Τουλάχιστον και προς το παρόν, πουλάνε μόνο φθηνά μπουζούκια με προοπτική και τα καλά/ακριβά.
Για σκεφτείτε, :080:να αρχίσουν σε μερικά χρόνια να πουλάνε και υπηρεσίες, και τους μπουζουξήδες δηλαδή. Και ΄κει που έπαιρνε ο Έλλην εκατό, να έρχεται ο Κινέζος και να σου βγάζει το πρόγραμμα(συν τζαμάρισμα) με 25!:019:
Μη το γελάμε καθόλου! Ξέρεις τι είναι να ψάχνεις ένα μπουζουξή για να σου παίξει 30-45 λεπτάκια, δέκα συγκεκριμένα τραγουδάκια, να του δίνεις εκατό και να σου βγάζει και το λάδι;
“Αυτόοοοοο μμμμχχχχ…τς…εγώ το παίζω μμμμμχχχχχχ…τς… αλλιώς…έτσι… το άλλο δεν μμμμχχχχχχχχτς… δεν… δεν γίνεται να το παίξω…μμμ…ο κιθαρίστας ποιός θα΄ναι…μμμτς… δε γίνεται καλύτερα από ΡΕ;… μμμτς…”
Εγώ είχα πριν μερικά χρόνια μιά Κινέζα 27 χρονώ, η οποία έπαιζε βιολί (20 χρόνια σπουδές στο όργανο). Έπαιζε και σε ταπεινές παραστάσεις με 25 ευρουλάκια κι έφτανε να της σφυρίξω το τραγούδι μιά φορά! Με κοίταζε στα μάτια κι έπαιζε… εμένα, έναν αυτοδίδακτο! Ερχόταν στην ώρα της στη πρόβα, δούλευε αμίλητη και ρωτούσε μόνο και πάντα με νόημα και ουσία.
Α ρε Τσου Λιν, να ΄σαι καλά, όπου και να ΄σαι! Δεν ήθελε να εργαστεί σαν μουσικός. Άρχισε να φέρνει κινεζικές ορχήστρες για παραστάσεις ανά τας Ευρώπας.
Ένα βράδυ, σε μιά από τις πρώτες “ρεμπέτικες” συναντήσεις (το 2003), την παρακάλεσα να μας παίξει κάτι παραδοσιακό απ΄ τη πατρίδα της. Πήρε το βιολάκι της, έκανε υπόκλιση με τα μάτια πάντα κάτω, και δακρύσαμε σχεδόν όλοι από το συναίσθημα, που άφησε στο δωμάτιο. Περίπου 7 μαγικά λεπτά! ( ο αιγαίος σίγουρα θα θυμάται)
Και το καπάκι: Το θέμα του τραγουδιού ήταν Η Αγελάδα. Μάλιστα κύριοι, μας έκανε να δακρύσουμε για Την Αγελάδα:)
Την έχω ηχογραφήσει αλλά το έχω ακόμα σε MD… τώρα που το θυμήθηκα θα ψάξω να το βρω.
Το θεωρήτε απίθανο να πάρουν τα 10 καλύτερα όργανα των 10 καλύτερων οργανοποιών και να αρχίσουν να τα αντιγράφουν ακριβώς όπως είναι και να τα πουλάν αντί για 3000 ευρώ να τα δίνουν με 500ευρώ,και να βγάζουν φουρνιές των 10-20 οργάνων κάθε φορά?Και μετά αν έχουν και καλό service? Ή θα χτυπήσουν δυνατά την αγορά ή θα περάσουν και δεν θα ακουμπήσουν.Έτσι νομίζω.
“”“Για σκεφτείτε, :080:να αρχίσουν σε μερικά χρόνια να πουλάνε και υπηρεσίες, και τους μπουζουξήδες δηλαδή. Και ΄κει που έπαιρνε ο Έλλην εκατό, να έρχεται ο Κινέζος και να σου βγάζει το πρόγραμμα(συν τζαμάρισμα) με 25!:019:”""
…Παραδοξολόγε…να δω Κινέζο μπουζουξή να κάνει υπόκληση ευχαριστίας:090: αφού έχει παίξει την Κινέζικη version:079: της “Δραπετσώνας”…και δεν θέλω τίποτα άλλο στη ζωή μου!:019::019::019:
…Παραδοξολόγε…να δω Κινέζο μπουζουξή να κάνει υπόκληση ευχαριστίας:090: αφού έχει παίξει την Κινέζικη version:079: της “Δραπετσώνας”…και δεν θέλω τίποτα άλλο στη ζωή μου!:019::019::019:
Μεγάλη μπουκιά φάε!
Εγώ έχω δει Γερμανό, Σουηδό, Ρουμάνο, Τούρκο, Ιάπωνα… να παίζουν Ελληνικά, λαϊκά τραγούδια, έχοντας πιάσει το ύφος του τραγουδιού κι όχι δήθεν ή εγκυκλοπαιδικά (όπως πολλοί Έλληνες). Γιατί να μη μπορεί και Κινέζος;
Αρχικό μήνυμα από Σαράντος
…Παραδοξολόγε…να δω Κινέζο μπουζουξή να κάνει υπόκληση ευχαριστίας:090: αφού έχει παίξει την Κινέζικη version:079: της “Δραπετσώνας”…και δεν θέλω τίποτα άλλο στη ζωή μου!:019::019::019:
Αρχικό μήνυμα από Παραδοξολόγος
Μεγάλη μπουκιά φάε!
Εγώ έχω δει Γερμανό, Σουηδό, Ρουμάνο, Τούρκο, Ιάπωνα… να παίζουν Ελληνικά, λαϊκά τραγούδια, έχοντας πιάσει το ύφος του τραγουδιού κι όχι δήθεν ή εγκυκλοπαιδικά (όπως πολλοί Έλληνες). Γιατί να μη μπορεί και Κινέζος;
Γουστάρω κινεζουά μπουζούκι. Θα ταιριάζει με την κινέζικη κιθάρα που’ μου πήρε ο αδερφός μου και είναι μιά χαρά, με το τύμπανο-μπότα που’ κανε δώρο στο γιό μου ο νονός του και μας έχει πάρει τ’αφτιά, με την κινέζικη φυσαρμόνικα που’ χει ο πατέρας μου, καθώς επίσης και με τη μελόντικα και τη φλογέρα που κρατούν παρέα στο πιτσιρικά μου για την εκπαίδευση του στην ποιμενική:019:
Επίσης, γουστάλω κινεζουά μπουζουξή, να πάλει τη ντουλειά των ντίτεμου-τάκαμου κιλιλέ Ελλήνων μπουζουκιστών, και να τλαγκουντάνε όλα τα λεμπέτικα τραγκούντια που γκουστάρω με την ίντια πλοφολά που μου απαντούν όταν παλαγγέλνω με τη γκυναίκα μου γκινέζικο φαγκητό. Ώκου μανουλίτσα μου!
Τι σου ειναι η τεχνολογια.Μπραβο ρε συ παναγιωτη.Μην σου πω οτι με βγαζεις κι απο ενα μεγαλο βασανο.Το συγκεκριμενο βιντεακι το εδειξα στην σκαφα μου και σκεφτομασταν να το κανουμε πατεντα.αν και εχω τον καταλογο του dick δεν το ειχα προσεξει και σκεφτει μεχρι τωρα.Εμεις την δουλευουμε τελειως διαφορετικα την δουγια.Για μικροδιωρθωσεις ομως αυτο το μικρο ροκανι θα πρεπει να ειναι μανα.Θα το παραγγειλω λιαν συντομως.Ρε τι μαθαινει κανεις απο τον κινεζο:082:
Εδώ ρε παιδιά παίρνουμε ακριβά όργανα και οταν πάμε κανα ταξιδάκι και αλλάξει λίγο ο καιρός για να στρώσουν μας βγαίνει το λάδι,Φαντάζομαι αυτά που έρχονται κι απο εκεί και με την ποιότητα που θα χουν τι θα γίνεται:245:.Πάντως αν κυκλοφορήσουν θα πουλήσουν αρκετά κομμάτια σε πολύ κόσμο που θέλει να γρατζουνάει και να δώσει οσο πιο λίγα γίνεται γιατί απλά αυτά που μας προβληματίζουν δεν τον ενδιαφέρουν.Π.χ ο φοιτητάκος που τα βγάζει με τα ζόρια και ξέρει να παίζει κανα κομματάκι θα γουστάρει να έχει ένα οργανο σπίτι να ξεχαρμανιάζει κι αν το βρεί το Κινέζο θα το πάρει να κάνει το κομμάτι του.
Επειδή όμως κάθε κακό:092:φέρνει και το καλό του τουλάχιστον θα μπούν στο χώρο κάποια άτομα θα κολήσουν το μικρόβιο και εννοείται οτι αργότερα θα θελήσουν ένα αξιοπρεπές τουλάχιστον όργανο.Επίσης οι κατασκευαστές θα έχουν κάποιο μικρό εισόδημα απο αυτά τα όργανα διότι κάθε λίγο για να μην πώ απο την αρχή θα τους τα φέρνουν για επισκευές. Θα δείξει…
Εαν είναι να πάρει κάποιος ένα όργανο, έστω και στα πρώτα του βήματα στη μουσική, και να χρειάζεται κάθε τόσο “συνεργείο” για το σκεύρωμα ε τότε καύτερα να φτιάξει ένα τόξο και να παίζει με αυτό.
Κάποια απο τα μπουζούκια που έγινε ο ντόρος είναι σαν αυτά στην φωτογραφία που ανέβασα, έχουν κυκλοφορήσει στην Αμερική προς το παρόν.
Καπάκι-έλατο, σκάφος-Μαόνι, ταστιέρα παλίσανδρο με βέργα στο μπράτσο , όλα τα ξύλα μασίφ και Βερνικωμένα σαν αυτοκίνητα Κάντιλακ.
Η τιμή τους σε ευρώ? 116 παρακαλώ!! :091:
Το ότι μπήκε η κινέζικη αγορά για τα καλά στη Ελλάδα, αυτό δεν είναι κάτι νέο, ειδικά στην Αθήνα, Λύρες “κριτικές”, βαλίτσες λύρας κριτικής, ποντιακής, μπουζουκιού, τζουρά, μπαγλαμά χρησιμοποιούνται από πολύ κόσμο, σίγουρα και από μέλη του φόρουμ που δεν το ξέρουν.
Δεν έχω όρεξη για προφητείες, αλλά όταν μπει για τα καλά στην ελ.αγορά το μπουζούκι τους (και όχι μόνο, πιθανόν να έρθουν και μπαγλαμαδάκια) με τον καιρό το αγοραστικό κοινό θα το συνηθίσει και δεν θα νοιάζεται για το που κατασκευάστηκε αλλά μόνο για την τιμή του, άσε που πολλοί δεν θα καταλαβαίνουν την χώρα προέλευσης.
Είμαι σίγουρος, (αυτό γίνεται και τώρα με ορισμένα ελληνικά αλλά τέλος πάντων…) ότι τα κινέζικα μοντέλα θα τα βλέπουμε και με «ελληνικές ετικέτες» στο εσωτερικό τους,
θα παίζουν αρκετά μέλη του φόρουμ με αυτά, και δεν θα έχουν ιδέα τι κρατάνε στα χέρια τους.
Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό που θα πω, αλλά και μόνο από τη φωτογραφία φαίνεται η πραγματική τους ποιότητα, που μόνο ανυπαρκτη θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω. Όσον αφορά τα φτηνά όργανα στο Μοναστηράκι π.χ (αναφέρομαι σε άλλα προηγούμενα ποστ), έχω βρει ποντιακή λύρα 15 ευρώ, την οποία μάλιστα όχι μόνο την βρήκα σε υπαίθριο χώρο, δλαδη στην άκρη του δρόμου, αλλά ο “πωλητής” τις έφτιαχνε εκείνη τη στιγμή που πας εσύ να αγοράσεις, μέσα στο μισάωρο!! Είμαι σίγουρος ότι δεν θα αγόραζε ούτε καν ο μαθητής τέτοια λυρα. Εγώ προσωπικά την αγόρασα για τον χαβαλέ σε μια παρέα ή στο μαγαζί για να… ξεχνιόμαστε και λίγο από τα πολλα ρεμπέτικα. Και δηλώνω πως μόνο έτσι θα μπορούσα να τη δω.
Υπάρχει ακόμα αυτός;!!!
Έχω κι εγώ έναν κεμεντζέ, από έναν μπάρμπα που τους έφτιαχνε και τους πούλαγε στο δρόμο (τους πούλαγε στο δρόμο, δεν τους έφτιαχνε στο δρόμο, αλλά μάλλον ο ίδιος πρέπει να είναι, εκτός αν δημιούργησε σχολή…)
5 χιλιάρικα τότε, που μας κάνει ακριβώς 15 ευρώ χωρίς ίχνος αύξησης!
Αν εξαιρέσουμε μια χορδή που ήταν κομμένη και …ματισμένη (!) και τις τρίχες από πετονιά στο δοξάρι, είναι ένα όργανο πολύ τίμιο για τα λεφτά του. Ούτε που θα διανοούμουν να το χαρακτηρίσω “καυσόξυλο” όπως λέμε για μερικά κακά μπουζούκια και άλλα όργανα. Ένα όργανο με κανονικά τάστα, κανονική φιγούρα, κανονικά κλειδιά κλπ., όσο κι αν δείχνει ότι είναι κακής ποιότητας, έχει κάπου το στοιχείο της προσπάθειας εξαπάτησης, ότι μοιάζει πιο μπουζούκι απ’ όσο είναι στην πραγματικότητα. Ο κεμεντζές του πεντοχίλιαρου μοιάζει και είναι σαν τη φλογέρα που θα έφτιαχνε κανείς σε 10 λεπτά μ’ ένα καλάμι: ή θα παίζει ή δε θα παίζει, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.
Κατά πάσα πιθανότητα σχολή θα έκανε! Αλλά αν το θέλατε για την πλάκα σας, όπως κι εγώ και το οικονομικό δεν είναι πρόβλημα για τέτοιες τιμές, γιατί όχι?!
Έτσι για την ιστορία, τελικά δεν νομίζω να κατάφερε να φτάσει στην Ελλάδα και να κατακτήσει κάποιο χώρο στην αγορά το κινέζικο μπουζούκι… Έχει κάποιος στοιχεία για την ύπαρξη τέτοιων οργάνων ή αν οι Ασιάτες συνέχισαν την παραγωγή;
Δεν το παρακολουθώ και δεν ξέρω. Εικάζω όμως ότι σίγουρα η παραγωγή στην Κίνα δεν εγκαταλείφθηκε, επειδή η Ελλάδα “δεν τσίμπησε”. Υπάρχουν και άλλες χώρες όπου πωλούνται μπουζούκια, ένα, και δεύτερον: Αν κάποιος που ξέρει, έριχνε μια ματιά στην Πανδρόσου και όπου αλλού κρέμεται στις πόρτες των μαγαζιών πραμάτεια για τουρίστες, ίσως εκεί να έβρισκε και κάποια κινέζικα. Δεν θα με εξέπληττε ιδιαίτερα αν έβλεπε μόνο κινέζικα…
