Μου ζητήθηκε από το “Παρόν” ένα κείμενο γιά την Κύπρο, αλλά επειδή δεν ξέρω αν θα το δημοσιεύσουν, το στέλλω και στο Φόρουμ. Κριτικές ευπρόσδεκτες (άνθρωποι είμαστε).
ΚΩΣΤΑΣ ΦΕΡΡΗΣ
ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
ΤΟ ΝΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΙ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ
Η άνευ λόγου επιθετικότητα και η ρατσιστική αγένεια, η λεκτική τρομοκρατία του «τι θα πάθομε μετά το δημοψήφισμα», η εσχατολογική θάλεγα προσέγγιση των υποστηρικτών του «Ναι», είναι ίσως μία επαγγελματική διαστροφή των πολιτικών που εκφράζουν αυτή τη μεταμοντερνική κουλτούρα. Είναι, ίσως, ο επίκτητος φόβος της απώλειας της «εργασίας» των, στα τέσσερα το πολύ χρόνια της θητείας τους, εκδήλωση του «φόβου του θανάτου» στην ουσία. Είναι η διαστροφή του «Τέλους της Ιστορίας» που τόσο
χαρούμενα διατύπωσε εκείνος ο σαδιστής Ιάπωνας. Η καταστροφολογία είναι η ηδονή του ορθολογισμού, ένα Ζωροαστρικό κατάλοιπο χωρίς τη χάρη των Ντερβίσηδων, είναι η υποκατάσταση του ανθρώπινου συναισθήματος με την πορνογραφική λογική.
Ποιος θα πει επιτέλους στον αξιότιμο Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλο και στον κ. Χριστόφια (παράδοξη συμφωνική αρμονία των άκρων) πως το συναίσθημα είναι μέρος του λόγου; Ποιος θα τους πει πως αυτό που κάνει τον άνθρωπο να διαφέρει από τα ζώα, είναι ακριβώς τούτο το συναίσθημα; Ποιος θα τους πει πως ο έναρθρος ανθρώπινος λόγος χωρίς την ένταξη του άναρθρου συναισθήματος που τον δημιουργεί, δεν είναι λόγος; Ποιος θα τους πει πως η Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, βάση και ουσία του Αναγεννησιακού Ουμανισμού και θεμέλιο όλου του Δυτικού Πολιτισμού, δεν είναι τίποτ άλλο από Συναίσθημα; Ποιος θα τους πει πως η Συνείδηση, συστατικό στοιχείο της ανθρώπινης κοινωνίας, είναι ακριβώς αυτό: Συναίσθημα
Αλλά κι απ αυτή την οπτική γωνία, τα ορθολογικά και χωρίς συναίσθημα συμπεράσματα του κ. Στέφανου Μάνου («από το σχέδιο Ανάν, καλύτερη η διχοτόμηση») πάλι στο Όχι οδηγούν! Μήπως έχουμε εμπλακεί όλοι σε μια πολιτική σχιζοφρένεια, όπου το «σοσιαλιστικό» στρατόπεδο συντάσσεται με τους μακελλάρηδες του Ιράκ, και από την «παραδοσιακή δεξιά» περιμένομε την επανάσταση; Μήπως ήρθε η ώρα κι η στιγμή ν αποκαταστήσομε τον Ιωάννη Μεταξά;
Πριν ακόμα περάσομε στο πολυσέλιδο περιεχόμενο του σχεδίου Ανάν, θα διαπιστώσουμε πως η ίδια η επιδιαιτησία των ξένων δυνάμεων, η ίδια η αυθαίρετη και έξωθεν τελεσιγραφική επιβολή ενός δημοψηφίσματος που αφορά το καθεστώς του, σ ένα Δημοκρατικό και Ανεξάρτητο Κράτος, είναι απ όλες τις απόψεις ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Και φυσικά, θάπρεπε η Κυβέρνηση, η Βουλή, ο Γενικός Εισαγγελέας και όλοι οι Δημοκράτες της Κύπρου, ν απορρίψουν την ίδια την προκήρυξη του Δημοψηφίσματος, χωρίς καν να προχωρήσουν στην εξέταση του περιεχομένου.
Από την άλλη, δεδομένου ότι (παράνομα, αντισυνταγματικά και εν πάσει περιπτώσει χωρίς Δημοκρατικές διαδικασίες) ορίστηκε η ημερομηνία του δημοψηφίσματος, θάπρεπε λογικά ο Κυπριακός λαός να καλέσει σε καθολική αποχή, όπως θα λέγαμε Γενική Απεργία.
Όμως είναι αργά για τέτοιων λεπτών αποχρώσεων και ευαισθησιών αντιμετώπιση, κι έτσι η Εθνική και Δημοκρατική Αξιοπρέπεια των Κυπρίων περνάει μόνο από ένα ηχηρό ΟΧΙ. Και τότε, μας ανοίγεται ο δρόμος για μια «ψύχραιμη» ανάλυση του περιεχομένου του σχεδίου, και να ξαναβρούμε έτσι το χαμένο μας χιούμορ.
Διότι, τι άλλο είναι το σχέδιο Ανάν, από ένα λογιστικό και χωρίς αίσθημα, πρόχειρο και μη λειτουργικό καταστατικό μιάς πολυεθνικής Ανώνυμης Εταιρίας; Είναι η δεύτερη φορά στην ιστορία του ανθρώπου, που επιχειρείται η ίδρυση ενός Κράτους-Εταιρίας, απ όπου απουσιάζει κάθε ηθική, ιδεολογία, ανθρωπιά και φυσικά δημοκρατική πρακτική, και μοναδικό μέτρο-λόγος είναι το χρήμα, οι υλικές απολαβές και οι οικονομικές συναλλαγές.
Το σχέδιο Ανάν είναι ένα σχέδιο του απαρτχάϊντ, που αντιμετωπίζει Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες και Αρμένιους, ως νέγρους, και όπου την Αρεία φυλή εκπροσωπούν οι τρεις ξένοι «δικαστές». Και δεν είναι τυχαίο που το πρώτο Κράτος-Εταιρία που επιχειρήθηκε, ήταν η Νότια Αφρική του απαρτχάϊντ, που απέτυχε και διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη.
Είναι αυτή η «Κύπρος Α.Ε.» ένα πειραματικό παράδειγμα για την σταδιακή μετατροπή όλης της ανθρωπότητας, σε όντα «ορθολογικά» και χωρίς συναίσθημα, σε νεκροζώντανους σκλάβους χωρίς σκέψη, σε μηχανιστικά ρομπότ ενός γήϊνου εργοστασίου της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης»;
Το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, είναι μία επιχείρηση πρόκλησης αυτοκτονίας ενός ολόκληρου λαού, είναι η πρόταση για την μετατροπή μιάς Δημοκρατίας σε Προτεκτοράτο, που επιβάλλεται από τον ίδιο τον επίδοξο προτέκτορα. Και μάλιστα, με συνοπτικές διαδικασίες. Αν αναλογισθεί κανείς πως για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απαιτούνται τα 2/3 των ψήφων των βουλευτών, και πως για την αλλαγή ενός καθεστώτος απαιτείται μία Επανάσταση, ή στην καλύτερη περίπτωση, μία προοδευτική αναθεώρηση του Συντάγματος που προκύπτει από ευρύτατες λαϊκές πλειοψηφίες, τότε μας αποκαλύπτεται το σχέδιο Ανάν σ όλη του την γελοιότητα.
Είναι μια δραματική (με την Αριστοτελική έννοια του όρου) ευκαιρία για τους Κύπριους, ν απορρίψουν του επίδοξους κατακτητές, γενναία και πρώτοι, ως λαός, ως Κράτος και ως Δημοκρατία, στον σύγχρονο Ιμπεριαλισμό, στην ίδια την (καταδικασμένη από τη φύση της) παγκοσμιοποίηση. Και να γίνουν έτσι ηρωϊκό παράδειγμα αντίστασης σ όλο τον κόσμο της Ανατολής και του Νότου, και να προκαλέσουν την αφύπνιση του Ευρωπαϊκού Πνεύματος στους λαούς της Δύσης. Για να ξαναβρεί ο άνθρωπος τον «Λόγο περί της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας» του Πίκο ντελλα Μιράντολα, που υπήρξε και η ιδρυτική διακήρυξη του Ουμανισμού και του Δυτικού Πολιτισμού.
Έ, λοιπόν, ΟΧΙ!