Η Φάμπρικα...

η φάμπρικα δε σταματα…
δουλευει νύχτα μέρα…
και πως τον λέν τον ισπανό και τον τρελλό τον ιταλό…
να τους ρωτήσω δε μπορώ ουτε να παρω αέρα…
όποιος γνωρίζει τους στίχους,τους στέλνει…
καλημέρα παιδιά.

Αγαπητή anna νομίζω,χωρίς να είμαι απολύτως σίγουρη, ότι το τραγούδι που ζητάς είναι “Η Φάμπρικα” του Τσιτσάνη, που λέει: "Σφυρίζει η φάμπρικα μόλις χαράξει Οι εργάτες τρέχουν για δουλειά Για να δουλέψουνε όλη τη μέρα Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά."Είναι τραγούδι του 1950 και στην πρώτη του εκτέλεση το τραγούδησαν ο Τσιτσάνης, η Νίνου και ο Τσαουσάκης.

Η φάμπρικα, η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύ-, δουλεύει νύχτα μέρα
Και πώς τον λεν τον διπλανό και τον τρελό τον ιταλό | 2x
Να τους ρωτήσω δεν μπορώ, ούτε να πά-, ούτε να πάρω αέρα| 2x

Δουλεύω μπρος, δουλεύω μπρος στη μηχανή
Στη βάρδια δύ-, στη βάρδια δύο δέκα
Κι από την πρώτη τη στιγμή μου στείλανε τον ελεγκτή | 2x
Να μου πετάξει στο αυτί δυο λόγια νέ-, δυο λόγια νέτα σκέτα | 2x

Άκουσε φί-, άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος εί-, ο χρόνος είναι χρήμα
Με τους εργάτες μη μιλάς, την ώρα σου να την κρατάς
Το γιο σου μη τον λησμονάς, πεινάει κι εί-, πεινάει κι είναι κρίμα

Κι έτσι στο πό-, κι έτσι στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη, ξεχνάω τη μιλιά μου
Είμαι το νούμερο οκτώ, με ξέρουν όλοι με αυτό
Κι εγώ κρατάω μυστικό ποιο είναι τ’ ό-, ποιό είναι τ’ όνομά μου

Μ Π Ρ Α Β Ο

Αννα και Νικο , που το θυμηθηκατε??? Τραγουδαρα πονεμενη!!! Συγχαρητηρια!!!:043:

Οπού εκτός απο την εκπληκτικη ερμηνεία απο τον ΛΑΚΗ ΧΑΛΚΙΑ το τραγουδά συγκινητικοτατα ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ σε ταινία όπου άθελά του,γίνεται όργανο απεργοσπαστικού μηχανισμού.

Ε όχι Πελαγία μου και που το θυμήθηκε η κοπέλα…
Αυτά τα τραγούδια ΠΡΕΠΕΙ να τα θυμόμαστε…

το παίζουνε δυό αγαπημένα άτομα δικά μου(μπαγλαμά-μπουζούκι)και αφού έχω το ρόλο της γλάστρας στη μουσική ομάδα τους…τουλ/στον να σιγοτραγουδώ(στην κυριολεξία το σιγο-τραγουδώ…γιατί ούτε απο φωνή πάμε καλα΄!)ευχαριστώ για τους στίχους.

Δρόμοι όλο λάσπη και σπίτια ρημαδιό
Που να χωρέσει τ’ όνειρο σε κάμαρη δυο πήχες
Έλα καλή μου φόρεσε τ’ άσπρο μαντίλι που είχες
και τ’ αύριο πιο καλό απ’ το χτες για μας τους δυο

Σφυρίζει η φάμπρικα η βάρδια μου τελειώνει
κι αν θες να αλλάξουμε ζωή να πάμε σε μιαν άλλη
Έλα καλή μου φόρεσε τ’ άσπρο μαντίλι σου πάλι
και τ’ αύριο πιο καλό απ’ το χτες για μας τους δυο

Πέφτει σκοτάδι στους δρόμους τους στενούς
Και τα παιδιά μαζεύτηκαν τριγύρω στο μαγκάλι
Έχουμ’ οι δυο μας δύναμη να ξαναρχίσουμε πάλι | 2x
Σε κόσμους άλλους κι ουρανούς πιο φωτεινούς | 2x

Μουσική:ΧΡ,ΛΕΟΝΤΗΣ Τραγούδι:ΒΑΓΓ.ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ

1 «Μου αρέσει»

Ορθώς γράφεις με κεφαλαία γράμματα. Ο Χαλκιάς είναι μεγάλος τραγουδιστής και παραμένει ΦΩΝΑΡΑ μετά από τεσσεράμισι και πλέον δεκαετίες στο κουρμπέτι.
Να προσθέσω τα ονόματα του Μαρκόπουλου και του Σκούρτη που έγραψαν το τραγούδι, το οποίο παίζουμε συχνά με την παρέα στην ταβέρνα ανάμεσα στ’ άλλα …ρεμπέτικα.

Και μετά από αυτό εγώ θα πρότεινα στους φίλους σου να παίζουν το “Μαλαματένια Λόγια”

Άλλη τραγουδάρα και αυτή!!!

Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ακούσει και την εκτέλεση στο youtube του Γιάννη Χαρούλη…

Γενικά ο τύπος είναι φωνάρα… Κάντε ένα κόπο να τον ακούσετε…

Ένα άλλο τραγούδι που δεν είναι δικό του αλλά που το σκοτώνει με την ερμηνεία του είναι το “Δεν λες κουβέντα”.
Πραγματικά απίστευτος.

Ψάξτε τον!

το ‘‘Μαλαματένια λόγια’’,είναι πρώτο στη λίστα των επιλογών των παιδιών της παρέας…
όσο για τον Γιαννη Χαρούλη,ειναι μεγάλη έκπληξη αυτό το παιδί,νάναι καλα!απλά δέν έχω λόγια…ταξιδι δυνατό η φωνή του…οι ερμηνείες?!συγλονιστικές…άν τον πετύχετε πουθενά live μην τον ΄χασετε για κανενα λόγο!όταν τον ακούσετε live θα καταλλάβετε γιατί.

υπάρχει επισης εκτέλεση απο Σωτηρία Μπέλου σε άλλο ύφος αλλα πολυ ψαγμένη

Φαμπρικα με τον Λακη Χαλκια

Όταν λες “ανάμεσα στ’αλλα ρεμπέτικα”; Η μόνη αναφορά στο ρεμπέτικο που έκανε ο Μαρκόπουλος, είναι στο δίσκο “Ρίζες”, που ηχογράφησε το1980 και όπου ενορχήστρωσε και διεύθυνε μια επιλογή από δημοτικά και ρεμπέτικα τραγούδια. Μια δουλειά, που δε μου άρεσε καθόλου, ειδικά σε σχέση με το ρεμπέτικο ρεπερτόριο του δίσκου.
Όχι πως δε μ’αρεσει το έργο του γενικότερα. Μ’ αρεσει και πολύ μάλιστα! Όπως και το τραγούδι για το οποίο ξεκίνησε και η κουβέντα “η φάμπρικα”. Του οποίου, αν δε κάνω λάθος, η πρώτη ηχογράφηση είναι στο δίσκο “μετανάστες” και έγινε τον ΜάΪο του 1974 για την Columbia.
Εκείνο όμως από τα τραγούδια του, που με κάνουν πραγματικά ν’ ανατριχιάζω, είναι “Η Ελλάδα” ή αλλιώς “Λέγκω” και βρίσκεται στο δίσκο “ανεξάρτητα”. Καλημέρα:)

Η φράση “ανάμεσα στ’ άλλα ρεμπέτικα” σημαίνει ότι τραγουδάμε στην παρέα τη φάμπρικα ως ρεμπέτικο, δηλαδή με τον ίδιο λιτό τρόπο εκτέλεσης, αλλά και με την ίδια αγάπη που λέμε τα ρεμπέτικα. Προς θεού, καμιά προσπάθεια χαρακτηρισμού του Μαρκόπουλου ως ρεμπέτη ή του έργου του ως ρεμπέτικου.

Με την ευκαιρία, η Φάμπρικα είναι ένα από τα ελάχιστα (αν όχι το μοναδικό) τραγούδια της μετά το 1970 δισκογραφίας που εντάχθηκε στα Σιφνέικα γλέντια με βιολί και λαούτο. Παίζεται όμως πιο γρήγορα και πιο εύθυμα. Πρέπει να έχει περάσει και σε άλλα νησιά. Θυμάμαι πριν καμιά 25-30αριά χρόνια σε ένα ταξίδι από Πειραιά προς Σίφνο, όπου το δρομολόγιο του βαποριού κατέληγε στα δωδεκάνησα, μια εύθυμη παρέα με βιολιά (μάλλον δωδεκανήσιοι) που το παίζανε και μάλιστα με τον τρόπο που το παίζουνε στη Σίφνο.

4 «Μου αρέσει»