Για σε μεθώ κάθε βραδιά!!
Κομματάρα με υπέροχους στίχους της Ιωάννας Γεωργακοπούλου και σύνθεση του Πρόδρομου Τσαουσάκη (1948)
Το κομμάτι είναι σφόδρα ερωτικό και νοσταλγικό για τη νύχτα που βρέθηκαν μαζί, παρόλο που οι δυό τους δεν γνωρίζονταν. Οne night stand δηλαδή. Θα μπορούσε να είναι και μία πόρνη, αλλά ακόμη και έτσι η στιχουργός αναδεικνύει τη νοσταλγία του άντρα για τις στιγμές που έζησε τις οποίες θυμάται ως όνειρο.
Ο τελευταίος στίχος του τραγουδιού ανοίγει μια χαραμάδα ώστε η σαρκική ηδονή να δώσει τη θέση της στην καρδιά που αγαπά.
Γιά σε μεθώ κάθε βραδιά
πως να σε σβήσω απ’ την καρδιά
που σ’ ένα βράδυ σε μια ώρα ξαφνικά
μου φερες μπόρα
και ζητώ να βρω τη λησμονιά
Μια νύχτα ζήσαμε μαζί
μα πάντα ο νους σε ξαναζεί
όνειρο ήσουν στο σκοτάδι
μια μαστόρισσα στο χάδι
μ’ άφησες αγιάτρευτη πληγή
Ήσουνα τόσο ελκυστική
μια άγνωστη περαστική
γλυκοεγλέντισα κοντά σου
κι αν δεν ξέρω τ’ όνομά σου
πάντα η καρδιά μου σε ποθεί
Σύμφωνα με τον δίσκο το κομμάτι είναι στο όνομα της Γεωργακοπούλου. Στίχοι-μουσική. Φαίνεται και τα πνευματικά δικαιώματα να είναι δικά της (το όνομα της στο τετράγωνο).
Ας δεχτούμε ότι είναι δικό της και ότι έγραψε και τους στίχους, αλλά ποια γυναίκα θα έγραφε για one stand με μία άλλη γυναίκα το 1948;
@fotis_anikanopoihtos Φώτη, δεν μου πέρασε καν από το μυαλό ότι θα μπορούσε να απευθύνεται σε μια άλλη γυναίκα. Εγώ θεώρησα ότι μιλάει για άντρα. Αλλά αν το τραγουδάει γυναίκα σε ποιον απευθύνεται; Πολύ προχωρημένη η Ιωάννα
καλά, δεν είναι η πρώτη φορά που τραγουδάει κάποιος/α στίχους που θα τους έλεγε το αντίθετο φύλο. πχ ο ρούκουνας είπε την ντεβρίσαινα και η φρατζεσκοπούλου τον μπελαλή.
(για να μην αναφέρουμε και την μαίρη μαράντη που είπε το “έχω κάψες”)
Νομίζω πως η τραγουδίστρια ήταν ιδιαίτερη προσωπικότητα.
Έχω ακούσει ότι είχε και οίκο ανοχής κάποια στιγμή. Το μεταφέρω με επιφύλαξη, αν και μου το έχει πει σοβαρός άνθρωπος. Και δεν το μεταφέρω κουτσομπολίστικα, αλλά ως στοιχείο της κουβέντας.
Μα καλά απ’ όλες αυτήν βρήκε; Οχι οτι εχω κάτι με τις άλλες γυνεκείες φωνές -αντίθετα- αλλά πολύ έξω απο την εικόνα της αυτό που λες.
…Έχω ακούσει απο σοβαρούς ανθρώπους βλακείες…
Αν μπορείς να πεις την ιστορία με λεπτομέρειες ώστε να ξέρουμε αν θα την κρατήσουμε ή οχι.
Την πληροφορία αυτή τη διάβασα στο κείμενο του Κ. Φέρρη στο πρόσφατο αφιέρωμα της εφημερίδας Documento για το ρεμπέτικο. Αν θυμάμαι καλά –ξενοκοιμούμαι αυτήν την περίοδο και δεν έχω το ένθετο διαθέσιμο-πρόκειται για προσωπική διαπίστωση του ΚΦ.
Στο κειμενάκι του στο αφιέρωμα του Ντοκουμένου, ο Φέρρης γράφει σχετικά: Με τον Ηλία τον Πετρόπουλο ψάχναμε να βρούμε τη Γεωργακοπούλου. Άφαντη. Κάποια στιγμή παίρνει χαμπάρι ο Ηλίας ότι υπάρχει ένα σουβλατζίδικο στην Αχαρνών και στην ταμπέλα γράφει το όνομά της. Πάει, τη βλέπει, είχε το σουβλατζίδικο και από πίσω κάποια δωματιάκα, μπουρδελάκια. Είχε γίνει πατρόνα. – Είστε η Ιωάννα Γεωργακοπούλου; (τη ρωτάει). - Ποιος είσ’ εσύ; Δεν ξέρω τίποτα» τον έδιωξε. Τελικά όμως της πήρε μια συνέντευξη αργότερα.
?
