Αυτό που λέει ο Αρης είναι σωστό. Οι ταστιέρες δεν παίρνουν εύκολα παραπάνω τάστα απ’ όσα είναι σχεδιασμένες. Κινδυνεύεις να πάει το όργανο “πίσω” βάζοντας κιάλλες σφήνες (το τάστο = σφήνα στον έβενο).
Πάντως, αν πρέπει να το κάνεις σώνει και ντε, οι φθόγγοι που θέλουν διόρθωση είναι σίγουρα το Μι και το Σι. Αυτοί πρέπει να πάνε πίσω κατά το 1/3 του ημιτονίου (έτσι απλά: χωρίζεις το ημιτόνιο στα τρία και βάζεις το τάστο, δεν χρειάζεται περισσότερη ακρίβεια).
Πάντως μην βάλεις περισσότερα από δυό τρία.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί βάζεις στο Ντο#-Ρε τάστο. Αν θες το πάτημα του Σαμπάχ, τότε τράβα τη χορδή στο Ντο# όπως όλος ο κόσμος.
Το ίδιο και στο Λα. Αυτά είναι τα μόνα “σίγουρα” διαστήματα αφού οι θέσεις τους στη συγκερασμένη ταυτίζονται με αυτές της φυσικής κλίμακας.
Βέβαια, απ’ ότι διάβασα στο greeklish posting, έχεις κάποια επιχειρήματα για το Ντο# και το Λα. Αλλά αυτά τα επιχειρήματα τα έχεις ΤΩΡΑ από τα ΩΣ ΤΩΡΑ διαβάσματά σου και εμπειρίες. Σε λίγα χρόνια, μπορεί να έχεις καταλήξει σε κάτι διαφορετικό ή παραπλήσιο. Τότε τι θα κάνεις; (κινδυνολογία, ε;)
Να μην το ξεχάσω: Αυτό που πρέπει να προσέξεις είναι να μην “ταστάρει” το όργανο μετά την τοποθέτηση των extra τάστων. Αυτό μπορεί να σου συμβεί (α) γιατί πήγε “πίσω” λόγω των σφηνών, ή (β) επειδή τα τάστα είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Εγώ πιό κάτω απ’ το Λα (1/3 χορδής) δεν θα έβαζα κανένα ταστάκι. Που να χωρέσει το δάχτυλο άλλωστε;
Μπράβο ρε Κώστα. Το είχα στο μυαλό μου αλλά ξέχασα να το πω.
Αν προσθέσεις τάστο μετά το έκτο-έβδομο, κατά 90% θα ταστάρει! Είναι μικρή η απόσταση και μην φέρνεις στο μυαλό σου τον μπαγλαμά, γιατί εκεί είναι άλλη η κλίση της χορδής σε σχέση με την ταστιέρα και τους καβαλλάρηδες.
ΑΝ
ΥΓ. Το δάχτυλο χωράει παντού! Ο ΚΚ δεν είναι πολύ προπονημένος στους μπαγλαμάδες. Εγώ παίζω την εισαγωγή απ’ το “Χατζή μπαξέ” στη δεύτερη οκτάβα του ΡΕ (μεγάλε παίχτη). Γιατί στα πολύ μικρά τάστα δε χρειάζεται να πατάς απόλυτα στη μέση του διαστήματος. Και λίγο πιο πίσω να πατήσεις δεν πειράζει, αρκεί να πατάς γερά. Χαρακώνεσαι βέβαια, αλλά “τι 'ναι ο πόνος μπρος στα κάλλη”.
Να κάνω μια ερώτηση?
Τι σε έπιασε ρε βρυοπολίτη και έχεις βαλθεί να τετραγωνίσεις τον κύκλο?Το μπουζούκι είναι μπουζούκι (ακόμα κι αν αυτό είναι αποτυχημένο του υιού ζοζέφ)το σάζ είναι σάζ και το ούτι είναι ούτι…
και επίσης δεν μπορώ να καταλάβω αυτές τις συγκρίσεις ανάμεσα σε σάζι και μπουζούκι.Λές ότι το μπουζούκι παίζει διαφορετικά το Ουσάκ απο το σάζι…αυτό είναι λάθος το μπουζούκι παίζει το Ουσάκι και οποιοδήποτε άλλο μακάμι με ένα δικό του ηχόχρωμα που μεταξύ μας είναι μάγκικο και γλυκό…με την ίδια δικιά σου λογική και το κλαρίνο το παίζει διαφορετικά απο το νέυ.Και το σαντούρι διαφορετικά απο το κανόνι…βέβαια δεν άκουσα κανέναν σαντουριέρι να θέλει να αλλάξει το όργανο του σε κανονάκι…
ʼποψη μου πάρε με 50-100 ευρό ένα σάζι βγάλε εκεί πάνω την τρέλα σου με τα μακάμια και το μπουζούκι πάνε και διόρ8ωσε το σαν μπουζούκι…
άντε καλό ξεμπέρδεμα…
Νίκος
δεν κατα΄λαβατε ακόμα φίλοι… αυτό το μπουζούκι που έχω είναι για πέταμα… έτσι όπως είναι δεν το παίζω… το καημένο είναι κλειστό μέσα στη θήκη εδώ και μήνες… οπότε δεν έχω και πολλά να χάσω
επανέρχομαι αργότερα γιατί τώρα βιάζομαι (άργησα ήδη)
γεια
Τι να σου πω φίλε Νικο (Μουλτι Κουλτι)… δεν με καταλαβες καλά…
α) σάζι έχω, αλλά άλλο το σάζι και άλλο το μπουζούκι
β) δεν θέλω να μεταβάλω το μπουζούκι σε άλλο όργανο… το μόνο που θέλω είναι το μπουζούκι μου να έχει ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ και τη δυνατότητα να παράγει ορισμένους φθόγγους που βρίσκονται σε ενδιάμεσα διαστήματα μικρότερα του ημιτονιου.
γ) δεν θα ξοδέψω 50-100 να παρω αλλο ενα φτηνο σαζι… κανω οικονομιες να αγοράσω εναν πολυ καλο ταμπουρα με μπερντεδες… αλλα αυτο θα κανω με τον σςστο τροπο… δηλαδη οταν θα ξαναπαω Ελλαδα θα επισκεφτω διαφορα εργαστηρια μουσικων οργανων… εχω ηδη υποψιν τον Δημητρη Ραπακουσιο, ο οποιος κατασκευαζει ουτια, σαζια, λυρες, λαουτα, κλπ, και μαλιστα εχει κατασκευασει ενα μπουλγαρι για τον Ross Daly (www.dimitrisouds.com)… αλλα εδω μιλαω για πολυ καλο οργαν… προς το παρον θελω να εχω ενα μπουζουκι που να μπορω να το παιξω χωρις να μου ποναει το αριστερο χερι… εχετε δει τις φωτογραφιες απο το οργανο ζοζεφ… δεν εχω αλλο να κανω… ειτε θα το παω στον μαστορα για ανακαινιση, ειτε θα μεινει το μπουζουκι στη θηκη του χωρις να το παιζω.
Οσο για τα ταστακια παραπανω, δεν θα αλλαξουν σε τιποτα τα γενικα χαρακτηριστικα του μπουζουκιου, διοτι ολα τα υπολοιπα ταστα θα τοποθετηθουν στην κανονικη τους θεση. Δυσκολα θα σκεβρωσει το μπρατσο του οργανου, γιατι τουλαχιστον αυτο το μπουζουκι εχει μια πολυ χοντρη βεργα απο μεσα που το κραταει…
3 ταστακια θα βαλω… για το διαστημα αναμεσα σε #ΝΤΟ και ΡΕ και αναμεσα σε #ΦΑ και ΛΑ δεν θα βαλω ταστα γιατι πραγματικα δεν χρειαζεται (ΚΚ, δεν ημουν σιγουρος… ευχαριστω που το ειπες ).
Αλλωστε… υπαρχουν πανω απο 20 ταστα κατα μηκος της ταστιερας… πως και αλλα 3 θα κανουν το μπρατσο να σκεβρωσει;
Φιλοι μου, μη νομιζετε πως δεν μου αρεσει το ακουσμα του μπουζουκιου ετσι οπως ειναι… μπορει να φαινεται οτι δεν σεβομαι την παραδοση των μπουζουκοειδων… αλλα αυτα τα διαστηματα χρειαζομαι γιατι θελω αυτο το μπουζουκι για να παιξω καποια παραδοσιακα τραγουδια, οχι μονο ρεμπετικα και λαικα… οσο για το να θελω να τετραγωνισω τον κυκλο… νομιζω υπερβαλλεις φιλε Νικο… αλλωστε, εχεις ακουσει την ιστορια του αυγου που ο Χριστοφορος Κολομβος ηθελε να κανει να στεκει ορθιο στο τραπεζι;
Και ακομα… συμφωνω εν μερει οτι «το μπουζουκι ειναι μπουζουκι, το ουτι ειναι ουτι…»… αν ηταν ετσι απλα, ακομα ολοι θα παιζανε πανδουριδα στην Ελλαδα… η αληθεια ειναι οτι τα οργανα προσαρμοζονται (δοξα τω Θεω) στις αναγκες των οργανοπαικτων… γι’αυτο και καποτε οι Ελληνες υιοθετησαν τη συγκερασμενη ευρωπαικη κλιμακα και πεταξαν τους παλιους ταμπουραδες… γιατι ομως μερικες εξαιρεσεις οχι μονο νομιμοποιουνται απο την κοινη γνωμη αλλα και θεωρουνται κατι αξιοθαυμαστο; Στη συζητηση περι ταμπουραδων εγινε λογος για το ομορφο μπουζουκι του Γιοβαν Τσαους που εχει διαστηματα μικροτερα του ημιτονιου… πως να παιξω την ΕΛΕΝΗ ΖΩΝΤΟΧΗΡΑ με κανονικο μπουζουκι, αφου ο Τσαους το δημιουργησε με εκεινα τα διαστηματα;;;
Θα το κανω.
Και θα σας δειξω τα αποτελεσματα, ειτε ειναι πετυχημενα ειτε οχι.
Δεν θα βλαψω κανεναν να δοκιμασω κατι καινουργιο (που δεν ειναι και πολυ καινουργιο και ουτε δικη μου ιδεα, αφου ο ΚΚ μου ειπε για προσθεση μερικων ταστων σ’αυτην εδω τη συζήτηση).
Λοιπον… ευχαριστω για τα μηνύματα σας
Theo / Βραζιλία
Υ.Γ. ΚΚ συγνωμη για τα greeklish… τα εχω συνηθισει στο ιντερνετ και δεν προσεξα που το ελληνικο πληκτρολογιο δεν ηταν ενεργοποιημενο…
είπα αναμεσα σε #ΦΑ και ΛΑ… —> εννοώ αναμεσα σε #ΣΟΛ και ΛΑ, βεβαιως…
Εννοείται ότι το μπουζούκι είναι δικό σου και το κάνεις ότι θέλεις. Ομως θα επιμείνω σε κάτι που δεν έχεις (μαλλον) καταλάβει.
Λες: “Αλλωστε… υπαρχουν πανω απο 20 ταστα κατα μηκος της ταστιερας… πως και αλλα 3 θα κανουν το μπρατσο να σκεβρωσει;”.
Εάν το μπουζούκι είχε 80 τάστα και του πρόσθετες άλλα 3, τότε πάλι θα σκέβρωνε. Δεν είναι θέμα αντοχής. Απλά το μπράτσο “στέκεται” σ’ αυτή τη θέση έχοντας υπολογισμένα τα υπάρχοντα τάστα. Αν του αφαιρέσει ένα, θα ‘ρθει μπροστά. Αν του προσθέσεις ένα, θα πάει πίσω.
Ισως καταφέρεις να το ρυθμίσεις απ’ τη μπετόβεργα. Πάντως, όπως και να 'χει το πράγμα, καλή τύχη. Θα σου χρειαστεί.
ΑΝ
ΥΓ. Επιμένω. Μην απορρίψεις το όργανο αμέσως. Δες αν έχεις περιθώρια να κατεβάσεις λίγο τον καβαλλάρη, πες να σου τρίψουν λίγο τα τάστα (μπορεί να το κάνει κι ένας μάστορας άλλων οργάνων με ταστιέρα), αν μπορείς μάλιστα αφαίρεσέ του μερικά βερνίκια… Γρατσούνισε το μερικούς μήνες και ίσως στρώσει. Βέβαια, το κακό όργανο πολύ δύσκολο θα γίνει καλό. Μπορεί όμως να γίνει …ανεκτό.
ΥΓ1. Υπάρχει κι άλλος τρόπος αξιολόγησης του οργάνου, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα τον καταλάβεις:
Δες αν το όργανο έχει “ψυχή”. Εστω και λίγη. Αν δεν έχει, αν είναι τελείως βιομηχανοποιημένο, αν “φέρνει” πολύ σε …πλαστικό, τότε …τέλος. Χάρισέ το σε καμιά φίλη σου να το βάλει στον τοίχο για ντεκόρ.
Και στην περιπτωση που η ταστιέρα 8α κατασκευαστεί με υπολογισμένα τα 3 επιπλέον τάστα;
Αυτό το μπούζουκι χρειάζεται καινούργια ταστιέρα γιατί όχι μόνο τα τάστα του είναι τοποθετημένα σε κακώς μετρημένα διαστήματα (στη δεύτερη οκτάβα κυρίως γινεται αντιληπτο αυτο), αλλά και τα ταστα ειναι κακης ποιοτητος μεταλλου… Και κατι ακομα… ο γιος του Ζοζεφ εχει βάψει το ξύλο της ταστιερας για να μοιασει εβενο… αλλα αφου το παιζω αρκετη ωρα οι ακρες των δακτυλων μου ειναι αλεφρως μαυρισμενα… τι να σου πω αλλο… οσο για την ψυχη που λες… η ψυχη ενος οργανου ειναι η ψυχη του παικτη… αρκει το οργανο να επιτρεπει στον παικτη ενα ευχρηστο παιξιμο, τα υπολοιπα ειναι θεμα ηχου… ενα κακο οργανο δεν εχει ογκο, δεν εχει λαμψη, δεν εχει τελοσπατων καλο ηχο… αλλα μπορεις να κανεις μουσικη με ενα οργανο που δεν εχει καλο ηχο, ομως δεν μπορεις να κανεις μουσικη με ενα οργανο που παραγει λαθος φθογγους και που ειναι υπερβολικα σκληρο… Δεν θα το δωσω αυτο το οργανο γιατι μου κοστισε πολλα λεφτα… θα προσπαθησω να το φτιαξω. Καινουργιο ξυλο για την ταστιερα, καινουργια ταστα, ισως και καινουργια κεφαλη (τα κλειδια ειναι πολυ σκληρα και δεν κρατανε καλα το κουρδισμα, και φαινεται οτι η φεφαλη αρχιζει να ξεκολλαει απο το μανικι…).
ευχαριστω Αρη… τωρα πλεον ξερω οτι δεν εχει να κανει με το «ποσα ταστα αντεχει μια ταστιερα» αλλα με το «για ποσα ταστα κατασκευαστηκε μια ταστιερα».
γεια 
μία καλή λύση θα ήταν να δέσεις μπερντέδες και να δεις πως θα ακουστεί. αν σ’ αρέσει συνεχίζεις.
το είχε κάνει ένας φίλος και του βγήκε ένα τελείως διαφορετικό όργανο
Μη νομίζεις πως δεν εχω δοκιμασει με προχειρα κολλημενα «πραγματα» στα σημεια αυτα που θελω να βαλω ταστα… μια χαρα ακουγεται. Φανταζομαι με πραγματικα ταστα τις δυνατοτητες που θα εχω να αναπτυξω ταξιμια μετα