Επανεκτέλεση του πιο γνωστού τραγουδιού της Ομάδας Κόραξ, που είχα συνθέσει σε στίχους του Γιώργου Γυπαράκη, το μακρινό 1990 και συμπεριλαμβάνετο στον πρώτο δίσκο Η Διάπλασις των Παίδων (1993).
Ήταν σφοδρή επιθυμία της κ. Σοπιάδου να το τραγουδήσει και εμού του ιδίου να το ενορχηστρώσω ξανά, σε πιο “slow rock” ύφος.
Κυκλοφορεί σε single μαζί με ένα καινούργιο ζεϊμπέκικο και παράλληλα με τη νέα δσκογρφική δουλειά μου, που μόλις εκδόθηκε (θα ενημερώσω σχετικά).
Ελπίζω να αγγίξει το σημερινό ακροατήριο, όπως το πάλαι ποτέ… Ευχαριστώ Ι. Κ. Π.
Τη Διάπλαση την έχω σε βινύλιο από τον καιρό που τη βγάλατε, και την είχα ακούσει αρκετά γιατί μου άρεσε. Επιπλέον το συγκεκριμένο είχε παιχτεί πολύ και στα ράδια, οπότε σαν μελωδία το θυμάμαι πολύ καλά. Σαν συνολικό ήχο όχι, οπότε δεν μπορώ να κάνω σύγκριση. Αυτοτελώς λοιπόν, χωρίς σύγκριση, θεωρώ ότι είναι ωραία εκτέλεση, ένα καλό σύγχρονο τραγούδι, και εύχομαι να πάει καλά.
Όμως απείχε πολύ από το να είναι το αγαπημένο μου του δίσκου. (Μάλλον η Αγκαλιά γεμάτη αγκάθια πρέπει να ήταν το αγαπημένο μου.) Για να είμαι ειλικρινής -θα είμαι, λόγω εκτίμησης- μου είχε φανεί ότι παίζει τον ρόλο του κράχτη του δίσκου. Μάλιστα θυμάμαι ότι περίπου τον ίδιο καιρό είχα πάρει και τον δίσκο των Ξέμπαρκων (βγήκε λίγα χρόνια πιο πριν), με τους οποίους βρίσκω ότι είχατε αναλογίες στην αισθητική, τον άκουσα επίσης πολύ, αλλά είχε κι αυτός για κράχτη το Γράμμα ενός αρρώστου με τη Γαλάνη, που έκανε επιτυχία και που για μένα ήταν η πιο σούπα του δίσκου: είχα βρει λοιπόν κι αυτή την αναλογία ανάμεσα σε δύο δίσκους που κι οι δύο ήταν ντεμπούτα καλών σύγχρονων έντεχνων ακουστικών συγκροτημάτων και χρονικά κοντινοί.
Σήμερα έχουμε απομακρυνθεί πολύ από την κουλτούρα των άλμπουμ -βινύλια, σιντί, δεν έχει σημασία- ακούμε τα τραγούδια ένα-ένα, κι έτσι παρόμοιες κρίσεις δεν μπορούν να γίνονται πλέον…
Χαίρε Πέπε και καλή χρονιά (μετά από καιρό). Ναι, γενικά συμφωνώ, αλλά το ότι έγινε το συγκεκριμένο ‘κράχτης’ του δίσκου δεν ήταν εκούσιο. Πάντως η τραγουδίστρια εδώ, είχε έντονη επιθυμία να το τραγουδήσει και της την ικανοποίησα· επίσης, κι εγώ από την μεριά μου ήθελα να πειραματιστώ σε ένα νέο στυλ εκτέλεσης (παλαιοροκάς, γαρ…) - Με κολακεύει η αναλογία με τους Ξεμπαρκους, αλλά δε νομίζω πως τους φτάναμε σε μουσικές ικανότητες. Btw: συμφωνώ και για τη Γαλάνη.
Α, και πρέπει να ενημερώσω πως, μόλις προ ενός μηνός εξέδωσα ένα νέο άλμπουμ με τίτλο Απεργία Δωματίου (κόντρα στο πνεύμα της εποχής που δεν ευνοεί τα ‘θεματικά’ άλμπουμ - ). Θα ανεβάσω μερικά κομμάτια εδώ (τα πιο λαϊκότροπα, μάλλον, μια και ο δίσκος έχει γενικότερο ροκ χαρακτήρα)
Καλημέρα και χρόνια πολλά!
Μετά τα όσα διάβασα - δεν σας ήξερα μέχρι τώρα - θα ακούσω τα προηγούμενα και περιμένω να ανεβάσετε τα νέα σας έργα με πολύ ενδιαφέρον!
- Με κολακεύει η αναλογία με τους Ξεμπαρκους, αλλά δε νομίζω πως τους φτάναμε σε μουσικές ικανότητες. Btw: συμφωνώ και για τη Γαλάνη.
). Θα ανεβάσω μερικά κομμάτια εδώ (τα πιο λαϊκότροπα, μάλλον, μια και ο δίσκος έχει γενικότερο ροκ χαρακτήρα)