Μεταφέρθηκε η συζήτηση από εδώ.
μπράβο παιδιά! μπράβο Πάνο!
η πράξη πάντα μας “ξεσκουριάζει”!
έχω στο μυαλό μου κάποιες ιδέες που όταν πάρουν ολοκληρωμένη μορφή θα τις καταθέσω. Αφορούν φυσικά την δημιουργία
κομπανιών μέσα από παιδιά του ρεμπέτικου φόρουμ. Και να θυμάστε, χωρίς “μούρλα” ελάχιστα πράγματα είναι εφικτά!!:088:
Αυτο που λεει, ο Αλκιβιαδης ειναι παρα πολυ καλη ιδεα. Το φορουμ μας, συνδεετε με παρα πολλους ανθρωπους στον χωρο της μουσικης, ηχοληπτες, οργανοπαιχτες τραγουδηστες κλπ κλπ. Θα μπορουσαμε με μια συντονισμενη προσπαθεια, να ηχογραφουσαμε ενα πολυ ωραιο δισκακι, οπου καθε κομματι να παιζετε και απο διαφορετικο σχημα, και τραγουδηστη ας πουμε. Να βγει κατι μεσα απο το φορουμ που να αντιπροσωπευει εμας ρε παιδι μου!!! Το βρισκω μαγικο!!!
Πολύ ωραία ιδέα. Βλέπω ότι η όρεξη υπάρχει. Πιστεύω ότι αν βρεθεί το πρώτο σχήμα όπως λέει ο zabe, θα βρεθούν και τα υπόλοιπα. Άντε καλή αρχή.
Άντε, και στην Πόλη! Δεν θα την πάρουμε βέβαια*, αλλά θα μας πάρει.
*έχει και 18 εκατομμύρια…
Φαντάσου δισκάκι με τίτλο “Το Ρεμπέτικο Φόρουμ παρουσιάζει”.Με 30 διαφορετικούς ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικούς να παίζουν.Αν όχι μπουζούκι ένα κομπολόι το παίζω!!!
Καταιγισμός προτάσεων!
Λοιπόν, αυτή είναι μια ιδέα που συζητιέται εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τουλάχιστον όσα είμαι στο Φόρουμ. Πάντα το έβλεπα θετικά και το υπερασπιζόμουν σε συζητήσεις, και είχαμε κάνει και ειδικότερες επεξεργασίες για την περίπτωση της Κρήτης με τον φίλτατο Αγάπιο.
Στην ουσία την μαγιά την έχουνε σε πολλές περιοχές της χώρας, και το πράγμα ήδη ζυμώνεται, σε κάποιο βαθμό αυθόρμητα. Σε κάθε μεγάλη πόλη λίγο-πολύ οι ρεμπετοφορουμίτες έχουμε δικτυωθεί, σε μερικές περιπτώσεις και από πριν το Φόρουμ, και έχουν γεννηθεί παρέες και στέκια, ενώ γίνονται και τακτικές περιφερειακές μαζώξεις.
Άλκη, κάθε καινούρια ιδέα καλοδεχούμενη, αλλά χρειάζεται και η κουζουλάδα που λες. Στη βράση κολλάει το σίδερο!
Ρε σεις, όσο περισσότερο το σκέφτομαι αυτό, τόσο περισσότερο μου αρέσει.
εγώ βάζω τα κουτάλια… 
Η αλήθεια μάγκες είναι ότι είναι κομματάκι δύσκολο. Καταρχάς μιλάμε για δημιουργίες των μελών του φόρουμ; Έτσι δεν είναι; Ελπίζω τουλάχιστον να μην δημιουργηθούν έριδες ως προς το ποια κομμάτια θα μπουν στο δισκάκι. Όλα άλλα τα βρίσκουμε
Ποιές δημιουργίες ρε Ζωρζ… χαθήκαμε… :019:
Άμα χρειαστείτε συνθέσεις με “φρεσκάδα” ξέρω έναν δημιουργό στην Θεσσαλονίκη!!! :019:
Τσακωμοί δεν θα υπάρξουν γιατί είμαστε (ναι, είμαστε, δεν θέλω απλά να το πιστεύω) μία παρέα. Φυσικά, όλοι μας έχουμε το γνώθι σαυτόν. Θα χρειαστεί κάποιου είδους “συντονιστική επιτροπή” που θα βάλει κατ’ αρχήν τους στόχους ενός τέτοιου εγχειρήματος. Ας πέσουν ιδέες, να γίνει η σχετική ζύμωση και μπορούμε να το προχωρήσουμε.
:019::019:
Δηλαδή για ηχογραφήσεις είναι η σκέψη; ή για ποιο οργανωμένη live κατάσταση;
Συναρπαστική η ιδέα του δίσκου. Απ’ όσο ξέρω όταν γίνονται τέτοιου είδους συλλογές το κάθε σχήμα ή ο κάθε μουσικός αναλαμβάνει να καταθέσει ένα κομμάτι το οποίο έχει ηχογραφηθεί με δικά του έξοδα, έξοδα τα οποία πιστεύω αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι μπορούν να καλύψουν (άλλωστε μιλάμε για ένα μόνο κομμάτι άρα το ποσό είναι μικρό). Έτσι το κόστος της δημιουργίας της συλλογής μειώνεται σημαντικά. Κάποιες φορές μάλιστα, αν οι μουσικοί έχουν την οικονομική δυνατότητα, προσφέρονται 3-4 κομμάτια ώστε αυτός ή αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη συγκρότηση της συλλογής να έχουν την επιλογή να διαλέξουν σε περίπτωση που δύο διαφορετικοί μουσικοί έχουν δώσει το ίδιο κομμάτι.
Και μία πρόταση προς συζήτηση: πώς θα σας φαινόταν η περίπτωση του να δίναμε έναν πιο συγκεκριμένο χαρακτήρα στην ιδέα της συλλογής; Ας δώσω ένα τελείως τυχαίο και πρόχειρο παράδειγμα: το 2012 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του Ανέστου Δελιά. Τι θα λέγατε αν π.χ. ο κάθε μουσικός ή το κάθε σχήμα ερμήνευε και από ένα διαφορετικό κομμάτι του Δελιά, εν είδει αφιερώματος; (επαναλαμβάνω πως το παράδειγμα είναι τυχαίο)
Βέβαια, πιστεύω ότι πολύ ενδιαφέρον θα είχε και η περίπτωση της συλλογής χωρίς χαρακτήρα αφιερώματος. Τελοσπάντων, αυτές είναι οι σκέψεις μου.
Όσο για συντονιστική επιτροπή η δική μου “ψήφος” είναι προς τους συντονιστές του φόρουμ (αν και εφόσον θέλουν και έχουν το χρόνο για να ασχοληθούν) καθώς και οποιοσδήποτε άλλος έκριναν οι ίδιοι ότι θα μπορούσε να βοηθήσει.
Κατ αρχην, καλο θα ηταν σαν πρωτο βημα, να βρεθουν καποιοι που θα μπορουν να μας προσφερουν την βοηθεια τους στα θεματα ηχοληψιας, με τις γνωσεις τους, οργανοπαιχτες σιγουρα εχουμε!!
Καλο θα ηταν επισης να προσομοιωσουμε οσο ειναι δυνατον τον τροπο που ηχογραφουσαν τοτε την εποχη του ρεμπετικου, τα οργανα που θα χρησιμοποιηθουν να ειναι οσο το δυνατον ποιο παραδοσιακα ως προς τον ηχο τους κλπ κλπ Μικρες λεπτομερειες που κανουν ομως την διαφορα!!!
Οσο για το θεμα ρεπερτοριου δεν θα συμφωνουσα με καινουργιες συνθεσεις, αυτο θα ειχε και διαφορες επιπλοκες. Καλυτερα θα ελεγα δισκακι που θα ηταν καταθεση για το ρεμπετικο, δηλαδη ας πουμε να τεθει σαν ορος τα κομματια που θα παιχτουνε, να μην εχουν γνωρισει αλλη εκτελεση εκτος απο την πρωτη και μοναδικη, ετσι θα ειναι και προκληση για τους παιχτες, και κατι που δεν θα εχει ξαναγινει.
Επισης αν αυτο το δισκακι εχει εμπορικο χαραχτηρα, τα εσοδα ολα θα πρεπει να πανε σε καποιο σκοπο, παλι για το ιδιο το τραγουδι, με πολλους τροπους!!!
Η μουσικη ειναι ο λογος που ειμαστε εδω κι αυτην υπηρετουμε!!!
Μπράβο ρε Αλκη για την ιδέα-πρόταση. Νομίζω ότι πριν τεθεί θέμα δίσκου κλπ ,πιστεύω ,ότι προέχουν οι εμφανίσεις live, ας πούμε σε διάφορες εκδηλώσεις, αφιερώματα ,στέκια, ακόμα και η ʽʼεκμετάλευσηʼʼ του διαδικτύου.
Σχόλια:
Ηλίας, #13: Για να επιλέξουμε το ύφος της ηχογράφησης (καινούργιο κοσκινάκι μου, Ηλία, αλλά χίλιες φορές χαλάλι) θα πρέπει πρώτα να έχουμε συμφωνήσει για τους στόχους του δίσκου. Φυσικά, εγώ θα ήμουν ο πρώτος που θα συμφωνούσα με προσομοίωση προπολεμικού ήχου και ανάλογου ρεπερτορίου. Για τη συμπερίληψη νέων συνθέσεων / στιχουργημάτων συμφωνώ. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επακολουθήσει σαν επόμενο βήμα, αν πετύχει το πρώτο πείραμα. Δεν θα συμφωνήσω με τον εμπορικό χαρακτήρα: θα προτιμούσα ο στόχος μας να είναι η όσο το δυνατόν ευρύτερη διάδοση, με έντονη προβολή της παρεΐστικης διάθεσης, έξω τελείως από τα εμπορικά κυκλώματα, είτε με δωρεάν διάθεση (προϋποθέτει ευρύ εθελοντισμό) είτε με πολύ χαμηλό κόστος που θα καλύπτει τις καθαρά επαγγελματικές ανάγκες (στούντιο ηχογράφησης, αν χρειαστεί, γραφικές εργασίες και παρεμφερή). Βέβαια, θα χρειαστούμε και συμβουλές και βοήθεια από άτομα που ξέρουν καλά την αγορά, τόσο στο νομικό όσο και στο εμπορικό κομμάτι.
Μπάμπης, #14: Ζωντανές εμφανίσεις προϋποθέτουν σειρά ολόκληρη προετοιμασιών και ενεργειών, συχνά πολύ χρονοβόρων. Θα μπορούσε να επιλεγεί “παράλληλη” πορεία δίσκου και εμφανίσεων.
Βεβαιως καμια αντιρηση στο μη εμπορικο, ισα ισα ακομα καλυτερα!!!
Αν παει ετσι…μεσα;)
δεν είναι ανάγκη νάναι δισκάκι, ας είναι διάφορα βίντεο (όσα και οι κομπανίες) καλοτραβηγμένα και με όσο το δυνατόν καλή ακουστική.
το δύσκολο όμως δεν είναι αυτό.
Στην ερασιτεχνική υποδομή του εγχειρήματος κατά τη γνώμη μου πρέπει να εστιάσουμε. Οι επαγγελματίες θα πρέπει να βοηθήσουν τη κατάσταση παραχωρώντας την προτεραιότητα στους ερασιτέχνες, οι οποίοι μπορεί νάναι αριθμητικά πολλοί, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να συγκροτηθούν σε μουσικές παρέες.
θα πρέπει λοιπόν με τη βοήθεια του φόρουμ:
να δηλώσουν συμμετοχή οι παίκτες μας σε σχήματα όχι παραπάνω από 4 άτομα (μαζί με γυναικεία φωνή) για λόγους λειτουργικότητας.
να γίνουν πρόβες στις οποίες θα πρέπει να βοηθήσουν οι φίλοι “εθελοντές επαγγελματίες” και ειδικά οι κιθαρίστες , γιατί η κιθάρα είναι η βάση της όλης κατάστασης…
και να υπάρξει κάποιος συντονισμός (από ποιους και πως δεν έχω σκεφτεί ακόμη) που να “γκαζώνει” προκειμένου να τσουλήσει το πράγμα…
προσωπικά δηλώνω – αν κάτι τέτοιο πάρει “σάρκα και οστά”-- ότι θα διαθέσω όλο τον ελεύθερο μου χρόνο να βοηθήσω. Οι ερασιτέχνες σε σχέση με τους επαγγελματίες έχουν ένα όπλο κατά τη γνώμη μου ακαταμάχητο. ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ!
Η “οπισθοδρομική κομπανία” το 1980 τι νομίζετε ότι ήταν;; Μια παρέα πιτσιρικάδων -αρχάριων στο σύνολό τους- που μάθαιναν να παίζουν και να τραγουδάνε! Το συλλογικό τους αποτέλεσμα όμως ήταν αναμφισβήτητα σπουδαίο!
υγ. απλά τη σκέψη μου εκφράζω και αν μιλάω κάπως απόλυτα, αυτό είναι κουσούρι που δεν μπορώ να διορθώσω:112:
Πολυ καλη ιδεα και αυτη!!! Εγω φυσικα ειμαι μεσα, βεβαια ειμαι μεταξυ ερασιτεχνη και επαγγελματια, παιζω 15 χρονια κοντα, μεροκαματο εχω βγαλει βεβαια, αλλα μεροκαματο εχω αρνηθει κιολας ειδικα οταν αυτο περιλαμβανει αρμονιο και λουλουδια.
Μια γνώμη ακόμα …
Το θέμα είναι, όταν με το καλό δημιουργηθεί το κατάλληλο σχήμα,
από το ξεκίνημα του κι όλα, να προβάρονται και να ερμηνεύονται
τραγούδια “άγνωστα” (το σωστό είναι όχι πολυτραγουδισμένα)
στο ευρύ κοινό, για να γίνει και η διαφορά …
Υποτίθεται πως μια Φραγκοσυριανή, ένα Μινόρε της αυγής, ένας Καϊκτσής,
κλπ κλπ, όσο υπέροχα κι αν είναι, χιλιοτραγουδήθηκαν …
Αυτό δεν σημαίνει πως τα αφορίζουμε ή τα αποκλείουμε, προς Θεού, αλλά
για μένα το ρεπερτόριο είναι πολύ σημαντικό (ξέρει ο zabe τι λέω) …
Αποτελεί πόλο έλξης αυτό το “διαφορετικό” …!
Παράδειγμα, ένα βράδυ Κυριακής στην Πριγκηπέσσα της Σαλονίκης, άκουσα
τους Σκούτα - Μηταράκη, οι οποίοι τραγούδησαν κάποια τραγούδια που
πραγματεύονται επαγγέλματα …
Προσωπικά, εκτός ελαχίστων, δεν μου πολυαρέσουν, αλλά δεν παύει να
είναι κάτι “άλλο”, που άρεσε κι έφερε κέφι στο ακροατήριο …
Υπάρχουν “θαμμένα” υπέροχα τραγούδια των μεγάλων μας δημιουργών και
καιρός είναι ναρχίσουν επί τέλους νακούγονται …!
Τώρα, για την δημιουργία νέων λαϊκών τραγουδιών, έχουμε άξιους για μένα
στιχουργούς, να μην αναφέρω ονόματα, διότι έδωσαν κατά καιρούς στα
blogs τους δείγμα γραφής, είτε γράφοντας μόνο, είτε και σαν ολοκληρωμένα
τραγούδια, που μας πρόσφεραν και ηχητικό δείγμα …
Αυτά από μένα, σαν μια από τις διάφορες γνώμες που ακούστηκαν εδώ μέσα
και καλή επιτυχία στην όλη προσπάθεια και σε όσους συμβάλουν στην πραγμάτωση της …!