ με αυτούς που λένε, ότι καλύτερα να κουρδίζεις το όργανο με το αυτί. Άλλα για εμάς που η νότες και η οκτάβες ακούγονται σαν πυρηνική φυσική, όπως επίσης και τα άτομα (όπως εγώ)που δεν έχουν την εμπειρία των υπολοίπων, το κουρδιστήρι είναι θησαυρός!!!
Προσπαθώ καιρό τώρα να κουρδίσω τον μπαγλαμά μου, δεν έχω κουρδιστήρι γιατί δεν ξέρω πιο είναι το πιο ακριβές. Προσπαθώ ον-λαϊν σε αυτή τη δ/νση http://www.seventhstring.com/tuner/tuner.html
Πλιιιιιιζζζ, μπορεί κάποιος να μου πει τις συχνότητες??? δοκιμάζω αυτές που έχει ποστάρει ο JOJO στην πρώτη σελίδα, επειδή όμως τεντώνουν πολύ οι χορδές, σκέφτομαι μήπως κάνω κανένα λάθος.
Φίλη Μari, με 13 ευρώπουλα παίρνεις ψηφιακό κουρδιστηράκι κινέζικο, ικανοποιητικής ακρίβειας, χρωματικό. Το δικό μου γράφει επάνω Chromatic tuner FT – 800 και το έχουν πάρα πολλά μαγαζιά. Δεν θα ασχοληθείς καθόλου με απόλυτα νούμερα συχνοτήτων και τέτοια. Θα πάρεις το ξεκούρδιστο μπαγλαμαδάκι υπό μάλης και θα ψάξεις στα μαγαζιά για κουρδιστήρι. Ο υπάλληλος που περιμένει να σου πουλήσει κουρδιστηράκι, μάλλον θα ξέρει που βρίσκεται η σωστή συχνότητα και θα σε βοηθήσει να κουρδίσετε μαζί μία χορδή.
αγορασε ενα κουρδιστηρι οποιοδηποτε και κουρδισε τον μπαγλαμα στα 440hz.Ελπιζω να βοηθησα.
ο.κ παιδιά ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩ πολύ για την βοήθεια!!! Να σας ρωτήσω κάτι ακόμα, και την μπουργκάνα (ΡΕ, χοντρή) 440?? προς το παρών την βάζω στο 220.
Στα 440 ακούς το ΛΑ και στα 220 ακούς πάλι ΛΑ αλλά χαμηλό.
Η μπουργκάνα ΡΕ είναι στα 293 περίπου.
Πάρε το κουρδιστήρι και να σου δείξει κάποιος την πρώτη φορά.
Mari, τα 440 (Hz = χέρτς) ισχύουν μόνο για τις (δύο) λα χορδές. Η μπουργκάνα είναι ρε, οπότε δεν θα πάει (η χοντρή) στα 220. Αφού το d5, στο οποίο κουρδίζονται τα δύο καντίνια και η ψιλή μπουρκάνα σύμφωνα με τον Γιώργο (#2 μήνυμα) που δεν έχω λόγο να τον αμφισβητήσω, είναι 587 περίπου χέρτς, το d4, που αντιστοιχεί στη χοντρή μπουργκάνα είναι 293 περίπου χέρτς.
βασικά mari μην μπλέκεσαι καθόλου με hertz, Hz, χέρτζ και χερτς. όταν βλέπεις 440Hz, αυτό απλά σημαίνει πως ορίζουμε το μεσαίο λα στα 440Hz και όχι λίγο παραπάνω/παρακάτω. αυτό είναι το στάνταρ εδώ και χρόνια, στα κουρδιστήρια συνήθως το calibration όπως λέγεται ποικίλει από 430 εώς 450 περίπου Hz. αντίστοιχα ορίζονται και οι υπόλοιπες νότες (η καθεμία στη συχνότητά της). πχ κάποια ακκορντεόν είναι στα 438 αντί για 440 (ελάχιστα χαμηλότερα, αρκετά όμως για να φαλτσάρει με όργανο κουρδισμένο στα 440).
σαν να λέμε ισοτιμία δραχμής-ευρώ, ορίζεις 1ευρώ=340 δραχμές και προχωράς -με το καιρό ξεκουρδίζεται και δίνεις 5 ευρώ για πράγματα αξίας 1000 δραχμών(=2.93ευρώ). σόρρυ, δεν βρήκα χειρότερο παράδειγμα.
νίκος
και την μπουργκανα 440
Ρε παιδιά, τα πράγματα μπορούν να είναι πολύ πιο απλά. Ούτε ηλεκτρονικά κουρδιστήρια ούτε ακουστικά ούτε τίποτα. Για να παίξεις μπαγλαμά θες έναν μπαγλαμά και μία πένα, όχι θεωρητικές γνώσεις ακουστικής ή μπλιμπλίκια.
-
Πηγαίνεις σε κάποιον που παίζει, και του ζητάς να σου κουρδίσει το όργανο μια πρώτη φορά.
-
Την επόμενη μέρα ή την επόμενη εβδομάδα το όργανο λογικά θα έχει ξεκουρδίσει λίγο, θα φαλτσάρει, αλλά με ένα γενικό τρόπο θα εξακολυθεί να είναι ρε-λα-ρε. Διαλέγεις μια οποιαδήποτε από τις 6 χορδές, τη θεωρείς ως μέτρο για το κούρδισμα, και κουρδίζεις τις υπόλοιπες πάνω της για να διορθώσεις τις μικροαποκλίσεις που έχουν έρθει. Θα πρέπει τα 4 ρε να είναι ίδια μεταξύ τους (η μπουργάνα βέβαια στη χαμηλή οκτάβα), τα 2 λα ίδια μεταξύ τους, η νότα ρε στη χορδή λα (5ο τάστο) να συμφωνεί με τα ανοιχτά ρε, και η νότα λα στην μπουργάνα (7ο τάστο) να συμφωνεί με το ανοιχτό λα. Τότε το όργανο είναι κουρδισμένο με τον εαυτό του. Αυτό είναι το μόνο που σε ενδιαφέρει. Το αν θα συμφωνεί και με το κουρδιστήρι δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το αν θα συμφωνεί ή θα έχει μια μικρή απόκλιση σε σχέση με το μπουζούκι κάποιου φίλου σου, θα αποκτήσει σημασία μόνο όταν ο φίλος σου έρθει με το μπουζούκι του σπίτι σου (ή εσύ στο δικό του), και τότε θα σου δείξει εκείνος.
Ακόμη κι αν για κάμποσο καιρό δε βρεθείς να παίξεις με άλλον, θα μπορείς να κρατάς το κούρδισμα αυτό διορθώνοντας τις χορδές σε σχέση η μία με την άλλη, και θα είσαι πρώτος.
Καλημέρα παιδιά!!! Σας ευχαριστώ και πάλι για την βοήθειά σας! Τελικά μέσω του σαιτ, που είχα δημοσιεύσει στο προηγούμενο ποστ ( http://www.seventhstring.com/tuner/tuner.html ) και με την δικιά σας βοήθεια κατάφερα να κάνω τον μπαγλαμά μου να βγάζει μουσική και όχι στριγκλιές !!! Είχε δίκιο ο JOJOS στο δεύτερο ποστ, για τα νούμερα των συχνοτήτων.
θα ήθελα να ρωτήσω για το κούρδιασμα στο μπαγλαμά. Όταν λέμε ρε λα ρε , σε ποια οκτάβα μιλάμε στο πεντάγραμμο? το ψιλό ρε είναι συτό στην 4η γραμμή, το λα στο 2ο διάστημα και το χαμηλό ρε κάτω από τη πρώτη γραμμή?? Ή μία οκτάβα όλα κάτω? Σας ευχαριστώ!
με βάση το πεντάγραμμο όπως στο πιάνο, η μπουργάνα είναι η ρε ακριβώς κάτω από το πεντάγραμμο. με βάση το πεντάγραμμο της κιθάρας (γράφεται μία οκτάβα ψηλότερα απ’ό,τι ακούγεται για να χωράει στο κλειδί του σολ), η μπουργάνα είναι στο ρε της τέταρτης γραμμής.
Σε ευχαριστώ πολύ ! Να ρωτήσω, η μπουργάνα είναι το ρε το πιο μπάσο στο μπαγλαμα? Λειτουργώ με βάση το πενταγράμμου στο πιάνο.
Κοίτα μου δώσανε ένα μπαγλαμά και θέλω να τον κουρδίσω (δεν ξέρω να παίζω, αλλά κουρδίζω σαντούρι) και εκεί που θα έπρεπε να είναι η ψιλή ρε έχει πέσει στη λα#. Επομένως πρέπει να το σφίξω για να ανέβει. Αλλά φοβάμαι μη σπάσουν οι χορδές. Είναι σχετικά εύκολο να σπάσουν?
ναι, η μπουργάνα είναι η μπάσα, η τυλιγμένη (καντίνια λέμε τις ψιλές ρε, τα τέλια, και μεσαία την πιο χοντρή λα).
περίπου στον ένα τόνο παραπάνω σπάνε, αναλόγως το όργανο. γενικά είναι στα όρια αυτά τα όργανα από άποψη τάσεων. το ρε λα ρε σίγουρα το αντέχει, οπότε μέχρι εκεί σφίξε άφοβα. κι αν σπάσει μην ανησυχείς, οι χορδές είναι αναλώσιμες.
αφού κουρδίζεις σαντούρι, κουρδίζεις τα πάντα!