Σωρεία παρανοήσεων. Κρίμα, αλλά δεν πειράζει, όλα επανορθώνονται.
Όχι, ούτε κατά διάνοια. Λυπάμαι αν έτσι φάνηκε. Γιατί να θυμώσω, με πείραξες;
Ούτε αυτό συνέβη. Αυτό που ειπώθηκε είναι ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, και να 'χεις το νου σου. Κανείς δεν υπαινίχθηκε ότι εσύ είσαι εθνικιστής ή ελληνοβαρεμένος.
Εδώ δεν έγινε παρανόηση. Τουλάχιστον εγώ, αυτό ακριβώς είχα στον νου μου: ότι υπάρχουν συνειδητοί εθνικιστές και υπάρχουν και εθνικιστές που δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι εθνικιστές. Αν τους δίκαζα, οι δεύτεροι θα είχαν σημαντικά ελαφρυντικά, αλλά δεν είμαι δικαστής, και μάλιστα δικαστής προθέσεων! Σε επίπεδο έμπρακτων συνεπειών, όποιος οδηγάει εκεί που απαγορεύεται είναι εξίσου πιθανόν να προκαλέσει δυστύχημα είτε το ήξερε ότι απαγορεύεται είτε νόμιζε καλόπιστα ότι επιτρέπεται.
Και κάτι ακόμα, μιας και το φερε η κουβέντα:
Όχι, δεν είναι μίγμα. Ανήκει στην ομάδα των λατινογενών γλωσσών και μόνο. Το ότι μπορεί να έχει ενσωματώσει δάνεια από ελληνικά, αραβικά κλπ. -δεν αμφιβάλλω ότι θα έχει και ένα σωρό αγγλικά δάνεια- δεν το αναιρεί αυτό. Και το ίδιο ισχύει για όλες τις γλώσσες. Τα αγγλικά έχουν γύρω στο 50% του λεξιλογίου τους δανεισμένο από τα γαλλικά (που κι αυτά είναι λατινογενής γλώσσα), ή από τα λατινικά μέσω γαλλικών, ή από τα λατινικά απευθείας, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ανήκουν στις γερμανικές γλώσσες. Τα ελληνικά στα χρόνια της Τουρκοκρατίας επίσης χρησιμοποιούσαν έναν απίθανο αρθμό τουρκικών δανείων, σε σημείο που σήμερα δε γίνονται εύκολα κατανοητά, αλλά και πάλι μικτή γλώσσα δεν ήταν.
Όπως είπε και ο Περικλής κανένας δεν σε χαρακτήρισε εθνικιστή και ανόητο. Η πηγή σου όμως είναι. Θέλουμε δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε. Αυτό είναι γεγονός.
Εσένα ίσα ίσα σου προτάθηκε καλοπροαίρετα, να μην δώσεις βάση σε αυτούς για ουσιαστική γνώση.
“Νικόλα, μακριά κι αλάργααααα!!!”
Εσύ επέλεξες να υπερασπιστείς την επιλογή σου και αυτό είναι απόλυτα σεβαστό.
“Δυστυχώς η οδός Αριστοτέλους όπου είναι η αίθουσα μαθημάτων που παραδίδει τά μαθήματά του ο κύριος Λαθύρης είναι πολύ μακριά από όπου βρίσκομαι , εάν ήμουν εν Αθήναις ευχαρίστως θά πλήρωνα τά δίδακτρα .”
Αν διαβάσεις πάλι τα μηνύματα θα δεις ότι κανείς δεν αναφέρθηκε σε σένα προσωπικά, για την επιλογή σου.
Όταν η πηγή ξεφτιλίζεται με τις “λογικές” συνεπαγωγές που κάνει, το να το αναδεικνύεις δεν σημαίνει ότι την ξεφτιλίζεις εσύ, έχει προλάβει και το έχει κάνει μόνη της, (η πηγή).
Π.χ. Υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι η Γη είναι 10.000 ετών και δεν είναι λίγοι, οι λεγόμενοι δημιουργιστές. Ποιο δεδομένο θα πάρεις από αυτούς που μπορεί να περιέχει έστω και ένα ψήγμα αλήθειας?
Να σε προφυλάξουμε καλοπροαίρετα πήγαμε αλλά στο φινάλε όλα αυτά δική σου επιλογή είναι.
Και κάτι ακόμα
Μ@λ@κες είναι? Αυτά τα λένε μεταξύ τους σε συγκεκριμένα ακροατήρια ή σε βιβλία και όποιος τσιμπήσει και πάρει. Η φάμπρικα είναι γνωστή.
Ανήθικο είναι να διαδίδεις συνειδητά ψέματα ως δήθεν γνώση για να τα κονομήσεις.
Θα συμφωνήσω κι εγώ με τους Περικλή και Λουκά, δηλώνοντας απερίφραστα ότι ούτε εγώ διενοήθην καν να σε κακοχαρακτηρίσω, Νικόλα, σίγουρα όμως προσπάθησα να σε αποτρέψω από κάποια κίνηση που, κατά τη γνώμη όλων μας νομίζω, δεν θα ήταν προς το συμφέρον σου: Η πρόσκτηση γνώσεων από πηγές ολοφάνερα αναξιόπιστες και κακόβουλες (αυτήν την έννοια είχε το αυθόρμητο «Ωχ ωχ ωχ!» μου του #42), όχι μόνο δεν κάνει καλό αλλά μπορεί να κάνει και κακό. Κανέναν μας δεν ενόχλησες, αντίθετα μου ήσουν από την αρχή συμπαθέστατος, όταν πρωτοήρθες στο φόρουμ πολλά πολλά χρόνια πρίν, και ακριβώς έτσι νοιώθω και τώρα.
Βρε παιδιά , αυτό που με ενόχλησε είναι ότι αισθάνθηκα σαν ρουφιάνος . Έχω τέσσερα βιβλία του συγκεκριμένου εκδοτικού οίκου , καί σε κανένα δεν παρατήρησα τίποτα τό ύποπτο . Αναφερα τόν άνθρωπο καλή τήν πίστη , καί τόν έκθεσα σε μία κριτική τελείως άθελα . Από τήν μία δεν μου άρεσαν η πληροφορίες που μου δόθηκαν από εσάς , που δεν τίς γνώριζα , από τήν άλλη όμως ντρέπομαι που έκθεσα τόν άνθρωπο διότι ο άνθρωπος σε κανένα μέρος τών έργων του που διαθέτω ασκεί κριτική κατά τής ινδοευρωπαϊκής θεωρίας τών γλωσσών . Αι αντιρρήσεις που ανάφερα είναι δικές μου απόψεις , είναι όλες δικές μου εικασίες , αλλά φοβήθηκα μήν μπούνε στον λογαριασμό τού κυρίου Λαθύρη , καί ομολογώ ότι τά έργα του που διαθέτω θά τά ξαναδιαβάσω τώρα με μεγαλύτερη προσοχή για νά φιλτράρω τά κατακάθια εάν τά αναγνωρίσω .
Δεν είμαι στην ομάδα που πιστεύει ότι οι Έλληνες καταπιέζονται κτλ , ωστόσο ξέρω ότι όλοι οι λαοί έχουν τά δικά τους συμφέροντα , κοιτάξτε τό αποτέλεσμα τής τελευταίας συνόδου κορυφής τής Ευρωπαϊκής Ενώσεως , Γερμανία , Μάλτα και Ισπανία προστάτεψαν τήν Τουρκία από τίς κυρώσεις όχι γιατί είναι φιλότουρκοι ή ανθέλληνες , αλλά η κάθε μιά τους για τά δικά της συμφέροντα , καί δυστυχώς αυτά εμπλέκονται ακόμα καί στις επιστήμες .
Χαίρομαι που κανείς από εσάς δεν θύμωσε μαζί μου .
Ελπίζω Νικόλα να καταθέσουν και άλλοι φίλοι τις απόψεις τους, εγώ θα σταθώ σε ένα θέμα:
Κανένας μας δεν μπήκε στην ουσία των γραφομένων του συγκεκριμένου κυρίου. Αυτό που όλοι μας είδαμε με την πρώτη κιόλας ματιά εδώ (ευχαριστούμε βέβαια τον Λουκά που το βρήκε), ήταν ότι πρόκειται για οφθαλμοφανή περίπτωση ελληνοκεντρισμού, λέξης που σχεδόν έχει γίνει όρος πλέον. Όταν διαβάζουμε ότι τα νησιά Γαλάπαγος πήραν αυτή την ονομασία από το Galapagos, σύνθετη λέξη εκ των γάλα καί πάγος, που θα πει λευκοί βράχοι, ότι τα νησιωτικά συμπλέγματα Ινδονησίας, Μικρονησίας, Μελανησίας και Πολυνησίας ονομάζονταν ακριβώς έτσι (με τα ελληνικής προέλευσης αυτά ονόματα), πριν τα ανακαλύψουν οι Ευρωπαίοι θαλασσοπόροι, γιατί πέρασαν από αυτά Σπαρτιάτες που ξεκίνησαν από μικρά Ασία και κατέληξαν στη Νότια Αμερική, ότι η Χιλή πήρε την ονομασία της από τους Σπαρτιάτες του 800 – 600 πρό Χριστού (!!!) που εποίκισαν μια μεγάλη χώρα της Νότιας Αμερικής και την ονόμασαν Φυλή, λέξη που μετέπεσε σε Χιλή, τότε δεν χρειάζεται να ψάξουμε παρακάτω.
Κατά τ’ άλλα, ο καθένας μπορεί φυσικά να έχει τις δικές του απόψεις και να διαβάζει τα βιβλία που ο ίδιος επιλέγει.
Πραγματικά κύριε Πολίτη , όταν είδα τά “διαμάντια” σάστισα . Δύο από τά τέσσερα βιβλία που έχω τού συγκεκριμένου εκδοτικού οίκου είναι λεξικά , ένα ομηρικών τού Απολλώνιου τού σοφιστού , και τό άλλο περί ομοίων καί διαφόρων λέξεων τού γραμματικού Αμμωνίου τού Αλεξανδρινού , και τά δύο είναι στο πρότυπο , τά άλλα δύο είναι έργα τού συγγραφέως ή απόδοση τους στα σύγχρονα ελληνικά καί η καταγραφή τών αρχαίων κειμένων στο πρότυπο , τό πρώτο είναι μία επιστολή τού ιστορικού Πλούταρχου σε έναν φίλο του γερουσιαστή Ρωμαίο ονόματι Πάκκιω με συμβουλές πως νά διατηρεί την ηρεμία καί τό άλλο είναι ο διάλογος τού Πλάτωνος Κρατύλος , στο τελευταίο εκτός από τήν απόδοση στα σύγχρονα ελληνικά έχει καί σχόλια τών συγγραφέων , με τά οποία , νά είμαι ειλικρινής , δεν πολυασχολήθηκα ακόμα . Τό μόνο συμπέρασμα που φτάνω μέχρι τώρα είναι ότι από τό ίδιο οπωροφόρο δένδρο υπάρχει ποικιλία ποιοτήτων καρπών ανάλογα τό κλαδί καί τήν στιγμή τού χρόνου που τά δρέπουμε . Δεν θά συμφωνούσα με τήν λέξη ελληνοκεντρισμό για να ορίζει ότι περιγράψατε , διότι άλλο είναι νά έχει κάποιος ως αναφορά τόν αληθινό ελληνικό κόσμο ή τήν ελληνική κοσμοθέαση , καί άλλο κάποιος νά παραμορφώνει γεγονότα τής γλώσσης , ιστορίας ή τής φύσεως για να τά εφαρμόζει σε έναν φανταστικό ψεύτικο ιδιωτικό κόσμο , μου φαίνεται ότι η λέξις ψευδελληνισμός θά ήταν περισσότερο κατάλληλη , διότι αυτοί οι άνθρωποι θέλουν νά εμφανίζουν ως ελληνικά πράγματα μη ελληνικά , αλλά ευχαριστώ που με πληροφόρησατε διότι εάν άκουγα ή διάβαζα αυτήν τήν λέξη κάπου θά εννοούσα ένα κίνημα ή τάση προς κάτι αληθινά ελληνικό ως κεντρική αναφορά .
Μα ουσιαστικά το ίδιο πράγμα εννοούμε, Νικόλα. Όταν μιλάμε για ελληνοκεντρισμό, μιλάμε για τους ανθρώπους εκείνους που μοναδικός τους στόχος είναι να «αποδείξουν» ότι όλα τα πράγματα, όλου του κόσμου, όλα εκπηγάζουν από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Για κάποιου είδους «ψευδελληνισμό» πρόκειται βέβαια, εύστοχη η λέξη που χρησιμοποίησες. Τέτοιος ελληνοκεντρικός είναι και ο γραφικός πάτερ φαμίλιας του Πέπε (#43) και τέτοιοι υπάρχουν χιλιάδες, όχι μόνο λαϊκοί άνθρωποι αλλά και επιστήμονες, δυστυχώς….
Νικόλα δεν ξέρω αν όντως διάβασες προσεκτικά τα βιβλία που έχεις αγοράσει από τον συγκεκριμένο αλλά θα σου φέρω ένα παράδειγμα από μια ομιλία του σχετικά με τον Απολλώνιο τον σοφιστή και το λεξικό του:
“Σε περιπτώσεις λέξεων-λημμάτων που μπορεί να βρει κανείς την ερμηνεία τους και από άλλα λεξικά, θα διαπιστώσετε ότι ο Απολλώνιος μας δίνει μια ερμηνεία τέτοια που μας πάει κάπου αλλού. Nα το δούμε μ΄ ένα παράδειγμα: Η λέξη εκατόγχειρ. Όποιο βιβλίο Mυθολογίας και αν ανοίξετε, θα λέει ότι ήταν κάτι όντα περίεργα, γεννήματα της φαντασίας των Ελλήνων που είχαν εκατό χέρια. Και φυσικά “αυτό”, λέει κανείς, “πράγματι είναι ένα πλάσμα της φαντασίας”… Σαν τις γελοιογραφίες που έφερες Λεωνίδα… (απευθύνεται προς τον Λεωνίδα Mάνδρα που παρευρίσκετο). Όμως, μας δίνει την πληροφορία ο Απολλώνιος και λέει ότι χείρ είναι μέτρον μήκους. Οπότε, όταν διαβάζουμε “εκατόγχειρες”, θα πρέπει, με βάση την ερμηνεία αυτή, να εννοήσουμε όντα που είχαν ύψος εκατό χειρών (εκατό πήχεων). Δηλαδή, θα εννοήσουμε ότι ήταν ένας γιγαντόσωμος -ας πούμε- οργανισμός, άνθρωπος η γίγαντας (ή ανδρογίγαντας -η λέξη αυτή αναφέρεται από τον Kαλλίμαχο στον Ύμνο εις Δήμητραν). Δεν ήταν λοιπόν με εκατό χέρια! Δεν ήταν ένα πλάσμα της φαντασίας των Ελλήνων αλλά κάτι πραγματικό. Και όπως έχει αποδειχθεί από τις αρχαιολογικές έρευνες, γιγαντόσωμοι άνθρωποι, γίγαντες, θα πρέπει να υπήρξαν σε κάποια περίοδο.”
Δηλαδή η αρχαιολογική έρευνα έχει αποδείξει ότι υπήρχαν γίγαντες!
Δεν είναι έτσι, και βέβαια δεν φταις εσύ γι αυτό. Το ανακάτεμα αληθοφανών συμπερασμάτων προκειμένου να υποστηριχτεί μια συγκεκριμένη οπτική που βήμα βήμα σε μετατρέπει σε ψεκασμένο, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Περικλής, είναι γνωστή τακτική.
Το να μπορέσεις να ξεχωρίσεις τι θα κρατήσεις και τι όχι μέσα σε ένα τέτοιο συνονθύλευμα είναι χάσιμο πολύτιμου προσωπικού χρόνου. Ενώ μπορείς να μελετήσεις αξιόλογα βιβλία που δεν διατείνονται ότι έχουν ανακαλύψει “μυστικά”.
Το γνωστό παραμύθι που αναφέρεις και εσύ όπως λες:
Αυτός το πιστεύει:
“Έτσι γλυτώνουμε από πάρα πολλές αυθαίρετες ερμηνείες που έχουν γίνει και μας παραπλανούν μέχρι σήμερα. Και κυρίως τροφοδοτούμε την ικανότητά μας να επαναπροσεγγίσουμε την αρχαία κατάσταση, διότι έχει επέλθει αφενός μια συσκότιση, δηλαδή καταστροφή, εξαφάνιση, και αφ΄ ετέρου ό,τι διασώθηκε υπάρχει μια περίεργη τάση και στάση είτε να το αποσιωπήσουμε, να το θάψουμε, είτε να το διαστρεβλώσουμε, αν τυχόν βγει στην επιφάνεια…”
Πηγή: http://www.heliodromion.gr/palaio/omiliaapollonios.htm
Μην ξεχνάμε ότι όποιος προσπαθεί να αποδείξει ότι τα πάντα είναι ελληνικά, θα πέσει και σε μερικά που είναι όντως ελληνικά. Σαν το σπασμένο ρόλόι που δυο φορές το 24ωρο δείχνει σωστή ώρα.
Μόνο που δεν μπορώ να φανταστώ κανένα αξιοπρεπές και ανεπίληπτο κίνητρο στο να προσπαθεί κανείς να αποδείξει κάτι τέτοιο. Ούτε καν στο να προσπαθεί να αποδείξει ότι ένα συγκεκριμένο πράγμα είναι ελληνικό.
Έστω ότι ο άλλος γράφει ετυμολογικό λεξικό της γαλλικής γλώσσας, και βρίσκει ότι οι τάδε και τάδε λέξεις είναι ελληνικής προέλευσης. Θα είναι οπωσδήποτε ένα σημαντικό ποσοστό του λεξιλογίου. Όμως, στην ίδια δουλειά έχει βρει και ποιες λέξεις είναι γηγενείς (δηλαδή προέρχονται γραμμή από τα λατινικά μέσω όλων των εξελίξεων που οδήγησαν στη διαμόρφωση της γαλλικής γλώσσας), και ποιες είναι γερμανικές, αγγλικές και δεν ξέρω τι άλλο.
Τα πορίσματά του αυτά μπορούν να δώσουν πρώτη ύλη για πολύ γόνιμες έρευνες σχετικά με την ιστορία της γαλλικής γλώσσας, του γαλλικού λαού και των επαφών του, κλπ κλπ μέχρι αρκετά απομακρυσμένες και παρά ταύτα συναρπαστικές και χρήσιμες προεκτάσεις.
Το να ψάξει να βρει μόνο τις ελληνικές, τι νόημα έχει;
Το να ψάξει να αποδείξει αν εποίκισαν Έλληνες μια απίθανη περιοχή της Νότιας Αμερικής τι εξυπηρετεί; Και αλήθεια να είναι (λέμε τώρα), τι αλλάζει; Πολλοί Δυτικοί έφτασαν στην Αμερική πριν τον Κολόμβο, αλλά μόνο του Κολόμβου το ταξίδι επηρέασε τον ρου της ιστορίας.
Μα εγώ ζήτησα από τον κύριο Περικλή νά μου αναφέρει έναν έγκυρο συγγραφέα , για νά διαβάσω μία απόδοση σε σύγχρονη μορφή τής ελληνικής γλώσσης ή μετάφραση σε γλώσσα που γνωρίζω , τό Κρατύλος τού Πλάτωνος . Δυστυχώς εδώ στην Βραζιλία οι άνθρωποι που ασχολούνται με ελληνικά καί αυτοί μεταφράζουν τά αρχαία κείμενα είναι σε πλειοψηφία θεολόγοι καί δάσκαλοι ελληνικών σε προτεσταντικές θεολογικές σχολές , καί ξέρουν κακήν κακώς μέρος τής κοινής αλεξανδρινής διαλέκτου καί δεν είναι συνηθισμένοι με την σύνταξη τής αττικής διαλέκτου . Υπάρχουν λόγιοι Βραζιλιάνοι που έγραψαν σπουδαίες μεταφράσεις Ιλιάδος και Οδύσσειας στα πορτογαλικά , μα αυτοί δεν ασχολούνται με φιλοσοφικά κείμενα .
Τώρα για τό λεξικόν κατά στοιχείων Ιλιάδος καί Οδύσσειας τού Απολλώνιου τού σοφιστού , είναι ένα κείμενο στο πρότυπο με τα λήμματα που εξηγούνται από αναφορές στα έπη τού Ομήρου και πραγματικά στην σελίδα 81 υπάρχει τό λήμμα που αναφέρατε καί τό καταγράφω ipsis literis :
Στο βιβλίο αυτό δεν υπάρχουν αι εικασίες για την πραγματική ύπαρξη αυτών τών όντων . Αυτό που καταλαβαίνω από το λήμμα είναι ότι ο Απολλώνιος αναφέρει τόν Αρίσταρχο που ερμηνεύει ότι τό μυθικό όν είναι σε μέγεθος εκατό πήχεων καί όχι πως έχει εκατό χέρια , καί αναφέρεται στον στίχο 38 ραψωδίας ρ τής Οδύσσειας σε μια πρόταση όπου σαφές η λέξις πήχες έχει την έννοια χέρια , αυτό τέλεια καί παύλα .
Λοιπόν κύριε Λουκά , εσάς που σας αρέσει να μας ενημερώνετε , τί γνώμη έχετε για τίς εξής προσωπικότητες :
Νομίζω και οι δύο πλευρές έχουν εκθέσει τις απόψεις τους, οπότε κάποιος τρίτος που θα διαβάσει το θέμα θα μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Να καταλήξουμε σε κάποια συμφωνία ως προς το συγκεκριμένο θέμα… δεν το βλέπω, αλλά νομίζω ότι αν συνεχίσει ο διάλογος αυτός, θα έχουμε μόνον επανάληψη στοιχείων και όχι προσθήκη νέων.
Αγαπητέ Νικόλα,
μιας και μιλάς υπέροχα τα ελληνικά θα σου πρότεινα, (μιας και το ζήτησες, όχι από εμένα βέβαια), να διαβάσεις αυτό. Μια μετάφραση που καταγράφει το τι λέει ο διάλογος που αναφέρεσαι χωρίς σάλτσες.
Μου ζητάς την γνώμη μου σχετικά με κάποια πρόσωπα.
Αν έφερνες κείμενα αυτών των ανθρώπων ή αναφερόσουνα σε αυτούς ως πηγές για κάτι το οποίο έγραψες θα έπαιρνες και την ανάλογη απάντηση. Θετική ή αρνητική. Αλλιώς τι ακριβώς μου ζητάς?
Μετά την παρέμβαση του Χρήστου θα το κλείσω εδώ και ελπίζω πραγματικά να κατάλαβες ότι δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί σου.
Βρήκα ένα σημείο της συζήτησης που, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως να προκάλεσε παρεξήγηση:
Νίκο δεν εννοούσα τον Γλυνιαδάκη, θεωρώντας ότι αυτό είναι η δική του άποψη, αλλά τον Πολίτη, που λίγο πριν είχε γράψει:
Για όποιον δε θεωρεί προφανές το «ό,τι περίπου είπε κι ο Νίκος»: ο Φαλμεράγερ υποστήριξε ότι οι τότε σύγχρονοι Έλληνες δεν ήταν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αλλά άλλων φυλών (Σλάβοι, Αλβανοί κλπ.), και ότι οι πραγματικοί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων είχαν εξολοθρευθεί μέχρις ενός σε διάφορες ιστορικές φάσεις. Αυτό πυροδότησε μια μανία αποδείξεως της συνέχειας του ελληνισμού, δηλαδή της σύνδεσης του νεότερου ελληνισμού με τον αρχαίο, που έκτοτε συνεχίζεται (η μανία) αδιάλειπτα.
Και σπρώχνοντας την πόρτα μην κλείσει, για του αετομάτη το άδικο (αντίθετον του «του στραβού το δίκιο») να αναφερθεί ότι, όσο και αν ξαναδιαβάσει και ματαξαναδιαβάσει κάποιος τα πονήματα του Φαλμεράιερ, δεν πρόκειται να βρει την παραμικρή τεκμηρίωση για όσα ισχυρίζεται, σχετικά με την βιολογική εξαφάνιση των απογόνων των αρχαίων Ελλήνων.
Δεν την έχω διαβάσει (αλλιώς θα σ’ το 'λεγα από την αρχή!) Γνωρίζω όμως τον εκδοτικό οίκο, που είναι από τους σοβαρότερους στην Ελλάδα. Δε θα ρισκάριζε την υπόληψή του εκδίδοντας κάτι αμφίβολου επιπέδου. Άλλωστε μπορείς να γκουγκλάρεις και τον επιμελητή (Γιώργος Κεντρωτής - γνωστό όνομα στον χώρο) για να σχηματίσεις μια εικόνα, η οποία θα δεις αν θα σε ενθαρρύνει ή όχι.
