Ενα καινούργιο τραγούδι που εφτιαξε η παρέα πάλι.Στο σπιτικό του Νικόλα που εχει πάντα την πόρτα του ανοικτή.Με τον φίλο Δημήτρη που επιασε τον μπαγλαμά και με την Γεωργία που το τραγούδησε και μας συγκίνησε .Με μια φωνή γεμάτο νταλγκά και παράπονο.
Κώστα μου… Από τα δυνατά κομμάτια σου.
Μπράβο @neapoliotis.
Σαν τραγούδι είναι πολύ του γούστου μου. Έχει κάτι από Μάρκο μέσα του και οι στίχοι πολύ ταιριαστοί. Εννοείται αξίζουν και τα εύσημα οι υπόλοιποι μουσικοί απλά εσύ σαν δημιουργός παίρνεις το κάτι λίγο παραπάνω για τον κόπο και την ψυχή που βάζεις!
Ώπα Κωτσο, ωπα Γεωργία κ στην παρέας σας!
Είχα την τύχη να είμαι στην παρέα στην ηχογράφηση. Όπως είπα και στον Κώστα το θεωρώ πολύ όμορφο τραγούδι. Πάντα τέτοια Κώστα.
Μπράβο σε όλους σας και στο δημιουργό και στους παιχτες!!!
Ωραία μουσική. Μπράβο!
Μ’ αρέσει πολύ, Κώστα, αυτό το στυλ που γράφεις που δεν έχει καμία αγωνία για την πρωτοτυπία, το πρωτάκουστο. Τραγούδια που μοιάζουν λες και τ’ ακούγαμε από πάντα! (Όχι πως είμαι κατά της πρωτοτυπίας βέβαια.)
Πολύ ωραίο τραγούδι, ωραία και η παρέα.
Εύγε Κώστα.
Άσχετο αλλά το ρεφρέν μου έφερε ασυναίσθητα στο μυαλό τον Νίκο Παπάζογλου χωρίς να μου θυμίζει κάτι η μελωδία η κάτι άλλο, σαν να κρύβει μια γεύση του μέσα.
Σας ευχαριστώ εκ μέρους της παρέας ολους.
Η αλήθεια ειναι οτι είχα γράψει πάνω σε κάτι παλιούς στίχους ,ενα τραγούδι μια μουσική παρόμοια με αυτήν.
Αλλά οταν επικοινώνησα με τον Νίκο και αναφέρθηκε η Γεωργία ,εγραψα αλλους στιχους, και εβαλα ρεφραίν.
Εχουμε φτιάξει παλιά αλλο ενα τραγούδι μαζί , που η φωνή της πραγματικά με ειχε συγκινήσει.
Νταλγκάς και παράπονο που την κάνει μοναδική.