ʼστραψε φως και γνώρισεν ο νιός τον εαυτό του – Διονύσιος Σολωμός
(συνεχεια της συζητησης περι ταμπουραδων)
Ρε μαγκες μου, ειχα μια αλλη ιδεα η οποια οχι μονο θα σωσει το τζουραδακι μου απο την ριζικη επεμβαση, αλλα και μπορει να μου επιτρεψει να φτιαξω ενα ικανοποιητικο οργανο για προσθεση κινητων ταστων.
Θα τον αφησω τον τζουρα στην ησυχια του (οχι απολυτη ησυχια ομως, ΚΚ θελω να μου πεις για την προσθεση αλλων ταστων), και θα αγορασω ενα φτηνο βραζιλιανικο μαντολινο (πωλουνται τετοια οργανα εδω στους μουσικους οικους σε τιμη που αντιστοιχει περιπου στα 50 ευρω… ειναι οργανα που παραγονται σε βιομηχανιες μουσικων οργανων). Η διαφορα αναμεσα στο βραζιλιανικο μαντολινο και το γνωστο σας ιταλικο μαντολινο ειναι το σκαφος, το οποιο ειναι επιπεδο εδω… τα αλλα χαρακτηριστικα ειναι σχεδον παρομοια με το ευρωπαικο προγονο του. Λοιπον, με ενα πολυ φτηνο οργανο δεν θα εχω επιφυλαξεις να κανω πειραματα. Και επειδη στο εν λογω οργανο η ενωση του μπρατσου με το σκαφος γινεται παρομοια με την κιθαρα, θα ειναι ευκολη μια αλλαγη του μπρατσου. Θα βαλω μπρατσο με διαστασεις μπουζουκιου, με ολα τα χαρακτηριστικα που χρειαζεται να δεχτει τους ονειρευμενους μπερντεδες… ιδια περιφερεια καθ’ολο το μηκος, λιμαρισμενες ακρες, ταστιερα στο ιδιο επιπεδο με το καπακι… θα χρειαστει να αλλαξω τον καβαλαρη, να βαλω χαμηλο καβαλαρη… αυτα θα δοκιμαζουμε μεχρι να βρουμε την καλυτερη λυση. Ενα μονο να μου πειτε… τρια ζευγη χορδων ειναι καλα; Νομιζω καλο θα ειναι να διατηρησω την κλειδιερα του μαντολινου, με 8 κλειδια, για να εχω τη δυνατοτητα να βαλω χορδες με την εξης διαθεση: ΡΕ ΡΕ ΡΕ - ΛΑ ΛΑ - ΡΕ ΡΕ ΡΕ (τη μια απο την τελευταια τριαδα να ειναι μπασα)… μηπως συνιστατε αλλο κουρδισμα; 6 χορδες ειναι καλυτερο;
Τι λετε;
ΚΚ μπορεις να στειλεις καμμια φωτογραφια του ταμπουρα σου, αν δεν σε ενοχλει, για να μας εμπνευσει;