Γεια σας,
Βρήκα μια ωραία ιστοελίδα για τη Στέλλα Χασκίλ, που διατηρείται από τους γιους του άντρα της από το δεύτερο γάμο του, το Μάριο και τον Ιάκωβο ΙΕΧΑΣΚΕΛ, κάτοικοι Aθήνας:
Ο ανιψιός της Στέλλας, ο Avraham Pengas, που μεγάλωσε στο Ισραήλ κσι τώρα μένει στη Νέα Υόρκη, είναι ένας από τους πιο γνωστούς μουσικούς της ελληνικής και μεσοανατολικής μουσικής στην Αμερική:
http://avram.pengas.com/bio.php
Εύα
Επιτέλους πλάνα ταινίας με την Στέλλα Χασκήλ
Αν κάποιος εντοπίσει την ταινία σε καλύτερη ποιότητα εικόνας, ακόμα καλύτερα !
Ο ηθοποιός που χορεύει το ζεϊμπέκικο είναι ο Φραγκίσκος Μανέλλης.
Είναι από τη ταινία “Ένας αλήτης με καρδιά” του 1952 Και η Χασκίλ τραγουδάει το ομώνυμο τραγούδι.
Ολόκληρη η ταινία, με τον αυθεντικό ήχο και με ελάχιστα καλύτερη εικόνα, παρακάτω. Έχει δύο τραγούδια ακόμα, ένα πριν το τραγούδι “Αλήτης με καρδιά” και ένα μετά, το “Να μας ζήσουν οι ψαράδες”. Για το πρώτο πρώτο τραγούδι δεν ξέρω πληροφορίες. Σαν να μην έχει ξανακυκλοφορήσει. Είναι ένα πολύ ωραίο χασαποσέρβικο με κάπως εύθυμα στιχάκια.
Στο πρώτο βίντεο που μας έδωσε ο Μπάμπης (διάρκεια 3:32) έχει αντικατασταθεί ο ήχος της ταινίας με τη δισκογραφημένη κυκλοφορημένη εκτέλεση του αντίστοιχου τραγουδιού, γι’ αυτό δεν ακούγονται οι εμβόλιμοι διάλογοι από τους ηθοποιούς. Όμως στην κανονική κόπια της ταινίας βλέπουμε όχι μόνο ότι είναι ατόφιος ο ήχος* αλλά και ότι περιλαμβάνονται τρεις εκτελέσεις που δεν φαίνεται να έχουν κυκλοφορήσει και μάλλον έγιναν για τις ανάγκες της ταινιάς. Άρα, στο παραπάνω βίντεο ακούγονται Χασκίλ - Ευγενικός - Σταμούλης (όχι ο Μοσχονάς) και δεν είναι αυτό το ηχητικό που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία. Υπέροχη η Χασκίλ σε αυτές τις νέες εκδοχές αλλά κι ο Μοσχονάς δίνει ρέστα. Έχει και ιστορική αξία γιατί νομίζω δεν είχαμε μέχρι πρότινος δισκογραφική συνεργασία Χασκίλ - Μοσχονά. Μπράβο Μπάμπη, εκπληκτικό εύρημα!
Επίσης, από το σημείωμα συντελεστών στην αρχή της ταινίας πληροφορούμαστε ότι παίζει το “Συγκρότημα Λαϊκών Τραγουδιών Οδυσσέα Μοσχονά”, στο τραγούδι είναι η Στέλλα Χασκίλ (προφανώς) και οι στίχοι είναι του Κώστα Κοφινιώτη.
*Τρόπος του λέγειν ατόφιος αφού ο επίσημος ήχος της ταινίας φαίνεται να έχει πολλά απότομα κοψίματα και αρκετές επιβραδύνσεις/επιταχύνσεις.
Ο δίσκος 78 στροφών με την Στέλλα Χασκίλ.
Πρώτη κυκλοφορία του τραγουδιού, έναν χρόνο πριν σύμφωνα με το sealabs, με τον ίδιο τον Οδ.Μοσχονά και τον Ν.Καλλέργη στα φωνητικά.
Κυκλοφόρησε και στην Αμερική για την εταιρία “Aristophone”, με την Ι.Μακρή και τον Τ.Ρηγόπουλο στα φωνητικά
Το πρώτο τραγούδι πιθανώς να κυκλοφόρησε πολύ αργότερα, το 1970. Υπάρχει ένα 45άρι εκείνης της χρονιάς από την Polyphone με ένα τραγούδι που έχει τίτλο “Ο Ιππόδρομος” σε σύνθεση και διεύθυνση Μοσχονά και ερμηνεία Γιάννη Γεωργίου - Στέλλας Παπαδοπούλου. Δείτε εδώ το δισκάκι Polyphone PS 239 (7XPG 281).
Επίσης, το 1980 φαίνεται να το δισκογραφεί ο Μοσχονάς στο LP “Παληά Φρουρά Νο 4”.
Άρα, αυτό που είχα γράψει αρχικά:
μάλλον συνεχίζει και ισχύει αφού η εκτέλεση που ακούσαμε πρέπει να έγινε με αφορμή την ταινία.
Πάντως, το 45άρι και το LP δεν τα έχω ακούσει. Αν τα έχει κάποιος ας μας πει αν είναι το ίδιο τραγούδι και αν υπάρχουν άλλοι στίχοι, που δεν ακούγονται στην ταινία. Όσο μπορούσα να διακρίνω, οι στίχοι του τραγουδιού είναι οι εξής:
Την Κυριακή για τον ιππόδρομο τραβάω
κι εκεί στο Δέλτα του Φαλήρου τ’ ακουμπάω,
παίζω την τύχη μου στα άλογα για σένα
γιατί το ντέρτι είσαι συ τώρα για μένα.
Έρως κι ιππόδρομος σκοτίζουν το μυαλό μου
και έχω γίνει θύμα πια του ιπποδρόμου
κι εκεί γκανιάν που πάω να ‘ρθω στην καρδιά σου,
με φέρνει πάντοτε πλασέ η απονιά σου.
Άτυχος είμαι μα μπορεί και να κερδίσω
κι απ’ τον ιππόδρομο με κούρσα να γυρίσω
κι όταν θα έρθω παρολί στον έρωτά σου,
θα γίνω τζόκεϊ για πάντα της καρδιάς σου.
Το ξέρει κανείς το βιβλίο; Είναι καινούρια έκδοση.
Δεν το έχω διαβάσει, αλλά φαίνεται να είναι (τουλάχιστο εν μέρει) κάτι σαν μυθιστορηματική βιογραφία, όπου η συγγραφέας κατά κάποιον τρόπο μπαίνω στο νου της Χασκίλ και την βάζει να μιλάει στο πρώτο πρόσωπο.
Εγώ προσωπικά δυσκολεύομαι λιγάκι με αυτού του είδους μελέτες -θα προτιμούσα να διαβάσω μία πιο “στεγνή” βιογραφική και μουσικολογική έργασία. Από την άλλη, αν αυτό το βιβλίο βγάζει την Χασκίλ στο προσκήνιο ξανά, καλώς!
