Συγκεκριμένα, διαβάζουμε:
- Μανές Τζιβαέρι
- » Μπουρνοβαλιό
Αθήνα 30 Απριλίου 1930.
[υπογραφή Σπύρου Περιστέρη]
[υπογραφή Κώστα Σκαρβέλη]
[υπογραφή Δημήτρη Σέμση]
Δηλώνουμε ότι τα 2 προαναφερθέντα τραγούδια ανήκουν στο public domain [Σ.τ.Μ. είναι
κοινό κτήμα] και οι στίχοι τους είναι παραδοσιακοί και δεν ανήκουν σε κανέναν και κατά
συνέπεια είναι ελεύθερα κάθε δικαιώματος.
(Η υπογράμμιση δική μου.) Καλά οι στίχοι. Η μουσική γιατί δεν αναφέρεται;
Ο μανές Τζιβαέρι είχε ήδη ηχογραφηθεί καμιά τριανταριά φορές μέχρι τότε από διάφορους. Προφανώς ήταν προ πολλού δεδομένο ότι η μελωδία του είναι αδέσποτη.
Όσο για τους στίχους, γενικά έχουν χρησιμοποιηθεί πολλοί. Εδώ συγκεκριμένα δεν ξέρω τι λόγια είπαν, αλλά θα ήταν προφανώς κάποιο δίστιχο που επίσης είχε ξαναηχογραφηθεί (όχι κατ’ ανάγκην στον ίδιο μανέ) και ήταν κατοχυρωμένο ως αδέσποτο.
Για το Μπουρνοβαλιό δεν έχω ψάξει, αλλά προφανώς τα ίδια θα ίσχυαν: εξίσου δημοφιλές και πολυτραγουδισμένο, απλώς αυτό δεν είναι μανές.
Εδώ, αυτό που διαβάζουμε είναι:
…(α) Το εν λόγω ποσοστό επί των δικαιωμάτων θα είναι πληρωτέο για όσο ζω
[εφόσον] δεν ηχογραφήσω το εν λόγω τραγούδι ΤΟ ΓΚΑΖΕΛΙ ΤΟΥ ΦΘΙΣΙΚΟΥ για
φυσικό πρόσωπο, εταιρεία ή οργανισμό διαφορετικό από την εν λόγω The Gramophone
Company, Limited.
(β) Εάν προβώ σε παράβαση του παραπάνω όρου δεν θα έχω πλέον δικαίωμα να
λάβω καμία άλλη πληρωμή του εν λόγω ποσοστού δικαιωμάτων.
Το Γκαζέλι του Φθισικού με τον υπέροχο Δημήτρη Φραγκούλη είναι αυτό:
Και πράγματι, δεν το ξαναηχογράφησε ούτε ο ίδιος ούτε άλλος κανείς, παρόλο που κυκλοφόρησαν αρκετοί άλλοι μανέδες με παρεμφερείς τίτλους.